สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกของผม ซึ่งผมก็ใช้เวลานานพอสมควรเลยละ ว่าจะตั้งกระทู้ดีไหม
ปกติเป็นคนชอบอ่านซะมากกว่า พึ่งจะสมัครสมาชิกเลยด้วยละ ฮร่า ๆ ถ้าหากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ (เรื่องนี้เรื่องจริงนะครับ)
ผมไม่รู้ว่าจะมีผู้ชายสักกี่คนในเกมส์ Audition ที่จำเลขห้องแรกที่เล่นด้วยกันได้ จำเพลงแรกที่เล่นด้วยกันได้ จำวัน เวลา นาที ที่เล่นด้วยกันได้ จำโหมดห้อง หรือทุก ๆ อย่างที่เป็นความทรงจำของกันและกันในวันแรกได้ แต่ผมจำได้ครับ และไม่เคยลืมเลย......
เข้าเรื่องเลยละกันครับ
ผมเล่นออดิชั่นมาตั้งแต่เซิฟเปิดแรก ๆ แล้วครับ เล่นบ้าง พักบ้าง แล้วก็กลับมาเล่นอีก จนเมื่อประมาณ 10 เดือนก่อนครับ ผมเล่นกับเพื่อนในห้องตามปกติ
แล้วผมเนี่ยตามนิสัยผู้ชายเล่นออดิชั่นครับ ก็ต้องมีม่อบ้างอะไรบ้าง ก็พบกับผู้หญิงคนนึงครับ (ใช้นามสมมุติว่า ม ละกันนะครับ) ม ก็เข้ามาในห้อง ผมก็จีบเธอ ขอแต่งกับเธอในเกมส์ เธอก็บอกได้นะแค่ในเกมส์เธอไม่มีปัญหา แต่นอกเกมส์เธอมีแฟนแล้ว โดยมีข้อตกลงว่าเราจะไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องส่วนตัวของกันและกันแม้แต่นิดเดียว ไลน์ เฟส เบอร์ จะไม่ให้ทั้งนั้น คุยผ่านการีน่าอย่างเดียวครับ ผมก็โอเคร หลังจากนั้นก็แต่งกันครับ ช่วงแรก ๆ เนี่ยเราก็ยังเป็นเพื่อนกัน คุยกันตามปกติเลยไม่มีวี่แวว มากกว่านั้น แต่ก็นั่นละครับ หลังจากที่เราแต่งกันในเกมส์ได้สักพักนึง เธอกับแฟนมีปัญหากันบ่อยมากครับ ช่วงนั้นรู้สึกว่าจะแต่งกันได้ประมาณ 2 เดือนละ ม ก็มาปรึกษาผมหลาย ๆ เรื่องครับ ผมก็ให้คำปรึกษากับเธอมาตลอด แล้วก็นั่นละครับผมเริ่มมีใจให้ ผมไม่รู้ว่าคนอื่น ๆ จะเป็นเหมือนผมไหม แต่ผมรู้สึกว่า ผมเข้าใจผู้หญิงคนนี้ และ ผมต้องการที่จะดูแลเค้าไปทั้งชีวิต !
หลังจากที่เริ่มให้คำปรึกษามาเรื่อย ๆ ผมก็รู้สึกดีกับ ม มาตลอดครับ จนผมเองเนี่ยก็พยายามตีตัวออกห่างเธอนะ พยายามไปคุยกับคนอื่นบ้าง แต่บางครั้งเธอก็เหมือนนอยด์ ๆ บางครั้งก็เหมือนประชดไล่ให้ไป ผมก็ยิ่งชอบเลยครับ มันทำให้ได้ความรู้สึกว่า เห่ย เค้าสนใจเรานะ อะไรแบบนี้ แต่หลัง ๆ มานี้ก็ไม่ได้คุยกับใครแล้วละครับ เป็นเพราะผมเองก็ค่อนข้างยุ่ง ๆ ด้วย เราก็มีความสัมพันธ์พูดคุยแลกเปลี่ยนกันแบบนี้มาตลอด 7-8 เดือนเลยครับ เราก็คุยกันแบบนี้แต่ช่วงนั้น ม ไม่ได้ออกไปไหนเลยครับ เพราะแฟนด้วย แล้วก็เพราะอะไรหลาย ๆ อย่างด้วยผมก็เลยเป็นคนที่ไปงาน Audition ฝ่ายเดียวเลย ทั้งงานสน๊อป หรือ ATC เอาง่าย ๆ ก็คือเราไม่เคยเจอกันเลย มีคอลบ้าง แล้วก็เปิดกล้องบ้างนิดหน่อยจริง ๆ เป็นอยู่อย่างนี้ตลอดเลยครับ จนกระทั่ง...............
