- การที่สื่อกระแสหลักก็นำเสนอข่าวน้อยเพราะมันเป็นข่าวเรื้อรัง และคนนอกพื้นที่ก็ไม่ได้อินหรือมีความรู้สึกร่วม ซึ่งเขาเหล่านี้ไม่ผิดค่ะ มันเป็นธรรมดาของคุณค่าข่าวอยู่แล้ว ที่เรื่องไกลตัวเราย่อมไม่สนใจ
- แต่ที่จะบอกคือ ใครล่ะคะที่ทำให้คนไทยพื้นที่อื่นๆรู้สึกว่าคนสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ปัตตานี ยะลา นราธิวาส และ 4 อำเภอของจังหวัดสงขลา นาทวี จะนะ สะบ้าย้อย เทพา ชิน กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หรือตั้งคำถามว่า ถ้ามีเหตุการณ์จะอยู่ต่อทำไมล่ะ !?
- คำตอบคือ ที่นี่คือบ้านของเรา เรารักที่นี่ แต่แล้วทำไมรัฐบาลทุกชุดที่ผ่านมาหรือผู้มีอำนาจทุกภาคส่วนไม่มีมาตรการที่ใช้ได้ผลจริงคะ?
- ตั้งแต่ 2547 ผู้เสียชีวิตและผู้ได้รับบาดเจ็บมีมากมาย ซึ่งไม่สามารถชดเชยด้วยเงินที่เรียกว่า 'เงินเยียวยา' เพราะมันคือการแก้ที่ปลายเหตุ
- เบิกงบไปสิ เพิ่มกำลังพลไปสิ
ซื้อกล้องcctv เครื่องตรวจระเบิด ตั้งด่านถี่ๆไปสิ มีเงินเสี่ยงภัยไปเพื่อ!?
ทำไมไม่ทำให้เหตุการณ์มันจบ
เราต้องใช้ชีวิตไปกับความเสี่ยงตลอดเวลาเพราะเราไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่มีอย่างต่อเนื่องอ่ะ มันจะแจ็กพอตมาโดนเรา ครอบครัว หรือคนที่เรารักเมื่อไหร่ นี่นะ !?
- ไม่เคยโกรธทหาร ตำรวจ อส. ชรบ หรือเจ้าหน้าที่รัฐที่ต้องมาปฏิบัติงานในพื้นที่เลย เพราะเขาก็เป็นเป้านิ่งไม่ต่างกัน การยืนตั้งด่าน แม้จะมีอาวุธปืน แต่ถามจริงเถอะ เวลาจริงๆน้อยมากนะที่จะยิงโต้กลับได้ทัน เพราะพวกเขาอยู่ในที่แจ้ง ผกกร.จะเข้ามายิงตอนไหนก็ไม่รู้ เหล่าบิ๊กบอสที่ติดยศ เลื่อนขั้นเงินเดือนได้ผลงาน ตัดริบบิ้น นั่งห้องแอร์มากกว่าค่ะที่สมควรโดนด่า เขาไม่เสี่ยง ไม่ตาย ไม่ต้องกลับบ้านแบบมีธงชาติคลุมหนิคะ
- อีกอย่างหน่วยกู้ภัยหมอพยาบาลเค้าก็ต้องทำหน้าที่เวลามีเหตุการณ์ ผู้บาดเจ็บมากมาย แต่ต้องทำตามหน้าที่ แม้จะเป็นห่วงคนในครอบครัวตัวเองเหมือนกัน แต่ก็ไม่สามารถติดต่อในเวลาที่งานล้นมือและนาทีชีวิตของผู้ได้รับบาดเจ็บแบบนั้นได้
- คุณภาพการศึกษาก็เหมือนกัน
ครูเด็กก็มีเวลาเรียนน้อยเวลาเกิดเหตุการณ์ก็ต้องมีปิดโรงเรียน หรือบางพื้นที่ต้องเลิกเรียนเร็วกว่าโรงเรียนอื่นๆในประเทศ เพราะเรื่องความปลอดภัยระหว่างทางกลับบ้าน
