ช่วงนั้นเราเฮิร์ทมากเลยค่ะข้าวก็ไม่ค่อยกินกินอะไรก็ไม่ค่อยอร่อย เลยทำให้น้ำหนักตัวเราลดไปเยอะมากเลยค่ะจาก 58 เหลือ48😱😨 เพื่อนเราก็ชวนไปออกกำลังกายบ้างเที่ยวบ้างตามประสาคนโสดค่ะ
ตอนนี้เรากับพี่เค้าก็เลิกกันได้ประมาณเดือนกว่าๆแล้วค่ะ และไม่มีวี่แววที่จะกลับมาคุยกัน แต่มันมีบางอย่างที่ทำให้เราได้เจอกันอีกครั้งหนึ่ง..
หลังจากที่พี่เราเลิกกับพี่เค้าไปพี่เค้าก็ย้ายไปอยู่ในเมืองค่ะไม่ได้กลับมาที่บ้านเค้าอีกเลยแต่พอพี่เค้าเรียนจบปวส.ก็กลับมาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิมค่ะและก็มีแวะเวียนมาอยู่ที่ร้านซ่อมรถมอไซด์อยู่เป็นบ้าง
วันนั้นเราได้ไปออกกำลังกายแอบมีเม้ามอยกับเพื่อนๆเราที่สวนสาธารณะคะเวลาก็ผ่านไปสักพักมันเริ่มเย็นลงแล้วและลมแรงมากน่าจะมีพายุเข้าเรากับเพื่อนเลยต่างแยกย้ายกันกลับค่ะ เราก็ขับรถไปเรื่อยๆชิลๆแต่..ยางรถดันรั่ว😑😑 แต่โชคดีที่ข้างหน้ามีร้านซ่อมรถมอไซด์อยู่ แต่ก็โชคร้าย(หรือเปล่า)คือร้านนั้นเป็นร้านที่พี่เค้าเคยพาเรามาด้วยค่ะ
เราก็เตรียมใจไว้แล้วขณะที่เราจูงรถเข้าไปในร้าน
แต่แล้วเราก็ได้เจอกับพี่ท๊อปค่ะเค้ากำลังนั่งซ่อมรถอยู่ จู่ๆก็เงยหน้าขึ้นมามองเราเราก็มองพี่เค้าตอบค่ะ แต่ไม่ได้มองหน้าน่ะค่ะ เรามองที่หน้าอกพี่เค้าค่ะ(อ้อลืมบอกไปว่าเวลาพี่เค้านั่งซ่อมรถมอไซด์พี่เค้าจะถอดเสื้อออกค่ะเพราะมันร้อน หรือเปล่า..😆😆) แต่สิ่งที่ทำให้เรามองที่หน้าอกพี่เค้านั้นก็คือ..
รอยสักค่ะ😆😆เพราะมันเป็นชื่อภาษาอังกฤษของเราสักอยู่อกซ้ายของพี่เค้าส่วนอกขวาคือชื่อของพี่เค้าเอง...ตอนนั้นเรารู้ได้ว่าหน้าเราร้อนมากกกแถมออกแดงอีกด้วย😳😳
แต่อยู่ๆก็มีพี่เจ้าของร้านคนหนึ่งเดินเข้ามาถามเราว่า...
บทสนทนา##
พี่หนุ่ม : เอ้าน้องร่าก็นึกว่าใคร รถเป็นไรอ่ะ?
เรา : มันไม่สบายอ่ะพี่😅😅
พี่หนุ่ม : อ๋อออ ไหนดูหน่อย...ยางรั่วนี่สงสัยน้ำหนักเยอะไปม้างงง ฮ่าาๆๆๆ
เรา : แหม่😌😌😌 (ในใจคิดยังกวนตีนเหมือนเดิม)
แต่อยู่ๆลูกพี่เจ้าของร้านที่เคยมาเล่นกับเราตอนนั้นที่พี่ท๊อปพาเรามาด้วยที่ร้านแล้วเราเบื่อเราเลยเข้าไปเล่นกับน้องเค้า ซึ่งเราไม่รู้ว่าน้องเค้าจำเราได้ยังใงเพราะตอนนั้นใครๆก็บอกว่าเราผอมและสวยมากจนจำไม่ได้(มั่นนนนไปอี๊ก) อยู่ๆน้องเค้าก็เข้ามาจับแขนเราแล้วพูดกับเราว่า..
บทสนทนา##
น้องออโต้ : ทำไมพี่ร่าไม่มาเล่นกับโต้ล่ะ
ตอนที่น้องเค้าถามเราเรารู้น่ะว่าพี่ท๊อปเค้าก็แอบมองเราอยู่ทั้งๆที่กำลังซ่อมรถอยู่ด้วย
เรา : อ่อ.ช่วงนี้พี่ไม่ว่าง ไงเดี๋ยวว่างพี่จะมาเล่นด้วยน่ะ (
ไปอี๊ก)
อ้อลืมบอกไปค่ะว่ารถของเราพี่ท๊อปเป็นคนซ่อมให้ด้วยแหละ..