ม เลิกกับแฟน !!! ผมห่างหายจากเฟสบุ๊คไปนานพอสมควร ก็คือพยายามที่จะไม่ส่อง ม เลยจนกระทั่งเธอทักมาบอกว่าเธอเสียใจมากและไม่ไหวแล้ว เธอก็บอกคอลได้ไหมแน่นอนครับ ผมไม่ปฎิเสธใด ๆ ทั้งสิ้นผมก็ตกลงไป เธอก็คอลมา แทบจะทุกครั้งที่เธอเสียใจเลยครับ เธอคอลมาหาผมตลอด บอกเล่าให้ฟังว่าแฟนเก่าของเธอ ไม่เข้าใจเธอเลย ทะเลาะกันเพราะว่าเธองี่เง่า แล้วปกติเค้าจะง้อแต่รอบนี้เค้ากลับหายไป ไม่พอ เลิกกันไม่ทันไร ผู้ชายคนนั้นก็มีแฟนใหม่แล้ว เธอคอลมาหาผมแบบนี้อยู่ได้ 1-2 อาทิตย์ครับ ร้องไห้ทุกครั้ง ผมก็ปลอบใจเธอมาตลอด ทุกครั้งเธอเหมือนจะเข้มแข็งขึ้น แต่เธอก็ไปส่องเฟสบุ๊คแฟนเก่า แล้วก็มานั่งร้องไห้อีก ผมก็ปลอบใจเธอมาเรื่อย ๆ แหละครับ พยายามชวนเธอเล่นเกมส์บ้าง คุยบ้าง หาอะไรให้เธอดูบ้าง จนเธอเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ผมก็เลยตัดสินใจชวนเธอไปทานข้าวด้วยกันครั้งแรก ><'
ผมแกล้งบอกกับ ม ว่าผมนัดกับเพื่อนไว้แต่พอดีเพื่อนไม่ว่างก็เลยชวนเธอแทนแต่จริง ๆ ผมไม่ได้ชวนใครหรอกครับผมแค่อยากไปกับเธอสองคน 5555555 วันนั้นเธอมาหาที่หน้าออฟฟิศผมนั่งรออยู่ข้างล่าง เราก็ตัดสินใจกันอยู่สักพักว่าเราจะไปไหนกันดี ออฟฟิศผมอยู่ระหว่าง เลียบด่วน รามอินทรา กับ ตลาดนัดหัวมุม เกษตรนวมินทร์ ครับ เธอบอกว่าไม่ขอไปเลียบด่วนนะเพราะว่าเธอเคยไปกับแฟนเก่ากลัวภาพมันกลับมาอะไรประมาณนี้ ก็เลยตัดสินใจไปตลาดนัดหัวมุมกัน เราก็เดินดูของดูนั่นดูนี่กันสักพัก แล้วก็ไปหาอะไรทานกัน เราใช้เวลาตรงนั้นไปประมาณ 2 ชั่วโมง 14 นาทีได้ ก็เริ่มเมื่อยครับ ม ก็ตัดสินใจกลับบ้านผมก็มาส่งเธอขึ้นรถ แล้วผมก็ค่อยกลับทีหลัง หลังจากนั้นผมก็คิดอยุ่ว่าจะสานต่อความสัมพันธ์ดีไหม บอกเลยดีรึเปล่า หรือว่าจะเก็บไว้ในใจต่อไปดี แต่ใจปลาซิวครับ ตัดสินใจไม่พูดอะไรดีกว่า 55555 กลัวเสียเพื่อน เราก็ทำนิ่งต่อไป
