มีใครเป็นเหมือนเราบ้างที่ยังไม่เคยมีแฟน จนอายุ20กลางๆ

ตามหัวข้อเลยจร่ะ คือเรายังไม่มีแฟนแบบเป็นจริงจังคือแบบคบได้นานๆ อีกอย่างเราไม่ค่อยชอบให้ใครมาสัมผัสตัวเราเท่าไหร คือเราค่อนข้างจะหัวโบราณนะน่ะ ถ้าไม่มั่นใจหรืออะไรจะไม่ปล่อยตัวเด็จขาด ต้องอยู่หลังแต่งเท่านั้น คือชอบอยู่ในสายตาผู้หลักผู้ใหญ่มากกว่า และเป็นคนมีปมด้วยที่ว่าพ่อตายแล้วแม่มีสามีใหม่ แล้วเจอสามีที่เเย่มากกกกกกกกกกก แบบมาเกาะผู้หญิงกิน และเคยพยายามทำร้ายเราด้วย จนมีเรื่องไปขึ้นโรงขึ้นศาลแบบช่าวงเวลา2ปี กว่าแม่จะตัดเขาขาด คือรักเขามากไง จนตอนนั้นมีปัญหากับแม่เรื่องนี้แหละไม่คุยกับแม่มาเกือบปี แต่จะแอบห่วงๆแแกโดยการถามข่าวคราวจากคนใกล้ตัวแกอยู่เสมอๆ เพราะเหตุนี้ไงเราเลยฝั่งใจด้วยแหละ คือถ้ามีสามีแล้วต้องมาเจออะไรแบบนี้ ไม่ดีจริงก็อยู่คนเดียวดีกว่า เป็นเพราะเหตุการณ์นี้หรือเปล่าที่ทำให้เราไม่ยอมเปิดใจกับใครสักที **เราลูกคนเดียวนะค่ะ** แม่เปรยๆมาเรื่อยแหละว่า "เมื่อไหรจะพาคนมาให้แม่รู้จัก" เราก็ตอบแม่ไปว่า "ชาตินี้แม่คงไม่มีทางเห็นหน้าคนที่หนูอยากพามาให้แม่รู้จักหรอกจ่ะ" แม่เราก็หัวเราะ "นี้ชั้นต้องทำใจแล้วใช่ไหม ก็ดีเหมือนกันน่ะ ถ้าไม่มีก็โสดแบบนี้แหละ เพราะสมัยนี้ผชบางคนหน้ากลัว มาดีแต่ช่วงแรก หลังๆก็กลายร่างเป็นอีกแบบหนึ่ง" ** นี้คิดว่าแม่คงคิดได้จากสามีคนที่ 2 แล้วละสิ** ก็อยากจะทราบว่ามีใครมีปมเรื่องความรักที่ไม่กล้าเปิดใจรักใครสักที เหตุที่มาจากปัญหาสภาพแวดล้อมรอบตัวเราไหมค่ะ