เราก็นั่งเล่นกับน้องเค้าเพื่อฆ่าเวลาค่ะ แต่เซนส์ของเรามันบอกค่ะว่าพี่ท๊อปเค้าแอบมองเราอยู่ตลอดเวลาแต่เราก็ทำเป็นไม่สนใจอะไรค่ะ
แต่อยู่ๆพี่เค้าก็ถามเราว่า..
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : ยางในต้องเปลี่ยนใหม่น่ะตะปูที่เจาะเข้าไปมันตัวใหญ่ (ตอนคุยกับเราสายตาพี่เค้าดูแปลกอ่ะค่ะคงเป็นเพราะเราไม่ได้เจอกันนาน)
เรา : อ่อ..งั้นก็..เปลี่ยนเลย(พูดพร้อมพยักหน้าหน่อยๆแบบตะกุกตะกัก)
แต่อยู่ๆก็พายุก็เริ่มทยอยเข้ามาทุกทีลมกระโชกแรงมากกกถึงมากที่สุด จึงจำเป็นต้องปิดร้านแล้วย้ายรถไปซ่อมข้างในร้าน แต่ก็น่ะค่ะทั้งลมทั้งฝนมันก็จะหวิวอยู่หน่อยๆค่ะ😌😌
อยู่ๆไฟก็ดับค่ะ😰😱😱😱😱กรี๊ดมากกเพราะเรากลัวความมืดแต่กรี๊ดในใจน่ะค่ะ😅😅
แต่แต่แต่ไฟดับเอ้าแล้วจะสูบลมยางยังใง??????
ต่อจากนั้นภรรยาของพี่เจ้าของร้านเค้าชื่อว่าพี่ฝ้าย(ชีสวยมากกกลูก3จะ4แล้วคร้าาา) เข้ามาคุยกับเราว่ากว่าไฟจะมาก็น่าจะพรุ่งนี้ยังไงก็นอนบ้านพี่ก่อนก็ได้น่ะเดี๋ยวเตรียมห้องให้(โอ้ยขนาดนั้นเลยเหรออ)เราเลยพยักหน้าไปหน่อยๆแล้วแม่เราก็โทรมาหาค่ะ..
บทสนทนา##
แม่ : อยู่ไหนเข้าบ้านยัง?
เรา : ยังเลยอยู่ร้านซ่อมรถอยู่ยางรั่ว
แม่ : เอ้าาาา.แล้วซ่อมเสร็จหรือยัง?
เรา : ยังงงเลยที่ร้านไฟดับสูบยางรถไม่ได้
อ้อลืมบอกไปค่ะว่าถึงกลับบ้านได้ก็อยู่คนเดียวค่ะเพราะพ่อกับแม่ไปเที่ยวตจว.กับพี่สาวเราค่ะ😶😶ระหว่างที่เราคุยกับแม่อยู่นั้นจู่ๆพี่ท๊อปก็เดินออกไปจากร้านเพื่อจะออกไปล้างมือข้างนอก😫😫เอาแล้วใงเราเริ่มกลัวแล้วแต่ก็...ยังดีค่ะที่แม่ยังอยู่ในสาย..แต่อยู่ๆแบตเราหมดค่าาา(
มากกกกกก) ตอนนั้นเรานั่งนิ่งมากเพราะมันจะมืดหน่อยๆโทรศัพท์ก็แบตหมดจะเปิดไฟฉายก็ไม่ได้เราเลยเดินไปเรื่อยๆจับนู้นจับนี่ไปทั่วอ่ะค่ะ แต่จู่ๆก็ดันเดินเข้าไปชนใส่อะไรบางอย่าง...พี่ท๊อป
พี่เค้าเผลอมาโอบเอวเราแต่เราผละออกค่ะเพราะกลัวว่าจะกลับไปรู้สึกเหมือนเมื่อก่อนอีก..