มีวันนึงผมมีธุระแถวรังสิต ไปถ่ายรายการพอดี ตอนนั้นเป็นวันหยุดผมก็คิดไงไม่รู้ละ ชวนเธอไปกินข้าวกันที่ เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน ที่นี่ใกล้บ้านเธอเวลากลับจะได้ปลอดภัย ผมก็ออกมาจากรังสิตไม่ถึง 5 นาที ก็โทรหาเธอบอกว่าถึงเดอะมอลล์ งามวงศ์วาน แล้วนะตั้งใจจะให้เธอไปรอ 555555 แต่เธอก็เก็บร้านนานมากกก (เธอขายของนะครับ) ผมก็ไปถึงก่อนผมร้องเกะรอไปเกือบ ๆ 1 ชั่วโมงเลยละ (ค่าเกะแพงอยู่นะครับ) เธอมาถึงก็สัก 1 ทุ่มแล้วก็เลือกร้านอาหารกัน เลือกสักพักก็ตัดสินใจทาน ปิ้งย่างกันร้านนึง ช่วงท้าย ๆ ก่อนจะจ่ายตัง เธอก็คุยโทรศัพท์กับใครสักคนไม่รู้นานมากครับ นานถึงขนาดที่ว่าทานเสร็จ 3 ทุ่ม 40 ได้ จองตั๋วหนังรอบดึก รู้สึกว่าตั๋วหนังรอบนั้นจะประมาณ 4 ทุ่ม 20 อะครับ เธอคุยตั้งแต่ 3 ทุ่ม 20 จนถึง 4 ทุ่ม 20 คือชั่วโมงกว่า ๆ เลยกว่าจะเสร็จ เราก็แกล้งถามไปพลาง ๆ ว่า คุยกับใครหรอ ม ก็บอกคุยกับพี่สาว โทรมาถามอะไรสักอย่างเนี่ยละไม่แน่ใจ เราก็อ่อโอเคร จากนั้นก็นั่งดูหนังกันครับ ฉลาดเกมส์โกง ดูเสร็จเนี่ยก็ล่อไปเที่ยงคืนได้อะครับ ตอนแรกผมก็จะไปส่งนะ แต่เธอก็บอกเกรงใจไม่เป็นไรมันดึกแล้ว เดี๋ยวถ้ามีอะไรจะโทรหาละกัน ผมก็เป็นห่วงอยู่ดี ก็คิดสักแปปนึง แล้วก็โอเครยอมให้เธอกลับเอง ตอนอยู่บนรถเธอก็ไม่โทรมาผมก็เป็นห่วงเลยตัดสินใจโทรไปหาก่อน เธอก็บอกจะถึงบ้านแล้ว โอเครไม่มีอะไร ผมก็สบายใจ หลังจากวันนั้นจนถึงตอนนี้ก็จะสองอาทิตย์แล้วครับ ผมพยายามหายไปจากชีวิตเธอ ซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกว่าผมทำถูกไหม แต่ผมก็เห็นเธอใช้ชีวิตได้ตามปกติ ผมก็ดีใจแล้ว ล่าสุด ม ก็พึ่งไปทะเลกับเพื่อนมา ดูมีความสุขมากเลยละ ดูใช้ชีวิตได้ตามปกติแล้ว