คำสัญญาที่เคยให้ไว้กับเพื่อนสนิท บางสิ่งได้ทำ บางสิ่งก็ทำไม่ได้

นึกย้อนกลับไปสมัยเรียน จขกท มีเพื่อนสนิทในกลุ่มหลายคน มีคนนึง สมมุติว่า ชื่อ ก
จขกท กับ ก นั้นนั่งเรียนคู่กันมาโดยตลอดตั้งแต่ ป5 จนถึง ม3 สมัยก่อนจะเป็นโต๊ะยาว
จะนั่งเรียนเป็นคู่ๆ ตอน ม2 นั้นมี แม่ของเพื่อนห้องอื่นโดนฆาตกรรม เป็นข่าวดังในยุคนั้น
ทางโรงเรียนจึงจัดรถให้เพื่อนๆ ร่วมชั้น ไปในงานศพนั้นด้วย จขกท กับ เพื่อนๆก็ไปที่งานนั้น
หลังจากฟังพระสวดแล้วก็ถึงเวลาที่แจกข้าวต้ม ก็นั่งคุยกันในกลุ่ม

ก.......... เฮ้ยถ้าตายก่อนนะ กูจะไปงานศพแน่ๆไม่ต้องห่วง
จขกท ... ตายก่อนซิ กูก็รับปากเลยว่า กูไปงานของแน่ๆ
ก.......... เออ ถ้างานศพ จะแจกข้าวต้มหรือกระเพาะปลามั๊ยวะ
จขกท ... กูไม่รู้ กูตายแล้ว ญาติกูจะจัดแจกอะไร กูก็คงไม่ได้ออกมานั่งกินหรอก
ก.......... แต่ถ้าเป็นงานกูนะ ก่อนตายกูจะบอก ญาติๆเลยว่า ห้ามร้องให้  เพราะร้องยังไง กูก็ไม่ฟื้นมาหรอก
             และอยากจะจัดแบบรื่นเริงไปเลย เปิดเพลงดิ้นกันให้กระจาย เพราะเศร้าไป กูก็คงไม่ฟื้นขึ้นมาแน่ๆ
             แต่กูอยากให้งานศพกูเป็นที่จดจำ
จขกท... เออ ตายเมื่อไห่ร พวกกูรับปากเลยว่าจะไม่ร้องให้เด็ดขาด
ก......... เออ ถ้ากูตายก่อนใครไม่ไปงานกูนะ กูมาทวงแน่ๆ
ในกลุ่มก็หัวเราะกันไปตามประสา

หลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตตามปรกติกันไป เมื่อจบ ม3 กันแล้วก็แยกย้ายไปเรียนตามที่ตนเองชอบ
แต่ก็ยังติดต่อกันเป็นระยะ ปิดเทอมก็รวมตัวกันไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ้าง ยังไปหาที่บ้านกันบ้าง
ก.... ไปเรียนพาณิชย์แห่งนึง
จขกท .. ไปเรียนสายสามัญ

ก... หลังจากจบจากพาณิชย์ แห่งนั้นก็รับช่วงต่อกิจการของทางบ้าน โดยทำเหล็กดัด ประตู หน้าต่าง
และแต่งงาน แฟนของ ก ก็มาอยู่ที่บ้านคอยช่วยงานต่างๆ
จขกท... เมื่อจบมหาลัย ก็ไปได้งานที่ต่างจังหวัดทำอยู่ 1 ปี ก็มาได้งานที่ในกรุงเทพ

จนกระทั่งมาถึงวันนึง จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันอาทิตย์ จขกท อาบน้ำเสร็จกำลังจะเตรียมตัวออกไปซื้อของที่ห้าง
ก็มีโทรศัพท์ ดังขึ้นมาจากเพื่อนคนนึง สมมุติว่าชื่อ ข
ข......... เฮ้ย รู้ข่าวยังวะ
จขกท .. ข่าวอะไร
ข......... ไอ้ ก ตายแล้วนะ ตายเมื่อคืนนี้
จขกท .. เฮ้ย จริงดิ เป็นอะไรตายวะ
ข.........  บ้านมันไฟไห้ม กูกำลังจะไปที่ นิติเวช จะไปรับศพมันเนี่ย จะไปด้วยหรือเปล่า ถ้าไปเดี๋ยวกูไปรับ
จขกท.. เออ มารับกูหน่อยไปพร้อมกัน

