เรื่องนี้เกิดขึ้นที่แฟลตแห่งนึง อยู่เชิงสะพานลอยอโศก ซึ่งตอนนี้ได้ถูกทุบทิ้ง และสร้างเป็นคอนโดแล้ว
แฟลตแห่งนี้มีทั้งหมด 5 ชั้น มีลิฟท์ แต่ใช้ได้แค่ชั้น 1 ไปที่ ชั้น 5 เท่านั้น และมีบันไดทางเดินขึ้นลงอยู่ตรงกลางแฟลต
ห้อง 308 เป็นห้องหัวมุมข้างบันไดทางขึ้นลงระหว่าง ชั้น 2 และ ชั้น 3
ห้อง 307-308 ถูกเช่าโดย ชายชาวฮ่องกง อายุประมาณ 50 ปีเศษ อยู่กับภรรยาชาวไทย อายุประมาณ 20 ปีเศษ
โดยทำสัญญาพิเศษด้วยการจ่ายค่าเช่าที่แพงกว่าคนอื่น เพราะได้ขอทำการทุบกำแพง
ที่กั้นระหว่าง ห้อง 307 กับ ห้อง 308 เพื่อทำเป็นประตูเปิดถึงกัน
ลักษณะห้องได้ถูกแบ่งเป็นสัดส่วน ห้อง 308 เป็นที่รับรองเพื่อนๆที่มาเยี่ยมเยียน
จะมีโซฟารับแขกและมีเคาท์เตอร์บาร์ตั้งอยู่มุมห้อง และ ตกแต่งแสงไฟในห้อง
แบบสลัวๆ และห้อง 307 ใช้เป็นห้องนอน
และว่าจ้างแม่บ้านชาวไทย ไว้มาทำความสะอาดห้องตอนกลางวัน ตอนที่ทั้งคู่ออกไปทำงาน
โดยแม่บ้านจะมาทำความสะอาดทุกๆ 3-4 วัน
สามีภรรยาคู่นี้อยู่ที่ ห้อง 307-308 เป็นระยะเวลาประมาณ 5-6 ปี สามีชาวฮ่องกงนั้นประสบกับการค้าที่ขาดทุน
ด้วยความเครียด ทำให้มีการทะเลาะเบาะแว้งกับภรรยามากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนภรรยานั้นก็เริ่มออกเที่ยวมากขึ้นเพื่อ
หลีกเลี่ยงการทะเลาะกัน จนวันนึงก็ไปเจอกับผู้ชายคนให่ม ที่อายุใก้ลเคียงกันจึงตัดสินใจทิ้งสามีชาวฮ่องกงไป
จนกระทั่งมาวันนึง ถึงวันที่แม่บ้านจะมาทำความสะอาด เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบกับร่าง
ชายชาวฮ่องกง เสียชีวิตอยู่ในห้องน้ำ เมื่อตำรวจมาถึงก็คาดว่าน่าจะเป็นการกินยาฆ่าตัวตาย
เพราะได้พบซองยาเบื่อหนูวางอยู่ที่เคาท์เตอร์ และที่แก้วเหล้าก้นแก้วยังมีผงลักษณะคล้ายกัน
เหลืออยู่ก้นแก้ว
หลังจากวันนั้น ห้องนี้ก็ถูกปิดไม่ให้ใครเช่า เพราะรอการติดต่อไปทางญาติผู้ตายที่ฮ่องกง
เพื่อมาจัดการกับทรัพย์สินและข้าวของเครื่องใช้ของผู้ตาย
หลังจากการตายได้ไม่นาน ไฟตรงบันไดทางเดินระหว่าง ชั้น 2 ไป ชั้น 3 จะมีลักษณะติดๆดับๆอยู่ตลอด
เอาหลอดให่มไปเปลี่ยนก็ไม่เกิน 2 วันก็จะเป็นเช่นนั้นอีก ทางแฟลตจึงทำการเปลี่ยนให่มทั้งหมด
