หลังจากที่เราได้ยินคำๆหนึ่งที่เราเกลียดมากซึ่งความหมายจากมันคือ การจะไม่มีวันได้เจอกันอีกเลยนั่นก็คือ..โชคดีน่ะ
มันคือคำสุดท้ายที่ออกจากปากพี่ท๊อปก่อนที่พี่เค้าจะออกไป..ออกไปจากชีวิตของเราจริงๆ
ตอนนั้นเรา..เสียใจมากน้ำตาที่เราพยายามกลั้นแล้วกลั้นอีกจู่ๆมันก็ไหลพรากออกมา แต่ว่าเราต้องกลั้นเอาไว้ไม่ให้มันไหลออกมามาก เรารวบรวมสติทุกอย่างของเราคืนมาแล้วเดินเข้าไปในบ้านอย่างปกติที่สุด
ทุกคนภายในบ้านต่างมองมาที่เรา ยกเว้นเสียแต่พี่ท๊อป ที่นั่งนิ่งไม่มองมาที่เราเหมือนเช่นเคย...
ถึงคราวนั้นพ่อแม่ของเราทั้งคู่ก็คงจะเข้าใจกันดีว่าเราทั้งคู่กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้..
1อาทิตย์ต่อมาก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอกับพี่เค้าอีกเลยเพราะว่าพี่เค้าได้ย้ายไปอยู่ในเมือง
แต่คู่กันมันคงไม่แคล้วกันหรอกค่ะ😊😇
หลังจากนั้นอีกประมาณ3วันเราต้องไปสอบที่ในเมืองและจะต้องไปนอนค้างที่นู้นอีก3วัน
สามวันต่อมา...
เราก็ไปในเมืองค่ะไปก่อนเลยเพื่อที่จะเตรียมสอบ(หรือเปล่า ฮ่าๆๆ) ตอนนั้นในเมืองก็จะมีงานค่ะเป็นงานกาชาดที่จัดขึ้นทุกๆปีและยังตรงกับวันสอบอีกด้วย(สนุกล่ะงานนี้ประเด็นสำคัญคือมีนักร้องวงชื่อดังที่ขึ้นชื่อว่า..มหาหิงค์) สอบวันแรกเราก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ พอตกตอนกลางคืนเอาไงค่ะปล่อยผีสิค่ะรออะไร😆😆😆😝ลืมบอกไปค่ะว่างานนี้มีแค่เราเท่านั้นที่โสดอยู่คนเดียว😥😩 แต่ก็ยังดีค่ะที่เพื่อนเราไม่หนีเที่ยวตามผัวไป ฮริ้งงงงง😇 พองานใกล้เริ่มแล้ววิญญาณของชะนีก็เริ่มออกค่ะ👸💃💋บอกเลยว่างานนี้แต่ล่ะคนจัดเต็มค่ะจัดเต็มที่(พอดีข้อสอบยากเกินค่ะมีความเครียดด)แต่เราเองก็แต่งแค่กางเกงยีนส์ขาวขาสั้นหน่อยๆเสื้อเชิ้ตสีกรมผืนใหญ่หน่อยๆรองเท้าผ้าใบคอนเวิร์สฟังดูมันไม่เข้ากันใช่มั้ยค่ะนั่นล่ะค่ะที่ต้องกัน
พองานเริ่มเรากลับไม่ได้เข้างานพร้อมเพื่อนนี่สิ..เห้ออ พอดีว่าน้าเราทำงานเป็นพิธีกรในงานแต่อยู่อีกฝั่งหนึ่งเราเลยจำใจตองไปช่วยงานน้าก่อนแล้วค่อยไปสนุกกับเพื่อน😩พอเวลาผ่านไปสักครึ่งชม.ก็เสร็จงานที่น้าเรามอบหมายแต่อย่างว่าค่ะต้องมีค่าเสียเวลาสักหน่อย ตอนนั้นก็ปาไปแล้ว4ทุ่มโอ้แม่เจ้าาาา แต่เขาว่ายิ่งดึกยิ่งสนุกล่ะสิงานนี้ ฮ่าาๆๆ พอเราเข้าไปในงานเราก็โทรถามเพื่อนเราให้ออกมารับเราค่ะ สักพักเพื่อนเราก็ออกมารับ
ชิบู : ช้าจังว่ะกูเต้นไปหลายเพลงแล้วเนี่ย
เรา : ฮ่าาๆๆๆ เอาน่างานนี้กูพร้อมเปย์
จากนั้นเราก็เดินเข้าไปในงานพร้อมกันค่ะ แต่ทว่าที่ที่กลุ่มเรายืนอยู่ก็จะมีพวกผัวเพื่อนอยู่ด้วย😒เห้อออ.กูมาตะไมมมมม
แต่เราเป็นคนช่างสังเกตุค่ะชอบมองนั่นมองนี่ไปเรื่อยๆ(หรือว่าหาเยื่อนั่นเอง5555)
แต่พีคสุดคือ...พวกพี่ท๊อปทั้งกลุ่มที่ร้านซ่อมมอไซด์ยืนอยู่ถัดจากข้างหลังกลุ่มเราเพียง5เมตรเอง(งื้ออออออองานนี้จะสนุกมั้ยถามใจดู)
เรา : ทำไมไม่ไปอยู่ที่อื่นนนน
ชิบู : ทำไมอ่อ?
