เริ่มจาก หนูทำงาน//แฟนกำลังจะเรียนช่าง ปวช1
อายุ19กันทั้งคู่นะคะ อยู่บ้านใช้ชีวิตด้วยกันมา2ปีกว่าแล้วแต่เขาตามจีบมา4ปีครึ่งแบบคุยแบบหยอดมาตลอด
หนูมีวุฒิผู้ช่วยพยาบาล แต่ตอนนี้งานที่ทำก็ไม่เกี่ยวกับวุฒิไม่สามารถถอนทุนเงินที่ลงทุนเรียนเลย - -*
หนูทำงานทุกอย่าง ที่บ้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้ามือ2อ่ะค่ะไมโครเวฟเครื่องทำน้ำอุ่นเครื่องซักผ้าทีวีตู้เย็นบลาๆ(บ้านแฟน)
เช่นพ่อแฟนตั้งขายหน้าบ้านไว้2500หนูก็จะช่วยโพสขายออนไลน์2900+รวมส่งฟรีบลาๆเราก็จะขายได้ก่อนในขณะที่ลูกเขา-->แฟนหนู
***ไม่เคยช่วยพ่อแม่หาเงิน เขาไม่คิดเรื่องอนาคต เขาไม่มีเป้าหมายแบบตั้งเป้าว่าหลังเรียนจบอีกกี่ปีเราจะได้แต่งงานกัน
ไม่อยากได้รถ ได้บ้านส่วนตัวไม่อยากไปเที่ยวต่างประเทศ จะบ่นๆแค่ว่าอยากมีเงินแต่งคอม
อยากได้กางเกงนู่นนั่นนี่ตามเทรนตัวละ1000+แต่ก็ไม่ได้งอแงเซ้าซี้ให้ใครซื้อมันก็บ่นๆของมัน ฐานะเขาไม่ได้รวยอะไร
จนกว่าหนูด้วยซ้ำแต่บ้านเขาใหญ่แบบระแวกนี้บ้านหลังใหญ่ที่สุดแล้วเป็นบ้านทรงไทย บ้านใหญ่แต่ไม่มีเงินใช้หมุนชักหน้าแทบไม่ถึงหลังเหมือนกัน
เข้าประเด็นนะคะ หนูมีภาระที่ต้องส่งเงินให้แม่ เพราะโตพอที่รับรู้เรื่องหนี้สินของแม่ ชอบไปทำงานต่างจังหวัด1เดือน3จังหวัดก็มีถ้าได้เงินเยอะถึงแม้ว่าจะเวลางานจะโหดโคตรๆก็ตามแบบมีนาที่ผ่านมาคลินิคทันตกรรมให้วันละ1000แต่ทำงานตั้งแต่9.00น-21.30 ระหว่างวันกินข้าวแค่10นาทีแล้วก็ยืนทำงานสลับเคสวนไปทำได้วันเดียวจ้า55555555 เหนื่อยมากออกจากทันตกรรมไปทำงานเสริฟที่กาญจนบุรีให้วัน350+ทิป+ทีพักและข้าวฟรีคือจะกินอะไรในร้านก็ได้อยู่ได้1อาทิตย์ค่ะทำงาน9โมง-24.00น แบบไม่ใช่ทาง ละก็รับเลี้ยงเด็กที่กรุงเทพค่ะคือมีคนติดต่อมา15000ต่อเดือน+ที่พักห้องแอร์+ทุกอย่างในบ้านในตู้เย็นกินได้หมดเจ้านายใจดีแต่(เยอะ)เยอะแบบลูกอายุ10เดือนเปลี่ยนพี่เลี้ยงมากว่า8คนเฉลี่ยเอานะคะว่าเยอะขนาดไหน555555555ทำงานตั้งแต่ตี5ครึ่งถึง2ทุ่มเวลาพักอย่าถามเลยค่ะ ไม่มีแค่ได้นั่งนิ่งๆ10นาทีถือว่าเป็นบุญแล้ว ทำทุกอย่างที่เงินได้เยอะ1เดือนทั้งเดินทาง+ทำงานก็เหนื่อยแล้วเงินที่ได้ให้แม่ค่ะแม่เป็นหนี้นอกระบบแบบ1เดือนต้องส่งดอกประมาณ15000 แล้วประเด็นเงินเดือนแม่แค่18000-19000ยังไงก็ไม่พอคนเป็นลูกก็ดิ้นวนไปจ้า ลูกคนโต
