ใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ รู้สึกเหมือนใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ

สวัสดีครับ เริ่มเลยละกัน คือผมเพิ่งเข้าสู่วัยทำงานได้ราวๆสองปีครับ ทำงานในหน่วยงานรัฐวิสาหกิจที่ตรงกับสายงานที่เรียนมา ผลตอบแทนค่อนข้างดีแต่งานไม่มีความท้าทายเลย น่าเบื่อและว่างเป็นซะส่วนใหญ่ ทำงานที่นี่มาราวๆครึ่งปีแล้วครับ ใจอยากลองย้ายภายในองค์กรแต่ต้องรอบรรจุครบสองปีถึงจะย้ายได้ครับ การมาทำงานก็สะดวกมีรถบริการรับ-ส่งถึงหน้าบ้านเลยครับทำให้ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสเถลไถลไปไหนสักเท่าไหร่
     ที่บ้านไม่มีภาระหนี้สินใดๆครับคุณพ่อเกษียณแล้วมีเงินเก็บอยุ่พอสมควรส่วนคุณแม่ยังไม่เกษีณตอนนี้เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่
     ชีวิตผมเรียบง่ายและน่าเบื่อมากครับ ตอนนี้ก้โสดมาราวๆ 1 ปีแล้วเลยไม่ค่อยมีคนไปไหนมาไหนด้วยเท่าไหร่ ช่วงเลิกกับแฟนใหม่ๆนี่แทบบ้าเลยครับ ร้องไห้ทุกวันเพราะเป็นแฟนคนแรกด้วย คบกันมาตั้งแต่ตอนเรียน ถึงจะคบกันแบบหลบๆซ่อนๆก็ตาม(แฟนผู้ชาย) เพื่อนๆสมัยเรียนก็แยกย้ายกลับต่างจังหวัด นานๆเจอกันที ส่วนเพื่อนๆร่วมงานที่อายุเท่าๆกันก็มีไปสังสรรค์กันบ้างครับ แต่ก็ไม่บ่อยเท่าไหร่เพราะบางคนก็คบกับแฟนมานานเตรียมตัวสร้างเนื้อสร้างตัวกันแล้ว ทำให้ต้องเหงาอยุ่บ่อยๆ ที่สำคัญผมไม่มีงานอดิเรกด้วยสิ เล่นกีฬาอะไรก็ไม่เก่ง เห้อ ทำไมชีวิตถึงไม่มีความหมายแบบนี้ เหมือนใช้ชีวิตไปวันๆ คนที่ใช่ก็ไม่มาซะที TT
     ใครเคยมีอาการแบบนี้บ้างครับ รักษายังไงมาแชร์กันหน่อยครับ