หินปูนมันเกาะ ....

มีเรื่องเล่ามาเขียนเพื่อเวียนอ่าน
เพราะเมื่อวานพบเพื่อนเก่า นัดเอาไว้
คุยเรื่องงานจิปะถะ สาระไป
นานนานไซร์จะเจอ เพื่อนเกลอมา

เป็นเพื่อนสาวสองนาง ช่างขยัน
พอเจอกัน สารพัน มันจ้ะจ๋า
มุ้งมิ้งเรื่องงานแล้วไม่แคล้วพา
วกเข้าหา เรื่องคู่ อยากรู้ไง

ขี้เกียจตอบวกวน คนมันเบื่อ
เพื่อนก็เหลือจะเดา เข้าใจไหม
พากันไป กินข้าว เล่าเรื่องไป
เพื่อนเอาใจสั่งหอย ให้คอยกิน

แล้วเพื่อนโพล่งถามตามความสงสัย
ว่าหินปูนเกาะไหม หอยในหิน
ถ้าหุบนาน หินปูนเกาะ เนาะยุพิน
ใครจะกินคงต้องแซะ แงะเหงือกบาน

ก็นั่งนิ่งนึกเพื่อนอำ ขำไหมหว่า
อะไรของมันว้า...มาบอกขาน
เฮ้ย !  เพื่อน  หอยอะไร ในนิทาน
หินปูนเกาะจนนาน มันเรื่องใด ?

เพื่อนหัวเราะ อ๋อ ไม่เก็ท เสร็จล่ะเหวย
โอ้แม่นางทรามเชย เฉลยไข
หล่อนขึ้นคานนานนม  มัวข่มใจ
ป่านนี้หินได้ เกาะแน่น แผ่นหอยเอย...

เพ็ญพิชญา