- มูลนิธิสงเคราะห์สัตว์พิการ ปากเกร็ด –
พอดีเขียนสเตตัสของตัวเองถึงตอนที่ได้ไปมูลนิธิสงเคราะห์สัตว์พิการ ปากเกร็ดสัปดาห์ที่ผ่านมา เลยแวะมาแปะในพันทิปนิดนึงค่ะ อาจจะใช้ภาษาไม่ค่อยดีบ้าง ต้องขออภัยล่วงหน้าค่ะ
หลังจากที่นัดล่มตอนปีที่ผ่านมาเพราะถูกคนบ้าเอากีต้าร์ฟาดหัว แอนกับเราเลยได้นัดกันอีกรอบเพื่อไปหาน้องหมาที่มูลนิธิก่อนที่เราจะกลับบ้าน วันพุธสัปดาห์ที่แล้วหรือวันวิสาขบูชาเลยเป็นวันที่ทั้งเราและแอนสะดวกตรงกัน
วิธีเดินทางของชาวไม่มีรถคือการนั่งรถเมล์สาย 16 ไป นั่งไปจากอนุ ตอนแรกใจเสียมากเพราะรถไปวนที่แจ้งวัฒนะก่อน แอนนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้เพราะกลัวรถไม่ไปลงที่อิมแพ็ค กลัวแบบ อ้าวเห้ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่นา จนรถวนรอบกลับมาเข้าเขตอิมแพคเลยกดลงอย่างไว กลัวรถไม่จอด 555
จากอิมแพ็คไปมูลนิธิ พวกเรานั่งแกรบไปซึ่งลุงที่ขับแกรบมีสำเนียงเหมือนน้าต๋อยเซมเบ้มาก ฟังแล้วเหมือนดูอาราเล่ตลอดเวลา แต่ลุงพูดเยอะมาก จะหลับก็เกรงใจ กลัวลุงเหงา 555
พอเข้ามาถึงที่มูลนิธิ เสียงแรกที่ได้ยินก็คือเสียงหมาหลายสิบตัวเห่าขรมอยู่ข้างใน เรากับแอนทำอะไรไม่ถูกเพราะต่างคนต่างก็ไม่เคยมา ไม่รู้ว่าจะต้องไปคุยกับใครก่อนมั้ย พอดีเจอเจ้าหน้าที่เค้าบอกว่า เข้าไปได้เลยครับ พวกเราเลยรีบล้างมือและทำใจก่อนเข้าไปเพราะกลัวเสียงหมาเห่าเบอร์แรง ถึงจะรักหมาก็กลัวหมาเป็นนะเห้ย
ภาพแรกที่เห็นคือ หมา หมา หมา หมาอยู่เต็มไปหมด ทั้งที่อยู่ในกรง ในคอก ในโซนถัดจากที่เรายืนอยู่ก็มีอีกหลายสิบตัวอยู่ในคอกแต่เป็นหมาพิการที่ไม่สามารถเดินได้
เราสองคนเริ่มจากการสำรวจในโซนแรกก่อน เกร็งมากเพราะกลัวน้องหมาแหกกรงออก ในใจนี่สวดมนต์รัวๆ หลังจากเดินวนแบบงงๆเลยออกไปถามพี่เจ้าหน้าที่อีกรอบว่า ตัวไหนเล่นได้บ้าง พี่เค้าตอบแบบยิ้มๆกลับมาว่า เล่นได้ทุกตัวเลยครับ
เราสองคนเลยกลับเข้าไปข้างในอีกครั้งพร้อมกับเลือกน้องหมาที่หน้าตาเป็นมิตรที่สุดกรงด้านใน ตอนแรกน้องดูกล้าๆกลัวๆ(กุก็กลัว) ก่อนจะเลียมือแล้วส่ายหางดี๊ด๊าทันที เราเลยใจชื้นแล้วค่อยๆพบปะประชากรหมาตัวอื่นๆต่อไป
น้องน่ารักมากค่ะ แต่รูกรงแคบเคยลูบหัวไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่
จากที่ดูมาคร่าวๆ หมาที่อยู่ในคอกจะเป็นหมาเฟรนด์ลี่ รับแขกสุดฤทธิ์ เวลาเดินไปไกลจะดมๆสักพักแล้วค่อยกระโดดเกาะกรง ถ้าบินได้คงบินมากอดแล้ว ลั้นลามากจริงๆ มีลูกหมาตัวเล็กที่นอนอืดทั้งวัน จับพุงแล้วสนุกมาก เพราะนิ่มสุด จับแล้วอยากกินหมูกระทะขึ้นมาทันที หืมๆ