เรา : เชี้ยพวกพี่ท๊อปยืนข้างหลังกลุ่มเราเนี่ย?
ชิบู : (หันไปดู) เอ้าเหรอ?กูก็เพิ่งรู้
เรา : เห้อออออออออ (ถอนหายใจยาวมากกก)
ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะสนุกเท่าไหร่ค่ะ เพราะนักร้องเริ่มร้องเพลงไม่มีอีกแล้ว..
มันทำให้ใจเราเริ่มอ่อนแอกลับไปเป็นคนไม่เข้มแข็งพอ..เพื่อนๆเราต่างมองมาที่เราเพราะเราเริ่มนิ่งไป ตอนนั้นเรื่องทุกอย่างที่ผ่านมามันกลับเวียนมาเข้าสมองเราวกกลับลงมายังขั้วหัวใจเรา ทำให้เรากลับไปคิดถึงอีกครั้ง...
จนกระทั้งถึงเพลงกลับมา(กลับมาได้หรือเปล่า กลับมาหาฉันทีได้ไหม~~)
วินาทีนั้นน้ำตาเราเริ่มไหล..เพื่อนๆก็เข้ามาปลอบเราน่ะ แต่เรากลับปลีกตัวเองออกมา เพราะไม่อยากทำให้เพื่อนอึดอัดใจ
เราเองก็รู้สึกว่ามีคนมองค่ะ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกก็..พี่ท๊อปคนเดิม
หลังจากที่เราเดินออกมาจากงานไปนั่งอยู่ตรงท่าน้ำไม่ไกลมากจากงานเท่าไหร่
เราคิดถึงแต่เรื่องเดิมๆจนเราทนไม่ไหวจึงปลอยโฮออกมาอย่างไม่หยุด เราไม่รู้หรอกน่ะว่าทำไมมันรู้สึกเสียใจขนาดนี้ร้องไห้เหมือนกับจะขาดใจยังไงยังนั้น จนกระทั่งเพื่อนเราเองถึงขั้นมาตามหามาปลอบเราจนเราหยุดร้องไห้ไปสักพักก็เริ่มดีขึ้น..
ชิบู : ร้องได้ร้องไปร้องวันนี้พรุ่งนี้อย่าร้องอีก
เรา : กูไม่เข้าใจตัวเองว่ะ กูเป็นคนปฎิเสธพี่เค้าไป แล้วทำไมกูต้องมานั่งเสียใจกับเรื่องแบบนี้ด้วยกูน่าจะลืมๆมันไปได้แล้ว
ชิบู : เพราะรักพี่ท๊อปไง..
เรา : กูอยากกลับไปตอนนั้น ตอนที่กูบอกพี่เค้าไปว่ากูรักไม่ใช่เกลียด..😭😭😭
ชิบู : ทำไงได้ล่ะเรื่องมันก็จบลงแล้วน่ะต้องยอมรับความจริงดิ
เรา : อื้อ.กูเข้าใจแล้ว😢
หลังจากนั้นเรากับเพื่อนก็เดินเข้าในงานต่อค่ะเพราะเพื่อนๆเรายังอยู่ในงาน
แต่เราต้องเสียใจอีกครั้งค่ะ เราเจอ..พี่มิ้นแฟนเก่าพี่ท๊อป เค้าทั้งสองยืนอยู่กันแบบใกล้กันมากๆ อีกนิดก็จะรวมร่างกันแล้วค่ะ😑 แต่ก็มีผญ. คนอื่นๆที่เข้ามาพัวพันกับพี่เค้าแบบไม่ขาดสาย(แหม่เนื้อหอมจริง)
เนื้อหอมเป็นคนเดียวหรือไง😝😝
หลังจากที่เรายืนมองพี่เค้าได้สักพัก(มองทำไมไม่เข้าใจหรือว่าอยากกลับไป?)
ต่อจากนั้นก็ได้มีรุ่นพี่ที่เราเคยคุยด้วยคนนึง เหมือนว่าคบกันตอนที่เรายังอ้วนอยู่น่ะค่ะแต่ก็เลิกกันไปนานแล้ว
อยู่ๆพี่คนนั้นก็เดินเข้ามาหาเรา (รุ่นพี่ที่ว่านี่ชื่อกี้ค่ะ จะตัวสูงโปร่งสักหน่อยหน้าตาก็ไม่ถึงกับแย่)
พี่กี้ : นี่ร่าป่ะถ้าพี่จำไม่ผิดคน? (ถือกระป๋องเบียร์มาด้วย?)
