จริงๆทอมร้องเพลงนี้มาหลายครั้งละ ทั้งร้องเล่นๆตอนไลฟ์สดซึ่งยังไม่จัดเต็ม แล้วก็ร้องในรายการ TMS รวมถึงมินิคอนของเอไอเอส แต่สองครั้งล่าสุดในงานเอไอเอส โดยเฉพาะของเมื่อวานที่ศรีราชา จัดเต็มกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
ทอมร้องละเอียดมาก เก็บทุกตัวโน๊ตของต้นฉบับอย่าง Brian McKnight มาหมด เท่านั้นยังไม่พอยังใส่ลูกเล่น แอดลิปของตัวเองเพิ่มเข้าไปอีกด้วย ตรงนี้แหละที่ทำให้เราฟังแล้วถึงกับน้ำตาซึม ไม่ใช่เพลงเศร้าหรืออะไร แต่รูปแบบการร้องของทอม และการร้องที่ละเอียดของเค้าทำให้เรารู้สึกดีใจ และตอกย้ำความมั่นใจของตัวเองที่มีมาตลอดว่า เค้ามีสไตล์การร้องอาร์แอนด์บีเหมือนนักร้องผิวสีฝั่งเมกันในยุค 90 ถึง 2000 ต้นๆ ซึ่งเป็นยุคที่เพลงอาร์แอนด์บีฮิตที่สุดและเป็นต้นตำรับอาร์แอนด์บีแท้ๆแล้วจากนั้นก็ค่อยๆแพร่ขยายไปทั่วโลก ซึงความเห็นส่วนตัวของเรารู้สึกว่า นักร้องอาร์แอนด์บีและเพลงอาร์แอนด์บีปัจจุบันยังทำได้ไม่คลาสสิคเท่าของต้นตำรับเมื่อก่อน
แต่ทอมเป็นกรณีที่แตกต่างออกไป เราเคยตั้งกระทู้แรกเกี่ยวกับรายการ TMS และเป็นกระทู้แรกที่ตั้งถึงทอม (คือทู้อันนี้ค่ะ
https://pantip.com/topic/36144741) คือหลังจากฟัง if I ain’t got you จบมันมีความรู้สึกว้าวมากว่าใครนะร้องภาษาอังกฤษได้สำเนียงขนาดนี้ เท่านั้นยังไม่พอ วิธีการร้องของเค้าอย่างเช่น การเอื้อน ลูกคอ หางเสียงหรือการตวัดปลายเสียง มันมีกลิ่นอายของเพลงอาร์แอนด์บีที่นักร้องผิวสีเค้าชอบร้องกัน ซึ่งที่ผ่านมาเรายังไม่เคยเห็นนักร้องไทยคนไหนร้องได้แบบนี้ เราอธิบายเป้นภาษาดนตรีไม่ค่อยถูก แต่คิดว่าหลายคนอาจจะเข้าใจ หรือลองไปฟังเพลงของนักร้องอาร์แอนด์บีตัวพ่อฝั่งเมกันในช่วงยุค 90 ถึง 2000 ต้นๆอย่าง Boyz II Men/ R. Kelly/ Brian McKnight/ Babyface หรือทางฝั่งอังกฤษก็ Craig David ทอมร้องอาร์แอนด์บีสไตล์แบบนี้จริงๆ
นี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราประทับใจทอมแล้วก็ติดตามมาเรื่อยจนถึงทุกวันนี้ ยิ่งได้ติดตามไปเรื่อยๆ ยิ่งเห็นถึงความสามารถที่เค้าค่อยๆปล่อยออกมาให้เห็นมากขึ้นๆ เมื่อวานรู้สึกประทับใจสุดๆอีกครั้งจนน้ำตาซึมตอนทอมร้อง Back At One เก็บทุกเม็ดจากต้นฉบับ แถมเพิ่มลูกเอื้อนสไตล์นักร้องผิวสีเข้าไปอีก ประทับใจมากกก จนทำให้ต้องมาตั้งกระทู้ระบายความรู้สึกในใจ 555 รักในความสามารถและตัวตนจริงๆของผู้ชายคนนี้จัง