ดูตาเค้าสิ งื้อ
น้องดำ(ไร้ความครีเอทีฟในการตั้งชื่อสุดๆ)
นอนกันเต็มเลย น่าจกพุงเล่นมาก
ส่วนกรงที่เรียงสองชั้นส่วนใหญ่เป็นหมาที่เป็นหนักคือ ตาฝ้าฟาง บางตัวตาบอดแบบมองไม่เห็นไปเลย ต้องอาศํยดมกลิ่นแทน มีตัวที่เป็นเรื้อนทั้งตัว เห็นแล้วสงสารมากเพราะคงเจ็บไปทั้งตัว
ถัดไปที่โซนคอกของหมาพิการ พอเข้าไปจะเจอกับคอกใกล้มือสุดชื่อน้องไมโล
ไมโลเป็นหมาที่ขาหลังพิการทั้งสองข้าง เจ้าหน้าที่เลยห่อผ้าที่ขาหลังให้ เวลาสไลด์ไปหาคนจะได้ไม่เจ็บขาหลังมาก น้องไมโลเป็นหนึ่งในหมารับแขกชั้นเยี่ยม เวลาเห็นคนเข้าใกล้ น้องจะรีบไถตัวเข้าหาทันทีพร้อมกับยื่นหน้ามาจุ๊บๆ เห็นแล้วอดกอดน้องไม่ได้จริงๆ แต่น้องอยู่ใกล้ๆคอกน้องหมาที่ติดป้าย “ระวังสุนัขดุ” ทำให้เราได้แต่ยืนเล่นน้องไมโลตรงขอบๆ ไม่กล้าเข้าไปใกล้นัก
ถัดจากคอกแรกของน้องไมโลก็จะมีน้องหมาที่พิการคล้ายๆกันอยู่เรียงราย บางตัวที่ดุ ทางเจ้าหน้าที่จะติดป้าย “ระวังสุนัขดุ” เอาไว้ บางตัวที่ยังไม่เห็นป้ายแต่มาเสียงแบบเซอร์ราวด์กังวานไกลนี่แทบไม่ต้องมองป้ายกันเลยทีเดียว เดินหนีบตัวให้แบนที่สุดแล้วค่อยๆไถตัวผ่านไปอย่างตัวเร็ว
นอกจากนี้ยังมีน้องหมากำลังป่วย เห็นได้จากน้ำเกลือที่แขวนอยู่ข้างๆกับอีกตัวที่ไอค่อกๆอยู่ตลอดเวลาที่กำลังรักษาตัวกันอยู่
- มูลนิธิสงเคราะห์สัตว์พิการ ปากเกร็ด –
พอดีเขียนสเตตัสของตัวเองถึงตอนที่ได้ไปมูลนิธิสงเคราะห์สัตว์พิการ ปากเกร็ดสัปดาห์ที่ผ่านมา เลยแวะมาแปะในพันทิปนิดนึงค่ะ อาจจะใช้ภาษาไม่ค่อยดีบ้าง ต้องขออภัยล่วงหน้าค่ะ
หลังจากที่นัดล่มตอนปีที่ผ่านมาเพราะถูกคนบ้าเอากีต้าร์ฟาดหัว แอนกับเราเลยได้นัดกันอีกรอบเพื่อไปหาน้องหมาที่มูลนิธิก่อนที่เราจะกลับบ้าน วันพุธสัปดาห์ที่แล้วหรือวันวิสาขบูชาเลยเป็นวันที่ทั้งเราและแอนสะดวกตรงกัน
วิธีเดินทางของชาวไม่มีรถคือการนั่งรถเมล์สาย 16 ไป นั่งไปจากอนุ ตอนแรกใจเสียมากเพราะรถไปวนที่แจ้งวัฒนะก่อน แอนนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้เพราะกลัวรถไม่ไปลงที่อิมแพ็ค กลัวแบบ อ้าวเห้ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่นา จนรถวนรอบกลับมาเข้าเขตอิมแพคเลยกดลงอย่างไว กลัวรถไม่จอด 555
จากอิมแพ็คไปมูลนิธิ พวกเรานั่งแกรบไปซึ่งลุงที่ขับแกรบมีสำเนียงเหมือนน้าต๋อยเซมเบ้มาก ฟังแล้วเหมือนดูอาราเล่ตลอดเวลา แต่ลุงพูดเยอะมาก จะหลับก็เกรงใจ กลัวลุงเหงา 555
พอเข้ามาถึงที่มูลนิธิ เสียงแรกที่ได้ยินก็คือเสียงหมาหลายสิบตัวเห่าขรมอยู่ข้างใน เรากับแอนทำอะไรไม่ถูกเพราะต่างคนต่างก็ไม่เคยมา ไม่รู้ว่าจะต้องไปคุยกับใครก่อนมั้ย พอดีเจอเจ้าหน้าที่เค้าบอกว่า เข้าไปได้เลยครับ พวกเราเลยรีบล้างมือและทำใจก่อนเข้าไปเพราะกลัวเสียงหมาเห่าเบอร์แรง ถึงจะรักหมาก็กลัวหมาเป็นนะเห้ย