เรา : อื้อ.ใช่ (พูดแบบว่าไม่ประสบอารมณ์เท่าไหร่)
แต่ในระหว่างที่เรายืนคุยกับพี่กี้(อดีตแฟนเก่า) เราก็เผลอมองพี่ท๊อปเค้าไปด้วย
พี่กี้ : นี่ยังโสดอยู่ป่ะเนี่ยย😄😄
เรา : อื้อ
พี่กี้ : 😊😊😊
ระหว่างที่เรากำลังจะเดินหนีนั้นพี่กี้ก็จับแขนเราเอาไว้ ซึ่งในตอนนั้นเองพี่ท๊อปก็ได้เหลือบมองเห็นพี่เค้าจึงตรงดิ่งเข้ามาหาเรา ไม่ใช่มีเฉพาะที่เราเห็นแต่เพื่อนเราก็อยู่ในสถานการณ์นั้นด้วย ทุกคนต่างอือฮากัน จนเราต้องรีบสบัดแขนออกจากพี่กี้อย่างเร็ว แต่ว่าพี่กี้นั้นไม่ยอมปล่อยพร้อมกันพูดกับเราต่างๆนาๆว่าอยากจะขอคืนดี
วินาทีนั้นเรารู้สึกนี่มันเรื่องอะไรกัน? อยู่ก็มาขอคืนดีด้วย (ก่อนนั้นที่เรากับพี่กี้คบกันเรายอมรับว่าเราเป็นคนจีบพี่เค้าก่อน เมื่อก่อนเราทั้งอ้วนทั้งขี้เหร่ แต่ก็ได้คุยกันเรื่อยๆค่ะ เราเป็นฝ่ายที่พยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างจนไม่เป็นตัวเรา แต่เค้าก็ไม่เห็นค่าค่ะ เค้าก็มองเราเป็นเพียงแค่คนคุยแก้เหงา ซึ่งมันก็ไม่ต่างกับตอนที่พี่ท๊อปทำกับเราเหมือนก่อนหน้านี้) ช่วงนั้นเราไม่รู้หรอกว่าพี่กี้จะกลับมาหาเราทำไม หรือว่าเป็นเพราะเราสวยขึ้นงั้นเหรอ?? ไม่มั้งงง😝
ระหว่างนั้นพี่ท๊อปก็เดินเข้ามาหาเราสองคน แต่พี่เค้าไม่ได้เดินมาหาเราหรอกน่ะค่ะ พี่เค้าเดินมาหาพี่กี้ค่ะ😑😑
เพราะอะไรน่ะเหรอค่ะ..เพราะว่าพี่เค้าทั้งสองเป็นลูกพี่ลูกน้องกันค่ะ😱 คือเราเองก็เพิ่งจะรู้
ต่อจากนั้นพี่เค้าทั้งสองก็พากันเดินออกไปคุยกันที่ข้างนอกงาน ปล่อยให้เรายืนตัวลอยอยู่ในงานแม้กระทั่งคำพูดสักคำก็ไม่มี...
เมื่อเวลาผ่านไปสักพักงานก็ใกล้จบงานแล้วค่ะ เราก็ไม่เห็นว่าจะมีวี่แววของพี่เค้าทั้งสองเลยแม้แต่นิดเดียว
แต่อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมาหาเราค่ะ ไม้ใช่ใครทีาไหนหรอก..พี่มิ้น(แฟนเก่าพี่ท๊อปนี่เอง)
ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงเลยได้แต่ยิ้มไป..เพื่อนเราก็เดินเข้ามาล้อมรอบๆตัวเราค่ะ😯(ตึ้งๆๆมีเรื่องแล่วว)
พี่มิ้น : ได้ข่าวว่าเลิกกับท๊อปแล้วเหรอจ้ะ? (เสียงนี่เหมือนกับราวๆว่า🐕หวงก้างอยู่ไรงี้)
เรา : อื้อ.เลิกกันแล้ว ทำไมมีไรหรือป่าว?
พี่มิ้น : ท๊อปมันคงเบื่อแล้วสิน่ะ..(ทำหน้าเยาะเย้ยไปอี๊ก)
เรา : ไม่รู้ดิคงงั้นมั้ง (ทำหน้าแบบไม่แคร์ค่ะ ในใจแคร์มากกกก😣😣)
พี่มิ้น : พี่รู้น่ะว่าน้องยังรักท๊อปอยู่..ใช่ม่ะ?
เรา : พี่จะเอาไงก็พูดมาเหอะ หนูง่วงค่ะ (ง่วงอะไรตอนนี้กู)
พี่มิ้น : งั้นพี่ก็ไม่ขอพูดอ้อมเลยล่ะกันน่ะ คือ..ได้กันหรือยัง?
เรา : 😯😯😯😯 (เห้ยอะไรยังไงจู่ๆ
มาถามแบบนี้ต่อหน้าเพื่อนกูอีก เอาแล่วววไม่ง่วงแล้วกูตื่นแล้วจ้าา)
ชิบู : ว่าไง?
