>>>>>....มาตุคาม...O

ทิฏฐิความเห็นว่าขาดสูญเช่นนั้นเป็นสังขาร อธิบายด้วยความเห็นว่าดังนี้ เมื่อพิจารณาถึงเหตุของ สังขาร คือ อวิชชา จึงได้รู้ถึงเหตุและผล เพราะว่า สังขาร ไม่ใช่ตัวตน ... ปุถุชนย่อมไม่ตามเห็นรูป โดยความเป็

ai ได้ให้ข้อมูลกลับมา โดยไม่มีข้อความปฏิเสธ ดังนี้ สภาวะความเป็นจริงคือ การเกิดขึ้นและดับไปของอนุภาค หรือที่เรียกว่าอณู เป็นกระบวนการ การปรุงแต่ง (เกิด) และการเลิกปรุงแต่ง (ดับ) ข

ความจริงแท้ เป็น กลศาสตร์ทางกายภาพ​ เป็นเพียง การก่อสร้างของ อนุภาคสสาร ก่อสร้าง จนมี กลไกที่เป็นจิตใจ ขึ้นมา โดยอนุภาคสสาร เริ่มต้น คือ อวิชชาธาตุ​(ธาตุเกิดดับเริ่มต้น) ตามกฏ อิทัปปัจจยตา “ภาว

เรื่องเพ่งองค์กำเนิด ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่งมีความกำหนัดเพ่งองค์กำเนิดของมาตุคาม อสุจิ ของภิกษุนั้นเคลื่อน เธอได้มีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสสแล้วกระมังหนอ จึงกราบ ทูลเรื่องนั้นแด่พ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑ ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑ ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ๑. พรหมชาลสูตร ข้อที่ ๗ /๑๗.

คำว่า เดียรถีย์ นั้นหมายถึง เจ้าลัทธิ ขยายความไปอีก ว่า เจ้าลัทธิ ตั้งท่ารอสอน แต่ พระพุทธเจ้าไม่เคยตั้งตัวเองเป็นเจ้าลัทธิ เพราะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสรู้ ซึ่งความจริง ในเมื่อ ผู้ตรัสรู้ความจริง ค

ถ้า มีตัวตนก็ไม่ใช่ ไม่มีตัวตนก็ไม่ใช่ แล้วคืออะไร คำตอบ ​ก็คือ ​ไม่ใช่ตัวตน นั่นแหละ ... พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ดูกรกัจจานะ โลกนี้ โดยมากอาศัย ส่วน ๒ อย่าง คือ ความมี ๑- ๑ ความไม่มี ๒- ๑ ก็เมื่