สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ชาวพันทิปทุกท่าน
นี่ก็เป็นกระทู้แรกของเรา รูปอาจจะไม่สวยเท่าไหร่เพราะถ่ายจากโทรศัพท์ธรรมดา ๆ เครื่องนึง
(อย่าคาดหวังกับฝีมือการถ่ายรูปเรา) <<คำพูดจากปากเพื่อน>> ตกหล่นตรงไหน ขออภัยมา ณ. ที่นี้ เลยค่ะ
แต่เอาเป็นว่าเราจะมาเล่าประสบการณ์ ในการเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรก (แบบ งง ๆ ) ไว้เป็นแนวทางให้เพื่อนชาวพันทิปกันค่ะ
สืบเนื่องจากว่าเราทำพาสปอร์ตไว้นานมาก โดยที่ไม่เคยไปไหนสักครั้ง (ทำ ทำไม?) ประจวบเหมาะกับวันหยุดของที่ทำงาน ทำให้เกิดไอเดียขึ้นมา
เอาวะ เสียตังค์ทำมา เอาไปใช้สักหน่อย ทริปนี้จึงเกิดขึ้น
โดยจุดมุ่งหมายปลายทางครั้งแรกของเรา คือ "วังเวียง สปป.ลาว" ด้วยเหตุผลที่ว่า 1.ค่าครองชีพไม่สูงมาก 2.ภาษาที่ฟังออก (อ่านไม่ได้) 3.การเดินทางที่ไม่ต้องนั่งเครื่องไป (เงินไม่มี) โดยศึกษาข้อมูลจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ มาเป็นเวลายาวนานถึง 3 วัน TT โทรชวนผู้ร่วมชะตากรรมได้ 1 คน เอาล่ะ ออกเดินทางได้
โดยการเดินทางครั้งนี้เราเลือกเดินทางโดยรถทัวร์ กลับรถไฟ ระยะเวลา 3 วัน 2 คืน นอนบนรถ 2 คืน = 5 วัน 4 คืน กันเลยทีเดียว
(เดินทางวันที่ 4-8 พฤษภาคม 2560)
วันที่ 4 พ.ค. 60
เริ่มความตื่นเต้นของเราด้วยประสบการณ์ครั้งแรกในการนั่งรถทัวร์ของนครชัยแอร์ ที่ชื่อเสียงเลื่องลือ เรื่องบริการระดับเครื่องบินบก (ตั้งโดยเราเอง)
เที่ยว 22.15 ไปลง บขส.อุดรธานี เวลา 5.50 น. แอบผิดหวังเล็กน้อย ตรงที่พนักงานบัสโฮสเตสดูไม่มีความมั่นใจเท่าไร ขึ้นมาพูดอะไรไม่ได้ยินเลย (แต่สวย เลยให้อภัย)
ด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมเลยว่ายังไงเราก็ต้องไปทันรถอุดร-วังเวียง ที่ออกจากอุดร ที่ออกตอน 8.30 น. แน่ ๆ เพราะไม่ใช่เทศกาล ไม่ใช่วันหยุด ยิ้มอย่างภูมิใจ
ขอบอกว่าการนั่งรถทัวร์นครชัยแอร์ครั้งแรกนั้น เราเลือกเฟิร์สคลาสด้วยเหตุผลที่ว่า ต้องเดินทางไกลหลาย ชม. เบาะแลดูจะสบาย
แต่เอาเข้าจริงจ้า เราเมื่อยมากกกกก นอนไม่หลับทั้งคืน เนื่องจากเราไม่ชินกับการนั่งรถทัวร์ (ถึงแม้จะเฟิร์สคลาส) เพราะเวลาเราไปไหน เรานั่งรถไฟชั้นนอนตลอด กลายเป็นว่าครั้งนี้หลังคดหลังแข็ง ถึงจะปรับเอนลงไปมากแล้วก็ตาม ประกอบกับบรถติดที่ ถ.มิตรภาพเป็นชั่วโมง ฝนตกอีก เอาที่สบายใจไปเลยจะติดแค่ไหนละก็ ข่มตาให้หลับต่อค่ะ