- โกรธสุดคือผู้มีอำนาจทางการปกครองและการทหารค่ะ มีอำนาจอยากให้ใช้มันในการบริหารจัดการให้ถูกเรื่อง ถูกทาง จัดลำดับความสำคัญบ้าง ไม่ใช่ทะเลาะกับสื่อ ด่าเด็ก หรือใช้งบประมาณแผ่นดินไปในทางมิชอบ ซื้อสิ่งที่ไม่ควรซื้อ มาดูแลความเป็นอยู่คุณภาพชีวิตคนในประเทศทุกคนให้ดีขึ้น นำงบประมาณมาช่วยดูแลความปลอดภัยในชีวิตคนสามจว. และ 4 อำเภอของสงขลาด้วยค่ะ
- เลิกยัดเยียดความเกลียดชังระหว่างศาสนาด้วยค่ะ เป็นคนที่มีเพื่อนพี่น้องครูอาจารย์ที่แม้จะคนละศาสนาแต่เราก็อยู่ร่วมกันได้ ทุกศาสนามีคนดีและเลว เลิกผลักความเลวให้คนในพื้นที่ เลิกตัดสินเพียงเพราะศาสนาเถอะค่ะ
ไม่ขอพูดเกี่ยวกับปัญหาทางศาสนา การเมือง
หรือเศรษฐกิจแต่อย่างใด แต่ขอพูดถึงเกี่ยวกับ ...
"การศึกษาในพื้นที่สามจังหวัด"
เขาว่ากันว่า...
การศึกษาที่ดีย่อมต้องมีการแข่งขัน
ถ้าหากไม่มีคู่แข่ง แล้วเราจะไปวัดกับใคร?
เหตุการณ์ดังกล่าว...
ทำให้เกิด ความวิตก สำหรับผู้ที่กำลังศึกษา
และผู้ที่กำลังจะมาศึกษาในพื้นที่สามจังหวัด
ยิ่งในช่วงนี้...
"รอบแอดมิชชั่น" กำลังจะมา
มันทำให้มีผลต่อ "การตัดสินใจ"
ของนักศึกษาที่จะมาศึกษาต่อ
ในพื้นที่ปลายด้ามขวานแห่งนี้
บางทีผู้ปกครอง...
อาจจะรู้สึกไม่ปลอดภัยอีกแล้ว
สำหรับพื้นที่แห่งการบ่มเพาะความรู้แก่ลูกหลาน
อาจจะรู้สึกกังวล
ความเป็นอยู่ของลูกๆในพื้นที่แห่งนี้
นักศึกษาต่างถิ่นเดิมก็รู้สึกแย่มามากพอแล้ว
อย่ามาทำให้นักศึกษาใหม่รู้สึกแย่ไปมากกว่านี้เลย
ความฝันอย่างหนึ่ง...
ก็อยากเห็นการศึกษาในพื้นที่สามจังหวัด
เป็นไปในทางที่ดีอย่างที่ควรจะเป็น
ผมก็ไม่รู้จะสรรหาคำอะไรให้คุณหยุด!
แต่อยากบอกให้รู้ว่าที่ผ่านมา
พื้นที่นี้บอบช้ำมามากพอแล้ว
อย่าก่อปัญหาให้คนแก้รู้สึกท้อไปมากกว่านี้เลย
ในฐานะนักศึกษา และคนในพื้นที่คนหนึ่ง
ขอประณามกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
หวังว่าจะได้เห็นความสงบในพื้นที่(อีกครั้ง)
ฝากสารนี้ถึงปัญญาชนทุกท่าน...
ตั้งใจร่ำเรียน ศึกษาหาความรู้
เพื่อพัฒนาศักยภาพตนเอง
และอย่าลืมมาช่วยกันแก้ไขสังคมให้ดียิ่งขึ้น
เพราะเราเชื่อว่า...
การศึกษา น่าจะเป็นอีกหนึ่งคำตอบ
ที่จะเป็นตัวช่วยทำให้เกิดความสงบสุข
ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ได้
คนทุกคนล้วนต้องการมีชีวิตรอด
ไม่มีใครได้รับสิทธิพิเศษในการฆ่าใคร
และไม่มีใครสมควรตายด้วยฝีมือใคร
#อย่าให้เลือดและน้ำตาของผู้บริสุทธิ์ไหลบนผืนแผ่นดินปลายด้ามขวานอีกเลยค่ะ
มันควรพอได้แล้ว พอกันที
หรือจะปล่อยให้ 3 จว. ชายแดนใต้เป็นดั่งเฉกเช่นเหตุการณ์ในซีเรีย?