เรา : (หันกลับไปมองเพื่อน แล้วทำหน้าโง่ๆใส่)
พี่มิ้น : งั้นพี่ขอคุยเป็นการส่วนตัวกับน้องล่ะกันน่ะ (พูดจบก็ดึงแขนเราออกไป)
เรา : ทำไมพี่ถึงมาถามหนูแบบนี้ล่ะ?
มีไรหรือป่าว
พี่มิ้น : ตอบมาก่อนเถอะน่า
เรา : ก็...ยัง
พี่มิ้น : เห้ยจริงดิ?
เรา : ก็จริงดิพี่..มันมีอะไรเหรอ?
พี่มิ้น : พี่แค่ไม่อยากจะเชื่ออ่ะ..อย่างไอ้ท๊อปเนี่ยน่ะไม่มีอะไรหลังคุยกัน2เดือน? (แอบขำ)
ตอนนั้นเราเริ่มหงุดหงิดบวกรำด้วย เราเลยยิงใส่พี่มิ้นไปว่า
เรา : ก็หนูไม่ได้ง่ายนี่พี่(ตอบแบบหน้านิ่งเวอร์)
พี่มิ้น : (หยุดขำทันที😶) มันก็จริงแหละ..
เรา : พี่มีเรื่องแค่นี้น่ะเหรอที่จะถามหนู (พร้อมจะเดินหนี)
พี่มิ้น : เดี๋ยวก่อนสิ..พี่แค่อยากจะฟังคำบางอย่างจากปากเราอ่ะ..
เรา : อะไรเหรอ?
พี่มิ้น : คือพี่ต้องการให้เราลองตัดสินใจใหม่อีกทีว่า ยังรัก หรือ ไม่รัก
ฟังคำที่พี่จะพูดให้ดีๆน่ะ (ระหว่างที่พี่มิ้นจะพูด พี่ท๊อปก็เดินมาอยู่ข้างหลังเราไม่ใกล้ไม่ไกลซึ่งเราไม่รู้)
พี่กับท๊อปเราเลิกกันได้ประมาณ2ปีกว่าล่ะ แต่ตอนนี้เป็นเพื่อนกัน พี่คบกับไอ้ท๊อปมานานพี่รู้ดีว่ามันเป็นคนยังไง เมื่อก่อนมันไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้ เป็นคน
อะไรแบบนั้น แต่มันเป็นเพราะพี่ ที่ทำ
ใส่มันก่อน เมื่ก่อนพี่คิดน่ะว่า พี่ไม่ใช่คนดีอะไร
ขนาดไหนแต่ไอ้ท๊อปมันก็ดีกับพี่ทุกอย่างน่ะมันไม่เคยทำให้พี่ต้องเสียใจเพราะมัน มันยอมทำทุกอย่างที่ผช.ไม่ค่อยจะทำกันเพราะกลัวว่าเพื่อนจะเอาไปว่าเป็นผู้ชายทำไมต้องยอมผู้หญิงอย่างโน้นอย่างนี้
มันก็ไม่แคร์หรอก..แต่พี่มันไม่ดีเองแหละ พี่นอกใจมัน เพราะว่ามันดีเกินกว่าที่จะมาคบกับคนเลวๆแบบพี่ได้ แต่พอมาถึงตอนนั้นที่พี่รู้ว่าท๊อปมันกำลังคบกับน้องอยู่พี่ก็รู้น่ะว่ามันทำให้น้องเสียใจแค่ไหน..พี่รู้ดีว่ากว่าเราจะยอมรับในสิ่งที่เค้าทำกับเราได้มันต้องใช้เวลาพอสมควร..แต่พี่อยากให้น้องลองคิดทบทวนดูอีกทีน่ะว่าคนเรามันก็ไม่ได้ดีเสมอไปหรอก ดีบ้าง
บ้างธรรมดาของคนเรา..น้องไม่ต้องใช้สมองคิดหรอก แค่ใช้หัวใจของน้องลองคิดไตร่ตรองดูน่ะว่ามันเคยทำดีอะไรกับน้องไว้บ้าง(คิดไม่ออกเลย😂😂)
เรา : แล้วเมื่อก่อนที่ร่าเห็นพี่กับพี่ท๊อปนอนด้วยกันล่ะมันหมายความว่าไงเหรอ?
พี่มิ้น : คือมันเป็นแผนของพี่เองแหละ😊พี่อยากรู้ว่าเราจะคิดยังไงกับท๊อปมันบ้าง..แต่ตอนนี้พี่รู้แล้วล่ะ
เรา : ห้ะะะ😒
พี่มิ้น : เอาล่ะตอบพี่มาหน่อยดิ ว่ายังรักท๊อปมันอยู่หรือป่าว??
เรา : นี่คงเป็นแผนของพี่ท๊อปสิน่ะ ที่ให้พี่มากู่เรื่องบ้าๆพวกนี้ให้หนูฟัง แล้วก็กลับไปคืนดีกันน่ะเหรอ?