เธอก็ไม่เคยทักหาผมนะ 5555555555 อาจจะเพราะยุ่งมั้ง แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ผมก็พยายามห่างเธอ ไม่ทักไปเช่นกันแต่ก็นะ มันทำได้ไม่เท่าไรก็ทักไปเอาลิ้งค์เพลงไปแปะบ้าง แกล้งฝากบอก แกล้งเอานั่น เอานี่ให้ดูบ้าง ก็คนมันแคร์อะเนอะ เราก็อยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง แต่ดูเธอมีความสุขดีครับ
ผมตัดสินใจอยู่สักพักว่าจะบอกเธอดีไหมว่าชอบ ดังคำที่มีคนเคยว่าไว้ว่า ''พูดออกไปให้มันสบายใจให้มันโล่งไปเลย ดีกว่าเก็บไว้ให้มันอึดอัดในใจแบบนี้''
หรือจะเก็บเอาไว้แบบนี้ต่อไปดี ใจนึงก็กลัวจะเสียเพื่อนไป แต่ใจนึงก็อยากเป็นมากกว่าเพื่อนแล้ว งาน ATC ที่จะถึงนี้จัดที่เดอะมอลล์ งามวงศ์วานครับ เธอบอกเธอจะไปแล้วเธอก็เหมือนอยากให้ผมไปด้วย ผมคิดว่าถ้าผมจะบอกก็คงบอกกับเธอวันนั้น ที่นั่นเลย แต่ถ้าผมเลือกที่จะไม่พูด ผมก็จะเก็บไว้ในใจแล้วก็จะไม่พูดอะไรอีกแล้ว แล้วก็อาจจะขอหายไปเลยดีกว่า อาจจะลืมได้ ที่ผมมาตัดสินใจมาตั้งกระทู้วันนี้ผมอยากรู้ว่า ผมควรทำยังไงครับ ควรจะเดินหน้าต่อไหม หรือ ควรจะหยุดดี เพราะถึงไม่มีผมในชีวิตเธอก็ดูแฮปปี้ดีนะ ช่วยให้คำตอบผมด้วยนะครับ ผมอยากรู้ว่าผมควรทำยังไงกับความรักที่เกิดขึ้นกับตัวเองตอนนี้ดี
แอบรักคนใน Audition ! ทำไงดีควรบอกดีไหม หรือ แค่แอบรักก็พอ
ปกติเป็นคนชอบอ่านซะมากกว่า พึ่งจะสมัครสมาชิกเลยด้วยละ ฮร่า ๆ ถ้าหากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ (เรื่องนี้เรื่องจริงนะครับ)
ผมไม่รู้ว่าจะมีผู้ชายสักกี่คนในเกมส์ Audition ที่จำเลขห้องแรกที่เล่นด้วยกันได้ จำเพลงแรกที่เล่นด้วยกันได้ จำวัน เวลา นาที ที่เล่นด้วยกันได้ จำโหมดห้อง หรือทุก ๆ อย่างที่เป็นความทรงจำของกันและกันในวันแรกได้ แต่ผมจำได้ครับ และไม่เคยลืมเลย......