หลังจากนั้นพี่ฝ้ายก็มาตามเราเข้าไปในบ้านเค้าค่ะแต่ที่พีคไปกว่านั้นคือ..นอนห้องเดียวกันกับที่เมื่อก่อนพี่ท๊อปเคยพาเราเข้าไปดูห้องนี้ เราก็นิ่งไปสักพัก จนกระทั่งพี่ท๊อปเดินเข้ามาพร้อมถือไฟฉายในโทรศัพท์มาด้วย แล้วยืนมองเราสักพักก็เดินเข้าไปข้างในห้องเพื่อจะไปเอาผ้าเช็ดตัวจะไปอาบน้ำ
เราเลยนั่งนิ่งอยู่ในห้องและมีไฟฉายติดตัวไว้อีก1อันที่พี่ฝ้ายเอาไว้ให้ จนเราลืมไปเลยว่าลืมถามยืมสายชาร์ตเอาไว้😑😑
ตอนนั้นพายุก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงแถมยังแรงกว่าเดิมอีกด้วย จนกระทั่งฟ้าร้องเสียงดังลั่นบ้าน⚡
เราเลยกรี๊ดเสียงดังเลยค่ะ แล้วอยู่ๆพี่ท๊อปก็เปิดประตูเข้ามาพอดีตอนนั้นเรากลัวมาก
แต่ไม่ได้กลัวถึงขั้นกระโดดเข้าไปกอดพี่เค้าเหมือนในละคะหรอกค่ะเบๆ แต่เราสองคนสบตากันเท่านั้นเอง😆😆😆ขณะนั้นก็มีทั้งเสียงฟ้าร้องเสียงฝนที่ห่าโหมลงมาอย่างหนักทำให้อากาศเริ่มเย็นไปถึงขั้วหัวใจ เรากลับไปคิดถึงตอนที่เราสองคนเคยหลบฝนด้วยกันที่ศาลารอรถโดยสาร จู่ๆหัวใจเรามันเริ่มเต้นแรงขึ้นอีกครั้งหนึ่ง...
หลังจากนั้นพี่เค้าก็ถามเราว่า..
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : ไปออกกำลังกายมานี่ อาบน้ำหน่อยมั้ย?
เรา : อยากอาบน่ะแต่ไม่มีชุดเปลี่ยน นี่เหม็นเหงื่อขนาดนั้นเลยเหรอ?(อ่าาาาา.เหมือนรู้สึกเสียเซลฟ์มากกๆๆ)
พี่ท๊อป : อ่ะนี่ (ยื่นผ้าเช็ดตัวกับเสื้อยืดให้เรา)
เดี๋ยวกางเกงจะไปถามพี่ฝ้ายมาให้
เรา : เอ่อ...แล้วชุดชั้นในล่ะ
พี่ท๊อป : ไม่ต้องใส่ก็ได้มั้ง😀(พร้อมสเยะยิ้ม)
เรา : ห้ะะ😳😳😳😳
พี่ท๊อป : พูดเล่นหน่ะ
เรามีความเขินหน่อยๆแล้วก็เดินไปอาบน้ำได้สักพักก็แต่งตัวตามปกติ แต่พอเราเดินไปถึงห้องนอนเราก็เห็นว่าพี่ท๊อปกำลังนอนเล่นเกมส์อยู่เราเลยค่อยๆเดินเข้าไปเพื่อจะนอน พอพี่ท๊อปเห็นว่าเรากำลังจะเข้ามานอนเลยถามเราว่า..
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : จะนอนแล้วเหรอ? เพิ่งจะสองทุ่มเอง
เรา : อื้อ.ก็อยากนอนไง
พี่ท๊อป : อ้อ.งั้นเรานอนที่เตียงล่ะกันเดี๋ยวพี่นอนข้างล่าง
เรา : (เห้ยยยเดี๋ยวนี้เป็นสุภาพบุรุษแล้วเหรอ55555แต่จริงๆแล้วบรรยากาศแบบนี้มันน่า....นอน)
แต่ท้องเรากลับร้องโจ๊กกกขึ้นมานี่สิขนาดฝนตกยังได้ยินอีก ไม่ใช่มีแค่เราที่ได้ยินคือพี่เค้าก็ได้ยินอีกด้วยอายได้อี๊ก55555
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : หิวเหรอ?
เรา : ไม่มั้ง
พี่ท๊อป : (แอบหัวเราะแล้วมองหน้าเรา)
เรา : (แอบกลอกตาไปมา)
ต่อจากนั้นพี่เค้าก็พาเราไปหาไรกินในครัวค่ะ เรารู้สึกได้ว่าทั้งบ้านเหมือนมีแค่เรา2คน😜
ตอนนั้นเราหิวมากปกติออกกำลังกายเสร็จมันก็จะหิวเป็นธรรมดาแต่นี่หิวจนกินควายเข้าไปได้เป็นตัวอ่ะค่ะ
แต่สิ่งที่พี่เค้าหาให้เรากินก็คือบะหมี่หรือมาม่านั่นเอง...
เราสองคนก็นั่งกินด้วยกันสองคนในห้องครัวที่มืดอยู่หน่อยๆ ก็ต่างคนต่างกินไปค่ะก็ไม่ได้พูดอะไรกัน
สักพักต่างคนต่างกินเสร็จก็นอนค่ะไปนอนอืดต่อ..
ซึ่งตอนนั้นเราเห็นว่าอากาศมันเริ่มเย็นขึ้น ตอนนั้นที่พี่เค้าลงไปนอนข้างล่างก็มีเพียงแค่หมอนใบเดียวเท่านั้นผ้าห่มก็มีแค่ผืนเดียว เราสงสารพี่เค้าเราเลยให้พี่เค้าขึ้นมานอนบนเตียงด้วยเลย😁😁😉
เราพยายามที่จะไม่คิดอะไรแต่มัน...