ทั้ง รางที่ใส่ไฟ และหลอดไฟ ก็เป็นเช่นเดิมอีกตายเคย และในบางครั้ง จะติดในลักษณะ
เหมือนหลอดไฟเสีย คือจะมีแสงสีแดงๆแค่ตรงขั้วหลอดเท่านั้น เมื่อแม่บ้านทราบเรื่อง
เพราะแม่บ้านคนนี้จะรับทำความสะอาด ให้กับหลายห้องในแฟลตนั้น เมื่อวันไหนมีคิวที่
จะต้องมาทำความสะอาดห้อง ที่ได้ว่าจ้างไว้ ก็จะเอา อาหาร น้ำ ขนม
ใส่ในถ้วยเล็กๆแล้ววางไว้ที่แถวหน้าห้อง 308 และมีแก้วที่เอาไว้ใส่ธูป
ผู้คนจึงเริ่มพูดคุยกันว่า ห้องนี้จะเฮี้ยนอะไรหรือเปล่า เพราะไฟทางเดินซ่อมยังไงก็เป็นแบบเดิมตลอด
แต่ก็ไม่มีใครเคยเจออะไร
หลังจากผ่านไปได้ซักระยะ ญาติผู้ตายก็ได้มาทำการจัดการทรัพย์สินของผู้ตาย และจัดการค่าเช่าต่างๆจนเรียบร้อย
และทำการคืนห้องให้กับทางแฟลต ซึ่งทางแฟลต ก็ไม่ได้เข้าไปเปลี่ยนแปลงห้องใดๆ
เพราะคิดว่าถ้ามีใครต้องการห้องลักษณะนี้อีก ก็จะให้มาเช่าที่ห้องนี้ไปเลย จนระยะเวลาผ่านไป
ก็มีผู้เช่ารายให่ม เป็นเฒ่าแก่ โรงงานนึงที่อยู่ด้านล่างของแฟลต เพราะแฟลตนี้ ตรงกลางเป็นแฟลต
รอบด้านทำเป็นอาคารพาณิชย์ ให้คนเซ็ง เฒ่าแก่ คนนี้มาเช่าให้คนงานอยู่กัน โรงงานแกทำตลอดวัน
คนงานจึงทำเป็นกะ บางคนทำกลางวัน บางคนทำตอนกลางคืน ถ้าช่วงไหนมีออเดอร์เยอะ บางคนก็ทำ โอ ที
มีคนงานที่มาอยู่ในห้อง 2 ห้องนี้ ประมาณ 10 คน
เรื่องต่างๆจึง เริ่มขึ้น เมื่อคนงานเริ่มเข้ามาอยู่ บางคนอยู่ได้ไม่เกิน 7 วันก็ขอ เฒ่าแก่ ขอย้ายออกไปอยู่ที่อื่น
บอกอยู่ไม่ได้เลยที่ห้อง นอนแล้วรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก เมื่อมาเล่าให้คนงานคนอื่นฟัง ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
คนที่เหลืออยู่ก็ไม่ได้คิดอะไรนึกว่า คนนั้นเรื่องมาก อยู่กันเยอะแล้วอึดอัด
แต่แล้วก็มีรายอื่นๆตามมาเรื่อยๆ บางคนเจอ เงาลางๆนั่งอยู่ตรงเคาท์เตอร์ เป็นเงาผู้ชาย
บางคนเจอเมื่อกำลังจะนอนก็มีเงาของผู้ชาย ยืนอยู่ข้างเตียงและยื่นหน้ามาจ้อง ที่หน้า
บางคนกำลังจะนอนก็จะถูกจับที่ขาแล้วกระชาก
คนงานที่มาอยู่ใน 2 ห้องนี้ก็ลดลงเรื่อยๆจนมาเหลือ 3 คนสุดท้าย ที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้
