ต้องขออนุญาตพื้นที่พันทิปนะคะ เก็บเรื่องนี้มากับตัวสักพักแล้ว แต่รู้สึกแค่อยากให้มีใครสักคนรับฟัง
เราโดนแม่ทำร้ายร่างกายแต่เด็ก แต่ว่าโดยมากแล้วมักจะเป็นไปเพราะความโมโห
เรายอมรับว่าแต่ก่อนเราเป็นเด็กขี้เถียง แต่พอเราเถียงเรามักจะโดนตบเสมอ โตขึ้นมาเราอยู่กับแม่เราจะเงียบ ไม่พูด ไม่แสดงออกอะไร
จนในบางครั้งการไม่แสดงออกของเราก็ทำให้เขาโมโห หงุดหงิด เพราะว่าเรานิ่งเฉยชาใส่เขา
บ้านเราอยู่กัน 4 คน มีพ่อ แม่ น้องชาย และเรา แต่น้องชายเราอยู่หอ นานๆกลับบ้านทีนึง เพราะน้องก็หลีกเลี่ยงการปะทะกับแม่เหมือนกัน
แต่น้องไม่เคยโดนทำร้ายร่างกายนะคะ (เท่าที่ถามมา หรือไม่กล้าบอกก็ไม่ทราบ)
ช่วงก่อนหน้าที่พ่อไม่อยู่บ้านหลายเดือนเพราะไปทำงานที่อื่นแถมน้องชายก็ไม่ได้กลับบ้าน ทำให้เราได้รับแรงกระแทกจากแม่เต็มๆคนเดียว
โดนด่า โดนว่าอะไรเราก็ไม่สามารถจะไประบายให้ใครฟังได้ เพราะเราไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟัง
แต่อยากขอบันทึกเหตุการณ์สำหรับสัปดาห์ที่ผ่านมานะคะ
- เราต้องขนของขึ้นรถเก๋งด้านหลัง โดยแม่นั่งอยู่ในรถ แล้วของมันหนักมาก เขาก็รู้ เราขอความช่วยเหลือแต่เขาก็บอกว่าปวดแขน ยกไม่ไหว ด้วยความที่ของน้ำหนักมาก จังหวะวางลงไปมันเลยตกลงไปแรงด้วยน้ำหนัก สิ่งที่ไม่ทันคาดคิดคือแม่เราที่นั่งอยู่ตรงคนขับ ถอยหลังอย่างแรงแต่ดีที่เราหลบทัน ไม่งั้นเราคงไม่อยู่มาเขียนกระทู้นี้แน่ๆ (พอเราขึ้นรถเราเกร็งมาก ตัวสั่น น้ำตาไหลไม่หยุด ทำอะไรไม่ถูกได้แต่พยายามพิมพ์คุยกับเพื่อนเรื่องอื่นให้รู้สึกว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นเราจะได้แจ้งข่าวเพื่อนทัน)
- เราถามแม่ว่ามีอะไรกินบ้างวันนี้ แม่บอกว่ามีไก่ ให้ไปทอดเอง พอเราไปทอด ไก่ชิ้นสุดท้ายยังไม่ทันจะลงกระทะ เขาบอกว่าทำไมไม่ปิดฝากระทะ เราบอกว่าไก่มันยังอยู่ในมืออยู่เลย เขาบอกว่า ใส่ไปปิดไปไม่ได้หรอไง เราก็บอกว่า น้ำมันใช้แบบสเปรย์ ยังไม่ทันร้อน ไม่กระเด็นหรอก เขาเดินมาแล้วก็โยนกระปุกเครื่องเทศลงตรงเท้าเราแบบเขวี้ยงลงไป แล้วก็มาบีบข้อมือ ข้างขวาแบบจะบิดแล้ว บอกว่าเถียงกูนักใช่มั้ย เราก็เดินถอยหลัง เรากลัวมาก เพราะในครัวมีมีด เราร้องไห้ตัวสั่นไปถอยหลังไป แม่เราก็โวยวายไม่หยุด เราได้แต่ถอยไปเรื่อยๆจนชนของในชั้นวางแม่เราก็บีบเราแรงขึ้นจนเราจะไม่ไหวแล้ว ดีที่พ่อเข้าบ้านมาพอดี พ่อเราก็บอกแม่เราว่าพอได้แล้ว แล้วก็คว้าเราไปกอด แม่เราก็ไม่พอใจที่พ่อมาโอ๋เรา แม่ก็เลยเดินกระทืบเท้าเข้าห้องไปเปิดเพลงเสียงดัง