จากนั้น จขกท ก็เดินขึ้นมาบนห้องเพื่อแต่งตัว แล้วก็นั่งคิดถึงวันเก่าๆ ไม่นาน ข ก็เดินทางมาถึงหน้าบ้าน กดออด
แล้วก็เปิดประตูหน้าบ้านเดินเข้ามา เหมือนทุกครั้งที่มาบ้าน จขกท
จขกท เมื่อได้ยินเสียง ออด ก็เดินลงมาเป็นจังหวะที่ แม่ จขกท กำลังเดินมาที่ประตูเพื่อเปิดให้ ข เข้ามาในตัวบ้าน
แม่ จขกท ก็เอ่ยขึ้นมาว่า อ้าว แล้ว ก ทำไมไม่เข้ามาด้วย ไปยืนตากแดดเฝ้ารถอยู่ทำไม
เมื่อ จขกท กับ ข ได้ยินดังนั้น จขกท ก็สั่นหัว บอก ข ในทำนองว่า ยังไม่ต้องพูดอะไร
แล้ว จขกท ก็บอก แม่ ว่าวันนี้จะกลับดึกนะ ไม่ต้องห่วง แล้วก็เดินกันออกมาหน้าบ้านเพื่อขึ้นรถ
เมื่อ ข ไขกุญแจเสร็จ จขกท เปิดประตูเข้าไปนั่งแล้ว แต่ยังไม่ปิดประตู ก็บอกออกไปว่า
เฮ้ย ก พวกกูกำลังจะไปรับศพที่ นิติเวช ยังไงก็ขึ้นรถมาไปด้วยกัน

ระหว่างเดินทางไปรับศพนั้น ก็สอบถามว่า ก ตายด้วยสาเหตุอะไร บ้านของ ก เป็นอาคารพาณิชย์
ข ก็เล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนบ้าน ก ไฟไห้ม พ่อกับแม่ มันนอนชั้นล่างพอรู้ว่าไฟไห้มก็ตะโกนบอกลูกๆ
พี่สาว ก เมื่อรู้ก็ตะโกนบอก ก ให้ ก กับแฟนรีบออกมาจากบ้าน โดยที่ พ่อแม่ พี่สาว ออกมาได้แล้ว
แต่ ก กับแฟน ซึ่งพักอยู่ที่ ชั้น 3 กำลังจะลงมา  บันได จากชั้น 1 ไปชั้น 2 นั้นเป็นไม้ และใต้บันได
เป็นที่เก็บพวก สี ทินเนอร์ ที่เอาไว้ทาเหล็กดัด ไฟลามไปถึงก่อนที่จะ ก กับ แฟน จะลงมาแล้วไฟแรงมาก
จึงลงมาขั้นล่างไม่ได้ ก กับ แฟน จึงกลับขึ้นไปชั้นบน คงจะไปหาทางออกอื่นๆ แต่สุดท้าย

เมื่อเจ้าหน้าที่ทำการดับไฟเรียบร้อย ได้ไปเจอศพ ก กับ แฟน นั่งอยู่ในห้องน้ำ
โดย ก นั่งพิงกำแพงและ แฟน ในลักษณะนอนหนุนตัก ก อยู่ เจ้าหน้าที่สันนิษฐานว่า
ก คงจะมาเอาน้ำในห้องน้ำราดตัว เพื่อประทังความร้อน และ แฟน คงหมดสติก่อน
ก ก็เลยลากมานอนหนุนตัก แล้วทั้งคู่ก็ได้สำลักควันไฟจนเสียชีวิต

เมื่อ จขกท และ ข เดินทางไปถึง นิติเวช ก็ได้เจอกับ พี่สาว ก - พี่สาว ก ก็ขอให้ จขกท และเพื่อน
ช่วยจัดการเรื่องอื่นๆให้ที เพราะตอนนี้ มี พี่สาว คนเดียวที่จัดการเรื่องนี้ พ่อกับแม่ ยังอยู่ที่โรงบาล
ยังไม่กล้าบอกพวกเขาว่า ก เสียชีวิตแล้ว จขกท กับ เพื่อนๆก็แบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มนึงอยู่ช่วยพี่สาว ก
อีกกลุ่ม ซึ่งมี จขกท ไปที่วัดเพื่อจัดการเรื่องต่างๆที่ยังไม่แล้วเสร็จ จนกระทั่ง บ่ายกว่าๆ
ศพของ ก กับ แฟน ก็เดินทางมาถึง และเอาออกจากโลงเพื่อรอการรดน้ำศพ
จขกท ก็เข้าไปที่ ศพ ก มองดูสภาพต่างๆ ผิวหนังบริเวณใบหน้ากับ ที่มือ มีรอยเหมือนถูกน้ำร้อนลวก เป็นจุดๆ
และเพื่อนของ จขกท คนนึงก็พุดขึ้นมาว่า เฮ้ย ก พวกกูมางานของแล้วนะ
พวกกูจะช่วยงานจนถึงวันเผากับแฟนเลย ไม่ต้องห่วงอะไรนะ ขอให้หลับให้สบาย
หลังจากลดน้ำศพเสร็จ ก็เอาศพบรรจุลงโลง และทำการสวด คืนนั้นก่อนกลับก็คุยในหมู่เพื่อนว่า
เออ มีใครไม่ได้มาวันนี้บ้างวะ ก็เช็คดูเพื่อนในกลุ่มยังไม่ได้มาอีก 3 คน เออ ใครมีเบอร์ติดต่อมัน
โทรบอกมันด้วยหละ