แล้วพอมาจุดนี้ วนมาทำงานร้านเหล้าค่ะ ทำงาน6.30น-24.00น คืออยู่ลำพูนอะค่ะเหรตจ้างอัตตราจ้างก็ไม่ได้สูงเท่าเชียงใหม่หรือภาคกลาง200ต่อวันค่ะ แต่งานสบายทิปก็ไม่เกิน200ต่อวันหรอกค่ะ5555555555 แต่อุ่นใจทำงานที่บ้านเหนื่อยขนาดไหนยังไงก็ได้กลับบ้าน หลังเลิกงานค่าจ้างก็โอนให้แม่ทุกวันค่ะ200เงินเข้าบัญชีทุกวันแวะโอนระหว่างกลับบ้านจากบ้านไปทำงานก็30กว่าโล แต่งานสบายเจ้าของร้านใจดี เรื่องปล่อยเนื้อปล่อยตัวหรือค่าของเราจะต่ำลงเรารู้ตัวเราค่ะ ถ้าเขาจับแขนหรือพูดจาหมิ่นหรือลวนลามทางวาจาก็ไม่ไปใกล้รัศมีโต้ะนั้นค่ะ ได้เงินน้อยแต่ซื่อสัตย์กับตัวเองซื่อสัตย์กับคนรักที่ไม่ได้มาจับผิดเพราะเขาไว้ใจซื่อสัตย์กับร่างกายที่เติบโตมากับการอบรมของแม่ แม่ก็ไม่ได้ดุหรือดูถูกหรือห้ามอะไรในอาชีพนี้นะคะเพราะคงสนแต่ผลลัพแบบไม่สนใจว่าจะหามายังไงสนแค่วันนี้โอนมารึยัง ไม่โกดหรือน้อยใจอะไรแม่ค่ะ แม่ไม่ได้ขอให้ส่งด้วยซ้ำแต่คนเป็นลูกทนให้พระในใจลำบากไม่ได้หรอกค่ะ
จุดพีคเราทำขนาดนี้ลำบากขนาดนี้เงินที่เหลือที่เป็นเงินส่วนทิปก็เอามาใช้ของอีกวัน เลี้ยงข้าวแฟนซื้อของซื้อผักตอนเช้าเข้าบ้านซื้อไปงั้นแหละอย่างน้อยพ่อแม่แฟนก็ไม่เปลืองเงินเพื่อซื้อะไรมาทำอาหาร แต่กลับบ้านมาเขากลับนอน เขาไม่เคยพูดประมาณว่าแบบเอออยากได้นั่นนี่ อยากมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันอะค่ะ ตื่นมาเช้าอีกวันก็กินๆ กินเสร็จก็ขึ้นห้องมานอน
ตอนเย็นเตรียมไปทำงานนางก็จะเล่นคอมเม้าตามประสากับเพื่อนเคยพูดเรื่องอนาคตกันเขาก็จะเบี่ยงประมาณว่า
**อายุ19จะรีบคิดทำไมยังไงก็ทำไม่ได้**ประโยคนี้สมองผุดคำถามขึ้นมานี่หรอวะคนที่จะใช้ชีวิตด้วยจนแก่ แต่หนูก็รักเขาอะ
แล้วถ้าไม่เริ่มตอนนี้จะเริ่มตอนไหนวะ"งง" บ้านก็ไม่ได้รวย ทั้งบ้านอยู่กัน5คน พ่อแม่แฟน แฟน น้องสาวแฟน หนู แต่คือทั้งบ้านพ่อแฟนทำงานคนเดียวแม่แฟนไม่ได้ทำงานเปิดซักอบรีดเศรษกิจแบบนี้ถือว่าวันละ100ยังยากเลยค่ะ แบบทั้งบ้านพ่อเหลือเงิน60-70แต่เช้าอีกวันน้องสาวแฟนต้องไปโรงเรียน อาหารมื้อนึงก็ประมาณ250คือประหยัดสุดๆ5คน **ต่อมื้อ