ทอม - เป๊ก / Back At One
Brian McKnight / Back At One
ฟังทอมร้อง Back At One แล้วน้ำตาซึม
ทอมร้องละเอียดมาก เก็บทุกตัวโน๊ตของต้นฉบับอย่าง Brian McKnight มาหมด เท่านั้นยังไม่พอยังใส่ลูกเล่น แอดลิปของตัวเองเพิ่มเข้าไปอีกด้วย ตรงนี้แหละที่ทำให้เราฟังแล้วถึงกับน้ำตาซึม ไม่ใช่เพลงเศร้าหรืออะไร แต่รูปแบบการร้องของทอม และการร้องที่ละเอียดของเค้าทำให้เรารู้สึกดีใจ และตอกย้ำความมั่นใจของตัวเองที่มีมาตลอดว่า เค้ามีสไตล์การร้องอาร์แอนด์บีเหมือนนักร้องผิวสีฝั่งเมกันในยุค 90 ถึง 2000 ต้นๆ ซึ่งเป็นยุคที่เพลงอาร์แอนด์บีฮิตที่สุดและเป็นต้นตำรับอาร์แอนด์บีแท้ๆแล้วจากนั้นก็ค่อยๆแพร่ขยายไปทั่วโลก ซึงความเห็นส่วนตัวของเรารู้สึกว่า นักร้องอาร์แอนด์บีและเพลงอาร์แอนด์บีปัจจุบันยังทำได้ไม่คลาสสิคเท่าของต้นตำรับเมื่อก่อน
แต่ทอมเป็นกรณีที่แตกต่างออกไป เราเคยตั้งกระทู้แรกเกี่ยวกับรายการ TMS และเป็นกระทู้แรกที่ตั้งถึงทอม (คือทู้อันนี้ค่ะ https://pantip.com/topic/36144741) คือหลังจากฟัง if I ain’t got you จบมันมีความรู้สึกว้าวมากว่าใครนะร้องภาษาอังกฤษได้สำเนียงขนาดนี้ เท่านั้นยังไม่พอ วิธีการร้องของเค้าอย่างเช่น การเอื้อน ลูกคอ หางเสียงหรือการตวัดปลายเสียง มันมีกลิ่นอายของเพลงอาร์แอนด์บีที่นักร้องผิวสีเค้าชอบร้องกัน ซึ่งที่ผ่านมาเรายังไม่เคยเห็นนักร้องไทยคนไหนร้องได้แบบนี้ เราอธิบายเป้นภาษาดนตรีไม่ค่อยถูก แต่คิดว่าหลายคนอาจจะเข้าใจ หรือลองไปฟังเพลงของนักร้องอาร์แอนด์บีตัวพ่อฝั่งเมกันในช่วงยุค 90 ถึง 2000 ต้นๆอย่าง Boyz II Men/ R. Kelly/ Brian McKnight/ Babyface หรือทางฝั่งอังกฤษก็ Craig David ทอมร้องอาร์แอนด์บีสไตล์แบบนี้จริงๆ
นี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราประทับใจทอมแล้วก็ติดตามมาเรื่อยจนถึงทุกวันนี้ ยิ่งได้ติดตามไปเรื่อยๆ ยิ่งเห็นถึงความสามารถที่เค้าค่อยๆปล่อยออกมาให้เห็นมากขึ้นๆ เมื่อวานรู้สึกประทับใจสุดๆอีกครั้งจนน้ำตาซึมตอนทอมร้อง Back At One เก็บทุกเม็ดจากต้นฉบับ แถมเพิ่มลูกเอื้อนสไตล์นักร้องผิวสีเข้าไปอีก ประทับใจมากกก จนทำให้ต้องมาตั้งกระทู้ระบายความรู้สึกในใจ 555 รักในความสามารถและตัวตนจริงๆของผู้ชายคนนี้จัง
ทอม - เป๊ก / Back At One
Brian McKnight / Back At One