เธอเริ่มจากร้อยเราเริ่มจากศูนย์ เราเต็มร้อยเธอเหลือศูนย์

อยากระบายเกี่ยวกับความรักหน่อยค่ะ เรามีแฟนอยู่คนนึงค่ะ ขอใช้ชื่อว่า เอ คะ คบกันได้ 1ปีกว่า เราก็เลิกกันค่ะ เพราะเค้ามีคนอื่น คือเรารักเค้ามาก เหมือนเราเคยมีเค้าอยู่ข้างๆ ไม่ว่าเราจะงี่เง่าแค่ไหนเค้าก็ไม่เคยทิ้งเราไปไหน เค้ารู้ทุกอย่างเกี้ยวกับเรา รู้ว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร ชอบห้ามโน่นห้ามนี่แต่เราก้อทำตามตลอดนะ คือเราก็รักเค้ามาก แต่ เราสองคนมักทะเลาะกันบ่อยๆ แต่เอจะเป็นคนหยุดการทะเลาะทุกครั้ง ช่วงที่เลิกมันเป็นช่วงเวลาที่เราทรมานมาก เมาแทบทุกวัน เสียสติมากช่วงนั้น ทุกครั้งที่เมาจะร้องไห้ฟูมฟายชอบโทรไปหาเอตลอด เลิกกันไปแล้วเห็นเค้าคุยกับคนอื่นก็เสียใจนะ  เราก็เลยตัดสินใจบล็อคเฟสเค้าไป ไม่ติดต่อไปอีกเลย ผ่านไป2เดือน เราต้องไปฝึกงาน เราทำใจไม่ได้เลยตัดสินใจเลือกไปฝึกงานไกล (ไม่ขอระบุจังหวัดค่ะ แต่มีทะเล) จะได้ทำใจง่ายขึ้น เมื่อถึงเวลาไปฝึกเรารู้สึกหวิวๆนี่เราต้องไปไกลเค้าแล้วหรอ ในตอนที่ไปฝึกงานเราก็คิดถึงเค้าอยู่นะแต่ไม่เคยติดต่อไป และแล้ววันสิ้นปีใหม่เค้าก็ส่งข้อความมาหาเรา ว่าแฮปปี้นิวเยียร์ คิดถึงเสมอ เราเห็นแบบดีใจมาก เลยเลิกบล็อคเค้าไปส่งเฟส เห็นว่าเค้ามีแฟนแล้วโมโหมาก เราทั้งด่าทั้งทะเลาะ แต่เอไม่สนใจเลย ก็ยังทักยังวิดีโอคอลหาตลอด แต่เอก็มีแฟนนะ  เรารู้ว่าเอมีแฟนแต่ก็คุยกับเค้าเพราะช่วงไปฝึกงานแรกๆรู้สึกว่าเข้ากับพี่ที่ทำงานไม่ได้ เลยมาระบายให้เอฟังเค้าก็รับฟังและปลอบเรา แน่นอนค่ะเรารักเอ แต่ไม่เคยเรียกร้องอะไร เพราะมันจบแล้ว วันนึงหลังเลิกงานได้ไปกินเหล้ากับพี่ๆที่ทำงานเมาจ้าาา มือจับโทรศัพท์ทักหาเอ  รื้อฟื้นกันยกใหญ่เรื่องที่เอทำผิด ดราม่าหนักมาก เวลาเมาเราชอบร้องไห้ โทรหาเอ เอมันก็ยอมให้เราด่านะ เพราะสิ่งที่เอทำมันทำให้เราเสียใจมาก ตอนนั้นคือเรารักเอมาก จากวันนั้นเราก็ไม่ได้เมาอีกเลย พยายามไม่กิน5555 จากที่เล่ามาคือฝึกงานได้ไม่กี่วันนะค่ะ เหมือนผ่านไปนานเนอะ เราได้ฝึกงานในแผนกครัวค่ะ แน่นอนในครัวมีแต่ผู้ชาย พี่ๆก็ต้องเอ็นดูเป็นธรรมดา มีหยอดมีแซว ช่วงแรกๆเราได้ฝึกในห้องอาหาร vip ตอนเช้ากับพี่คนนึงเป็นผู้หญิง เจอแต่ลูกค้าค่ะไม่มีอะไรตื่นเต้นเลย ในครัวจะมีพี่คนนึงใช้พี่ว่าพี่อาท พี่อาทมีแฟนแล้วแต่ความใกล้ชิดมันทำให้คนหวั่นไหว พี่อาทบอกเพื่อนเราว่าชอบเรา