นางก็จะขอเงินพ่อไปนั่นนี่ พ่อก็ให้แบบไม่มีข้อแม้ตั้งแต่เอ่ยปาก บางวันขายอะไรไม่ได้สั้กชิ้นเลยขายยากกว่าเมื่อก่อนมากทั้งๆที่ถุกกว่าในเมือง เขาไม่เคยทำให้คนในบ้านหหวังเพิ่งเขาได้เลยแบบไม่มีเงินจนต้องทุบอะใหล่ทีวีเอาทองแดงมาขายพ่อมือเป็นแก้ว ลุกมาทุบๆแงะทองแดงออกตอนตี้4กว่าเพราะน้องต้องไปโรงเรียน ขนาดหนูเป็นสะใภ้//ยังไม่ได้แต่งหนูยังดิ้นรนหามาให้หาช่วยทั้งครอบครัวเขาทั้งครอบครัวหนู
แต่เขาแบบไม่เอาไรเลย ไม่ตั้งเป้าหมาย
ขี้เกียจ ความคิดว่าแบบมีกันก็พอแล้วๆไม่คิดจะช่วยแค่บอกความคิดหรือเป้าหมายอะไรสั้กอย่างให้มีหวังให้ฟังก็ยังไม่มี คนนึงดิ้นคนนึงเหมือนเป้นง้อยอะค่ะ
เพราะเขาไม่เคยมีเมียเขาเลยไม่ปล่อย แต่มีเรื่องลงไม้ลงมือกันบ่อยนะคะ ส่วนมากหนูเริ่มก่อนที่เขาโต้มาก็สติหลุดแบบเคยติดเกมมากๆแต่เลิกเล่นขาดตั้งแต่ลอยกระทงปีที่แล้วละ
ไม่เคยมีกิ้กมีผู้ชายอื่นนอกจากเขาแค่คิดก็ไม่เคยจริงๆค่ะ
แต่ยิ่งคบความรู้สึกยิ่งอึดอัด
เปิดใจคุยให้จบโดยดีก็ไม่ปล่อย
เขาไม่ปล่อยหรือหนูไม่ยอมไป
แต่มันท้ออะ หรือเราแบกรับอะไรหลายๆอย่างเราเลยมีความรู้สึกแย่ๆนี้มา
สิ้นเดือนนี้ก็จะไปทำงานที่กรุงเทพอีกแล้วไม่รู้จะทนได้นานแค่ไหน หนูมีโอกาศหลุดจากคนๆนี้หนูควรลองเปิดใจอะไรใหม่ที่จะเจอไหมคะ หรือหนูควรซื่อสัตย์แล้วดิ้นรนฝ่ายเดียวแบบนี้ต่อไป....
ทำไมรักตอบแทนเราด้วยน้ำตา...
อายุ19กันทั้งคู่นะคะ อยู่บ้านใช้ชีวิตด้วยกันมา2ปีกว่าแล้วแต่เขาตามจีบมา4ปีครึ่งแบบคุยแบบหยอดมาตลอด
หนูมีวุฒิผู้ช่วยพยาบาล แต่ตอนนี้งานที่ทำก็ไม่เกี่ยวกับวุฒิไม่สามารถถอนทุนเงินที่ลงทุนเรียนเลย - -*
หนูทำงานทุกอย่าง ที่บ้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้ามือ2อ่ะค่ะไมโครเวฟเครื่องทำน้ำอุ่นเครื่องซักผ้าทีวีตู้เย็นบลาๆ(บ้านแฟน)
เช่นพ่อแฟนตั้งขายหน้าบ้านไว้2500หนูก็จะช่วยโพสขายออนไลน์2900+รวมส่งฟรีบลาๆเราก็จะขายได้ก่อนในขณะที่ลูกเขา-->แฟนหนู
***ไม่เคยช่วยพ่อแม่หาเงิน เขาไม่คิดเรื่องอนาคต เขาไม่มีเป้าหมายแบบตั้งเป้าว่าหลังเรียนจบอีกกี่ปีเราจะได้แต่งงานกัน
ไม่อยากได้รถ ได้บ้านส่วนตัวไม่อยากไปเที่ยวต่างประเทศ จะบ่นๆแค่ว่าอยากมีเงินแต่งคอม
อยากได้กางเกงนู่นนั่นนี่ตามเทรนตัวละ1000+แต่ก็ไม่ได้งอแงเซ้าซี้ให้ใครซื้อมันก็บ่นๆของมัน ฐานะเขาไม่ได้รวยอะไร
จนกว่าหนูด้วยซ้ำแต่บ้านเขาใหญ่แบบระแวกนี้บ้านหลังใหญ่ที่สุดแล้วเป็นบ้านทรงไทย บ้านใหญ่แต่ไม่มีเงินใช้หมุนชักหน้าแทบไม่ถึงหลังเหมือนกัน