วันที่ 2 พอตอนเย็น จขกท เดินทางไปถึงที่วัด ก็ได้เจอกับเพื่อนคนนึงซึ่งเมื่อวานยังไม่รู้ข่าว และไม่ได้มา
ก็ถามมันว่าใครโทรไปบอกวะ เพราะเพื่อนคนนี้ห่างหายไปนานมาก แทบจะไม่ค่อยติดต่อกับในกลุ่มเลยนานๆจะโทรหากันซักที
มันตอบว่า กูเองนะที่โทรถามคนอื่น อ้าวทำไมหละ ก็เมื่อคืนนี้นะซิ กูฝันว่า ไอ้ ก
มันไปหา ในฝันมันบอกว่า ไปงานศพกูด้วย พอตื่นมาก็เลยลองโทรหาเพื่อนอีกคน ก็เลยได้รู้ข่าว
จขกท ก็เอ่ยออกไปว่า เออ ยิ้มไปตามทุกคนจริงๆ เมื่อวานมันก็ไปที่บ้านกูเลย เพื่อน จขกท
ก็เอ่ยกลับมา ก็ เอ็งกับมัน สมัยเรียนสนิทกันที่สุดเลยนี่นา
และเพื่อนในกลุ่ม อีก 2 คนที่เมื่อวานไม่ได้มา วันนี้ก็มากันครบ เพราะคนอื่นได้โทรไปบอกข่าว
นี่ท่า ไม่ได้โทรไปบอกไม่รู้ว่า ก มันจะไปตามอีกหรือเปล่า


เมื่อถึงวันเผา วันนั้นทาง พี่สาว ตกลงกับทางวัดว่า จะทำการเผาศพ ก ก่อนหลังจากเตาเย็นแล้ว
อาจจะ 2 ทุ่ม หรือ 3 ทุ่ม จะทำการเผา แฟน ก ต่อ พอเวลาบ่ายถึงเวลาเผาศพ ก
สัปเหร่อ ก็ทำการเปิดโลงให้ญาติและคนที่มางานได้เห็นหน้าครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นก็ยกโลง
จะนำเข้าเตาเผา จขกท กับ เพื่อนก็ได้ไปช่วยยกด้วย แต่พอจะดันโลงเข้าเตาเผา ดันยังไงก็ไม่เข้า
เหมือนว่าด้านล่างโลงมันไปขัดกับอะไรซักอย่างนึง ยกสูงก็แล้ว ขยับยังไงก็ดันไม่เข้าอยู่ดี

สัปเหร่อ ก็เลยบอกว่ายกลงมาก่อน แล้วช่วยไปตามญาติมาที สงสัยคนตายยังห่วงอะไรซักอย่าง
ก็ได้ไปตาม พี่สาว มา พี่สาว ก ก็บอกกับน้องชายตัวเองว่า ไม่ต้องห่วงอะไรนะ พ่อแม่ เจ้ จะดูแลเขาอย่างดีที่สุด
ส่วนเรื่อง แฟน เดี๋ยวตอนเย็นจะเผาตามไปอย่างแน่นอน จขกท ก็ได้บอกกับ ก ว่าไม่ต้องห่วงนะ
ศพ แฟน นะพวกกูจะอยู่จนถึงตอนเผาแน่ๆ ไม่กลับไปก่อนหรอก เมื่อยกขึ้นเตาเผาอีกที
ครั้งนี้ก็เอาเข้าไปได้สะดวก ไม่มีติดขัดอะไรเลย และตอน 4 ทุ่มกว่าๆ ก็ได้ นำศพ แฟน ก เผาตามไป

กระทู้นี้ ระลึกถึงเพื่อนสนิทคนนึง ที่ได้จากไปก่อนวัยอันสมควร (ขณะที่ ก เสียชีวิตนั้น อายุ 27 ปี ถ้ายังมีชีวิตอยู่อายุตอนนี้ก็ 47 )
และในงานศพของเพื่อนคนนี้นั้น ทำให้เพื่อนในกลุ่มที่ เมื่อจบการศึกษา
เติบโตในชีวิต ด้วยหน้าที่การงาน ทำให้ห่างหายจากกัน  บางคนยังติดต่อกันอยู่บางคนก็ แทบไม่ได้ติดต่อกันเลย
แต่ในงานศพ นั้นทุกคนมากันครบหมดทุกคน และทุกคนก็ทำตามสัญญา บ้าๆบอ ที่ตอนวัยเด็กคุยเล่นสนุกสนาน
คือ ไม่มีเพื่อนคนไหนร้องให้ ออกมาเลย แต่งานก็ไม่ได้จัดแบบรื่นเริง หวังว่าเอ็งคงเข้าใจ
หลับให้สบายนะไอ้เพื่อนเกลอ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่