สวัสดีค่ะคือเรางงมากเลยค่ะจจะเล่าให้ฟังเนอะเรื่องมีอยู่ว่า เราชอบเพื่อนคนนึงอยู่คนละห้องแต่เคค้าก็รู้ตั้งแต่วันแรกเลยค่ะที่เเราชอบเขาคืออเราอายมากเพพราะเราอยู่ขข้างห้องกันแล้วตัวเราเกือบๆจะเท่ากันด้วยค่ะแล้วตอนเเข้าาแถวหน้าเสาธงบางวันก็จะได้อยู่ข้างกันด้วยค่ะเราก้มองไปทางอื่นเพราะอายค่ะ5555เราก็มีความรุ้สึกนะไม่ได้หหลงตัวเองเหมือนเค้ามองเราอยูอ่ะค่ะส่วนตอนที่เราไม่ได้ยืนข้างกันเราก็มมองเค้าตลอดนะแล้วลูกตาเค้ามันมองมาที่เราอ่ะค่ะแล้วคือเราเคยถามเค้านะว่าชอบเรารึป่าวเค้าบบอกว่าชอบแบบเป็นเพื่อนมมากกว่าแต่เวลาเราเจอกันเค้าจะะมองเราก่อนนะเพือนเราบอกเพราะเพื่อนๆเนี่ยไปไหนไปด้วยกันตลอดค่ะอีกเรื่องนึงค่ะตอนนั้นเรากําลังจะกลับจากเข้าค่ายลูกเสือก็ขึ้นรถบัสปกติเรากับเค้าอยู่คนละคันค่ะตอนนั้นเรากําลังใส่รองเทท้าาอยู่แล้วนั่งริมหน้าต่างปิดม่านด้วย. ใส่ๆอยู่เพื่อนๆเราก็บอกว่าแกๆบี((ชื่อคนที่ชอบ)มองแกว่ะ555แล้วมันก็เปิดผ้าม่านแล้ววก็มองทั้งคันตรงหน้าต่างเลยค่ะแล้วมาหยุดที่เรามันก็ยิ้มแบบอายๆแล้วปิดม่านไปเราสังเกตุว่าปิดผ้าม่านไม่สนิทเราก็้มองๆเห็นว่ามีคนมออยู่คคือเราจะถามว่าแบบนี้เค้ารู้สึกยังไงกันแน่คะดูเหมือนปากไม่ตรงกับใจจริงๆ
มันควรจะเปฯแบบบไหนกันแน่!?