เราเคยคุยกับคนคนนึงค่ะ มาประมาณปีกว่าแล้ว แรกๆก็คบกันเหมือนแฟน เราไปอยู่บ้านเขาบ้าง เสาร์อาทิตย์ก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปทานข้าวกับเพื่อนเขา ไปเที่ยวประจำปีของบริษัทเขาเราก็ไปค่ะ ก็มีความสุขดีค่ะ ไลฟ์สไตล์มันเข้ากันได้ ต่างคนต่างเป็นตัวของตัวเอง พอมาพักหลังเริ่มเปลี่ยนไปค่ะ เสาร์อาทิตย์เริ่มมีไปเที่ยวกับเพื่อนผู้หญิง แล้วตอนเย็นค่อยมารับเรากลับบ้าน เขาก็เอารูปมาให้ดูนะ ว่าไปกันสามคนไม่มีอะไรเพื่อนกัน เราก็เชื่อ สุดท้ายมันเริ่มไม่ใช่แล้วเราเลยแอบดูเฟสเขาในคอม เริ่มรู้อะไรมากขึ้นค่ะ ไปเที่ยวนั่นนู่นนี่กัน เรามารู้ทีหลังว่าผู้หญิงเป็นลูกนายพณฯ ฐานะดีมาก โอเคหลีกทางให้ก็ได้ เราก็บล็อคทุกอย่างแบบหักดิบเลย เขาพยายามโทมาเอาเบอร์อื่นโทรมา ยอมรับว่ารักอยู่เราก็อันบล็อค บอกว่ารักเราขาดเราไม่ได้ ขอให้เข้าใจเขา อยู่กับเราแล้วมีความสุข ก็กลับมาคุย คอลกันทุกวัน มีไปบ้าน ไปเที่ยวบ้าง เราคิดว่าเขาจกลับมาค่ะ แต่ป่าวเลย วันหยุด วันเสาอาทิตย์จะหายค่ะ สุดท้ายก็ยังไม่เลิกกับคนนั้นอยู่ดี มาขอให้เราอยู่ตรงนี้อย่ามีคนอื่น เขาพร้อมจะดูแล แต่ที่ต้องเลือกคนนั้นเพราะพ่อแม่ เขาบอกว่าเคยคบคนที่จนกว่าแล้วพ่อแม่ไม่พูดด้วย ถ้าแต่งงานก็จะไม่มา เขาไม่ได้รังเกียจที่ฐานะไม่ดี เขารักด้วยซ้ำ แต่ต้องทำเพื่อพ่อแม่ คงหน้าตาทางสังคมเขาด้วย เขาบอกรักเรา ไม่เคยง้อใครขนาดนี้ เราก็บอกไม่โอเคอ่ะ เป็นแบบนี้เราไม่เอา คือเราว่ามันเป็นแค่ข้ออ้างมากกว่า ถ้ารักเราจริงก็ต้องพยายาม ฐานะมันสร้างกันได้ นี่ยังไม่เคยพาเราไปเจอพ่อแม่สักครั้ง ทางผู้ชายก็ฐานะถือว่าโอเคละกัน ส่วนเราก็ไม่พนักงานเอกชนทั่วไปค่ะ เราก็บอกเราหลีกทางให้แล้ว ไม่สงสารเราหรอที่ต้องอยู่ในสถานะแบบนี้ จากคนที่เคยคบกันมาก่อน เขาบอกเราไม่เข้าใจเขา เราก็บอกเขาไม่ได้รักเราหรอก ถ้ารักคงไม่ทำอย่างนี้ ให้มันจบแค่นี้ เพิ่งคุยกันเสร็จสักพักดราม่าร้องให้ตาบวมกันยกใหญ่ ใครเคยเหตุการ์ณแบบนี้บ้างคะ ยอมรับว่ารักแต่ก็ต้องตัดใจ (แค่เพราะเราจน?)
ใครเคยเจอแบบนี้บ้างคะ รักนะ แต่ต้องเลือกคนที่เหมาะสมมาแต่งงานด้วยเพื่อพ่อแม่