มีแฟนเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน แล้วเลิกกัน จะทำยังไงต่อดีกับสถานะ ?

เล่าตั้งแต่แรกเลย คือเราเจอกับแฟนครั้งแรกที่มหาลัยตอนปีหนึ่งเข้าใหม่ๆ เราก็มีเพื่อนกลุ่มของเรา มีวันหนึ่งเพื่อนในกลุ่มเราคนนึงมันก็พาเพื่อนมันมาแนะนำให้รู้จัก เธอเป็นผู้หญิงที่เห็นครั้งแรกแล้วเราเขินเลยแหล่ะ ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงเขินเธอคนนั้น แล้วเธอก็ทักทายเราตามภาษาคนเพิ่งรู้จักกัน แล้วจากนั้นเราก็ต่างแยกย้ายกัน  ตอนนั้นความรู้สึกเราก็ยังไม่ได้รู้สึกดีอะไรเยอะแยะมากมาย จากวันนั้นเธอก็พยายามที่จะเข้ามาหาทางกลุ่มเพื่อนเรา ก็คงทำนองมาหาเพื่อนของเธอที่อยู่ในกลุ่มเพื่อนเรานั่นแหล่ะ  เรากับเธอคนนั้นก็ได้เจอกันมากขึ้น บวกกับเธอก็พยายามเข้าหาเราดีเลยแหล่ะ มันเลยเป็นจุดที่ทำให้เรารู้สึกมากขึ้นกับเธอ แล้วเราสองคนก็ลองได้คุยๆดูๆกันพักนึง เราก็ลองที่จะคบหากันดู แต่เราบอกก่อนว่าตัวเราเป็นทอมนะ  พอเราสองคนได้คบกัน มันออกมาดีมากๆเลยแหล่ะ แต่มันก็ดีได้แค่ไม่นาน จนวันนึงเธอบอกเลิกเราด้วยเหตุผลที่ว่าเราไม่ค่อยมีเวลาให้เธอ  เราจำความรู้สึกวันนั้นได้ดี เราร้องไห้อ้อนวอนขอให้เธออยู่ และเราสัญญากับเธอว่าเราจะแก้ไขมันให้ดีกว่าเดิม แต่ตอนนั้นเธอยืนยันอย่างเดียวว่าเลิก  ตอนนั้นเรากินไม่ได้นอนไม่หลับเกือบเดือน เราถึงจะกลับมาโอเคและอยู่กับเพื่อนๆและเธอคนนั้นในฐานะเพื่อนเหมือนเดิม  มันเจ็บมากที่ต้องจบกันและยังต้องมาเป็นเพื่อนกันอีก แต่เราก็เป็นเพื่อนเธอคนนั้นไปเรื่อยๆ และเวลาที่เพื่อๆในกลุ่มชวนไปไหนเราก็ไม่ค่อยไป เพราะมีเธอคนนั้นไปด้วย เราถึงเลือกที่จะตีตัวออกห่างเธอดีกว่าเพื่อรักษาความรู้สึกตัวเอง  จนมีวันนึงมันก็เป็นวันปกติธรรมดาๆที่อยู่กับเพื่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนๆก็กำลังกินข้าวเที่ยงด้วยกัน เม้ามอยกันไร้สาระ  พอกินข้าวกันเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนตัวเราเองก็กลับบ้านเช่นกัน แต่ระหว่างที่เรากลับบ้าน เธอดันโทรมาหาเราตอนเราขับรถอยู่ และเราก็รับสายเธอ  ตอนคุยแรกๆเราก็งงนะว่าทำไมเธอพูดจาแปลกๆวันนี้ เธอเลยพูดกับเราตรงๆ เธอขอโทษเรื่องที่ผ่านมา และขอโอกาสแก้ตัว แต่ตอนนั้นเรากำลังอึ้งใสิ่งที่เธอพูดออกมา เราแค่ไม่เคยคิดว่าเราจะมีวันนี้ วันที่เธอกลับมา แต่ตอนนั้นเรายังให้คำตอบอะไรเธอไม่ได้ ใจลึกๆเราก็กลัวเจ็บอีก เราเลยขอเวลาเธอให้เราได้คิดก่อน  ระหว่างที่เราขับรถเราก็คิดมาตลอดทาง พอกลับถึงบ้านเรารีบไลน์ไปหาเธอและตอบตกลงในทันที เราไม่รู้ว่าทำไมเราถึงให้คำตอบไวอะไรขนาดนั้น คนอื่นอาจมองว่าเราเจ็บแล้วไม่จำอีกตังหาก แต่เราแค่รู้สึกยังรักเธออยู่ เราอยากให้โอกาสเธอ เราจึงกลับไปคบกับเธออีกครั้ง  
กลับมาครั้งนี้มันดีกว่าครั้งเก่ามากๆ มันดีไปหมดทุกอย่าง แต่เราสองคนก็มีทะเลาะกันบ้างเป็นเรื่องปกติของคู่รัก  แต่พักหลังๆเราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น และทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน เธอชอบบอกเลิกเราตลอด แต่เราพยายามพูดจาดีๆกับเธอและขอโทษเธอ    จากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อยๆจนเกือบจะ 3 ปี แต่มันกลับจบลงอีกครั้ง อาจเป็นเพราะไปกันต่อแล้วไม่ได้จริงๆ อาจเป็นเพราะเราใส่ใจเธอน้อยไป หรือเหตุผลอะไรอื่นๆ ครั้งนี้ก็ยังคงเป็เธอที่เป็นคนบอกเลิกเรา แต่ครั้งนี้เรายอมปล่อยมือเธอจริงๆแล้ว เราไม่อยากรั้ง ถ้ามันไม่มีความสุข ตอนนี้เรากับเธอก็ลดสถานะลงมาจาก "แฟน" เป็น "เพื่อนสนิท" ใช่..ทุกอย่างมันดีขึ้นเยอะนะ แต่เรายังรู้สึกกับเธอแบบเดิม ก่อนหน้านี้เราตามง้อตามขอคืนดีไม่รู้กี่รอบแล้ว แต่เธอกลับบอกว่า เป็นเพื่อนกันมันดีกว่าแฟนนะ ซึ่งเพื่อนจะไม่มีทางบอกเลิกกัน มันสบายใจกว่าตอนคบกัน  ใช่...เธอพูดถูกทุกอย่าง มันดีขึ้นทุกอย่าง แต่เรายังรู้สึกรัก รู้สึกหวง เป็นห่วงเธออยู่ตลอด แต่ก็ได้แค่ในฐานะเพื่อน  จนตอนนี้ใจเรามันตีกันไปมา ใจนึงอยากรอเธอ แต่อีกใจก็อยากตัดใจและเริ่มต้นใหม่  ความคิดมันตีกันแบบนี้ทุกวัน   เราควรทำยังไงต่อดี ? ควรเป็นเพื่อนเธอหรือรอเธอกันดี ??