จนกระทั่งวันนึงเป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์โรงงานหยุด 3 คนนี้จึงอยู่ที่ห้องพร้อมกันก็ซื้อเหล้ามานั่งกินในห้อง
กินแล้วก็ร้องรำทำเพลงกันสนุกสนาน จนกระทั่งคนนึงจะไปเอานำแข็งที่เคาท์เตอร์ เพราะเป็นที่ตั้งของตู้เย็น
ก็เห็นเงาของชายคนนึงนั่งอยู่ แต่ไม่มีศรีษะ จึงร้องออกมาคนที่เหลือก็หันไปมองตามก็เห็นกันทุกคน
3 คนนี้จึงไม่ขออยู่ที่ห้องนี้อีก เฒ่าแก่จึงมาทำการคืนห้อง แล้วเล่าให้เจ้าของแฟลตฟังถึงความเฮี้ยน
เจ้าของแฟลตจึง นิมนต์พระมาทำพิธี และทำการรื้อเคาท์เตอร์บาร์ออก และเอาประตูตรงกลางห้องออก
จัดการโบกปูนฉาบผนังให้เป็นแบบเดิม เมื่อทำการต่างๆเรียบร้อยแล้วก็ปล่อยทิ้งไว้ระยะนึง
เพื่อรอดูเหตุการณ์ว่าจะเป็นอย่างไร เพราะคนที่เดินผ่านบันได ระหว่าง ชั้น 2 ไปชั้น 3
ไม่เคยเจอกับเหตุการณ์ใดเลยนอกเสียจากไฟที่เสียอยู่ตลอดเวลา แต่อย่างอื่นไม่เคยพบเจอ
และเมื่อเวลาผ่านไปก็มีผู้เช่ารายให่มมาเช่า ทั้งห้อง 307 และ 308 ในระยะเวลาใก้ลเคียงกัน
โดยทั้ง 2 ห้องผู้เช่าเป็นคู่สามีภรรยากัน แต่ก็อยู่ได้ไม่ถึงเดือนก็มาขอคืนห้อง
และได้เล่าให้คนอื่นๆฟังว่าเจอกับอะไรบ้าง
ห้องเช่า หมายเลข 307-308
แฟลตแห่งนี้มีทั้งหมด 5 ชั้น มีลิฟท์ แต่ใช้ได้แค่ชั้น 1 ไปที่ ชั้น 5 เท่านั้น และมีบันไดทางเดินขึ้นลงอยู่ตรงกลางแฟลต
ห้อง 308 เป็นห้องหัวมุมข้างบันไดทางขึ้นลงระหว่าง ชั้น 2 และ ชั้น 3
ห้อง 307-308 ถูกเช่าโดย ชายชาวฮ่องกง อายุประมาณ 50 ปีเศษ อยู่กับภรรยาชาวไทย อายุประมาณ 20 ปีเศษ
โดยทำสัญญาพิเศษด้วยการจ่ายค่าเช่าที่แพงกว่าคนอื่น เพราะได้ขอทำการทุบกำแพง
ที่กั้นระหว่าง ห้อง 307 กับ ห้อง 308 เพื่อทำเป็นประตูเปิดถึงกัน
ลักษณะห้องได้ถูกแบ่งเป็นสัดส่วน ห้อง 308 เป็นที่รับรองเพื่อนๆที่มาเยี่ยมเยียน
จะมีโซฟารับแขกและมีเคาท์เตอร์บาร์ตั้งอยู่มุมห้อง และ ตกแต่งแสงไฟในห้อง
แบบสลัวๆ และห้อง 307 ใช้เป็นห้องนอน
และว่าจ้างแม่บ้านชาวไทย ไว้มาทำความสะอาดห้องตอนกลางวัน ตอนที่ทั้งคู่ออกไปทำงาน
โดยแม่บ้านจะมาทำความสะอาดทุกๆ 3-4 วัน
สามีภรรยาคู่นี้อยู่ที่ ห้อง 307-308 เป็นระยะเวลาประมาณ 5-6 ปี สามีชาวฮ่องกงนั้นประสบกับการค้าที่ขาดทุน