- แต่ที่จะบอกคือ ใครล่ะคะที่ทำให้คนไทยพื้นที่อื่นๆรู้สึกว่าคนสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ปัตตานี ยะลา นราธิวาส และ 4 อำเภอของจังหวัดสงขลา นาทวี จะนะ สะบ้าย้อย เทพา ชิน กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หรือตั้งคำถามว่า ถ้ามีเหตุการณ์จะอยู่ต่อทำไมล่ะ !?
- คำตอบคือ ที่นี่คือบ้านของเรา เรารักที่นี่ แต่แล้วทำไมรัฐบาลทุกชุดที่ผ่านมาหรือผู้มีอำนาจทุกภาคส่วนไม่มีมาตรการที่ใช้ได้ผลจริงคะ?
- ตั้งแต่ 2547 ผู้เสียชีวิตและผู้ได้รับบาดเจ็บมีมากมาย ซึ่งไม่สามารถชดเชยด้วยเงินที่เรียกว่า 'เงินเยียวยา' เพราะมันคือการแก้ที่ปลายเหตุ
- เบิกงบไปสิ เพิ่มกำลังพลไปสิ
ซื้อกล้องcctv เครื่องตรวจระเบิด ตั้งด่านถี่ๆไปสิ มีเงินเสี่ยงภัยไปเพื่อ!?
ทำไมไม่ทำให้เหตุการณ์มันจบ
เราต้องใช้ชีวิตไปกับความเสี่ยงตลอดเวลาเพราะเราไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่มีอย่างต่อเนื่องอ่ะ มันจะแจ็กพอตมาโดนเรา ครอบครัว หรือคนที่เรารักเมื่อไหร่ นี่นะ !?
- ไม่เคยโกรธทหาร ตำรวจ อส. ชรบ หรือเจ้าหน้าที่รัฐที่ต้องมาปฏิบัติงานในพื้นที่เลย เพราะเขาก็เป็นเป้านิ่งไม่ต่างกัน การยืนตั้งด่าน แม้จะมีอาวุธปืน แต่ถามจริงเถอะ เวลาจริงๆน้อยมากนะที่จะยิงโต้กลับได้ทัน เพราะพวกเขาอยู่ในที่แจ้ง ผกกร.จะเข้ามายิงตอนไหนก็ไม่รู้ เหล่าบิ๊กบอสที่ติดยศ เลื่อนขั้นเงินเดือนได้ผลงาน ตัดริบบิ้น นั่งห้องแอร์มากกว่าค่ะที่สมควรโดนด่า เขาไม่เสี่ยง ไม่ตาย ไม่ต้องกลับบ้านแบบมีธงชาติคลุมหนิคะ
- อีกอย่างหน่วยกู้ภัยหมอพยาบาลเค้าก็ต้องทำหน้าที่เวลามีเหตุการณ์ ผู้บาดเจ็บมากมาย แต่ต้องทำตามหน้าที่ แม้จะเป็นห่วงคนในครอบครัวตัวเองเหมือนกัน แต่ก็ไม่สามารถติดต่อในเวลาที่งานล้นมือและนาทีชีวิตของผู้ได้รับบาดเจ็บแบบนั้นได้
- คุณภาพการศึกษาก็เหมือนกัน
ครูเด็กก็มีเวลาเรียนน้อยเวลาเกิดเหตุการณ์ก็ต้องมีปิดโรงเรียน หรือบางพื้นที่ต้องเลิกเรียนเร็วกว่าโรงเรียนอื่นๆในประเทศ เพราะเรื่องความปลอดภัยระหว่างทางกลับบ้าน
- โกรธสุดคือผู้มีอำนาจทางการปกครองและการทหารค่ะ มีอำนาจอยากให้ใช้มันในการบริหารจัดการให้ถูกเรื่อง ถูกทาง จัดลำดับความสำคัญบ้าง ไม่ใช่ทะเลาะกับสื่อ ด่าเด็ก หรือใช้งบประมาณแผ่นดินไปในทางมิชอบ ซื้อสิ่งที่ไม่ควรซื้อ มาดูแลความเป็นอยู่คุณภาพชีวิตคนในประเทศทุกคนให้ดีขึ้น นำงบประมาณมาช่วยดูแลความปลอดภัยในชีวิตคนสามจว. และ 4 อำเภอของสงขลาด้วยค่ะ
- เลิกยัดเยียดความเกลียดชังระหว่างศาสนาด้วยค่ะ เป็นคนที่มีเพื่อนพี่น้องครูอาจารย์ที่แม้จะคนละศาสนาแต่เราก็อยู่ร่วมกันได้ ทุกศาสนามีคนดีและเลว เลิกผลักความเลวให้คนในพื้นที่ เลิกตัดสินเพียงเพราะศาสนาเถอะค่ะ
ไม่ขอพูดเกี่ยวกับปัญหาทางศาสนา การเมือง
หรือเศรษฐกิจแต่อย่างใด แต่ขอพูดถึงเกี่ยวกับ ...
