ไม่รู้จะทำไงดี..

เรามีเรื่องจะเล่าให้ เราไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกยังไงกับความรู้สึกตอนนี้ (ยาวหน่อยน้ะ)
  บ้านเราอะอยู่ในตัวเมือง เป็นบ้านเช่า ไม่ค่อยมีเพื่อนหรอก แต่ดีว่าบ้านเกิดแม่เราเป้นบ้านอยู่ห่างจากตัวเมือง อยู่ที่นู้นอะเรามีเพื่อนเยอะมากมาย มีน้องๆ แต่เพื่อนรุ่นเดียวกับเราอะมีแต่ผู้ชาย เราก้เลยสนิทกับเพื่อนพวกนี้เป็นพิเศษ พอโตมาหน่อย ตอนก็อยู่ม.3 ถามว่าม.3 แล้วเคยมีแฟนไหม ตอบเลยว่าเคยมี แต่ไปไม่รอดสักคน ไม่รู้ว่าเป็นที่ตัวเรารึป่าว เวลามีแฟนเอาใจใส่เราก็เบื่อ มีแฟนติดเกมส์ก็เบื่อ คือเวลามีแฟนคือเบื่อไปหมด ก็เลยไปไม่รอด แต่เราจะบอกว่าเราไม่ได้เกลียดผู้ชายแต่เราไม่ชอบคบผู้ชายที่สถานะมากกว่าเพื่อน แต่ถ้าคบแบบเพื่อนอะเราจะรักมาก รักเหมือนแฟนแต่สถานะคือเพื่อน เราสงสัยว่าเราจะเล่นเกินเพื่อนรึป่าว แบบ จ้องตา  จับมือ เล่นหน้าเล่นตา  มีอะไรพูดหมด ซบไหล่  ง้อ งอน แต่เราไม่คินว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น คือเพื่อนผู้ที่เล่นกันมาตั้งแต่เด็ก เป็นญาติ เขามาชอบเรา เรารู้ดีว่าไม่ควรคบ ความรู้สึกเราบอกไปแบบนั้น  เราก็เลยบอกเขาไปว่าเวลาเจอกันที่ไหนเราก็ไม่ต้องทักกัน  คุยกันเฉพาะเรื่องสำคัญ เราบล็อกเฟส บล็อกเบอร์ ไม่มีการติดต่อ  ทุกคนคิดว่าเราทำดีหรือยัง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่