".....สลักจิต"

เกี่ยวเสี้ยวจันทร์ผันสู่เรือล่องนที อาบกวีคืนนี้มีมนตร์ขลัง ดารดาษดาวพรายคลายภวังค์ ถ่ายพลังสังสรรค์ฟ้าคราราตรี อลังการมวลม่านสะเก็ดดาว ระยิบพราวพร่างพิศรัศมี ดั่งฉลุผืนฟ้าดารณี ด้วยวิถีลีลาจักรวาล

ทุก คำรักร้อยเรียงใช่เพียงฝัน ทุก คืนวันตรึงจิตพิสมัย ทุก วลีรินตระหนักประจักษ์ใน ทุก สายใยใจความน้อมนำมา วัน ที่ผ่านผันไปมิกลายเปลี่ยน.. วัน ยังเวียนชื่นร้อยคอยห่วงหา วัน นี้

สะท้อนจิตชีวิตเราเศร้าไฉนสุดทำใจเลี่ยงหลบลบรอยแผลเพียงเขียนคำย้ำไว้ไม่เปลี่ยนแปลช่วยดูแลใจตนด้วยผลงาน ร้อยกรองรับสลับเคล้าหวานเศร้าโศกอยู่บนโลกกานท์กวีวจีขานจินตนาภาษาถ้อยเรียงร้อยนานสื่อสร้อยสาส

 (กลบทบึงบงกช)  "งามกวินท์"  ร้อยสลัก อักษรา มาริรับไว้ประดับ จับประเด็น เน้นผสานตามประสงค์ ส่งคะนึง พึงสราญงามตระการ หวานกวินท์ จ

๏ ด้วยคำนึงจึงแถลงแจ้งสลัก ถ้วนว่ารักหนักแน่นนั้นเป็นอยู่ แม้นพานพบเนื้อเย็นโปรคเอ็นดู เพียงอยากรู้จึงกังวัลล้นจับใจ เมื่อไรหนอสุขสมอารมณ์หา จำกังขาผ่านลิขิตคลายจิตได้ ให้รับส่วนมวลเฉลยเผยความใน พ้นผ