เราเลยเลือกที่จะนอนหันหน้าไปทางอื่นแทนแต่พอสักพักฝนเริ่มหยุดตกแต่ลมยังกระโชกแรงอยู่ เรานอนไปสักพักเราเริ่มรู้สึกว่าทำไมมีเสียงหายใจอยู่ข้างหลังเราใกล้ขนาดนี้ หรือว่า...😱😱
เราก็เลย...
ลองค่อยหันไปดูค่ะว่าอะไรยังไง
แต่สิ่งที่เห็นเกือบทำให้หัวใจหยุดเต้นค่ะ😊😊
เสียงหายใจนั้นคือ พี่ท๊อปนั่นเองพอเราหันไปคือพี่ท๊อปเค้านอนหันหน้ามาหาเราค่ะคือ ขยับเข้ามานอนใกล้เรามากและที่สำคัญคือยังไม่นอนค่ะเราเลยใจดีสู้เสือ(สมิง)ไปค่ะสบโอกาสแบบนี้เราเลยเผชิญหน้ากับพี่เค้าแบบจังๆเลยค่ะ
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : ยังไม่นอนอีกหรอ
เรา : จะนอนได้ไงมันไม่ใช่บ้านตัวเอง
พี่ท๊อป : กลัวผีเหรอ
เรา : กลัวพี่มากกว่าว่ะ
พี่ท๊อป : ฮ่าาาๆๆๆๆ(ดูเหมือนมีความสุขมากอ่ะ)
เรา : มีไรมั้ยมานอนหายใจใกล้ขนาดนี้?
พี่ท๊อป : (เงียบไปสักพัก) ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ
เรา : อื้ม
พี่ท๊อป : เป็นไงบ้างล่ะ สบายดีมั้ย
เรา : ก็เรื่อยๆแหละ (
)
พี่ท๊อป : มีคนใหม่ยัง?
เรา : (เงียบ)
พี่ท๊อป : คือ..พี่ไม่สบายใจว่ะที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้พี่รู้น่ะว่าสิ่งที่พี่ทำไปมัน
มากแต่พี่อยากเคลียรื่องที่ผ่านมาให้เราเข้าใจทั้งหมดว่ะ
เรา : อื้อ.พูดมาดิ แต่อย่าเล่านานน่ะง่วง (ใจหวิวๆ)
พี่ท๊อป : คือวันนั้นที่เราไปเห็นที่พี่นอนกับมิ้น(แฟนเก่าที่ทิ้งพี่เค้าไป) คือเผอิญมิ้นมันทะเลาะกับแฟนมันแล้วมันกินเหล้าหนักมากแล้วโทร.บอกให้พี่ไปรับมันหน่อย พี่เลยไม่รู้จะทำไงแต่ตอนนั้นพี่คิดว่าแค่ไปรับเฉยๆแหละยังใงก็เคยเป็นเพื่อนกันมา แล้วอยู่ๆตอนนั้นที่พี่ไปรับมันจะกลับบ้านแฟนมันเลยโทร.มาบอกว่าจะมาหามันที่บ้านมันไม่อยากเจอเลยขอร้องให้พี่พามันไปหลบที่บ้านพี่ก่อน พี่ไม่รู้จะทำยังไงเลยพาไปที่บ้าน
แต่อย่างว่าแหละผญ.กับ ผช.อยู่ด้วยกันถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเมาก็จะต้องมีใครสักคนที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน..แต่พี่ก็ป้องกันน่ะ
เรา : ขึ้นชื่อว่าถ่านไฟเก่าแค่เอาน้ำหยดลงสักหน่อยมันก็ติดแหละว้าา
พี่ท๊อป : ถ้าตอนนั้นพี่ไม่มีเราอยู่ในใจอ่ะก็ไม่แน่น่ะ
เรา : คนรักกันจริงๆเค้าไม่ทำเรื่อง
ๆใส่กันแบบนี้หรอกมั้ง..
พี่ท๊อป : กลับมาคบกันได้ป่าวว่ะ (ลุกขึ้นมาจากหมอนแล้วมาคว่ำเราโอ้แม่เจ้าาาาา😨)
เรา : เห้ยจะทำไร?? (พยายามจะลุกขึ้นหนีออกจากตรงนี้)
พี่ท๊อป : ตั้งแต่ที่เลิกกันไปใช่ว่าพี่จะไม่คิดถึงเราน่ะ เคยคิดน่ะว่าเราก็เหมือนผญ.ทั่วไปเข้ามาแล้วก็ออกไป เดี๋ยวก็ลืม
แต่ไม่ว่ะวันนั้นที่เราพูดแบบนั้นกับพี่
ใจพี่มันหวิวแปลกๆน่ะไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนว่ะ
เรา : ก็ไม่ต้องไปคิดไรมากดิ แค่คิดไปซะว่าแค่เล่นๆก็พอ
พี่ท๊อป : เข้ามาในชีวิตแล้วคิดเหรอว่าจะให้ออกไปได้ง่ายๆ?