แต่พี่อาทก็มีแฟนแล้วรักแฟนมากด้วย เรากับพี่อาทค่อนข้างที่จะสนิทกันมากเพราะพี่เค้าจะคอยช่วยเหลือเรา เล่นกัน คอยดูแล เราจะชอบงอแงอ้อนพี่เค้าตลอดนะ เลยทำให้คนมองว่ากุ๊กกิ๊กกัน ฝึกงานช่วงแรกมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างกดดัน เพราะเราก็ทำอะไรยังไม่เป็นเลย ไม่ค่อยอยากไปทำงานเท่าไร เข้างาน6.00น.  ทำงานในครัวจะไม่ค่อยเจอแผนกอื่นๆเลยวันๆส่วนใหญ่เราก็จะได้พุดค่อยกับพี่ๆในครัวแค่ไม่กี่คน เราเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ถ้าไม่สนิท วันนึงเราก็ได้ลงมาทำในห้องอาหารเช้าข้างล่าง อื้อมันเป็นอะไรที่เราไม่อยากลงเลย เพราะมันค่อนข้างเหนื่อยกว่าชั้นvip แต่ก็ไม่มีทางเลือก มันไม่ได้แย่อย่างที่คิดเลยค่ะ เราไม่ได้เจอแค่พี่ผู้หญิงอีกแล้ว เราได้เจอแผนกอื่นด้วย พอเราลงข้างล่างมันทำให้คนเริ่มรู้จักเรา จากหน้าตาแหละบุคลิก (เราก็ไม่ได้หน้าตาดีมากนะ) และความโสด ตอนนั้นทำให้มีคนเข้ามาจีบเยอะมากค่ะ ตอนที่ใครแซวเราจะไม่ค่อยกล้าสบตา เขินๆไป ช่วงเวลานี้มันค่อนข้างแฮปปี้นะ รู้สึกดีที่มีคนมาชอบเรา แต่เราก็ยังเพ้อหาเอตลอดนะ  รอคุยกับเอ เค้าก็หายไปบ้างกลับมาบ้าง ตอนนั้นเราไม่สนใจใครเลย อยู่มาวันนึงตอนกลางเราไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนที่ไปฝึกด้วยกัน โต๊ะที่นั่งกินข้าวเป็นโต๊ะยาว ทำให้คนอื่นมานั่งกินกับเราได้ ที่มุมโต๊ะมีผู้ชานคนนึงนั่งกินข้าวอยู่ เพื่อนๆเราก็ชี้ให้ดูว่าหล่อ จองอะไรประมาณนี้ เราก็มองผ่านๆไม่ได้สนใจอะไร บ่อยครั้งที่เข้าไปในห้องแต่งตัวเพื่อนๆเราจะชอบพุดถึงบอกคนนี้หล่อ กรี๊ดๆตามประสาผู้หญิง ผ่านไปไม่กี่วันเราก็ไปนั่งกินข้าวกับพี่ๆ จังหวะที่ลุกขึ้นจากโต๊ะก็หันไปเจอผู้ชายคนนี้แบบเห็นหน้าชัดๆ ก็หล่อดีนะ เค้ามีอย่างนึงที่เราชอบคือเค้าจัดฟัน แต่ตอนที่เห็นเราก็ยังไม่ได้ชอบนะแค่รู้สึกว่าคนนี้หล่อดี เลยให้เพื่อนไปขอเฟส (เพื่อนเรามีแฟนหมดแล้ว) เพื่อนเลยไปขอให้  ไม่รู้เหมือนกันทำไมเราต้องให้เพื่อนไปขอ แต่เราชอบแอดเฟสพี่ๆที่ทำงานอยู่แล้ว เพื่อนก็ไปขอให้บอกว่าคนที่ฝึกในครัวให้มาขอผู้ชายคนนั้นก็ให้เฟสมา พอได้มาเราแอดไปเลยจ้า พอเค้ารับเราก็เลยทักไป ว่าหวัดเดเพ้ จำหนูได้ไหม ที่ให้เพื่อนไปขอเฟส เราก็เริ่มคุยกัน เราไม่ได้จีบเค้านะ คุยเรื่อยๆ พี่เค้าก็บอกว่าเค้าเคยแซวเราว่าน่ารัก เคยเหนเดินผ่านก็บอกเพื่อนว่าน่ารักดี  คุยไปเรื่อยๆเหมือนเค้าจีบเราเลยจ้า