ขอวิธีให้เลิกหลงตัวเองหน่อยค่ะ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันนี้มีเรื่องอยากจะมาขอคำปรึกษา เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาฉันพึ่งได้ไปปฏิบัติธรรมมาแล้ววันแรกฉันก็นั่งสวดๆ แล้วก็หันไปสบตากับเณรแล้วเราก็หันกลับมาสวดมันต่อไม่สนใจ พอสวดมนต์เสร็จก็จะลงไปรับประทานอาหารเเล้วก็เจอเณรรูปนี้อีกแล้ว(ไม่รู้จะศัพท์เรียกเณรว่า รูป องค์ หรืออะไรอะค่ะ ขอโทษจีๆ) เรากับเณรรูปนั้นดันมองหน้ากันอีก เราก็ไม่สนใจ อาจจะบังเอิญ(แต่เราสบตากันท่านบ่อยมาก หมายถึงหันหน้าไปทางไหนก็เจอ เราก็คิดว่า เณรรูปนั้นต้องชอบเราแน่ๆ) แล้วอีกวันก็เข้าวัดมาสวดมนต์แล้วมีรุ่นน้องสักพักมีรุ่นน้องชี้มาทางเพื่อนเราให้เณรรูปนั้นดู เณรรูปนั้นก็เขิล แต่ก่อนที่ฉันจะไปปฏิบัติธรรม ตอนวันสงกรานต์ฉันก็ไปขนทรายเข้าวัด แล้วเจอเณรที่เล่าให้ฟัง ท่านก็มองหน้า ไปไหนก็เจอ แล้วจู่ๆทำไมรุ่นน้องถึงแซวเพื่อนเรากับเณร สรุปเราคิดไปเองหรือนี่ว่าเณรรูปนั้นแอบมีใจให้เรา (ตอนนี้เณรรูปนั้นศึกแล้วนะคะ) ขนาดเณรเรายังจะหลงตัวเอง แต่เวลาเราคิดว่าคนนี้ชอบ เค้าก็ชอบเราจริงๆ แต่คนอื่นไม่รู้ว่าคนๆนั้นชอบเรา และคนอื่นคิดว่าคนๆนั้นไปชอบอีกคน ขอวิธีให้เลิกหลงตัวเองหน่อยค่ะ ไม่รู้ว่าที่พูดมาจะงงกันหรือเปล่า
ปล.เณรรูปนั้นศึกแล้วนะ เพราะเค้าบวชภาคฤดูร้อน