เวลาของเรา

สวัสดีค่ะ เราชื่อน้ำชา ย้อนไปเมื่อตอนม.6 เทอม 2 ที่โรงเรียนมีครูฝึกสอนย้ายเข้ามาใหม่ ในวันแรกที่ครูฝึกสอนคนนี้ย้ายเข้ามาเป็นวันที่เรามาโรงเรียนสายทำให้ไม่ได้เห็นหน้าครูคนนี้ เราได้ยินคนพูดถึงครูคนนี้เยอะมาก ทำให้เราอยากเห็นหน้า ผ่านไปประมาณ 3 สัปดาห์เราก็ยังไม่ได้เจอครูคนนี้เลย แต่ก็มีคนมาพูดให้ฟังเสมอๆ จนวันอังคารในสัปดาห์ที่ 4 ในคาบที่ 3 ห้องเราครูไม่เข้าสอน เรากับเพื่อนเลยลงไปที่ร้านค้าสวัสดิการ ระหว่างทางเราก็พูดคุยกับเพื่อนปกติ เฮฮาตามประสาผู้หญิงบ้าๆ สักพักเพื่อนก็พูดขึ้นมาว่า ครูบุ๊คๆ เราก็หันไปมอง(ยังยิ้มค้างกับที่คุยกับเพื่อน) พอเราหันไปเราก็เจอกับครูฝึกสอนคนใหม่ ปล.ครูเค้าชื่อต้นข้าว ต่างฝ่ายก็ต่างยิ้มค้างและมองหน้ากัน บอกตรงๆว่าตอนนั้นใจสั่นมาก เขิน เป็นอะไรก็ไม่รู้อ่ะ-///- พอผ่านไปเราก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก หันไปคุยกับเพื่อนตามปกติ แต่ว่าพอตกดึกของวันนั้นครูเค้าก็เข้ามากดไลค์ให้เราในเฟสทั้งๆที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เราก็เลยไปไลค์ตอบ สักพักครูเค้าก็แอดมาและก็ทักมา ตอนนั้นคือตกใจมาก แล้วเราก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ แต่คุยได้ไม่นานเราก็ตัดสินใจเลิกคุย เพราะเค้าเป็นครูฝึกสอนที่โรงเรียน มันคงดูไม่ดีแน่ๆถ้ามีคนรู้เรื่องนี้เข้า แต่เราก็ยังติดต่อกันเรื่อยๆนะ จนเราเรียนจบและครูเค้าจบการฝึกสอนเราก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง เราไปเที่ยว ไปดูหนัง กินข้าว ทำบุญด้วยกัน มีสายตาของนักเรียนในโรงเรียนมองและนำไปพูดคุยกันจนกลายเป็นประเด็นใหญ่ไปช่วงหนึ่งเลยทีเดียว ตอนแรกก็กลัวนะว่าจะมีปัญหาอะไรตามมารึเปล่า แต่ก็ไม่ ทุกวันนี้เรากับครูเค้าก็ยังรักกันดี ไม่มีปัญหาอะไร ยกเว้นแต่ปัญหาการนอนดึกของเรา เพราะเค้าเป็นครูของโรงเรียนเอกชนทำให้ตารางสอนของเค้าลากยาวมาจนถึง 2 ทุ่มเลย กว่าจะกลับหอ ตรวจงานเสร็จก็ปาไปเกือบเที่ยงคืนแล้ว ทำให้ในแต่ละวันเราแทบไม่ได้คุยกันเลย จะมีนานๆครั้งที่เค้าจะให้เราคอลกับเค้าแล้วก็เฝ้าเค้าทำงานจนดึก แรกๆก็พอไหวอยู่ แต่ช่วงหลังๆเราไม่ไหวเพราะเราต้องตื่นเช้ามากๆ เค้าก็เข้าใจจนเราไม่ได้คุยกันไปช่วงหนึ่ง สุดท้ายเป็นเราเองที่ทนไม่ไหวอยากคุยกับเค้า เราเลยวางแผนให้กับตัวเองโดยการนอนตั้งแต่ทุ่มครึ่งแล้วตื่นมาตอน 5 ทุ่มครึ่งเพื่อคุยกับเค้า(มีความพยายาม5555555) เราทำแบบนี้มาตลอด ทุกอย่างดูลงตัวมากขึ้น เราได้พักผ่อน ได้คุยกับเค้า เราแฮปปี้ เค้าแฮปปี้ บางครั้งเราก็อิจฉาคู่ที่เค้ามีเวลาให้กันเยอะๆนะ แต่มาคิดดูอีกที เราว่าแบบนี้อ่ะดีแล้ว มันทำให้เรารู้ว่าเวลาแต่ละนาทีที่เรามีให้กันมันมีความหมายมากกว่าการที่เราจะนำเรื่องไร้สาระมาทะเลาะกัน ทำให้เรารู้ความลึกซึ้งของคำว่าคิดถึง ให้เรารู้จักใช้ช่วงเวลาเหล่านั้นสร้างความทรงจำดีๆร่วมกัน สุดท้ายนี้ก็อยากบอกทุกๆคนที่เข้ามาอ่านว่า ทุกช่วงเวลามันสำคัญ อย่าให้เวลาสำคัญเหล่านั้นสูญหายไปกับการทะเลาะกันเลย ให้นำมันมาสร้างความทรงจำดีๆร่วมกันดีกว่า😊