พี่ท๊อป : ใช่ (เดินเข้ามาจากด้านหลังเรา)
เรา : (เหวอมากกกก นี่อุตส่าห์พูดเล่นๆน่ะเนี้ย)
พี่มิ้น : งั้นก็เคลียกันเลยล่ะกัน กูง่วงว่ะ (งั้นเหรอ?)
หลังจากนั้นที่ตรงนั้นก็มีเพียงแค่เรากับพี่ท๊อปที่ยืนอยู่ด้วยกันสองต่อสอง พี่เค้าก็ยืนจ้องหน้าเรา เหมือนกับว่าคืนนี้จะเค้นเอาความจริงจากเราทั้งหมด...
กว่าจะพอ#12
มันคือคำสุดท้ายที่ออกจากปากพี่ท๊อปก่อนที่พี่เค้าจะออกไป..ออกไปจากชีวิตของเราจริงๆ
ตอนนั้นเรา..เสียใจมากน้ำตาที่เราพยายามกลั้นแล้วกลั้นอีกจู่ๆมันก็ไหลพรากออกมา แต่ว่าเราต้องกลั้นเอาไว้ไม่ให้มันไหลออกมามาก เรารวบรวมสติทุกอย่างของเราคืนมาแล้วเดินเข้าไปในบ้านอย่างปกติที่สุด
ทุกคนภายในบ้านต่างมองมาที่เรา ยกเว้นเสียแต่พี่ท๊อป ที่นั่งนิ่งไม่มองมาที่เราเหมือนเช่นเคย...
ถึงคราวนั้นพ่อแม่ของเราทั้งคู่ก็คงจะเข้าใจกันดีว่าเราทั้งคู่กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้..
1อาทิตย์ต่อมาก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอกับพี่เค้าอีกเลยเพราะว่าพี่เค้าได้ย้ายไปอยู่ในเมือง
แต่คู่กันมันคงไม่แคล้วกันหรอกค่ะ😊😇
หลังจากนั้นอีกประมาณ3วันเราต้องไปสอบที่ในเมืองและจะต้องไปนอนค้างที่นู้นอีก3วัน
สามวันต่อมา...
เราก็ไปในเมืองค่ะไปก่อนเลยเพื่อที่จะเตรียมสอบ(หรือเปล่า ฮ่าๆๆ) ตอนนั้นในเมืองก็จะมีงานค่ะเป็นงานกาชาดที่จัดขึ้นทุกๆปีและยังตรงกับวันสอบอีกด้วย(สนุกล่ะงานนี้ประเด็นสำคัญคือมีนักร้องวงชื่อดังที่ขึ้นชื่อว่า..มหาหิงค์) สอบวันแรกเราก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ พอตกตอนกลางคืนเอาไงค่ะปล่อยผีสิค่ะรออะไร😆😆😆😝ลืมบอกไปค่ะว่างานนี้มีแค่เราเท่านั้นที่โสดอยู่คนเดียว😥😩 แต่ก็ยังดีค่ะที่เพื่อนเราไม่หนีเที่ยวตามผัวไป ฮริ้งงงงง😇 พองานใกล้เริ่มแล้ววิญญาณของชะนีก็เริ่มออกค่ะ👸💃💋บอกเลยว่างานนี้แต่ล่ะคนจัดเต็มค่ะจัดเต็มที่(พอดีข้อสอบยากเกินค่ะมีความเครียดด)แต่เราเองก็แต่งแค่กางเกงยีนส์ขาวขาสั้นหน่อยๆเสื้อเชิ้ตสีกรมผืนใหญ่หน่อยๆรองเท้าผ้าใบคอนเวิร์สฟังดูมันไม่เข้ากันใช่มั้ยค่ะนั่นล่ะค่ะที่ต้องกัน
พองานเริ่มเรากลับไม่ได้เข้างานพร้อมเพื่อนนี่สิ..เห้ออ พอดีว่าน้าเราทำงานเป็นพิธีกรในงานแต่อยู่อีกฝั่งหนึ่งเราเลยจำใจตองไปช่วยงานน้าก่อนแล้วค่อยไปสนุกกับเพื่อน😩พอเวลาผ่านไปสักครึ่งชม.ก็เสร็จงานที่น้าเรามอบหมายแต่อย่างว่าค่ะต้องมีค่าเสียเวลาสักหน่อย ตอนนั้นก็ปาไปแล้ว4ทุ่มโอ้แม่เจ้าาาา แต่เขาว่ายิ่งดึกยิ่งสนุกล่ะสิงานนี้ ฮ่าาๆๆ พอเราเข้าไปในงานเราก็โทรถามเพื่อนเราให้ออกมารับเราค่ะ สักพักเพื่อนเราก็ออกมารับ
ชิบู : ช้าจังว่ะกูเต้นไปหลายเพลงแล้วเนี่ย
เรา : ฮ่าาๆๆๆ เอาน่างานนี้กูพร้อมเปย์
จากนั้นเราก็เดินเข้าไปในงานพร้อมกันค่ะ แต่ทว่าที่ที่กลุ่มเรายืนอยู่ก็จะมีพวกผัวเพื่อนอยู่ด้วย😒เห้อออ.กูมาตะไมมมมม
แต่เราเป็นคนช่างสังเกตุค่ะชอบมองนั่นมองนี่ไปเรื่อยๆ(หรือว่าหาเยื่อนั่นเอง5555)
แต่พีคสุดคือ...พวกพี่ท๊อปทั้งกลุ่มที่ร้านซ่อมมอไซด์ยืนอยู่ถัดจากข้างหลังกลุ่มเราเพียง5เมตรเอง(งื้ออออออองานนี้จะสนุกมั้ยถามใจดู)
เรา : ทำไมไม่ไปอยู่ที่อื่นนนน
ชิบู : ทำไมอ่อ?