ตอนนั้นมันก็ดีนะ แต่เราก็ยังคุยกับเอ แต่ไม่บ่อย มาถึงวันที่เค้าขอเราเป็นแฟนเราก็ยังไม่ได้ชอบเค้านะ ตอนนั้นยอมรับว่าตอบตกลงเพราะเค้าหล่อ ลืมๆ ใช้ชื่อว่าพี่ตั้มละกันเนอะ เราก็คบกับพี่ตั้มนัดเจอกันครั้งแรกพี้เค้าบอกให้พากินข้าว แต่ไม่จ้า พี่เค้าพาไปบ้านเพื่อน เราก็เจอเพื่อนเค้าวันนั้นเป็นวันเกิดของเค้าพอดี  นี่เราได้มีโอกาสอยุ่ในงานวันเกิดของเค้าหรอเนี่ย และแล้วเราก้อเจอกันบ่อยขึ้นพี่ตั้มชอบปาร์ตี้กินเหล้ากับเพื่อนบ่อยมาก แบบถึงเช้าเลยอ่ะ นี่คือสิ่งที่เราไม่ชอบ เรารู้สึกไม่ชอบ ไม่อยากคุยแต่ติดต่อที่ต้องเจอหน้ากันที่ทำงาน  และเพื่อนๆเค้าก็ดีกับเรา เลยไม่กล้าบอกเลิก หลังๆเราจะหลบเค้าตลอด เจอในที่ทำงานก็ไม่ค่อยคุย กลัวคนอื่นเห็น เราคิดว่ามีคนชอบเราเยอะ เราเลยไม่ค่อยแคร์พี่ตั้มเท่าไร ตอนพี่เค้าโทรหาเราก็ชอบไม่รับจะนอนอย่างเดียว แต่พี่เค้าโทรเยอะจริงๆ เราเข้างานไม่ตรงกันทำให้เวล่ไม่ตรงกันแน่นอน เราชอบหงุดหงิดใส่เค้าตลอด แต่เค้าก็ดีกับเรานะ มาวันนึงเราจับได้ว่าเค้าทำผิดร้ายแรง มาก แบบไม่น่าให้อภัยเลย พี่ๆในครัวต่างบอกให้เราเลิก ตอนนั้นเราก็ไม่ได้รุ้สึกเสียใจในสิ่งที่เค้าทำเท่าไร พี่เค้าขอโอกาสทั้งให้เพื่อนมาคุยให้ เราเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เอฟัง เอก็สั่งให้เราเลิก เอให้เราเลือกระหว่างเอกับพี่ตั้ม เราตัดสินใจเลือกพี่ตั้มและบล็อคเอไป ช่วงที่กับมาคุยกับพี่ตั้มเค้าสัญญาจะไม่ทำให้เราเสียใจอีก ตามใจทุกอย่าง เราก็เริ่มรู้สึกชอบเค้านะ เค้ายอมตื่นตี5เพื่อมาคุยกับเรา คอยให้กำลังใจ แต่เค้าน้อยใจเรื่องที่เราทำเหมือนไม่รุ้จักเค้าในที่ทำงาน ช่วงที่คุยกันเค้าก็คอลหาตลอดคอยส่งรูปให้ดูว่าทำไรบ้าง จะโพสคิดถึงตลอด  เราเริ่มรู้สึกรักเค้าจนลืมเอไปเลยอ่ะ และวันฝึกงานก็มาถึง เราต้องกลับแล้ว เราใช้เวลาอยุ่กับเค้าให้คุ้มค่าที่สุด เค้าบอกเราว่าเค้ารู้สึกรักเรามากขึ้นกว่าเดิมอีก พอฝึกจบเราก็กลับบ้านช่วงสงกรานต์ แน่นอนเรารักเค้าแล้วพอห่างกันเราก็งี่เง่า คุยกันน้อยลง เราชอบบอกว่าเค้าไม่เหมือนเดิม คุยกันน้อยลง 18-19เม.