วันที่ 5 พ.ค. 60
06.10 น. ตื่นขึ้นมาจะพบว่าถึง จ.อุดรธานี วังเวียงอยู่ไม่ไกล แต่ไม่ใช่นะคะ เราอยู่กันที่ ที่ จ.ขอนแก่น อยู่เลยจ้า
จากกำหนดเวลาถึง จ.อุดรธานี 5.50 น. แต่นี่ตั้งอีก 100 กว่าโล จะถึงอุดร ผิดแผนสิคะคราวนี้ เอาไงล่ะ เปิดอินเทอร์เน็ตโดยด่วนเลยค่ะ
พอถึง บขส. อุดร จึงรีบเดินไปถามตั๋วรถวังเวียง พบว่าเต็มค่ะ (อะไรจะขนาดนั้นT^T) แผนการของเราเลยถูกเปลี่ยนนะบัดดล
จากที่จะนั่งรถจากอุดรธานี ไปวังเวียง เราก็เลยต้องนั่งไปลงเวียงจันทร์แล้วหารถต่อไปวังเวียงค่ะ ได้ตั๋วเป็นรอบ 9.00 น. ราคา 80 บาท (ใช่พาสปอร์ตหรือใบผ่านแดนชั่วคราว ซื้อตั๋วนะคะ)
แต่ในความโชคร้ายก็มีความโชคดีค่ะ เพราะตอนซื้อตั๋วเราไปเจอ น้าคนนึงซึ่งจะไปวังเวียงเหมือนกัน เป็นเจ้าบ้านของ สปป.ลาว ค่ะ ดีใจเหมือนถูกรางวัล เลยชวนกันไปพร้อมกันเลยค่ะ จะได้ช่วยกันหารค่ารถ อันที่จริง ทาง พนักงานบขส. ก็มาถามถึงคนที่จะไปวังเวียงนะคะ เพราะเขาหารถตู้ต่อให้หลังจากเข้าเวียงจันทร์แล้ว คนละ 300 บาท โห่ ๆ ๆ แพงอ่ะ ไม่เอา ไปตามวิถีเราดีกว่า (สำหรับคนที่ชอบความสะดวก เชิญเลยค่ะ ไม่ต้องต่อรถหลายต่อ)
09.08 น. รถออกจาก บขส.อุดรธานี เลทนิดหน่อย ก้นถึงเบาะเราก็เฝ้าพระอินทร์ทันทีเลยค่ะ ตื่นมาอีกที พนักงาน บขส. ก็มาแนะนำขั้นตอนการออกเมืองค่ะ
**ต้องบอกว่าคนไม่เคยไปต่างประเทศอย่างเรา (ถึงแม้จะใกล้กันแค่นี้) ตื่นเต้นกับช่วงเวลานี้สุด ๆ แล้วค่ะ** ขออธิบายเป็นข้อ ๆ สำหรับคนที่ยังไม่เคยนะคะ
1.พนักงานจะแจก Immigration Bureau ให้เรากรอกบนรถทั้งของไทย และ สปป.ลาว ตรงนี้ให้กรอกใบขาออกเมืองของไทยก่อนนะคะ (ขั้นตอนนี้จะทำให้เราเห็นความสำคัญของการพกปากกาขึ้นทันที) ปล.เก็บใบขาเข้าให้ดี ๆ นะคะ ห้ามหาย
2.หลังจากนั้น รถจะเข้าไปจอดส่งเราที่หน้าด่านเพื่อให้เราทำพิธีการออกเมือง เราไหล ๆ ไปตามเขาได้เลยคะ เสร็จแล้วก็กลับมาขึ้นรถคันเดิม ไม่ต้องกลัวเขาจะไม่รอนะคะ ใครช้าเขามาตามถึงที่เลยล่ะ อิ อิ
3.หลังจากคนครบเรียบร้อยแล้วรถก็จะข้ามแม่น้ำโขงทางสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว ค่ะ
ข้ามไทยมาแล้วเดี๋ยวมาต่อฝั่งลาวกันค่ะ