- บ้านเราเป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ ถ้าอยู่หน้าบ้านมีคนตะโกนยังไงคนในบ้านก็ไม่มีทางได้ยิน เมื่อวานแม่เราพูดพึมพำอะไรอยู่หน้าบ้านสักอย่าง เราอยู่ห้องตรงหน้าบ้าน เราก็ไม่ได้ยินอยู่แล้ว พอเขาเข้ามา เขาก็มาชี้หน้าเราแล้วก็บอกว่า "นี่แหละน้ำหน้าของคนเห็นแก่ได้ กูอุตส่าห์พูดด้วยแล้วยังจะทำหูทวนลม ทุเรศ" เราก็บอกว่าพูดอะไรไม่ได้ยิน เขาก็ปิดประตูใส่
ตอนนี้เรารู้สึกท้อแท้กับการมีชีวิตอยู่มากๆ ถึงชีวิตเรื่องอื่นเราจะไม่มีปัญหา แต่ว่าพอแม่โมโหทีไรมักจะมีอาการแบบนี้ตลอด เราเล่าให้น้องชายเราฟัง แต่น้องชายเราก็พูดไปในทางไสยศาสตร์ว่าเนี่ยเพราะเขาชอบไปหาเจ้าเข้าทรงมั้งของเลยเข้าตัว (น้องชายเรายังเด็กค่ะ) เราไม่กล้าปรึกษาเพื่อน เพราะเราไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าครอบครัวเรามีปัญหา เรากลัวเพื่อนรังเกียจ เราอยากย้ายออกจากบ้านแต่พอเราจะออกเขาก็จะบอกว่า "สร้างบ้านมาให้อยู่หลังใหญ่ๆยังจะอยากออกไปอยู่ห้องแคบๆอีก"
ปล. เราเป็นไบโพล่าร์ เคยพยายามจะรักษาให้เต็มที่(เบิกได้) คุณหมอบอกว่าให้ย้ายออกจากบ้านมาให้ได้ แต่พอไปคุยกับที่บ้านเขาก็บอกว่าเราแกล้งเป็นโรค คนที่ควรจะเป็นโรคจิตควรเป็นกูมากกว่า อะไรแบบนั้น ปัจจุบันเวลาดาวน์จะใช้วิธีกินกับสูบบุหรี่แทน เราเหนื่อยจังเลยค่ะ อยู่บ้านนานๆแล้วอยากตายตลอด แต่เพราะว่ามีหมาที่เรารักมากอยู่ที่บ้าน แต่หมาเรามันฉี่ไม่เป็นที่ เขามักจะขู่ฆ่าหมาเราเสมอๆ เช่นจะเอาไปปล่อยบ้าง จะฆ่าบ้าง มีทำร้ายหมาบ้างเป็นเนืองๆค่ะ ถ้าให้พูดตรงๆหมาเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เราอยากกลับบ้าน ถ้าวันไหนหมาเราไม่อยู่แล้วเราคงตายได้ง่ายขึ้น แต่คงจะโดนแม่ฆ่าตายก่อนจะฆ่าตัวตายค่ะ 55
ใครมีประสบการณ์โดนแม่ทำร้ายร่างกายแล้วผ่านพ้นจุดนั้นมาได้แล้วมาคุยกันนะคะ
ใครเคยโดนแม่ทำร้ายร่างกายบ้างคะ จัดการกับความรู้สึกกันยังไงบ้าง?