เข้าเรื่องเลยละกันครับ
ผมเล่นออดิชั่นมาตั้งแต่เซิฟเปิดแรก ๆ แล้วครับ เล่นบ้าง พักบ้าง แล้วก็กลับมาเล่นอีก จนเมื่อประมาณ 10 เดือนก่อนครับ ผมเล่นกับเพื่อนในห้องตามปกติ
แล้วผมเนี่ยตามนิสัยผู้ชายเล่นออดิชั่นครับ ก็ต้องมีม่อบ้างอะไรบ้าง ก็พบกับผู้หญิงคนนึงครับ (ใช้นามสมมุติว่า ม ละกันนะครับ) ม ก็เข้ามาในห้อง ผมก็จีบเธอ ขอแต่งกับเธอในเกมส์ เธอก็บอกได้นะแค่ในเกมส์เธอไม่มีปัญหา แต่นอกเกมส์เธอมีแฟนแล้ว โดยมีข้อตกลงว่าเราจะไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องส่วนตัวของกันและกันแม้แต่นิดเดียว ไลน์ เฟส เบอร์ จะไม่ให้ทั้งนั้น คุยผ่านการีน่าอย่างเดียวครับ ผมก็โอเคร หลังจากนั้นก็แต่งกันครับ ช่วงแรก ๆ เนี่ยเราก็ยังเป็นเพื่อนกัน คุยกันตามปกติเลยไม่มีวี่แวว มากกว่านั้น แต่ก็นั่นละครับ หลังจากที่เราแต่งกันในเกมส์ได้สักพักนึง เธอกับแฟนมีปัญหากันบ่อยมากครับ ช่วงนั้นรู้สึกว่าจะแต่งกันได้ประมาณ 2 เดือนละ ม ก็มาปรึกษาผมหลาย ๆ เรื่องครับ ผมก็ให้คำปรึกษากับเธอมาตลอด แล้วก็นั่นละครับผมเริ่มมีใจให้ ผมไม่รู้ว่าคนอื่น ๆ จะเป็นเหมือนผมไหม แต่ผมรู้สึกว่า ผมเข้าใจผู้หญิงคนนี้ และ ผมต้องการที่จะดูแลเค้าไปทั้งชีวิต !
หลังจากที่เริ่มให้คำปรึกษามาเรื่อย ๆ ผมก็รู้สึกดีกับ ม มาตลอดครับ จนผมเองเนี่ยก็พยายามตีตัวออกห่างเธอนะ พยายามไปคุยกับคนอื่นบ้าง แต่บางครั้งเธอก็เหมือนนอยด์ ๆ บางครั้งก็เหมือนประชดไล่ให้ไป ผมก็ยิ่งชอบเลยครับ มันทำให้ได้ความรู้สึกว่า เห่ย เค้าสนใจเรานะ อะไรแบบนี้ แต่หลัง ๆ มานี้ก็ไม่ได้คุยกับใครแล้วละครับ เป็นเพราะผมเองก็ค่อนข้างยุ่ง ๆ ด้วย เราก็มีความสัมพันธ์พูดคุยแลกเปลี่ยนกันแบบนี้มาตลอด 7-8 เดือนเลยครับ เราก็คุยกันแบบนี้แต่ช่วงนั้น ม ไม่ได้ออกไปไหนเลยครับ เพราะแฟนด้วย แล้วก็เพราะอะไรหลาย ๆ อย่างด้วยผมก็เลยเป็นคนที่ไปงาน Audition ฝ่ายเดียวเลย ทั้งงานสน๊อป หรือ ATC เอาง่าย ๆ ก็คือเราไม่เคยเจอกันเลย มีคอลบ้าง แล้วก็เปิดกล้องบ้างนิดหน่อยจริง ๆ เป็นอยู่อย่างนี้ตลอดเลยครับ จนกระทั่ง...............
