ไม่อยากขายรถทำไงดีครับ

เดิมผมขี่มอไซรุ่น ดรีม คุรุสภา 100  อยู่นะครับ รุ่นปีพ.ศ.42 คือไม่ทรงเก่ากึก และไม่ใหม่หวือหวา เป็นตัวที่ผสมผสานอย่างลงตัว ตอนนั้นลุงเป็นคนซื้อที่แพร่ แล้วขี่มากทม.มาให้แม่ใช้ ผมก็เริ่มฝึกตั่งแต่ ป.1 ประมานปี 48 ขี่มาเรื่อยๆ จนปี56 ผมเริ่มกล้าที่จะไปออกทริป เริ่มแอบแม่ขี่ดรีมไปใกล้ๆจนไกลๆ เริ่มจาก ไปสนามหลวง ไปบางแสน ไปนครนายก ไปกาญ และไกลสุดไป เชียงราย ทุกที่ไปเช้าเย็นกลับหมดนะครับ ยกเว้น กาญ กับ เชียงราย ตอนนั้นแม่ไปตจว.กลับเพราะปีใหม่ อยู่บ้านคนเดียสเลยแอบเอาไป ผมขี่รถมาตั้งแต่ปี 48 จนถึงทุกวันนี้ปี 60 ก็ 12 ปีแล้ว เงินที่ใช้ทำรถ ไม่ว่าซ่อมบำรุง เปลี่ยนยาง เปลี่ยนสเตอร์ วาล์ว โซ่รองลิ้น เงินผมเองทุกอย่าง พอมาตอนนี้จะขึ้นมหาลัย ที่บ้านออกบิ๊กไบค์ให้คันนึง แต่ด้วยที่บ้านมีรถฟอจูเนอร์1คัน ซิตี้1คัน แอคคอร์ด1คัน มันที่ว่างเหลือน้อยมาก ปีหน้าพี่ชายจะจบมหาลัย ก็เอามอไซมาไว้บ้านอีกคันนึง มันเก็บสามคันไม่ไหว แม่เลยจะให้ขายดรีม เขาเห็นว่าเก่าแล้ว แต่จริงๆคือผมผูกพันกับรถคันนี้มาก มันผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันหลายปี ซึ่งผมรู้อยู่แล้วว่า ถ้าขายร้านมอไซจะเอาไประเบิดเครื่อง เพราะเขาต้องการแค่คาร์บูเรเตอร์ของมัน  แม่ขายเพราะที่จอดไม่พอ ละ จะได้เอาเงินมาซื้ออุปกรณ์เซฟตี้อะคับ  ผมมีเวลาทำใจถึงวันที่บิ๊กไบค์มาส่ง คือวันที่24 อีกแค่ไม่กี่วัน ผมจะบอกแม่ยังไงดีคับ ไม่อยากขายดรีมเลย