(อยู่ๆพี่เค้าก็ก้มตัวลงมาจูบเราคร้าาาาา😆😆😆😆)
กว่าจะพอ#10
ตอนนี้เรากับพี่เค้าก็เลิกกันได้ประมาณเดือนกว่าๆแล้วค่ะ และไม่มีวี่แววที่จะกลับมาคุยกัน แต่มันมีบางอย่างที่ทำให้เราได้เจอกันอีกครั้งหนึ่ง..
หลังจากที่พี่เราเลิกกับพี่เค้าไปพี่เค้าก็ย้ายไปอยู่ในเมืองค่ะไม่ได้กลับมาที่บ้านเค้าอีกเลยแต่พอพี่เค้าเรียนจบปวส.ก็กลับมาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิมค่ะและก็มีแวะเวียนมาอยู่ที่ร้านซ่อมรถมอไซด์อยู่เป็นบ้าง
วันนั้นเราได้ไปออกกำลังกายแอบมีเม้ามอยกับเพื่อนๆเราที่สวนสาธารณะคะเวลาก็ผ่านไปสักพักมันเริ่มเย็นลงแล้วและลมแรงมากน่าจะมีพายุเข้าเรากับเพื่อนเลยต่างแยกย้ายกันกลับค่ะ เราก็ขับรถไปเรื่อยๆชิลๆแต่..ยางรถดันรั่ว😑😑 แต่โชคดีที่ข้างหน้ามีร้านซ่อมรถมอไซด์อยู่ แต่ก็โชคร้าย(หรือเปล่า)คือร้านนั้นเป็นร้านที่พี่เค้าเคยพาเรามาด้วยค่ะ
เราก็เตรียมใจไว้แล้วขณะที่เราจูงรถเข้าไปในร้าน
แต่แล้วเราก็ได้เจอกับพี่ท๊อปค่ะเค้ากำลังนั่งซ่อมรถอยู่ จู่ๆก็เงยหน้าขึ้นมามองเราเราก็มองพี่เค้าตอบค่ะ แต่ไม่ได้มองหน้าน่ะค่ะ เรามองที่หน้าอกพี่เค้าค่ะ(อ้อลืมบอกไปว่าเวลาพี่เค้านั่งซ่อมรถมอไซด์พี่เค้าจะถอดเสื้อออกค่ะเพราะมันร้อน หรือเปล่า..😆😆) แต่สิ่งที่ทำให้เรามองที่หน้าอกพี่เค้านั้นก็คือ..
รอยสักค่ะ😆😆เพราะมันเป็นชื่อภาษาอังกฤษของเราสักอยู่อกซ้ายของพี่เค้าส่วนอกขวาคือชื่อของพี่เค้าเอง...ตอนนั้นเรารู้ได้ว่าหน้าเราร้อนมากกกแถมออกแดงอีกด้วย😳😳
แต่อยู่ๆก็มีพี่เจ้าของร้านคนหนึ่งเดินเข้ามาถามเราว่า...
บทสนทนา##
พี่หนุ่ม : เอ้าน้องร่าก็นึกว่าใคร รถเป็นไรอ่ะ?
เรา : มันไม่สบายอ่ะพี่😅😅
พี่หนุ่ม : อ๋อออ ไหนดูหน่อย...ยางรั่วนี่สงสัยน้ำหนักเยอะไปม้างงง ฮ่าาๆๆๆ
เรา : แหม่😌😌😌 (ในใจคิดยังกวนตีนเหมือนเดิม)
แต่อยู่ๆลูกพี่เจ้าของร้านที่เคยมาเล่นกับเราตอนนั้นที่พี่ท๊อปพาเรามาด้วยที่ร้านแล้วเราเบื่อเราเลยเข้าไปเล่นกับน้องเค้า ซึ่งเราไม่รู้ว่าน้องเค้าจำเราได้ยังใงเพราะตอนนั้นใครๆก็บอกว่าเราผอมและสวยมากจนจำไม่ได้(มั่นนนนไปอี๊ก) อยู่ๆน้องเค้าก็เข้ามาจับแขนเราแล้วพูดกับเราว่า..
บทสนทนา##
น้องออโต้ : ทำไมพี่ร่าไม่มาเล่นกับโต้ล่ะ
ตอนที่น้องเค้าถามเราเรารู้น่ะว่าพี่ท๊อปเค้าก็แอบมองเราอยู่ทั้งๆที่กำลังซ่อมรถอยู่ด้วย
เรา : อ่อ.ช่วงนี้พี่ไม่ว่าง ไงเดี๋ยวว่างพี่จะมาเล่นด้วยน่ะ (
อ้อลืมบอกไปค่ะว่ารถของเราพี่ท๊อปเป็นคนซ่อมให้ด้วยแหละ..