ด้วยความเครียด ทำให้มีการทะเลาะเบาะแว้งกับภรรยามากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนภรรยานั้นก็เริ่มออกเที่ยวมากขึ้นเพื่อ
หลีกเลี่ยงการทะเลาะกัน จนวันนึงก็ไปเจอกับผู้ชายคนให่ม ที่อายุใก้ลเคียงกันจึงตัดสินใจทิ้งสามีชาวฮ่องกงไป
จนกระทั่งมาวันนึง ถึงวันที่แม่บ้านจะมาทำความสะอาด เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบกับร่าง
ชายชาวฮ่องกง เสียชีวิตอยู่ในห้องน้ำ เมื่อตำรวจมาถึงก็คาดว่าน่าจะเป็นการกินยาฆ่าตัวตาย
เพราะได้พบซองยาเบื่อหนูวางอยู่ที่เคาท์เตอร์ และที่แก้วเหล้าก้นแก้วยังมีผงลักษณะคล้ายกัน
เหลืออยู่ก้นแก้ว
หลังจากวันนั้น ห้องนี้ก็ถูกปิดไม่ให้ใครเช่า เพราะรอการติดต่อไปทางญาติผู้ตายที่ฮ่องกง
เพื่อมาจัดการกับทรัพย์สินและข้าวของเครื่องใช้ของผู้ตาย
หลังจากการตายได้ไม่นาน ไฟตรงบันไดทางเดินระหว่าง ชั้น 2 ไป ชั้น 3 จะมีลักษณะติดๆดับๆอยู่ตลอด
เอาหลอดให่มไปเปลี่ยนก็ไม่เกิน 2 วันก็จะเป็นเช่นนั้นอีก ทางแฟลตจึงทำการเปลี่ยนให่มทั้งหมด
ทั้ง รางที่ใส่ไฟ และหลอดไฟ ก็เป็นเช่นเดิมอีกตายเคย และในบางครั้ง จะติดในลักษณะ
เหมือนหลอดไฟเสีย คือจะมีแสงสีแดงๆแค่ตรงขั้วหลอดเท่านั้น เมื่อแม่บ้านทราบเรื่อง
เพราะแม่บ้านคนนี้จะรับทำความสะอาด ให้กับหลายห้องในแฟลตนั้น เมื่อวันไหนมีคิวที่
จะต้องมาทำความสะอาดห้อง ที่ได้ว่าจ้างไว้ ก็จะเอา อาหาร น้ำ ขนม
ใส่ในถ้วยเล็กๆแล้ววางไว้ที่แถวหน้าห้อง 308 และมีแก้วที่เอาไว้ใส่ธูป
ผู้คนจึงเริ่มพูดคุยกันว่า ห้องนี้จะเฮี้ยนอะไรหรือเปล่า เพราะไฟทางเดินซ่อมยังไงก็เป็นแบบเดิมตลอด
แต่ก็ไม่มีใครเคยเจออะไร
หลังจากผ่านไปได้ซักระยะ ญาติผู้ตายก็ได้มาทำการจัดการทรัพย์สินของผู้ตาย และจัดการค่าเช่าต่างๆจนเรียบร้อย
และทำการคืนห้องให้กับทางแฟลต ซึ่งทางแฟลต ก็ไม่ได้เข้าไปเปลี่ยนแปลงห้องใดๆ
เพราะคิดว่าถ้ามีใครต้องการห้องลักษณะนี้อีก ก็จะให้มาเช่าที่ห้องนี้ไปเลย จนระยะเวลาผ่านไป
ก็มีผู้เช่ารายให่ม เป็นเฒ่าแก่ โรงงานนึงที่อยู่ด้านล่างของแฟลต เพราะแฟลตนี้ ตรงกลางเป็นแฟลต
รอบด้านทำเป็นอาคารพาณิชย์ ให้คนเซ็ง เฒ่าแก่ คนนี้มาเช่าให้คนงานอยู่กัน โรงงานแกทำตลอดวัน