เรา : เชี้ยพวกพี่ท๊อปยืนข้างหลังกลุ่มเราเนี่ย?
ชิบู : (หันไปดู) เอ้าเหรอ?กูก็เพิ่งรู้
เรา : เห้อออออออออ (ถอนหายใจยาวมากกก)
ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะสนุกเท่าไหร่ค่ะ เพราะนักร้องเริ่มร้องเพลงไม่มีอีกแล้ว..
มันทำให้ใจเราเริ่มอ่อนแอกลับไปเป็นคนไม่เข้มแข็งพอ..เพื่อนๆเราต่างมองมาที่เราเพราะเราเริ่มนิ่งไป ตอนนั้นเรื่องทุกอย่างที่ผ่านมามันกลับเวียนมาเข้าสมองเราวกกลับลงมายังขั้วหัวใจเรา ทำให้เรากลับไปคิดถึงอีกครั้ง...
จนกระทั้งถึงเพลงกลับมา(กลับมาได้หรือเปล่า กลับมาหาฉันทีได้ไหม~~)
วินาทีนั้นน้ำตาเราเริ่มไหล..เพื่อนๆก็เข้ามาปลอบเราน่ะ แต่เรากลับปลีกตัวเองออกมา เพราะไม่อยากทำให้เพื่อนอึดอัดใจ
เราเองก็รู้สึกว่ามีคนมองค่ะ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกก็..พี่ท๊อปคนเดิม
หลังจากที่เราเดินออกมาจากงานไปนั่งอยู่ตรงท่าน้ำไม่ไกลมากจากงานเท่าไหร่
เราคิดถึงแต่เรื่องเดิมๆจนเราทนไม่ไหวจึงปลอยโฮออกมาอย่างไม่หยุด เราไม่รู้หรอกน่ะว่าทำไมมันรู้สึกเสียใจขนาดนี้ร้องไห้เหมือนกับจะขาดใจยังไงยังนั้น จนกระทั่งเพื่อนเราเองถึงขั้นมาตามหามาปลอบเราจนเราหยุดร้องไห้ไปสักพักก็เริ่มดีขึ้น..
ชิบู : ร้องได้ร้องไปร้องวันนี้พรุ่งนี้อย่าร้องอีก
เรา : กูไม่เข้าใจตัวเองว่ะ กูเป็นคนปฎิเสธพี่เค้าไป แล้วทำไมกูต้องมานั่งเสียใจกับเรื่องแบบนี้ด้วยกูน่าจะลืมๆมันไปได้แล้ว
ชิบู : เพราะรักพี่ท๊อปไง..
เรา : กูอยากกลับไปตอนนั้น ตอนที่กูบอกพี่เค้าไปว่ากูรักไม่ใช่เกลียด..😭😭😭
ชิบู : ทำไงได้ล่ะเรื่องมันก็จบลงแล้วน่ะต้องยอมรับความจริงดิ
เรา : อื้อ.กูเข้าใจแล้ว😢
หลังจากนั้นเรากับเพื่อนก็เดินเข้าในงานต่อค่ะเพราะเพื่อนๆเรายังอยู่ในงาน
แต่เราต้องเสียใจอีกครั้งค่ะ เราเจอ..พี่มิ้นแฟนเก่าพี่ท๊อป เค้าทั้งสองยืนอยู่กันแบบใกล้กันมากๆ อีกนิดก็จะรวมร่างกันแล้วค่ะ😑 แต่ก็มีผญ. คนอื่นๆที่เข้ามาพัวพันกับพี่เค้าแบบไม่ขาดสาย(แหม่เนื้อหอมจริง)
เนื้อหอมเป็นคนเดียวหรือไง😝😝
หลังจากที่เรายืนมองพี่เค้าได้สักพัก(มองทำไมไม่เข้าใจหรือว่าอยากกลับไป?)