[CR] รีวิว วังเวียง เมืองแห่งขุนเขา 3 วัน 2 คืน
นี่ก็เป็นกระทู้แรกของเรา รูปอาจจะไม่สวยเท่าไหร่เพราะถ่ายจากโทรศัพท์ธรรมดา ๆ เครื่องนึง
(อย่าคาดหวังกับฝีมือการถ่ายรูปเรา) <<คำพูดจากปากเพื่อน>> ตกหล่นตรงไหน ขออภัยมา ณ. ที่นี้ เลยค่ะ
แต่เอาเป็นว่าเราจะมาเล่าประสบการณ์ ในการเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรก (แบบ งง ๆ ) ไว้เป็นแนวทางให้เพื่อนชาวพันทิปกันค่ะ
สืบเนื่องจากว่าเราทำพาสปอร์ตไว้นานมาก โดยที่ไม่เคยไปไหนสักครั้ง (ทำ ทำไม?) ประจวบเหมาะกับวันหยุดของที่ทำงาน ทำให้เกิดไอเดียขึ้นมา
เอาวะ เสียตังค์ทำมา เอาไปใช้สักหน่อย ทริปนี้จึงเกิดขึ้น
โดยจุดมุ่งหมายปลายทางครั้งแรกของเรา คือ "วังเวียง สปป.ลาว" ด้วยเหตุผลที่ว่า 1.ค่าครองชีพไม่สูงมาก 2.ภาษาที่ฟังออก (อ่านไม่ได้) 3.การเดินทางที่ไม่ต้องนั่งเครื่องไป (เงินไม่มี) โดยศึกษาข้อมูลจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ มาเป็นเวลายาวนานถึง 3 วัน TT โทรชวนผู้ร่วมชะตากรรมได้ 1 คน เอาล่ะ ออกเดินทางได้
โดยการเดินทางครั้งนี้เราเลือกเดินทางโดยรถทัวร์ กลับรถไฟ ระยะเวลา 3 วัน 2 คืน นอนบนรถ 2 คืน = 5 วัน 4 คืน กันเลยทีเดียว
(เดินทางวันที่ 4-8 พฤษภาคม 2560)
วันที่ 4 พ.ค. 60
เริ่มความตื่นเต้นของเราด้วยประสบการณ์ครั้งแรกในการนั่งรถทัวร์ของนครชัยแอร์ ที่ชื่อเสียงเลื่องลือ เรื่องบริการระดับเครื่องบินบก (ตั้งโดยเราเอง)
เที่ยว 22.15 ไปลง บขส.อุดรธานี เวลา 5.50 น. แอบผิดหวังเล็กน้อย ตรงที่พนักงานบัสโฮสเตสดูไม่มีความมั่นใจเท่าไร ขึ้นมาพูดอะไรไม่ได้ยินเลย (แต่สวย เลยให้อภัย)
ด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมเลยว่ายังไงเราก็ต้องไปทันรถอุดร-วังเวียง ที่ออกจากอุดร ที่ออกตอน 8.30 น. แน่ ๆ เพราะไม่ใช่เทศกาล ไม่ใช่วันหยุด ยิ้มอย่างภูมิใจ
ขอบอกว่าการนั่งรถทัวร์นครชัยแอร์ครั้งแรกนั้น เราเลือกเฟิร์สคลาสด้วยเหตุผลที่ว่า ต้องเดินทางไกลหลาย ชม. เบาะแลดูจะสบาย
แต่เอาเข้าจริงจ้า เราเมื่อยมากกกกก นอนไม่หลับทั้งคืน เนื่องจากเราไม่ชินกับการนั่งรถทัวร์ (ถึงแม้จะเฟิร์สคลาส) เพราะเวลาเราไปไหน เรานั่งรถไฟชั้นนอนตลอด กลายเป็นว่าครั้งนี้หลังคดหลังแข็ง ถึงจะปรับเอนลงไปมากแล้วก็ตาม ประกอบกับบรถติดที่ ถ.มิตรภาพเป็นชั่วโมง ฝนตกอีก เอาที่สบายใจไปเลยจะติดแค่ไหนละก็ ข่มตาให้หลับต่อค่ะ