ษ เค้าหายไปทั้งวัน เราเลยตัดสินใจโทรหาเค้าเมามาก เมาแบบพูดไม่รู้เรื้องเลย เราโมโหมากตัดสินใจบอกเลิก เช้าวันต่อมาเค้าก็มาขอโทษ มาง้อ เราก็กลับมาคุยกัน ไม่กี่วันเค้าก้เริ่มหายไป หายบอกว่าไปกินเหล้าไม่อยากบอกกลัวโดนบ่น เค้าไม่ค่อยโทรหาเหมือนเมื่อก่อน พอเราว่างเราก็ตัดสินใจไปหาเค้า นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้ใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชาย ได้ตื่นมาเจอได้ไปกินข้าว ไปโน่นไปนี่ เราไปส่งเค้าไปทำงานตลอด ตื่นเช้ามาเค้าก็ขะหอมแก้ม ก่อนไปทำงาน อยุ่ที่ทำงานก็จะโทหา เรื่องโทศัพท์เค้าเราเข้าดูได้ตลอดไม่หวงเลย  เรารู้สึกรักเค้ามากอ่ะ สิ้นเดือนเมษาเราต้องกลับไปสอบ เค้าก็ไปส่งเราขึ้นรถกลับบ้าน เค้านั่งรอจนรถออก กลับมาบ้านเค้าก็เริ่มหายไป แท็กไปก็ไม่รับ เรางี่เง่าใส่เค้ามาก บอกว่าเค้าเปลี่ยนไป เลิกงานก็ไม่โทหา ชอบไปกินเหล้าแต่หลังเค้าไม่ค่อยไปกินเหล้ากับเพื่อนเค้าเลย ไปกับคนอื่นที่เราไม่รู้จัก เราคุยกันน้อยมากจนเราทนไม่ไหวเลยบอกเลิก เค้าก็ไม่เลิก เราคิดว่าเค้าไม่รักเรา สอบเสร็จต้นเดือน พ.ค เราก็ไปหาเค้า เราอยู่กับเค้าได้ 7วัน สองสามวันแรกที่ไปอยู่มันก็ปกติค่ะ เราคุยกันปกติ เค้าพาเราไปบ้านเพื่อน เราก็บอกเพื่อนเค้าว่าเค้าไม่เหมือนเดิม เค้าไม่รักเรา เค้าได้ยินเราเลยมานั่งเคลียกัน (ลืมบอกพี่ตั้มเคยแต่งงานมีลูกมาแล้วนะ และโดนผู้หญิงทิ้งไป เค้าเจ็บและฝังใจมาก ) พี่ตั้มบอกว่าเค้าอยากเผื่อใจ เพราะไม่อยากเจ็บอีก เราต้องกลับไปเรียนไปเจอคนที่ดีกว่าเค้า เค้าเลยต้องเผื่อใจ วันนั้นเค้านั่งพุดถึงเมียเก่ากับเพื่อนเรานี่เจ็บจี๊ดเลย เค้าคงฝังใจมากจริงๆ  แต่เราก็เคลียกันเข้าใจดี วันต่อมาหลังเลิกงานเค้าก็พาเราไปบ้านเพื่อนอีก วันนั้นเราเซ็งสุดๆไม่อยากไปเพราะคนเยอะกว่าเดิม เรานั่งหน้างอตลอดเลย เค้าไปเที่ยวคาราโอเกะกันต่อ เราก็ไปด้วย แฟนเรากินเหล้าร้องเพลงเราเลยยืมโทรศัพท์มาดู เห็นแฟนคุยกับคนอื่น พี่ตั้มบอกตนนั้นว่าไม่มีแฟน  เราแบบนั่งน้ำตาไหลเลยอ่ะ ยืนโทรศัพท์คืนเค้าไป เราตัดสินใจเดินออกจากห้อง เค้าก็เดินตามมาบอกให้กลับไปอย่าทำแบบนี้ เห็นไหมเพื่อนเค้าก็อยู่ เราเลยกลับไป เสียใจมากกลั้นน้ำตาสุดๆ พี่เค้าก็เดินมาเช็คน้ำตาให้ เราส่งข้อความไปหาผู้หญิงคนนั้นเลย ให้หยุดคุย  เราพยายามนิ่งและทำปกติ จนเกือบตี4เราก็กลับกันมาที่ห้องเราบอกว่าเราจะกลับบ้าน พี่เค้าบอกว่าถ้าไปจากพี่เพราะเรื่องแค่นี้นะเดี๋ยวรู้เลย เค้าขอให้เราอย่าไป อยู่บ่นเค้าก่อน เราก็คุยกันลงตัว วันต่อมาเราไปรับเค้าจากที่ทำงานเค้าบอกจะไปบ้านเพื่อน แต่เราบอกว่าเราไม่ไปเราจะไปส่งเดี๋ยวกลับมารับ เค้าไม่พอใจสุดท้ายก็กลับห้อง พอนอน