ภาพแรกที่เห็นคือ หมา หมา หมา หมาอยู่เต็มไปหมด ทั้งที่อยู่ในกรง ในคอก ในโซนถัดจากที่เรายืนอยู่ก็มีอีกหลายสิบตัวอยู่ในคอกแต่เป็นหมาพิการที่ไม่สามารถเดินได้
เราสองคนเริ่มจากการสำรวจในโซนแรกก่อน เกร็งมากเพราะกลัวน้องหมาแหกกรงออก ในใจนี่สวดมนต์รัวๆ หลังจากเดินวนแบบงงๆเลยออกไปถามพี่เจ้าหน้าที่อีกรอบว่า ตัวไหนเล่นได้บ้าง พี่เค้าตอบแบบยิ้มๆกลับมาว่า เล่นได้ทุกตัวเลยครับ
เราสองคนเลยกลับเข้าไปข้างในอีกครั้งพร้อมกับเลือกน้องหมาที่หน้าตาเป็นมิตรที่สุดกรงด้านใน ตอนแรกน้องดูกล้าๆกลัวๆ(กุก็กลัว) ก่อนจะเลียมือแล้วส่ายหางดี๊ด๊าทันที เราเลยใจชื้นแล้วค่อยๆพบปะประชากรหมาตัวอื่นๆต่อไป
น้องน่ารักมากค่ะ แต่รูกรงแคบเคยลูบหัวไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่
จากที่ดูมาคร่าวๆ หมาที่อยู่ในคอกจะเป็นหมาเฟรนด์ลี่ รับแขกสุดฤทธิ์ เวลาเดินไปไกลจะดมๆสักพักแล้วค่อยกระโดดเกาะกรง ถ้าบินได้คงบินมากอดแล้ว ลั้นลามากจริงๆ มีลูกหมาตัวเล็กที่นอนอืดทั้งวัน จับพุงแล้วสนุกมาก เพราะนิ่มสุด จับแล้วอยากกินหมูกระทะขึ้นมาทันที หืมๆ
ดูตาเค้าสิ งื้อ
น้องดำ(ไร้ความครีเอทีฟในการตั้งชื่อสุดๆ)
นอนกันเต็มเลย น่าจกพุงเล่นมาก
ส่วนกรงที่เรียงสองชั้นส่วนใหญ่เป็นหมาที่เป็นหนักคือ ตาฝ้าฟาง บางตัวตาบอดแบบมองไม่เห็นไปเลย ต้องอาศํยดมกลิ่นแทน มีตัวที่เป็นเรื้อนทั้งตัว เห็นแล้วสงสารมากเพราะคงเจ็บไปทั้งตัว
ถัดไปที่โซนคอกของหมาพิการ พอเข้าไปจะเจอกับคอกใกล้มือสุดชื่อน้องไมโล
ไมโลเป็นหมาที่ขาหลังพิการทั้งสองข้าง เจ้าหน้าที่เลยห่อผ้าที่ขาหลังให้ เวลาสไลด์ไปหาคนจะได้ไม่เจ็บขาหลังมาก น้องไมโลเป็นหนึ่งในหมารับแขกชั้นเยี่ยม เวลาเห็นคนเข้าใกล้ น้องจะรีบไถตัวเข้าหาทันทีพร้อมกับยื่นหน้ามาจุ๊บๆ เห็นแล้วอดกอดน้องไม่ได้จริงๆ แต่น้องอยู่ใกล้ๆคอกน้องหมาที่ติดป้าย “ระวังสุนัขดุ” ทำให้เราได้แต่ยืนเล่นน้องไมโลตรงขอบๆ ไม่กล้าเข้าไปใกล้นัก
ถัดจากคอกแรกของน้องไมโลก็จะมีน้องหมาที่พิการคล้ายๆกันอยู่เรียงราย บางตัวที่ดุ ทางเจ้าหน้าที่จะติดป้าย “ระวังสุนัขดุ” เอาไว้ บางตัวที่ยังไม่เห็นป้ายแต่มาเสียงแบบเซอร์ราวด์กังวานไกลนี่แทบไม่ต้องมองป้ายกันเลยทีเดียว เดินหนีบตัวให้แบนที่สุดแล้วค่อยๆไถตัวผ่านไปอย่างตัวเร็ว
นอกจากนี้ยังมีน้องหมากำลังป่วย เห็นได้จากน้ำเกลือที่แขวนอยู่ข้างๆกับอีกตัวที่ไอค่อกๆอยู่ตลอดเวลาที่กำลังรักษาตัวกันอยู่