วันที่ 5 พ.ค. 60
06.10 น. ตื่นขึ้นมาจะพบว่าถึง จ.อุดรธานี วังเวียงอยู่ไม่ไกล แต่ไม่ใช่นะคะ เราอยู่กันที่ ที่ จ.ขอนแก่น อยู่เลยจ้า
จากกำหนดเวลาถึง จ.อุดรธานี 5.50 น. แต่นี่ตั้งอีก 100 กว่าโล จะถึงอุดร ผิดแผนสิคะคราวนี้ เอาไงล่ะ เปิดอินเทอร์เน็ตโดยด่วนเลยค่ะ
พอถึง บขส. อุดร จึงรีบเดินไปถามตั๋วรถวังเวียง พบว่าเต็มค่ะ (อะไรจะขนาดนั้นT^T) แผนการของเราเลยถูกเปลี่ยนนะบัดดล
จากที่จะนั่งรถจากอุดรธานี ไปวังเวียง เราก็เลยต้องนั่งไปลงเวียงจันทร์แล้วหารถต่อไปวังเวียงค่ะ ได้ตั๋วเป็นรอบ 9.00 น. ราคา 80 บาท (ใช่พาสปอร์ตหรือใบผ่านแดนชั่วคราว ซื้อตั๋วนะคะ)
แต่ในความโชคร้ายก็มีความโชคดีค่ะ เพราะตอนซื้อตั๋วเราไปเจอ น้าคนนึงซึ่งจะไปวังเวียงเหมือนกัน เป็นเจ้าบ้านของ สปป.ลาว ค่ะ ดีใจเหมือนถูกรางวัล เลยชวนกันไปพร้อมกันเลยค่ะ จะได้ช่วยกันหารค่ารถ อันที่จริง ทาง พนักงานบขส. ก็มาถามถึงคนที่จะไปวังเวียงนะคะ เพราะเขาหารถตู้ต่อให้หลังจากเข้าเวียงจันทร์แล้ว คนละ 300 บาท โห่ ๆ ๆ แพงอ่ะ ไม่เอา ไปตามวิถีเราดีกว่า (สำหรับคนที่ชอบความสะดวก เชิญเลยค่ะ ไม่ต้องต่อรถหลายต่อ)
09.08 น. รถออกจาก บขส.อุดรธานี เลทนิดหน่อย ก้นถึงเบาะเราก็เฝ้าพระอินทร์ทันทีเลยค่ะ ตื่นมาอีกที พนักงาน บขส. ก็มาแนะนำขั้นตอนการออกเมืองค่ะ
**ต้องบอกว่าคนไม่เคยไปต่างประเทศอย่างเรา (ถึงแม้จะใกล้กันแค่นี้) ตื่นเต้นกับช่วงเวลานี้สุด ๆ แล้วค่ะ** ขออธิบายเป็นข้อ ๆ สำหรับคนที่ยังไม่เคยนะคะ
1.พนักงานจะแจก Immigration Bureau ให้เรากรอกบนรถทั้งของไทย และ สปป.ลาว ตรงนี้ให้กรอกใบขาออกเมืองของไทยก่อนนะคะ (ขั้นตอนนี้จะทำให้เราเห็นความสำคัญของการพกปากกาขึ้นทันที) ปล.เก็บใบขาเข้าให้ดี ๆ นะคะ ห้ามหาย
2.หลังจากนั้น รถจะเข้าไปจอดส่งเราที่หน้าด่านเพื่อให้เราทำพิธีการออกเมือง เราไหล ๆ ไปตามเขาได้เลยคะ เสร็จแล้วก็กลับมาขึ้นรถคันเดิม ไม่ต้องกลัวเขาจะไม่รอนะคะ ใครช้าเขามาตามถึงที่เลยล่ะ อิ อิ
3.หลังจากคนครบเรียบร้อยแล้วรถก็จะข้ามแม่น้ำโขงทางสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว ค่ะ
ข้ามไทยมาแล้วเดี๋ยวมาต่อฝั่งลาวกันค่ะ