เราก็นั่งเล่นกับน้องเค้าเพื่อฆ่าเวลาค่ะ แต่เซนส์ของเรามันบอกค่ะว่าพี่ท๊อปเค้าแอบมองเราอยู่ตลอดเวลาแต่เราก็ทำเป็นไม่สนใจอะไรค่ะ
แต่อยู่ๆพี่เค้าก็ถามเราว่า..
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : ยางในต้องเปลี่ยนใหม่น่ะตะปูที่เจาะเข้าไปมันตัวใหญ่ (ตอนคุยกับเราสายตาพี่เค้าดูแปลกอ่ะค่ะคงเป็นเพราะเราไม่ได้เจอกันนาน)
เรา : อ่อ..งั้นก็..เปลี่ยนเลย(พูดพร้อมพยักหน้าหน่อยๆแบบตะกุกตะกัก)
แต่อยู่ๆก็พายุก็เริ่มทยอยเข้ามาทุกทีลมกระโชกแรงมากกกถึงมากที่สุด จึงจำเป็นต้องปิดร้านแล้วย้ายรถไปซ่อมข้างในร้าน แต่ก็น่ะค่ะทั้งลมทั้งฝนมันก็จะหวิวอยู่หน่อยๆค่ะ😌😌
อยู่ๆไฟก็ดับค่ะ😰😱😱😱😱กรี๊ดมากกเพราะเรากลัวความมืดแต่กรี๊ดในใจน่ะค่ะ😅😅
แต่แต่แต่ไฟดับเอ้าแล้วจะสูบลมยางยังใง??????
ต่อจากนั้นภรรยาของพี่เจ้าของร้านเค้าชื่อว่าพี่ฝ้าย(ชีสวยมากกกลูก3จะ4แล้วคร้าาา) เข้ามาคุยกับเราว่ากว่าไฟจะมาก็น่าจะพรุ่งนี้ยังไงก็นอนบ้านพี่ก่อนก็ได้น่ะเดี๋ยวเตรียมห้องให้(โอ้ยขนาดนั้นเลยเหรออ)เราเลยพยักหน้าไปหน่อยๆแล้วแม่เราก็โทรมาหาค่ะ..
บทสนทนา##
แม่ : อยู่ไหนเข้าบ้านยัง?
เรา : ยังเลยอยู่ร้านซ่อมรถอยู่ยางรั่ว
แม่ : เอ้าาาา.แล้วซ่อมเสร็จหรือยัง?
เรา : ยังงงเลยที่ร้านไฟดับสูบยางรถไม่ได้
อ้อลืมบอกไปค่ะว่าถึงกลับบ้านได้ก็อยู่คนเดียวค่ะเพราะพ่อกับแม่ไปเที่ยวตจว.กับพี่สาวเราค่ะ😶😶ระหว่างที่เราคุยกับแม่อยู่นั้นจู่ๆพี่ท๊อปก็เดินออกไปจากร้านเพื่อจะออกไปล้างมือข้างนอก😫😫เอาแล้วใงเราเริ่มกลัวแล้วแต่ก็...ยังดีค่ะที่แม่ยังอยู่ในสาย..แต่อยู่ๆแบตเราหมดค่าาา(
พี่เค้าเผลอมาโอบเอวเราแต่เราผละออกค่ะเพราะกลัวว่าจะกลับไปรู้สึกเหมือนเมื่อก่อนอีก..
หลังจากนั้นพี่ฝ้ายก็มาตามเราเข้าไปในบ้านเค้าค่ะแต่ที่พีคไปกว่านั้นคือ..นอนห้องเดียวกันกับที่เมื่อก่อนพี่ท๊อปเคยพาเราเข้าไปดูห้องนี้ เราก็นิ่งไปสักพัก จนกระทั่งพี่ท๊อปเดินเข้ามาพร้อมถือไฟฉายในโทรศัพท์มาด้วย แล้วยืนมองเราสักพักก็เดินเข้าไปข้างในห้องเพื่อจะไปเอาผ้าเช็ดตัวจะไปอาบน้ำ
เราเลยนั่งนิ่งอยู่ในห้องและมีไฟฉายติดตัวไว้อีก1อันที่พี่ฝ้ายเอาไว้ให้ จนเราลืมไปเลยว่าลืมถามยืมสายชาร์ตเอาไว้😑😑
ตอนนั้นพายุก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงแถมยังแรงกว่าเดิมอีกด้วย จนกระทั่งฟ้าร้องเสียงดังลั่นบ้าน⚡
เราเลยกรี๊ดเสียงดังเลยค่ะ แล้วอยู่ๆพี่ท๊อปก็เปิดประตูเข้ามาพอดีตอนนั้นเรากลัวมาก
แต่ไม่ได้กลัวถึงขั้นกระโดดเข้าไปกอดพี่เค้าเหมือนในละคะหรอกค่ะเบๆ แต่เราสองคนสบตากันเท่านั้นเอง😆😆😆ขณะนั้นก็มีทั้งเสียงฟ้าร้องเสียงฝนที่ห่าโหมลงมาอย่างหนักทำให้อากาศเริ่มเย็นไปถึงขั้วหัวใจ เรากลับไปคิดถึงตอนที่เราสองคนเคยหลบฝนด้วยกันที่ศาลารอรถโดยสาร จู่ๆหัวใจเรามันเริ่มเต้นแรงขึ้นอีกครั้งหนึ่ง...
