สามพราน

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ผมและนักกอล์ฟอีกจำนวนไม่น้อยที่เคยไปเล่นที่สนามกอล์ฟสามพรานที่ครั้งหนึ่งเคยได้รับการยกย่องว่าเป็นสนามกอล์ฟที่สวยที่สุดสนามหนึ่ง ถ้าจะท้าวความถึงสนามกอล์ฟแห่งนี้หลุมต่อหลุมเลยทีเดียวเพราะมันยังตราตรึงอยู่ในความทรงจำตราบนานเท่านาน ดังนั้นถ้าจะฟื้นความทรงจำให้นักกอล์ฟรุ่นใหม่ๆ ได้รับรู้ รับทราบบ้างคงไม่เป็นไร อย่างหลุม 1 กลางแฟร์เวย์จะมีบ่อทรายเล็กๆ ไว้ดักลูกกอล์ฟ ส่วนทางซ้ายเป็นกลุ่มต้นไม้ ทางขวาเป็นสระน้ำใหญ่ขนานไปกับสนาม เมื่อถึงกรีนซึ่งยกสูง ทางซ้ายและขวาจะเป็นบ่อทราย และมีต้นมะพร้าวขึ้นโด่ๆ อยู่เพียงต้นเดี่ยวๆ  ถ้าโยนลูกให้อยู่ต่ำกว่ากรีนจะพัทท์ไม่ยากเพราะเป็นพัทท์ทางขึ้น แต่ถ้าออนทางขวาหรือซ้ายจะต้องเผื่อให้เยอะหน่อยเพราะลูกจะเลี้ยวมาก ในทำนองกับที่ตรงกันข้ามคือพัทท์ลงเขา แบบนี้ตัวใครตัวมันเพราะพัทท์แรงไปลูกอาจจะตกกรีนได้

เห็นหรือยังว่าแค่หลุมหนึ่งหลุมเดียวก็เล่นเอาเหนื่อย เพราะสนามนี้เป็นสนามเดียวมรโลกที่มีสองกรีนของทุกหลุมทั้ง 18 หลุม

และเป็นสนามหนึ่งที่มีคนงมลูกถ้าตีลูกลงน้ำ(ถ้าไม่ใช่บ่อกว้างๆ น้ำลึกนะ) แถมด้วยเขตห้ามทิป คือจ่ายเท่าไรก็เท่านั้น แต่ผมไม่จ่ายเท่านั้นหรอก มักจะจ่ายเกินเป็นค่าเหนื่อยค่าร้อน

(เดี๋ยวมาอ่านหลุมต่อไปนะครับ)