"การศึกษาในพื้นที่สามจังหวัด"
เขาว่ากันว่า...
การศึกษาที่ดีย่อมต้องมีการแข่งขัน
ถ้าหากไม่มีคู่แข่ง แล้วเราจะไปวัดกับใคร?
เหตุการณ์ดังกล่าว...
ทำให้เกิด ความวิตก สำหรับผู้ที่กำลังศึกษา
และผู้ที่กำลังจะมาศึกษาในพื้นที่สามจังหวัด
ยิ่งในช่วงนี้...
"รอบแอดมิชชั่น" กำลังจะมา
มันทำให้มีผลต่อ "การตัดสินใจ"
ของนักศึกษาที่จะมาศึกษาต่อ
ในพื้นที่ปลายด้ามขวานแห่งนี้
บางทีผู้ปกครอง...
อาจจะรู้สึกไม่ปลอดภัยอีกแล้ว
สำหรับพื้นที่แห่งการบ่มเพาะความรู้แก่ลูกหลาน
อาจจะรู้สึกกังวล
ความเป็นอยู่ของลูกๆในพื้นที่แห่งนี้
นักศึกษาต่างถิ่นเดิมก็รู้สึกแย่มามากพอแล้ว
อย่ามาทำให้นักศึกษาใหม่รู้สึกแย่ไปมากกว่านี้เลย
ความฝันอย่างหนึ่ง...
ก็อยากเห็นการศึกษาในพื้นที่สามจังหวัด
เป็นไปในทางที่ดีอย่างที่ควรจะเป็น
ผมก็ไม่รู้จะสรรหาคำอะไรให้คุณหยุด!
แต่อยากบอกให้รู้ว่าที่ผ่านมา
พื้นที่นี้บอบช้ำมามากพอแล้ว
อย่าก่อปัญหาให้คนแก้รู้สึกท้อไปมากกว่านี้เลย
ในฐานะนักศึกษา และคนในพื้นที่คนหนึ่ง
ขอประณามกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
หวังว่าจะได้เห็นความสงบในพื้นที่(อีกครั้ง)
ฝากสารนี้ถึงปัญญาชนทุกท่าน...
ตั้งใจร่ำเรียน ศึกษาหาความรู้
เพื่อพัฒนาศักยภาพตนเอง
และอย่าลืมมาช่วยกันแก้ไขสังคมให้ดียิ่งขึ้น
เพราะเราเชื่อว่า...
การศึกษา น่าจะเป็นอีกหนึ่งคำตอบ
ที่จะเป็นตัวช่วยทำให้เกิดความสงบสุข
ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ได้
คนทุกคนล้วนต้องการมีชีวิตรอด
ไม่มีใครได้รับสิทธิพิเศษในการฆ่าใคร
และไม่มีใครสมควรตายด้วยฝีมือใคร
#อย่าให้เลือดและน้ำตาของผู้บริสุทธิ์ไหลบนผืนแผ่นดินปลายด้ามขวานอีกเลยค่ะ
มันควรพอได้แล้ว พอกันที