ม เลิกกับแฟน !!! ผมห่างหายจากเฟสบุ๊คไปนานพอสมควร ก็คือพยายามที่จะไม่ส่อง ม เลยจนกระทั่งเธอทักมาบอกว่าเธอเสียใจมากและไม่ไหวแล้ว เธอก็บอกคอลได้ไหมแน่นอนครับ ผมไม่ปฎิเสธใด ๆ ทั้งสิ้นผมก็ตกลงไป เธอก็คอลมา แทบจะทุกครั้งที่เธอเสียใจเลยครับ เธอคอลมาหาผมตลอด บอกเล่าให้ฟังว่าแฟนเก่าของเธอ ไม่เข้าใจเธอเลย ทะเลาะกันเพราะว่าเธองี่เง่า แล้วปกติเค้าจะง้อแต่รอบนี้เค้ากลับหายไป ไม่พอ เลิกกันไม่ทันไร ผู้ชายคนนั้นก็มีแฟนใหม่แล้ว เธอคอลมาหาผมแบบนี้อยู่ได้ 1-2 อาทิตย์ครับ ร้องไห้ทุกครั้ง ผมก็ปลอบใจเธอมาตลอด ทุกครั้งเธอเหมือนจะเข้มแข็งขึ้น แต่เธอก็ไปส่องเฟสบุ๊คแฟนเก่า แล้วก็มานั่งร้องไห้อีก ผมก็ปลอบใจเธอมาเรื่อย ๆ แหละครับ พยายามชวนเธอเล่นเกมส์บ้าง คุยบ้าง หาอะไรให้เธอดูบ้าง จนเธอเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ผมก็เลยตัดสินใจชวนเธอไปทานข้าวด้วยกันครั้งแรก ><'
ผมแกล้งบอกกับ ม ว่าผมนัดกับเพื่อนไว้แต่พอดีเพื่อนไม่ว่างก็เลยชวนเธอแทนแต่จริง ๆ ผมไม่ได้ชวนใครหรอกครับผมแค่อยากไปกับเธอสองคน 5555555 วันนั้นเธอมาหาที่หน้าออฟฟิศผมนั่งรออยู่ข้างล่าง เราก็ตัดสินใจกันอยู่สักพักว่าเราจะไปไหนกันดี ออฟฟิศผมอยู่ระหว่าง เลียบด่วน รามอินทรา กับ ตลาดนัดหัวมุม เกษตรนวมินทร์ ครับ เธอบอกว่าไม่ขอไปเลียบด่วนนะเพราะว่าเธอเคยไปกับแฟนเก่ากลัวภาพมันกลับมาอะไรประมาณนี้ ก็เลยตัดสินใจไปตลาดนัดหัวมุมกัน เราก็เดินดูของดูนั่นดูนี่กันสักพัก แล้วก็ไปหาอะไรทานกัน เราใช้เวลาตรงนั้นไปประมาณ 2 ชั่วโมง 14 นาทีได้ ก็เริ่มเมื่อยครับ ม ก็ตัดสินใจกลับบ้านผมก็มาส่งเธอขึ้นรถ แล้วผมก็ค่อยกลับทีหลัง หลังจากนั้นผมก็คิดอยุ่ว่าจะสานต่อความสัมพันธ์ดีไหม บอกเลยดีรึเปล่า หรือว่าจะเก็บไว้ในใจต่อไปดี แต่ใจปลาซิวครับ ตัดสินใจไม่พูดอะไรดีกว่า 55555 กลัวเสียเพื่อน เราก็ทำนิ่งต่อไป
มีวันนึงผมมีธุระแถวรังสิต ไปถ่ายรายการพอดี ตอนนั้นเป็นวันหยุดผมก็คิดไงไม่รู้ละ ชวนเธอไปกินข้าวกันที่ เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน ที่นี่ใกล้บ้านเธอเวลากลับจะได้ปลอดภัย ผมก็ออกมาจากรังสิตไม่ถึง 5 นาที ก็โทรหาเธอบอกว่าถึงเดอะมอลล์ งามวงศ์วาน แล้วนะตั้งใจจะให้เธอไปรอ 555555 แต่เธอก็เก็บร้านนานมากกก (เธอขายของนะครับ) ผมก็ไปถึงก่อนผมร้องเกะรอไปเกือบ ๆ 1 ชั่วโมงเลยละ (ค่าเกะแพงอยู่นะครับ) เธอมาถึงก็สัก 1 ทุ่มแล้วก็เลือกร้านอาหารกัน เลือกสักพักก็ตัดสินใจทาน ปิ้งย่างกันร้านนึง ช่วงท้าย ๆ ก่อนจะจ่ายตัง เธอก็คุยโทรศัพท์กับใครสักคนไม่รู้นานมากครับ นานถึงขนาดที่ว่าทานเสร็จ 