ต่อจากนั้นก็ได้มีรุ่นพี่ที่เราเคยคุยด้วยคนนึง เหมือนว่าคบกันตอนที่เรายังอ้วนอยู่น่ะค่ะแต่ก็เลิกกันไปนานแล้ว
อยู่ๆพี่คนนั้นก็เดินเข้ามาหาเรา (รุ่นพี่ที่ว่านี่ชื่อกี้ค่ะ จะตัวสูงโปร่งสักหน่อยหน้าตาก็ไม่ถึงกับแย่)
พี่กี้ : นี่ร่าป่ะถ้าพี่จำไม่ผิดคน? (ถือกระป๋องเบียร์มาด้วย?)
เรา : อื้อ.ใช่ (พูดแบบว่าไม่ประสบอารมณ์เท่าไหร่)
แต่ในระหว่างที่เรายืนคุยกับพี่กี้(อดีตแฟนเก่า) เราก็เผลอมองพี่ท๊อปเค้าไปด้วย
พี่กี้ : นี่ยังโสดอยู่ป่ะเนี่ยย😄😄
เรา : อื้อ
พี่กี้ : 😊😊😊
ระหว่างที่เรากำลังจะเดินหนีนั้นพี่กี้ก็จับแขนเราเอาไว้ ซึ่งในตอนนั้นเองพี่ท๊อปก็ได้เหลือบมองเห็นพี่เค้าจึงตรงดิ่งเข้ามาหาเรา ไม่ใช่มีเฉพาะที่เราเห็นแต่เพื่อนเราก็อยู่ในสถานการณ์นั้นด้วย ทุกคนต่างอือฮากัน จนเราต้องรีบสบัดแขนออกจากพี่กี้อย่างเร็ว แต่ว่าพี่กี้นั้นไม่ยอมปล่อยพร้อมกันพูดกับเราต่างๆนาๆว่าอยากจะขอคืนดี
วินาทีนั้นเรารู้สึกนี่มันเรื่องอะไรกัน? อยู่ก็มาขอคืนดีด้วย (ก่อนนั้นที่เรากับพี่กี้คบกันเรายอมรับว่าเราเป็นคนจีบพี่เค้าก่อน เมื่อก่อนเราทั้งอ้วนทั้งขี้เหร่ แต่ก็ได้คุยกันเรื่อยๆค่ะ เราเป็นฝ่ายที่พยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างจนไม่เป็นตัวเรา แต่เค้าก็ไม่เห็นค่าค่ะ เค้าก็มองเราเป็นเพียงแค่คนคุยแก้เหงา ซึ่งมันก็ไม่ต่างกับตอนที่พี่ท๊อปทำกับเราเหมือนก่อนหน้านี้) ช่วงนั้นเราไม่รู้หรอกว่าพี่กี้จะกลับมาหาเราทำไม หรือว่าเป็นเพราะเราสวยขึ้นงั้นเหรอ?? ไม่มั้งงง😝
ระหว่างนั้นพี่ท๊อปก็เดินเข้ามาหาเราสองคน แต่พี่เค้าไม่ได้เดินมาหาเราหรอกน่ะค่ะ พี่เค้าเดินมาหาพี่กี้ค่ะ😑😑
เพราะอะไรน่ะเหรอค่ะ..เพราะว่าพี่เค้าทั้งสองเป็นลูกพี่ลูกน้องกันค่ะ😱 คือเราเองก็เพิ่งจะรู้
ต่อจากนั้นพี่เค้าทั้งสองก็พากันเดินออกไปคุยกันที่ข้างนอกงาน ปล่อยให้เรายืนตัวลอยอยู่ในงานแม้กระทั่งคำพูดสักคำก็ไม่มี...
เมื่อเวลาผ่านไปสักพักงานก็ใกล้จบงานแล้วค่ะ เราก็ไม่เห็นว่าจะมีวี่แววของพี่เค้าทั้งสองเลยแม้แต่นิดเดียว
แต่อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมาหาเราค่ะ ไม้ใช่ใครทีาไหนหรอก..พี่มิ้น(แฟนเก่าพี่ท๊อปนี่เอง)
ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงเลยได้แต่ยิ้มไป..เพื่อนเราก็เดินเข้ามาล้อมรอบๆตัวเราค่ะ😯(ตึ้งๆๆมีเรื่องแล่วว)
พี่มิ้น : ได้ข่าวว่าเลิกกับท๊อปแล้วเหรอจ้ะ? (เสียงนี่เหมือนกับราวๆว่า🐕หวงก้างอยู่ไรงี้)
เรา : อื้อ.เลิกกันแล้ว ทำไมมีไรหรือป่าว?
พี่มิ้น : ท๊อปมันคงเบื่อแล้วสิน่ะ..(ทำหน้าเยาะเย้ยไปอี๊ก)
เรา : ไม่รู้ดิคงงั้นมั้ง (ทำหน้าแบบไม่แคร์ค่ะ ในใจแคร์มากกกก😣😣)
พี่มิ้น : พี่รู้น่ะว่าน้องยังรักท๊อปอยู่..ใช่ม่ะ?
