๏  มองดูจันทร์ปวดร้าวทุกคราวเห็น
สายลมเย็นแผ่วหมายผิวกายหนาว
ณ ราตรีมิลืมเลือนเดือนสกาว
เห็นเรื่องราวเคยกลบฝังริมฝั่งชล

งามทิวคลื่นซัดโถมกลับโหมฝั่ง
มาหยุดยั้งแผ่วหายเมื่อปลายหน
เหลือคราบฟองฟ่องฟูอยู่ข้างบน
ซบเงาสนทาบกลืนกับผืนทราย

โอบถนอมคู่เคล้าจูบเย้าหยอก
กระซิบบอกความนัยที่ใจหมาย
หอมละมุนเนื้อนางสรรพางค์กาย
สวาทสายเสน่ห์เยือนมิเลือนราง

กระเซ็นย้อยฝอยคลื่นระรื่นเล่น
ต้องเนื้อเย็นเปียกนองประคองร่าง
แนบไออุ่นแบ่งเผื่ออิงเนื้อนาง
จนหนาวสร่างร้อนนัยหัวใจแทน

ซบร่างก่ายชายหาดคลื่นสาดใส่
ศศิไล้อายอางขนางแถน
ลำนำรักชื่นชมไร้พรมแดน
ดั่งเมืองแมนแดนสรวงในทรวงซน

เพลาผ่านนานไปหัวใจห่าง
สวาทจางร้างรสกำหนดผล
เสน่หากลบฝังริมฝั่งชล
เหลือเพียงคนเปล่าเปลี่ยวเดินเดียวดาย

จันทร์ดวงเก่าฟ้าเดิมกับคนเหงา
เพื่อนคือเงาส่วนตนอีกคนหาย
เมื่อสิ้นรักเลยร้างคนข้างกาย
ยากจะมีความหมายในอารมณ์

ทะเลจันทร์ฝันหมดก็ลดค่า
ย้อนกลับมามองภาพความสุขสม
อธิษฐานผ่านฟ้าน้ำตาพรม
ความขื่นขมห่างเห..ทะเลจันทร์ ๚ะ๛