3 ทุ่ม 40 ได้ จองตั๋วหนังรอบดึก รู้สึกว่าตั๋วหนังรอบนั้นจะประมาณ 4 ทุ่ม 20 อะครับ เธอคุยตั้งแต่ 3 ทุ่ม 20 จนถึง 4 ทุ่ม 20 คือชั่วโมงกว่า ๆ เลยกว่าจะเสร็จ เราก็แกล้งถามไปพลาง ๆ ว่า คุยกับใครหรอ ม ก็บอกคุยกับพี่สาว โทรมาถามอะไรสักอย่างเนี่ยละไม่แน่ใจ เราก็อ่อโอเคร จากนั้นก็นั่งดูหนังกันครับ ฉลาดเกมส์โกง ดูเสร็จเนี่ยก็ล่อไปเที่ยงคืนได้อะครับ ตอนแรกผมก็จะไปส่งนะ แต่เธอก็บอกเกรงใจไม่เป็นไรมันดึกแล้ว เดี๋ยวถ้ามีอะไรจะโทรหาละกัน ผมก็เป็นห่วงอยู่ดี ก็คิดสักแปปนึง แล้วก็โอเครยอมให้เธอกลับเอง ตอนอยู่บนรถเธอก็ไม่โทรมาผมก็เป็นห่วงเลยตัดสินใจโทรไปหาก่อน เธอก็บอกจะถึงบ้านแล้ว โอเครไม่มีอะไร ผมก็สบายใจ หลังจากวันนั้นจนถึงตอนนี้ก็จะสองอาทิตย์แล้วครับ ผมพยายามหายไปจากชีวิตเธอ ซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกว่าผมทำถูกไหม แต่ผมก็เห็นเธอใช้ชีวิตได้ตามปกติ ผมก็ดีใจแล้ว ล่าสุด ม ก็พึ่งไปทะเลกับเพื่อนมา ดูมีความสุขมากเลยละ ดูใช้ชีวิตได้ตามปกติแล้ว เธอก็ไม่เคยทักหาผมนะ 5555555555 อาจจะเพราะยุ่งมั้ง แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ผมก็พยายามห่างเธอ ไม่ทักไปเช่นกันแต่ก็นะ มันทำได้ไม่เท่าไรก็ทักไปเอาลิ้งค์เพลงไปแปะบ้าง แกล้งฝากบอก แกล้งเอานั่น เอานี่ให้ดูบ้าง ก็คนมันแคร์อะเนอะ เราก็อยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง แต่ดูเธอมีความสุขดีครับ
ผมตัดสินใจอยู่สักพักว่าจะบอกเธอดีไหมว่าชอบ ดังคำที่มีคนเคยว่าไว้ว่า ''พูดออกไปให้มันสบายใจให้มันโล่งไปเลย ดีกว่าเก็บไว้ให้มันอึดอัดในใจแบบนี้''
หรือจะเก็บเอาไว้แบบนี้ต่อไปดี ใจนึงก็กลัวจะเสียเพื่อนไป แต่ใจนึงก็อยากเป็นมากกว่าเพื่อนแล้ว งาน ATC ที่จะถึงนี้จัดที่เดอะมอลล์ งามวงศ์วานครับ เธอบอกเธอจะไปแล้วเธอก็เหมือนอยากให้ผมไปด้วย ผมคิดว่าถ้าผมจะบอกก็คงบอกกับเธอวันนั้น ที่นั่นเลย แต่ถ้าผมเลือกที่จะไม่พูด ผมก็จะเก็บไว้ในใจแล้วก็จะไม่พูดอะไรอีกแล้ว แล้วก็อาจจะขอหายไปเลยดีกว่า อาจจะลืมได้ ที่ผมมาตัดสินใจมาตั้งกระทู้วันนี้ผมอยากรู้ว่า ผมควรทำยังไงครับ ควรจะเดินหน้าต่อไหม หรือ ควรจะหยุดดี เพราะถึงไม่มีผมในชีวิตเธอก็ดูแฮปปี้ดีนะ ช่วยให้คำตอบผมด้วยนะครับ ผมอยากรู้ว่าผมควรทำยังไงกับความรักที่เกิดขึ้นกับตัวเองตอนนี้ดี