เรา : พี่จะเอาไงก็พูดมาเหอะ หนูง่วงค่ะ (ง่วงอะไรตอนนี้กู)
พี่มิ้น : งั้นพี่ก็ไม่ขอพูดอ้อมเลยล่ะกันน่ะ คือ..ได้กันหรือยัง?
เรา : 😯😯😯😯 (เห้ยอะไรยังไงจู่ๆ
ชิบู : ว่าไง?
เรา : (หันกลับไปมองเพื่อน แล้วทำหน้าโง่ๆใส่)
พี่มิ้น : งั้นพี่ขอคุยเป็นการส่วนตัวกับน้องล่ะกันน่ะ (พูดจบก็ดึงแขนเราออกไป)
เรา : ทำไมพี่ถึงมาถามหนูแบบนี้ล่ะ?
มีไรหรือป่าว
พี่มิ้น : ตอบมาก่อนเถอะน่า
เรา : ก็...ยัง
พี่มิ้น : เห้ยจริงดิ?
เรา : ก็จริงดิพี่..มันมีอะไรเหรอ?
พี่มิ้น : พี่แค่ไม่อยากจะเชื่ออ่ะ..อย่างไอ้ท๊อปเนี่ยน่ะไม่มีอะไรหลังคุยกัน2เดือน? (แอบขำ)
ตอนนั้นเราเริ่มหงุดหงิดบวกรำด้วย เราเลยยิงใส่พี่มิ้นไปว่า
เรา : ก็หนูไม่ได้ง่ายนี่พี่(ตอบแบบหน้านิ่งเวอร์)
พี่มิ้น : (หยุดขำทันที😶) มันก็จริงแหละ..
เรา : พี่มีเรื่องแค่นี้น่ะเหรอที่จะถามหนู (พร้อมจะเดินหนี)
พี่มิ้น : เดี๋ยวก่อนสิ..พี่แค่อยากจะฟังคำบางอย่างจากปากเราอ่ะ..
เรา : อะไรเหรอ?
พี่มิ้น : คือพี่ต้องการให้เราลองตัดสินใจใหม่อีกทีว่า ยังรัก หรือ ไม่รัก
ฟังคำที่พี่จะพูดให้ดีๆน่ะ (ระหว่างที่พี่มิ้นจะพูด พี่ท๊อปก็เดินมาอยู่ข้างหลังเราไม่ใกล้ไม่ไกลซึ่งเราไม่รู้)
พี่กับท๊อปเราเลิกกันได้ประมาณ2ปีกว่าล่ะ แต่ตอนนี้เป็นเพื่อนกัน พี่คบกับไอ้ท๊อปมานานพี่รู้ดีว่ามันเป็นคนยังไง เมื่อก่อนมันไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้ เป็นคน
มันก็ไม่แคร์หรอก..แต่พี่มันไม่ดีเองแหละ พี่นอกใจมัน เพราะว่ามันดีเกินกว่าที่จะมาคบกับคนเลวๆแบบพี่ได้ แต่พอมาถึงตอนนั้นที่พี่รู้ว่าท๊อปมันกำลังคบกับน้องอยู่พี่ก็รู้น่ะว่ามันทำให้น้องเสียใจแค่ไหน..พี่รู้ดีว่ากว่าเราจะยอมรับในสิ่งที่เค้าทำกับเราได้มันต้องใช้เวลาพอสมควร..แต่พี่อยากให้น้องลองคิดทบทวนดูอีกทีน่ะว่าคนเรามันก็ไม่ได้ดีเสมอไปหรอก ดีบ้าง
เรา : แล้วเมื่อก่อนที่ร่าเห็นพี่กับพี่ท๊อปนอนด้วยกันล่ะมันหมายความว่าไงเหรอ?
พี่มิ้น : คือมันเป็นแผนของพี่เองแหละ😊พี่อยากรู้ว่าเราจะคิดยังไงกับท๊อปมันบ้าง..แต่ตอนนี้พี่รู้แล้วล่ะ
เรา : ห้ะะะ😒
พี่มิ้น : เอาล่ะตอบพี่มาหน่อยดิ ว่ายังรักท๊อปมันอยู่หรือป่าว??
เรา : นี่คงเป็นแผนของพี่ท๊อปสิน่ะ ที่ให้พี่มากู่เรื่องบ้าๆพวกนี้ให้หนูฟัง แล้วก็กลับไปคืนดีกันน่ะเหรอ?
พี่ท๊อป : ใช่ (เดินเข้ามาจากด้านหลังเรา)
เรา : (เหวอมากกกก นี่อุตส่าห์พูดเล่นๆน่ะเนี้ย)
พี่มิ้น : งั้นก็เคลียกันเลยล่ะกัน กูง่วงว่ะ (งั้นเหรอ?)
หลังจากนั้นที่ตรงนั้นก็มีเพียงแค่เรากับพี่ท๊อปที่ยืนอยู่ด้วยกันสองต่อสอง พี่เค้าก็ยืนจ้องหน้าเรา เหมือนกับว่าคืนนี้จะเค้นเอาความจริงจากเราทั้งหมด...