หลังจากนั้นพี่เค้าก็ถามเราว่า..
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : ไปออกกำลังกายมานี่ อาบน้ำหน่อยมั้ย?
เรา : อยากอาบน่ะแต่ไม่มีชุดเปลี่ยน นี่เหม็นเหงื่อขนาดนั้นเลยเหรอ?(อ่าาาาา.เหมือนรู้สึกเสียเซลฟ์มากกๆๆ)
พี่ท๊อป : อ่ะนี่ (ยื่นผ้าเช็ดตัวกับเสื้อยืดให้เรา)
เดี๋ยวกางเกงจะไปถามพี่ฝ้ายมาให้
เรา : เอ่อ...แล้วชุดชั้นในล่ะ
พี่ท๊อป : ไม่ต้องใส่ก็ได้มั้ง😀(พร้อมสเยะยิ้ม)
เรา : ห้ะะ😳😳😳😳
พี่ท๊อป : พูดเล่นหน่ะ
เรามีความเขินหน่อยๆแล้วก็เดินไปอาบน้ำได้สักพักก็แต่งตัวตามปกติ แต่พอเราเดินไปถึงห้องนอนเราก็เห็นว่าพี่ท๊อปกำลังนอนเล่นเกมส์อยู่เราเลยค่อยๆเดินเข้าไปเพื่อจะนอน พอพี่ท๊อปเห็นว่าเรากำลังจะเข้ามานอนเลยถามเราว่า..
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : จะนอนแล้วเหรอ? เพิ่งจะสองทุ่มเอง
เรา : อื้อ.ก็อยากนอนไง
พี่ท๊อป : อ้อ.งั้นเรานอนที่เตียงล่ะกันเดี๋ยวพี่นอนข้างล่าง
เรา : (เห้ยยยเดี๋ยวนี้เป็นสุภาพบุรุษแล้วเหรอ55555แต่จริงๆแล้วบรรยากาศแบบนี้มันน่า....นอน)
แต่ท้องเรากลับร้องโจ๊กกกขึ้นมานี่สิขนาดฝนตกยังได้ยินอีก ไม่ใช่มีแค่เราที่ได้ยินคือพี่เค้าก็ได้ยินอีกด้วยอายได้อี๊ก55555
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : หิวเหรอ?
เรา : ไม่มั้ง
พี่ท๊อป : (แอบหัวเราะแล้วมองหน้าเรา)
เรา : (แอบกลอกตาไปมา)
ต่อจากนั้นพี่เค้าก็พาเราไปหาไรกินในครัวค่ะ เรารู้สึกได้ว่าทั้งบ้านเหมือนมีแค่เรา2คน😜
ตอนนั้นเราหิวมากปกติออกกำลังกายเสร็จมันก็จะหิวเป็นธรรมดาแต่นี่หิวจนกินควายเข้าไปได้เป็นตัวอ่ะค่ะ
แต่สิ่งที่พี่เค้าหาให้เรากินก็คือบะหมี่หรือมาม่านั่นเอง...
เราสองคนก็นั่งกินด้วยกันสองคนในห้องครัวที่มืดอยู่หน่อยๆ ก็ต่างคนต่างกินไปค่ะก็ไม่ได้พูดอะไรกัน
สักพักต่างคนต่างกินเสร็จก็นอนค่ะไปนอนอืดต่อ..
ซึ่งตอนนั้นเราเห็นว่าอากาศมันเริ่มเย็นขึ้น ตอนนั้นที่พี่เค้าลงไปนอนข้างล่างก็มีเพียงแค่หมอนใบเดียวเท่านั้นผ้าห่มก็มีแค่ผืนเดียว เราสงสารพี่เค้าเราเลยให้พี่เค้าขึ้นมานอนบนเตียงด้วยเลย😁😁😉
เราพยายามที่จะไม่คิดอะไรแต่มัน...