คนงานจึงทำเป็นกะ บางคนทำกลางวัน บางคนทำตอนกลางคืน ถ้าช่วงไหนมีออเดอร์เยอะ บางคนก็ทำ โอ ที
มีคนงานที่มาอยู่ในห้อง 2 ห้องนี้ ประมาณ 10 คน
เรื่องต่างๆจึง เริ่มขึ้น เมื่อคนงานเริ่มเข้ามาอยู่ บางคนอยู่ได้ไม่เกิน 7 วันก็ขอ เฒ่าแก่ ขอย้ายออกไปอยู่ที่อื่น
บอกอยู่ไม่ได้เลยที่ห้อง นอนแล้วรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก เมื่อมาเล่าให้คนงานคนอื่นฟัง ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
คนที่เหลืออยู่ก็ไม่ได้คิดอะไรนึกว่า คนนั้นเรื่องมาก อยู่กันเยอะแล้วอึดอัด
แต่แล้วก็มีรายอื่นๆตามมาเรื่อยๆ บางคนเจอ เงาลางๆนั่งอยู่ตรงเคาท์เตอร์ เป็นเงาผู้ชาย
บางคนเจอเมื่อกำลังจะนอนก็มีเงาของผู้ชาย ยืนอยู่ข้างเตียงและยื่นหน้ามาจ้อง ที่หน้า
บางคนกำลังจะนอนก็จะถูกจับที่ขาแล้วกระชาก
คนงานที่มาอยู่ใน 2 ห้องนี้ก็ลดลงเรื่อยๆจนมาเหลือ 3 คนสุดท้าย ที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้
จนกระทั่งวันนึงเป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์โรงงานหยุด 3 คนนี้จึงอยู่ที่ห้องพร้อมกันก็ซื้อเหล้ามานั่งกินในห้อง
กินแล้วก็ร้องรำทำเพลงกันสนุกสนาน จนกระทั่งคนนึงจะไปเอานำแข็งที่เคาท์เตอร์ เพราะเป็นที่ตั้งของตู้เย็น
ก็เห็นเงาของชายคนนึงนั่งอยู่ แต่ไม่มีศรีษะ จึงร้องออกมาคนที่เหลือก็หันไปมองตามก็เห็นกันทุกคน
3 คนนี้จึงไม่ขออยู่ที่ห้องนี้อีก เฒ่าแก่จึงมาทำการคืนห้อง แล้วเล่าให้เจ้าของแฟลตฟังถึงความเฮี้ยน
เจ้าของแฟลตจึง นิมนต์พระมาทำพิธี และทำการรื้อเคาท์เตอร์บาร์ออก และเอาประตูตรงกลางห้องออก
จัดการโบกปูนฉาบผนังให้เป็นแบบเดิม เมื่อทำการต่างๆเรียบร้อยแล้วก็ปล่อยทิ้งไว้ระยะนึง
เพื่อรอดูเหตุการณ์ว่าจะเป็นอย่างไร เพราะคนที่เดินผ่านบันได ระหว่าง ชั้น 2 ไปชั้น 3
ไม่เคยเจอกับเหตุการณ์ใดเลยนอกเสียจากไฟที่เสียอยู่ตลอดเวลา แต่อย่างอื่นไม่เคยพบเจอ
และเมื่อเวลาผ่านไปก็มีผู้เช่ารายให่มมาเช่า ทั้งห้อง 307 และ 308 ในระยะเวลาใก้ลเคียงกัน
โดยทั้ง 2 ห้องผู้เช่าเป็นคู่สามีภรรยากัน แต่ก็อยู่ได้ไม่ถึงเดือนก็มาขอคืนห้อง
และได้เล่าให้คนอื่นๆฟังว่าเจอกับอะไรบ้าง