เข้าประเด็นนะคะ หนูมีภาระที่ต้องส่งเงินให้แม่ เพราะโตพอที่รับรู้เรื่องหนี้สินของแม่ ชอบไปทำงานต่างจังหวัด1เดือน3จังหวัดก็มีถ้าได้เงินเยอะถึงแม้ว่าจะเวลางานจะโหดโคตรๆก็ตามแบบมีนาที่ผ่านมาคลินิคทันตกรรมให้วันละ1000แต่ทำงานตั้งแต่9.00น-21.30 ระหว่างวันกินข้าวแค่10นาทีแล้วก็ยืนทำงานสลับเคสวนไปทำได้วันเดียวจ้า55555555 เหนื่อยมากออกจากทันตกรรมไปทำงานเสริฟที่กาญจนบุรีให้วัน350+ทิป+ทีพักและข้าวฟรีคือจะกินอะไรในร้านก็ได้อยู่ได้1อาทิตย์ค่ะทำงาน9โมง-24.00น แบบไม่ใช่ทาง ละก็รับเลี้ยงเด็กที่กรุงเทพค่ะคือมีคนติดต่อมา15000ต่อเดือน+ที่พักห้องแอร์+ทุกอย่างในบ้านในตู้เย็นกินได้หมดเจ้านายใจดีแต่(เยอะ)เยอะแบบลูกอายุ10เดือนเปลี่ยนพี่เลี้ยงมากว่า8คนเฉลี่ยเอานะคะว่าเยอะขนาดไหน555555555ทำงานตั้งแต่ตี5ครึ่งถึง2ทุ่มเวลาพักอย่าถามเลยค่ะ ไม่มีแค่ได้นั่งนิ่งๆ10นาทีถือว่าเป็นบุญแล้ว ทำทุกอย่างที่เงินได้เยอะ1เดือนทั้งเดินทาง+ทำงานก็เหนื่อยแล้วเงินที่ได้ให้แม่ค่ะแม่เป็นหนี้นอกระบบแบบ1เดือนต้องส่งดอกประมาณ15000 แล้วประเด็นเงินเดือนแม่แค่18000-19000ยังไงก็ไม่พอคนเป็นลูกก็ดิ้นวนไปจ้า ลูกคนโต
แล้วพอมาจุดนี้ วนมาทำงานร้านเหล้าค่ะ ทำงาน6.30น-24.00น คืออยู่ลำพูนอะค่ะเหรตจ้างอัตตราจ้างก็ไม่ได้สูงเท่าเชียงใหม่หรือภาคกลาง200ต่อวันค่ะ แต่งานสบายทิปก็ไม่เกิน200ต่อวันหรอกค่ะ5555555555 แต่อุ่นใจทำงานที่บ้านเหนื่อยขนาดไหนยังไงก็ได้กลับบ้าน หลังเลิกงานค่าจ้างก็โอนให้แม่ทุกวันค่ะ200เงินเข้าบัญชีทุกวันแวะโอนระหว่างกลับบ้านจากบ้านไปทำงานก็30กว่าโล แต่งานสบายเจ้าของร้านใจดี เรื่องปล่อยเนื้อปล่อยตัวหรือค่าของเราจะต่ำลงเรารู้ตัวเราค่ะ ถ้าเขาจับแขนหรือพูดจาหมิ่นหรือลวนลามทางวาจาก็ไม่ไปใกล้รัศมีโต้ะนั้นค่ะ ได้เงินน้อยแต่ซื่อสัตย์กับตัวเองซื่อสัตย์กับคนรักที่ไม่ได้มาจับผิดเพราะเขาไว้ใจซื่อสัตย์กับร่างกายที่เติบโตมากับการอบรมของแม่ แม่ก็ไม่ได้ดุหรือดูถูกหรือห้ามอะไรในอาชีพนี้นะคะเพราะคงสนแต่ผลลัพแบบไม่สนใจว่าจะหามายังไงสนแค่วันนี้โอนมารึยัง ไม่โกดหรือน้อยใจอะไรแม่ค่ะ แม่ไม่ได้ขอให้ส่งด้วยซ้ำแต่คนเป็นลูกทนให้พระในใจลำบากไม่ได้หรอกค่ะ
