บอกตัวเองอยู่เสมอว่าอย่าไปอิจฉาเขา อย่าไปอยากได้แบบเขา พอใจในสิ่งที่เรามี แต่ทำยังไงก็คิด ทำไมเราไม่ได้แบบเขา ทำไมเราไม่มีแบบเขา ทำไมเราไม่เป็นแบบเขา พยายามห้ามตัวเองซ้ำๆ บอกตัวเองอยู่เสมอ มีแค่นี้ก็ดีแล้ว คนที่ไม่มีแบบเรามีตั้งมากมาย..แต่ยิ่งโต ยิ่งเจอเหตุการณ์ต่างๆ ก็ยิ่งคิด ยิ่งอิจฉา หรือเพราะเรายังพยายามไม่มากพอ เลยไม่ได้แบบเขา แต่เขาพยายามกันแล้วหรอถึงได้แต่สิ่งที่ดีๆไปหมด เขาทุ่มเทไม่มากพอหรอ สิ่งนั้นถึงไม่ใช่ของเรา เขาแตกต่างจากเราตรงไหนถึงได้สิ่งนั้นไป เฝ้าถามตัวเองไปเรื่อยๆ อิจฉา ยิ่งคิดยิ่งอิจฉา รู้ทั้งรู้ยิ่งคิดมีแต่จะทำให้ตัวเองรู้สึกไม่ดี แต่จะห้ามยังไง บอกที..ทำยังไงถึงจะเลิกอิจฉา ทำยังไงถึงจะเลิกอบากได้ ทำยังไงถึงจะพอใจในสิ่งที่เรามี ทำยังไงถึงจะมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่
จะจัดการกับความขี้อิจฉายังไง