อยากจะถามเพื่อนๆ พี่ๆ เกี่ยวกับเรื่องการเลือกคบคน (สถานะแฟน)
สวัสดีคับ ผมชื่อเอ็ม ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนนึ่ง คือผมมีอดีตเกี่ยวกับความรัก งั่นขอย้อนความหลังสักเล็กน้อยนะครับ ผมมีแฟนคนแรก ตอนประมาณ ม.2 ( เด็กแก่แดด) แล้วเราก็คบกันมา ประมาณ 4 ปี พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรู้ว่าคบกัน เรียนที่เดียวกันตลอด แล้วพอผมเรียน ปวส.ก้ต้องแยกกันเรียน ไม่ถึงกับไกล แต่ก็น่าจะความห่างสุดท้ายผมก็โดนบอกเลิกโดยไม่มีเหตุผล แล้วผมก็ประมาณว่ากลัวความรัก กลัวการเริ่มใหม่ จนผมก็เริ่มชินกับการอยู่คนเดียว
จนไม่นานมานี้ผมได้รู้จัก ผู้หญิงคนนึ่งโดยบังเอิญหรือว่าโดนกำหนดมา ผมก็เริ่มคุยกับเธอ จากที่กลัวมานานแต่ไม่รู้ทำมั้ยผมยอมเปิดใจรับเธอ และเหมือนจะคุยกันแบบเข้าใจกันและกัน ผมก็ไม่คิดว่าใครจะยอมคบกับผม ซึ่งผมทำงานเป็นช่าง แบบประมาณว่า สแตนบายงานตลอด วันหยุดหรือเวลาพักไม่แน่นอน แต่เธอก็เข้าใจผม แต่ผมมีความรู้สึกว่าเหมือนเธอยังมีอะไรปิดบังผม แล้ววันนี้ก็มาถึง เธอโทรมาหาผม แล้วก็ร้อง ผมก็ถามตามประสาคนที่เป็นห่วง พอถามๆไป เธอก็บอกว่าเธอมีลูกแล้ว แต่เธอโดนแฟนเก่าทิ้ง ส่วนตัวผมไม่ได้จะมีปัญหาเรื่องลูกของเธอผมคิดว่าแค่เข้าใจกันและกันก็พอแล้ว แต่กลับกลายเป็นเธอที่บอกว่ากลัวจะอายเพื่อน ที่มีแฟน ที่เคยมีลูกมาแล้ว และเหมือนเธอไม่ยากจะคุยกับผมต่อ เธอบอกตอนแรกที่ไม่บอกไม่คิดว่าผมจะจิงจังกับเธอ
ผมเลยคิดว่าจะต้องกลับมาอยู่คนเดียวทั้งๆที่ เราก็เข้าใจกันและกัน และไม่ได้ทะเลาะกัน ผมควรจะคุยกับเธอยังไงดี เด็กเขาไม่มีความผิดอะไรถึงผมจะไม่ใช่พ่อเขาแล้วผมจะรักเด็กคนนั้นไม่ได้ ดูแลเขาไม่ได้หรอ ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไร ถึงจะเคยมีลูก แล้วคือผมจะคบกับเขาไม่ได้หรอ ผมจะต้องทำไงดี ถ้าครั้งนี้เลิกกับแฟนคนนี้อีก ผมคงจะอยู่คนเดียวตลอดแล้ว
คบกับคนที่เคยมีลูกแล้วมันผิดหรอครับ
สวัสดีคับ ผมชื่อเอ็ม ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนนึ่ง คือผมมีอดีตเกี่ยวกับความรัก งั่นขอย้อนความหลังสักเล็กน้อยนะครับ ผมมีแฟนคนแรก ตอนประมาณ ม.2 ( เด็กแก่แดด) แล้วเราก็คบกันมา ประมาณ 4 ปี พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรู้ว่าคบกัน เรียนที่เดียวกันตลอด แล้วพอผมเรียน ปวส.ก้ต้องแยกกันเรียน ไม่ถึงกับไกล แต่ก็น่าจะความห่างสุดท้ายผมก็โดนบอกเลิกโดยไม่มีเหตุผล แล้วผมก็ประมาณว่ากลัวความรัก กลัวการเริ่มใหม่ จนผมก็เริ่มชินกับการอยู่คนเดียว
จนไม่นานมานี้ผมได้รู้จัก ผู้หญิงคนนึ่งโดยบังเอิญหรือว่าโดนกำหนดมา ผมก็เริ่มคุยกับเธอ จากที่กลัวมานานแต่ไม่รู้ทำมั้ยผมยอมเปิดใจรับเธอ และเหมือนจะคุยกันแบบเข้าใจกันและกัน ผมก็ไม่คิดว่าใครจะยอมคบกับผม ซึ่งผมทำงานเป็นช่าง แบบประมาณว่า สแตนบายงานตลอด วันหยุดหรือเวลาพักไม่แน่นอน แต่เธอก็เข้าใจผม แต่ผมมีความรู้สึกว่าเหมือนเธอยังมีอะไรปิดบังผม แล้ววันนี้ก็มาถึง เธอโทรมาหาผม แล้วก็ร้อง ผมก็ถามตามประสาคนที่เป็นห่วง พอถามๆไป เธอก็บอกว่าเธอมีลูกแล้ว แต่เธอโดนแฟนเก่าทิ้ง ส่วนตัวผมไม่ได้จะมีปัญหาเรื่องลูกของเธอผมคิดว่าแค่เข้าใจกันและกันก็พอแล้ว แต่กลับกลายเป็นเธอที่บอกว่ากลัวจะอายเพื่อน ที่มีแฟน ที่เคยมีลูกมาแล้ว และเหมือนเธอไม่ยากจะคุยกับผมต่อ เธอบอกตอนแรกที่ไม่บอกไม่คิดว่าผมจะจิงจังกับเธอ
ผมเลยคิดว่าจะต้องกลับมาอยู่คนเดียวทั้งๆที่ เราก็เข้าใจกันและกัน และไม่ได้ทะเลาะกัน ผมควรจะคุยกับเธอยังไงดี เด็กเขาไม่มีความผิดอะไรถึงผมจะไม่ใช่พ่อเขาแล้วผมจะรักเด็กคนนั้นไม่ได้ ดูแลเขาไม่ได้หรอ ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไร ถึงจะเคยมีลูก แล้วคือผมจะคบกับเขาไม่ได้หรอ ผมจะต้องทำไงดี ถ้าครั้งนี้เลิกกับแฟนคนนี้อีก ผมคงจะอยู่คนเดียวตลอดแล้ว