เราเลยเลือกที่จะนอนหันหน้าไปทางอื่นแทนแต่พอสักพักฝนเริ่มหยุดตกแต่ลมยังกระโชกแรงอยู่ เรานอนไปสักพักเราเริ่มรู้สึกว่าทำไมมีเสียงหายใจอยู่ข้างหลังเราใกล้ขนาดนี้ หรือว่า...😱😱
เราก็เลย...
ลองค่อยหันไปดูค่ะว่าอะไรยังไง
แต่สิ่งที่เห็นเกือบทำให้หัวใจหยุดเต้นค่ะ😊😊
เสียงหายใจนั้นคือ พี่ท๊อปนั่นเองพอเราหันไปคือพี่ท๊อปเค้านอนหันหน้ามาหาเราค่ะคือ ขยับเข้ามานอนใกล้เรามากและที่สำคัญคือยังไม่นอนค่ะเราเลยใจดีสู้เสือ(สมิง)ไปค่ะสบโอกาสแบบนี้เราเลยเผชิญหน้ากับพี่เค้าแบบจังๆเลยค่ะ
บทสนทนา##
พี่ท๊อป : ยังไม่นอนอีกหรอ
เรา : จะนอนได้ไงมันไม่ใช่บ้านตัวเอง
พี่ท๊อป : กลัวผีเหรอ
เรา : กลัวพี่มากกว่าว่ะ
พี่ท๊อป : ฮ่าาาๆๆๆๆ(ดูเหมือนมีความสุขมากอ่ะ)
เรา : มีไรมั้ยมานอนหายใจใกล้ขนาดนี้?
พี่ท๊อป : (เงียบไปสักพัก) ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ
เรา : อื้ม
พี่ท๊อป : เป็นไงบ้างล่ะ สบายดีมั้ย
เรา : ก็เรื่อยๆแหละ (
พี่ท๊อป : มีคนใหม่ยัง?
เรา : (เงียบ)
พี่ท๊อป : คือ..พี่ไม่สบายใจว่ะที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้พี่รู้น่ะว่าสิ่งที่พี่ทำไปมัน
เรา : อื้อ.พูดมาดิ แต่อย่าเล่านานน่ะง่วง (ใจหวิวๆ)
พี่ท๊อป : คือวันนั้นที่เราไปเห็นที่พี่นอนกับมิ้น(แฟนเก่าที่ทิ้งพี่เค้าไป) คือเผอิญมิ้นมันทะเลาะกับแฟนมันแล้วมันกินเหล้าหนักมากแล้วโทร.บอกให้พี่ไปรับมันหน่อย พี่เลยไม่รู้จะทำไงแต่ตอนนั้นพี่คิดว่าแค่ไปรับเฉยๆแหละยังใงก็เคยเป็นเพื่อนกันมา แล้วอยู่ๆตอนนั้นที่พี่ไปรับมันจะกลับบ้านแฟนมันเลยโทร.มาบอกว่าจะมาหามันที่บ้านมันไม่อยากเจอเลยขอร้องให้พี่พามันไปหลบที่บ้านพี่ก่อน พี่ไม่รู้จะทำยังไงเลยพาไปที่บ้าน
แต่อย่างว่าแหละผญ.กับ ผช.อยู่ด้วยกันถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเมาก็จะต้องมีใครสักคนที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน..แต่พี่ก็ป้องกันน่ะ
เรา : ขึ้นชื่อว่าถ่านไฟเก่าแค่เอาน้ำหยดลงสักหน่อยมันก็ติดแหละว้าา
พี่ท๊อป : ถ้าตอนนั้นพี่ไม่มีเราอยู่ในใจอ่ะก็ไม่แน่น่ะ
เรา : คนรักกันจริงๆเค้าไม่ทำเรื่อง
พี่ท๊อป : กลับมาคบกันได้ป่าวว่ะ (ลุกขึ้นมาจากหมอนแล้วมาคว่ำเราโอ้แม่เจ้าาาาา😨)
เรา : เห้ยจะทำไร?? (พยายามจะลุกขึ้นหนีออกจากตรงนี้)
พี่ท๊อป : ตั้งแต่ที่เลิกกันไปใช่ว่าพี่จะไม่คิดถึงเราน่ะ เคยคิดน่ะว่าเราก็เหมือนผญ.ทั่วไปเข้ามาแล้วก็ออกไป เดี๋ยวก็ลืม
แต่ไม่ว่ะวันนั้นที่เราพูดแบบนั้นกับพี่
ใจพี่มันหวิวแปลกๆน่ะไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนว่ะ
เรา : ก็ไม่ต้องไปคิดไรมากดิ แค่คิดไปซะว่าแค่เล่นๆก็พอ
พี่ท๊อป : เข้ามาในชีวิตแล้วคิดเหรอว่าจะให้ออกไปได้ง่ายๆ?
(อยู่ๆพี่เค้าก็ก้มตัวลงมาจูบเราคร้าาาาา😆😆😆😆)