ทั้งหมดนี้ต้องดูว่าอยู่ในสมัยราชวงศ์ไหนค่ะ เพราะแต่ละราชวงศ์ก็มีการจัดการที่แตกต่างกันไป เท่าที่ลองค้นดูมีดังนี้ค่ะ

ราชวงศ์ฉิน : พระสนมที่ไม่มีลูกจะถูกฝังเป็นพร้อมพระศพฮ่องเต้

ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก : ยังมีการฝังเป็นพร้อมฮ่องเต้อยู่บ้างบางรัชสมัย แต่ก็น้อยลงมาก พระสนมที่มีพระโอรสสามารถติดตามลูกชายไปยังแคว้นที่ต้องปกครองได้ในฐานะพระมารดาของอ๋องครองแคว้น ขึ้นเป็นไทเฮาของแคว้นอ๋อง หากไม่มีลูก ก็สามารถออกจากวังกลับบ้านไปใช้ชีวิตได้ตามเดิม และสามารถแต่งงานใหม่ได้

ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก : พระสนมที่มีพระโอรสสามารถติดตามลูกชายไปยังแคว้นที่ต้องปกครองได้ มีฐานะเป็นไทเฮาหรือไท่เฟยของแคว้นอ๋อง หากไม่มีลูก พระสนมเหล่านั้นต้องทำหน้าที่เฝ้าพระสุสานของฮ่องเต้ซึ่งเป็นพระสวามีไปตลอดชีวิต

ราชวงศ์จิ้น : หากพระสนมคนใดมีพระโอรสที่ได้รับแต่งตั้งเป็นอ๋อง ก็สามารถมีตำแหน่งเป็นหวังไท่เฟยได้

ราชวงศ์เว่ยเหนือ : หากเป็นพระสนมชั้นล่าง สามารถออกจากวังกลับบ้านเดิมได้ แต่หากเป็นพระสนมชั้นสูงต้องอยู่ในวังต่อ ซึ่งถ้าไม่มีลูกก็ต้องปลงผมออกบวชเป็นแม่ชี แต่หากมีพระโอรส ในช่วงต้นราชวงศ์มักจะได้รับพระราชทานความตาย เพื่อป้องกันไม่ให้มีอำนาจในอนาคต

ราชวงศ์ถัง : หากพระสนมคนใดมีพระโอรสที่ได้รับแต่งตั้งเป็นอ๋อง ก็สามารถได้รับยกย่องเป็นหวังไท่เฟยได้ แต่หากให้กำเนิดพระธิดา ก็จะมีตำแหน่งเป็นไท่อี๋แทน ช่วงต้นราชวงศ์ถัง พระสนมชั้นล่างจะต้องปลงผมบวชชี พระสนมชั้นสูงที่ไม่มีพระโอรสธิดา จะต้องอยู่เฝ้าที่พระอารามบรรพชนในวังหลวง ต่อมาบางรัชสมัยก็มีการเลือกพระสนมให้จบชีวิตเพื่อตามไปรับใช้ฮ่องเต้เมื่อสวรรคต บางรัชสมัยพระสนมที่ไม่มีลูกจะต้องทำหน้าที่เฝ้าพระสุสานฮ่องเต้ก็มีเช่นกัน

ราชวงศ์ซ่ง : หากเป็นพระสนมชั้นสูงสามารถอยู่ในวังต่อและได้รับการเลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นในรัชสมัยถัดมาได้ บางคนหากเคยทำหน้าที่เป็นพระมารดาเลี้ยงให้แก่จักรพรรดิ หรือเป็นผู้ที่องค์จักรพรรดิให้ความเคารพนับถือ ก็สามารถได้รับการยกย่องขึ้นเป็นหวงไท่เฟยหรือฮองไทเฮาได้ ส่วนพระสนมชั้นล่างบางรัชสมัยจะต้องทำหน้าที่เฝ้าพระสุสานฮ่องเต้ บางรัชสมัยก็ได้รับความตายตามไปรับใช้ฮ่องเต้เมื่อสวรรคต

ราชวงศ์หยวน : บางรัชสมัยพระสนมจะถูกฝังเป็นพร้อมพระศพฮ่องเต้ บางรัชสมัยก็ได้เป็นพระสนมของฮ่องเต้องค์ใหม่ต่อตามประเพณีมองโกล

ราชวงศ์หมิง : ในช่วงต้นจนถึงช่วงกลางราชวงศ์ พระสนมที่ไม่มีลูก (หรือมีลูกในบางกรณี) จะถูกฝังเป็นหรือให้ปลิดชีวิตตนเองตามไปรับใช้ฮ่องเต้ ภายหลังประเพณีนี้ถูกยกเลิก ช่วงกลางจนถึงช่วงปลายราชวงศ์พระสนมบางคนที่เคยเป็นพระมารดาเลี้ยงให้แก่จักรพรรดิ หรือเป็นผู้วางตัวดี เป็นผู้ที่องค์จักรพรรดิให้ความเคารพนับถือ ก็อาจจะได้รับยกย่องขึ้นเป็นหวงไท่เฟยได้ ส่วนพระสนมที่เหลือก็ต้องย้ายไปตำหนักอื่นอยู่ในวังตลอดชีวิต

ราชวงศ์ชิง : ช่วงต้นราชวงศ์ยังมีการมอบความตายให้พระสนมตามไปรับใช้ฮ่องเต้เมื่อสวรรคต แต่ไม่นานก็ยกเลิก ในสมัยต่อๆ มา พระสนมของฮ่องเต้องค์ก่อนทุกคนจะต้องย้ายไปอยู่ตำหนักทางตะวันตกเฉียงเหนือของวัง บางส่วนอาจได้รับยกย่องเป็นไท่เฟย ไท่ผิน อยู่ในวังตลอดชีวิต พระสนมบางคนที่มีพระโอรสอาจได้รับเมตตาออกจากวังหลวงไปอยู่ด้วยกันกับลูกชายที่วังอ๋องแทน

ทั้งหมดก็ประมาณนี้ค่ะ หากผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะ