การยอมรับความจริง เจ็บน้อยกว่าการโกหกตัวเองจริงรึป่าว ?

เรื่องมีอยู่ว่า​ เราชอบผู้หญิงคนนึง​เจอกันที่มหาวิทยาลัย​เขาเรียนร.ดเหมือนเรา(เราเป็นทอมนะ)​ เราเจอกับเขาบ่อยคุยเล่นต่อหน้ากับเขาบ่อย​ เราคุยแชทกับเขาทุกวันเขาบอกว่าเขาโสดไม่มีแฟน​ไม่ได้ทับเส้นใคร เรา

ผมเพิ่งบอกเลิกคนคุยไปเมื่อวานนี้ เนื่องจากเขาโกหกผมในบางเรื่อง (แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ) แต่ผมไม่ชอบคนโกหก ไม่ให้อภัยเด็ดขาดไม่ว่าจะเรื่องอะไร นี่เพิ่งคุยกับเขาแค่เดือนๆกว่าเองยังเจ็บขนาดนี้ ถ้าเกิดคบกันเป

เจ็บมาก สรุปเค้าโกหกผมมาตลอดว่าโสด และผมก็ดันรักเค้ามาก โคตรเจ็บเลย

เจ็บ และ ชินไปเอง วันนี้ จะสวย และเคลียงานอย่างสบายใจ แก่ อ้วน โสดต่อไป

หลังจากโพสต์ที่ผมได้โพสไปรอบก่อน ก็มีพี่ๆ แนะนำ ขอบคุณมากครับ แต่ผมเลือกที่จะเชื่อตัวผมเอง วันนี้ผมดีขึ้นกว่าวันนั้นมาก ทั้งความคิดและจิตใจ วันนี้แค่จะมาแชร์ว่าอยากให้เพื่อนๆ หรือ ทุกคนๆ ลงมือทำสิ่งที

คิดว่าเจอปัญหา หรืออุปสรรค เหตุผลอะไรกันบ้างครับ ที่ทำให้เรายังคงโสดอยู่ถึงทุกวันนี้ สำหรับการที่จะมีคนรัก และได้รักใครสักคนนึงของแต่ละคน และต่อจากนี้จะเอายังไงกันต่อไปกับความรักของแต่ละคนครับ

รู้สึกเหงามาก อยากมีแฟนหรือแบบเพื่อนคุยเรื่องราวในชีวิต แต่ก็กังวลทุกครั้งเวลาเริ่มต้นความสัมพันธ์ ควรทำยังไงดีคะ

ความคิด งาน เละ ใช้ไม่ได้เลย เพื่อน ๆ มีเเนวทางอย่างใรในการ ออกจากลูปนี้

😣

ทำไมการเลือกรักตัวเองถึงได้เจ็บขนาดนี้นะ เราเอาตัวเองออกจากความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน แต่ทำไมเป็นตัวเราเองที่เจ็บมากๆ