กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ถ้ามีอะไรผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมเป็นผู้ชายที่แคร์แฟนมากๆ นิสัยผมเหมือนผู้หญิงส่วนมากเลยก็ว่าได้ครับ เวลาแฟนไปไหนโทรหา แชทหาตลอด ถ้าไม่รับผมก็โทรไปเรื่อยๆอ่ะครับ เป็นห่วง (ผมกับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ) แต่เวลาผมไปไหนเธอจะโทรมาอย่างมากก็แค่ 2 สาย แล้วก็ไม่ติดต่อมาเลย บางทีผมอาจจะคิดมากไปเองคนเดียวก็ได้ ช่วงหลังๆมานี้ผมรู้สึกเหนื่อยอ่ะครับ ไม่ได้ไม่รักนะครับ แต่เหนื่อย เหนื่อยจนร้องไห้ เหนื่อยที่ต้องเป็นคนแคร์อยู่ฝ่ายเดียว เหนื่อยที่ต้องอยากคุยอยู่ฝ่ายเดียว เหนื่อยที่ต้องโทรอยู่ฝ่ายเดียว เป็นห่วงอยู่ฝ่ายเดียว ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วครับ คือต้องรอชินไปเองหรอครับ
ปล.ขอโทษด้วยนะครับ อาจจะพิมพ์ให้อ่านยากไปหน่อย
ควรหยุดหรือไปต่อดีครับ ?
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมเป็นผู้ชายที่แคร์แฟนมากๆ นิสัยผมเหมือนผู้หญิงส่วนมากเลยก็ว่าได้ครับ เวลาแฟนไปไหนโทรหา แชทหาตลอด ถ้าไม่รับผมก็โทรไปเรื่อยๆอ่ะครับ เป็นห่วง (ผมกับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ) แต่เวลาผมไปไหนเธอจะโทรมาอย่างมากก็แค่ 2 สาย แล้วก็ไม่ติดต่อมาเลย บางทีผมอาจจะคิดมากไปเองคนเดียวก็ได้ ช่วงหลังๆมานี้ผมรู้สึกเหนื่อยอ่ะครับ ไม่ได้ไม่รักนะครับ แต่เหนื่อย เหนื่อยจนร้องไห้ เหนื่อยที่ต้องเป็นคนแคร์อยู่ฝ่ายเดียว เหนื่อยที่ต้องอยากคุยอยู่ฝ่ายเดียว เหนื่อยที่ต้องโทรอยู่ฝ่ายเดียว เป็นห่วงอยู่ฝ่ายเดียว ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วครับ คือต้องรอชินไปเองหรอครับ
ปล.ขอโทษด้วยนะครับ อาจจะพิมพ์ให้อ่านยากไปหน่อย