เค้าหลับเราก็แอบเอาโทรศัทพ์เค้าดูเห็นเค้ายังคุยกับผู้หญิงคนนั้น และส่องบรรดาแฟนเก่า เราโมโหเลยเอาเฟสเค้าโพสตั้งเห็นเฉพาะฉันว่า เหมือนจะรักเราแต่ส่องแฟนเรา พอเช้ามาเราก็ไม่ค่อยคุยกับเค้า ถามอะไรก็ไม่ตอบ ต่างคนต่างอยุ่ นอนก็ห่างกันมาก เค้าก็เล่นแต่เกมส์เราอึดอัดมากตอนนั้น ไม่รู้จะทำยังไง เราเลยบอกจะกลับบ้าน เค้าก้อบอกจะไปส่ง แต่มันเย็นแล้วเราเลยไม่ได้กลับ ตอนเย็นเค้าก็ชวนเพื่อนมากินเหล้า แบบไม่สนใจอะไรเราเลยนะ 4ทุ่มเราตัดสินใจจะไปหาเพื่อน บอกเค้าว่าจะไปกินข้าว เค้าก็ให้ไปเราอยู่กับเพื่อนถึงเที่ยงคืนไม่มีโทรตามแม้แต่นิดเดียว ทั้งที่เค้าไม่รู้ว่าเราไปที่ไหน แชทก็ไม่ทักเลย เรากินเหล้ากับเพื่อนเมากลับมา เค้าก็ถามไปไหนมา เราตอบไปก็จบเค้าก็ไปกินเหล้ากับเพื่อนต่อคือตอนนั้นในใจเราคิดมันเกิดอะไรขึ้นทำไมเค้าไม่สนใจเราเลย เมื่อก่อนตอนที่เรายังฝึกงานเพื่อนมากินเหล้าที่ห้องเค้าจะเข้ามากอดมาอ้อน ไม่ยอมให้ไปไหน แต่ตอนนี้กลับไปสนใจอะไรเลย (ลืมบอกหลังๆพอแท็กอะไรหาเค้าไม่เคยรับเลย อะไรที่เดี่ยวกับเราก็ลบทิ้งหมด) วันนั้นเรานั่งร้องไห้ เรารู้ว่าเหมือนกำลังจะจบแล้ว เรานั่งร้องไห้เค้าก็เดินไปเดินมาแบบไม่สนใจไม่ถามสักคำ พอเพื่อนกลับไปเราก็นอนแต่ยังไม่หลับ เค้าก็ถามขึ้นว่า เป็นอะไรเคลียได้นะ เราบอกเค้าไม่สนใจเรา เราพุดไรไปเค้าก้อไม่ฟัง จนเค้าหลับไป ตอนเช้าเราก้อต่างคนต่างอยุ่เหมือนเดิม เค้าไปซื้อข้าวให้เรา ปกติเราจะออกไปกินด้วยกัน แต่วันนี้เค้าบอกจะซื้อมาให้ วันนี้ก็อึดอัดเหมือนเดิม เค้าถามเราอยากไปไหนไหม  เราก็ไม่รู้จะไปไหน นั่งอึดอัดจนทนไม่ไหว เราบอกเราจะไปหาเพื่อนแต่เราไม่เคยไปบ้านเพื่อนต้องให้เพื่อนบอกทาง เค้าบอกเราว่าให้ขับรถไปเองได้ไหม เราก้อบอกว่าเราไม่รุ้ทาง เค้าเลยบอกว่างั้นไปส่งก็ได้ แต่เค้าจะนอนเร็วนะ ให้เพื่อนมาส่งละกัน เค้าก็ไปส่งเราที่บ้านเพื่อน เพื่อนเราบอกจะไปส่งเรา เรารู้ดีว่าเค้าไม่ใช่คนนอนเร็ว เราเลยบอกให้เค้ามารับตอนเที่ยงคืนครึ่ง เค้าก็บอกจะมา เที่ยงคืนครึ่งเค้าทักมาตรงเวลาเลยว่าให้ไปรับยัง เค้มก็มารับกับไประหว่างทางเราก็ถามเค้าว่าถามจริงพี่เคยรักหนุมั้ย เค้าตอบว่าก็เคยสิ ตกใจนะเพราะมันคือคำว่าเคย กลับมาทุกอย่างมันแย่มาก ตอนนอนเราไปกอดเค้า เค้าบอกนอนดีๆ ร้อน เราปล่อยอย่างเร็ว สามสีวันมาเราไม่เคยโดนตัวกันเลย
เดี๋ยวต่อข้างล่างนะค่ะ เรื่องยาวมาก อ่านแล้วอาจจะ งงๆบ้าง