เราโดนแม่ทำร้ายร่างกายแต่เด็ก แต่ว่าโดยมากแล้วมักจะเป็นไปเพราะความโมโห
เรายอมรับว่าแต่ก่อนเราเป็นเด็กขี้เถียง แต่พอเราเถียงเรามักจะโดนตบเสมอ โตขึ้นมาเราอยู่กับแม่เราจะเงียบ ไม่พูด ไม่แสดงออกอะไร
จนในบางครั้งการไม่แสดงออกของเราก็ทำให้เขาโมโห หงุดหงิด เพราะว่าเรานิ่งเฉยชาใส่เขา
บ้านเราอยู่กัน 4 คน มีพ่อ แม่ น้องชาย และเรา แต่น้องชายเราอยู่หอ นานๆกลับบ้านทีนึง เพราะน้องก็หลีกเลี่ยงการปะทะกับแม่เหมือนกัน
แต่น้องไม่เคยโดนทำร้ายร่างกายนะคะ (เท่าที่ถามมา หรือไม่กล้าบอกก็ไม่ทราบ)
ช่วงก่อนหน้าที่พ่อไม่อยู่บ้านหลายเดือนเพราะไปทำงานที่อื่นแถมน้องชายก็ไม่ได้กลับบ้าน ทำให้เราได้รับแรงกระแทกจากแม่เต็มๆคนเดียว
โดนด่า โดนว่าอะไรเราก็ไม่สามารถจะไประบายให้ใครฟังได้ เพราะเราไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟัง
แต่อยากขอบันทึกเหตุการณ์สำหรับสัปดาห์ที่ผ่านมานะคะ
- เราต้องขนของขึ้นรถเก๋งด้านหลัง โดยแม่นั่งอยู่ในรถ แล้วของมันหนักมาก เขาก็รู้ เราขอความช่วยเหลือแต่เขาก็บอกว่าปวดแขน ยกไม่ไหว ด้วยความที่ของน้ำหนักมาก จังหวะวางลงไปมันเลยตกลงไปแรงด้วยน้ำหนัก สิ่งที่ไม่ทันคาดคิดคือแม่เราที่นั่งอยู่ตรงคนขับ ถอยหลังอย่างแรงแต่ดีที่เราหลบทัน ไม่งั้นเราคงไม่อยู่มาเขียนกระทู้นี้แน่ๆ (พอเราขึ้นรถเราเกร็งมาก ตัวสั่น น้ำตาไหลไม่หยุด ทำอะไรไม่ถูกได้แต่พยายามพิมพ์คุยกับเพื่อนเรื่องอื่นให้รู้สึกว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นเราจะได้แจ้งข่าวเพื่อนทัน)
- เราถามแม่ว่ามีอะไรกินบ้างวันนี้ แม่บอกว่ามีไก่ ให้ไปทอดเอง พอเราไปทอด ไก่ชิ้นสุดท้ายยังไม่ทันจะลงกระทะ เขาบอกว่าทำไมไม่ปิดฝากระทะ เราบอกว่าไก่มันยังอยู่ในมืออยู่เลย เขาบอกว่า ใส่ไปปิดไปไม่ได้หรอไง เราก็บอกว่า น้ำมันใช้แบบสเปรย์ ยังไม่ทันร้อน ไม่กระเด็นหรอก เขาเดินมาแล้วก็โยนกระปุกเครื่องเทศลงตรงเท้าเราแบบเขวี้ยงลงไป แล้วก็มาบีบข้อมือ ข้างขวาแบบจะบิดแล้ว บอกว่าเถียงกูนักใช่มั้ย เราก็เดินถอยหลัง เรากลัวมาก เพราะในครัวมีมีด เราร้องไห้ตัวสั่นไปถอยหลังไป แม่เราก็โวยวายไม่หยุด เราได้แต่ถอยไปเรื่อยๆจนชนของในชั้นวางแม่เราก็บีบเราแรงขึ้นจนเราจะไม่ไหวแล้ว ดีที่พ่อเข้าบ้านมาพอดี พ่อเราก็บอกแม่เราว่าพอได้แล้ว แล้วก็คว้าเราไปกอด แม่เราก็ไม่พอใจที่พ่อมาโอ๋เรา แม่ก็เลยเดินกระทืบเท้าเข้าห้องไปเปิดเพลงเสียงดัง