จุดพีคเราทำขนาดนี้ลำบากขนาดนี้เงินที่เหลือที่เป็นเงินส่วนทิปก็เอามาใช้ของอีกวัน เลี้ยงข้าวแฟนซื้อของซื้อผักตอนเช้าเข้าบ้านซื้อไปงั้นแหละอย่างน้อยพ่อแม่แฟนก็ไม่เปลืองเงินเพื่อซื้อะไรมาทำอาหาร แต่กลับบ้านมาเขากลับนอน เขาไม่เคยพูดประมาณว่าแบบเอออยากได้นั่นนี่ อยากมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันอะค่ะ ตื่นมาเช้าอีกวันก็กินๆ กินเสร็จก็ขึ้นห้องมานอน
ตอนเย็นเตรียมไปทำงานนางก็จะเล่นคอมเม้าตามประสากับเพื่อนเคยพูดเรื่องอนาคตกันเขาก็จะเบี่ยงประมาณว่า
**อายุ19จะรีบคิดทำไมยังไงก็ทำไม่ได้**ประโยคนี้สมองผุดคำถามขึ้นมานี่หรอวะคนที่จะใช้ชีวิตด้วยจนแก่ แต่หนูก็รักเขาอะ
แล้วถ้าไม่เริ่มตอนนี้จะเริ่มตอนไหนวะ"งง" บ้านก็ไม่ได้รวย ทั้งบ้านอยู่กัน5คน พ่อแม่แฟน แฟน น้องสาวแฟน หนู แต่คือทั้งบ้านพ่อแฟนทำงานคนเดียวแม่แฟนไม่ได้ทำงานเปิดซักอบรีดเศรษกิจแบบนี้ถือว่าวันละ100ยังยากเลยค่ะ แบบทั้งบ้านพ่อเหลือเงิน60-70แต่เช้าอีกวันน้องสาวแฟนต้องไปโรงเรียน อาหารมื้อนึงก็ประมาณ250คือประหยัดสุดๆ5คน **ต่อมื้อ
นางก็จะขอเงินพ่อไปนั่นนี่ พ่อก็ให้แบบไม่มีข้อแม้ตั้งแต่เอ่ยปาก บางวันขายอะไรไม่ได้สั้กชิ้นเลยขายยากกว่าเมื่อก่อนมากทั้งๆที่ถุกกว่าในเมือง เขาไม่เคยทำให้คนในบ้านหหวังเพิ่งเขาได้เลยแบบไม่มีเงินจนต้องทุบอะใหล่ทีวีเอาทองแดงมาขายพ่อมือเป็นแก้ว ลุกมาทุบๆแงะทองแดงออกตอนตี้4กว่าเพราะน้องต้องไปโรงเรียน ขนาดหนูเป็นสะใภ้//ยังไม่ได้แต่งหนูยังดิ้นรนหามาให้หาช่วยทั้งครอบครัวเขาทั้งครอบครัวหนู
แต่เขาแบบไม่เอาไรเลย ไม่ตั้งเป้าหมาย
ขี้เกียจ ความคิดว่าแบบมีกันก็พอแล้วๆไม่คิดจะช่วยแค่บอกความคิดหรือเป้าหมายอะไรสั้กอย่างให้มีหวังให้ฟังก็ยังไม่มี คนนึงดิ้นคนนึงเหมือนเป้นง้อยอะค่ะ
เพราะเขาไม่เคยมีเมียเขาเลยไม่ปล่อย แต่มีเรื่องลงไม้ลงมือกันบ่อยนะคะ ส่วนมากหนูเริ่มก่อนที่เขาโต้มาก็สติหลุดแบบเคยติดเกมมากๆแต่เลิกเล่นขาดตั้งแต่ลอยกระทงปีที่แล้วละ
ไม่เคยมีกิ้กมีผู้ชายอื่นนอกจากเขาแค่คิดก็ไม่เคยจริงๆค่ะ
แต่ยิ่งคบความรู้สึกยิ่งอึดอัด
เปิดใจคุยให้จบโดยดีก็ไม่ปล่อย
เขาไม่ปล่อยหรือหนูไม่ยอมไป
แต่มันท้ออะ หรือเราแบกรับอะไรหลายๆอย่างเราเลยมีความรู้สึกแย่ๆนี้มา
สิ้นเดือนนี้ก็จะไปทำงานที่กรุงเทพอีกแล้วไม่รู้จะทนได้นานแค่ไหน หนูมีโอกาศหลุดจากคนๆนี้หนูควรลองเปิดใจอะไรใหม่ที่จะเจอไหมคะ หรือหนูควรซื่อสัตย์แล้วดิ้นรนฝ่ายเดียวแบบนี้ต่อไป....