มีใครจำบาปในวัยเด็กที่พอโตมาแล้วยังฝังใจอยู่ทุกวันนี้บ้างครับ?

ขออนุญาตเพิ่มเติมนะครับ...

สิ่งที่ผิดพลาดในอดีตที่เราเคยทำ  เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้   การที่ใจเราคิดและทุกข์กับสิ่งผิดพลาดนั้น
หมายความถึงเราได้สัมผัสกับวิบากที่เราทำไป  สิ่งเหล่านี้เราไม่อาจหลีกพ้นได้  เราจักต้องรับผลนั้น

ขอให้มองมุมกลับครับ...  นับว่าเป็นสิ่งที่ดีอยู่ เราก็นับว่าเป็นบุคคลที่กรรมเบาบางคนหนึ่ง  ทำสิ่งใดผิดพลาดไว้
วิบากก็กลับมาสนองเร็วพลัน  ไม่ต้องไปรอใช้กรรมในอบาย  ไม่ต้องรอให้เราไปใช้กรรมในภาคหน้า  ตอนนั้นลำบากกว่านี้มากครับ

ตั้งใจ... สิ่งใดที่ผิดพลาดไป  ข้าพเจ้าสำนึกผิดแล้ว  ข้าพเจ้าขอโทษและจะไม่ทำเช่นนี้อีก  ขอโทษแล้วขอโทษอีก...
ใจจะคลายจากทุกข์มากเลยครับ  อีกส่วนหนึ่ง... ( แล้วแต่ระดับจิตนะครับ  แต่เบื้องต้น ให้ทานสัตว์ ปล่อยชีวิต ควรทำ )
สงเคราะห์คนยากไร้  บำเพ็ญสาธารณะ กวาดล้างห้องน้ำ กวาดลานวัด หากสวดมนต์ได้  สามารถทนได้ก็ดี  แต่ฝืนมากหน่อย  
ภาวนา  เป็นลำดับๆไปนะครับ

ปล...ท่านที่นับถือศาสนาอื่นสามารถทำได้ในแนวของท่านเองนะครับ  ใจที่เป็นผู้ให้  ผู้ที่สำนึกผิด  ผู้ที่ขอโทษ...
ทำให้ท่านพ้นจากความรู้สึกผิดนี้ได้ครับ ( ในศาสนาพุทธนับว่าเป็นวิบากกรรม...)