- บ้านเราเป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ ถ้าอยู่หน้าบ้านมีคนตะโกนยังไงคนในบ้านก็ไม่มีทางได้ยิน เมื่อวานแม่เราพูดพึมพำอะไรอยู่หน้าบ้านสักอย่าง เราอยู่ห้องตรงหน้าบ้าน เราก็ไม่ได้ยินอยู่แล้ว พอเขาเข้ามา เขาก็มาชี้หน้าเราแล้วก็บอกว่า "นี่แหละน้ำหน้าของคนเห็นแก่ได้ กูอุตส่าห์พูดด้วยแล้วยังจะทำหูทวนลม ทุเรศ" เราก็บอกว่าพูดอะไรไม่ได้ยิน เขาก็ปิดประตูใส่
ตอนนี้เรารู้สึกท้อแท้กับการมีชีวิตอยู่มากๆ ถึงชีวิตเรื่องอื่นเราจะไม่มีปัญหา แต่ว่าพอแม่โมโหทีไรมักจะมีอาการแบบนี้ตลอด เราเล่าให้น้องชายเราฟัง แต่น้องชายเราก็พูดไปในทางไสยศาสตร์ว่าเนี่ยเพราะเขาชอบไปหาเจ้าเข้าทรงมั้งของเลยเข้าตัว (น้องชายเรายังเด็กค่ะ) เราไม่กล้าปรึกษาเพื่อน เพราะเราไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าครอบครัวเรามีปัญหา เรากลัวเพื่อนรังเกียจ เราอยากย้ายออกจากบ้านแต่พอเราจะออกเขาก็จะบอกว่า "สร้างบ้านมาให้อยู่หลังใหญ่ๆยังจะอยากออกไปอยู่ห้องแคบๆอีก"
ปล. เราเป็นไบโพล่าร์ เคยพยายามจะรักษาให้เต็มที่(เบิกได้) คุณหมอบอกว่าให้ย้ายออกจากบ้านมาให้ได้ แต่พอไปคุยกับที่บ้านเขาก็บอกว่าเราแกล้งเป็นโรค คนที่ควรจะเป็นโรคจิตควรเป็นกูมากกว่า อะไรแบบนั้น ปัจจุบันเวลาดาวน์จะใช้วิธีกินกับสูบบุหรี่แทน เราเหนื่อยจังเลยค่ะ อยู่บ้านนานๆแล้วอยากตายตลอด แต่เพราะว่ามีหมาที่เรารักมากอยู่ที่บ้าน แต่หมาเรามันฉี่ไม่เป็นที่ เขามักจะขู่ฆ่าหมาเราเสมอๆ เช่นจะเอาไปปล่อยบ้าง จะฆ่าบ้าง มีทำร้ายหมาบ้างเป็นเนืองๆค่ะ ถ้าให้พูดตรงๆหมาเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เราอยากกลับบ้าน ถ้าวันไหนหมาเราไม่อยู่แล้วเราคงตายได้ง่ายขึ้น แต่คงจะโดนแม่ฆ่าตายก่อนจะฆ่าตัวตายค่ะ 55
ใครมีประสบการณ์โดนแม่ทำร้ายร่างกายแล้วผ่านพ้นจุดนั้นมาได้แล้วมาคุยกันนะคะ