สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องขำๆแต่เราไม่ขำเกี่ยวกับแฟนมาเล่าให้ฟังค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆ ตอนนั้นเราอายุ19 แฟนอายุ20 แฟนเราชื่อบี (นามสมมุติ)
คือเรากับบีคบกันแบบสบายๆค่ะ (สบายจนเกินไป) เหมือนเราปล่อยแฟนตามใจแฟนมากเกินไปอ่ะค่ะ
ด้วยเหตุผลที่ว่าคบกันก็อยากให้อยู่ด้วยกันแบบสบายๆชิวๆไม่อึดอัด เวลาทะเลาะกันเราจะใช้เหตุผลคุยกันตลอด
เราปล่อยแฟนแม้กระทั่งเค้าจะคุยกับใครก็ได้แต่ต้องบอกเราให้คุยกันได้แต่ไม่มากจนเกินไป
ขอแค่อย่าโกหกอย่าไปด้วยกันให้เห็น ถ้าคุยก็ให้ร้ว่าใครสำคัญเหมือนให้คุยเล่นๆ
จนบางครั้งแฟนก็ถามว่าทำไมไม่หึงไม่หวงแบบแฟนคนอื่นๆบ้าง
เราก็บอกเค้าตลอดค่ะว่าไม่อยากให้คบกันแล้วอึดอัดต้องมานั่งตามหึงตามหวงกัน
แต่ละวันมีเรื่องให้คิดตั้งเยอะแยะจะมานั่งคอยจับผิดมานั่งหึงหวงแฟนตลอดเวลามันก็ไม่ใช่ บางครั้งก็รู้สึกหึงบ้างก็มีไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกอะไรเลย
แต่เราก็โตแล้วควรจะคิดได้ว่ามีแฟนแล้วก็ไม่ควรไปคุยกับคนอื่น ถ้าคนมันมีจิตสำนึกพอ 5555
เราสองคนก็อยู่แบบนั้นแหละค่ะ คบกันมาเรื่อยๆแบบต่างคนต่างสบายใจไม่อึดอัด
จนกระทั่งเราป่วยเข้าโรงพยาบาล เค้าก็มาเฝ้าเรามาดูแลเราปกติ จนก่อนจะถึงวันที่จะได้ออกจากโรงบาลหนึ่งวัน
(ปล.เราป่วยเป็นโรคหัวใจ) วันนั้นเค้าบอกเราว่าเค้าจะไปวิลัยไปหาอาจารย์แล้วจะมาหาตอนเย็นเราก็โอเค จนเวลาผ่านไปตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ
เค้าก็ยังไม่มาหาเรา เราก็โทรหาเค้า เค้าก็ไม่รับสายไม่ตอบแชทโทรไปเป็นเกือบๆยี่สิบกว่าสายได้
สักพักเพื่อนสนิทเราโทรหาเรา
(บทสนทนาระหว่างตอนคุยกับเพื่อน) ขอแทนชื่อเพื่อนว่าเอแล้วกันนะคะ
เอ: ฮัลโหลอยู่กับใคร บีได้อยู่กับป่าว? (บีแทนชื่อแฟนเรานะคะ)
เรา: ไม่อ่ะ ยังไม่มาเลยตั้งแต่เช้าโทรหาก็ไม่รับ
เอ: กูว่าละ
ใช่แน่ๆ (ตอนนั้นรู้สึกว่าเอจะหันไปคุยกับเพื่อนด้วยเพราะมีเสียงเพื่อนแทรกเข้ามาว่า เห็นมั้ยกูบอกแล้วว่าใช่อะไรประมาณนี้)
เรา: ใช่ไร ?
เอ: ก็เมื่อกี้พวกกูไปเปิดท้ายมาเห็นเหมือนแฟนขับรถไปกับผญ.ผ่านน่าพวกกูไป พวกกูเถียงกันอยู่ว่าใช่รึป่าว เพื่อนบอกว่าแฟนอยู่กับจะไปกะคนอื่นได้ไง
พอได้ยินปุ้บตอนนั้นเหมือนยังไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ แต่ก็ทำไรไม่ถูกเหมือนกันตอนนั้นรู้สึกไม่ดีจริงๆตอนนั้นเพราะเค้าหายไปทั้งวันโทรไปก็ไม่รับ
เรา: คงใช่แหละมั้ง กูโทรหาหลายรอบแล้วไม่รับสายกูเลย
เอ: เอ้า เออๆเดี๋ยวกูเข้าไปหา
ระหว่างรอเอมาหาตอนนั้น เหมือนคิดอะไรไม่ออก ทำไรไม่ถูกได้แต่นั่งคิดในแง่ดีว่าไม่ใช่เค้าจนเอมาถึง
เราก็เล่าให้เอฟังว่าเค้าหายไปทั้งวันบลาๆ
จนเพื่อนเราอีกคนที่มาพร้อมเอชื่อดี เดินมาสะกิดเอแล้วก็พูดอะไรกันก็ไม่รู้พูดเบามากเหมือนไม่อยากให้เราได้ยิน
หลังจากดีพูดกับเอเสร็จเอก็เดินมาที่เตียงเรา กอดเราแล้วก็พูดกับเราว่าไม่เป็นไรนะ อย่าคิดมากกูอยู่ข้างนะ
พอเอพูดจบเราก็งงว่ามีไรทำไมถึงพูดแบบนี้ เอก็เลยเปิดเฟสแฟนเราให้ดู สิ่งที่เห็นในตอนนั้นช็อคมากทำไรไม่ถูก
เพราะสิ่งที่เห็นคือเค้าตั้งสถานะกับคนอื่น แล้วเค้าก็บล็อคเฟสเรา แต่มันพีคตรงคนที่เค้ากำลังคบอยู่อายุแค่15ปีอยู่แค่ม.3
และน้องคนนี้ก็รู้จักเรารู้ว่าเราคบกับคนนี้อยู่ คือแบบทำได้ไงอ่ะแกกกกกกก 55555555
คือแบบไม่รู้จะพูดยังไงมันจุกมากตอนนั้นร้องไห้ไม่ออก คือทำแบบนี้ได้ยังไงทั้งๆที่เราป่วยอยู่กำลังจะออกจากโรงบาลแท้ๆ
เค้าไม่คิดถึงใจเราบ้างหรอ เสียใจมากแต่ไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แต่ทำใจ ส่วนเอกับดีก็มานอนเฝ้าเราแทนจนเราออกจากโรงบาล
ตอนนั้นก็คิดว่าเป็นเพราะเราเองที่ปล่อยแฟนมากเกินไปรึเปล่า ทุกวันนี้ก็เจอน่ากันทุกวันเพราะเรียนที่เดียวกัน
มีครั้งนึงมีโอกาสได้คุยได้ถามเค้าว่าทำแบบนี้ทำไม เค้าก็บอกเราว่าเราปล่อยเค้าเกินไปจนเหมือนว่าเค้าไม่มีแฟนเหมือนเค้าโสด
เพราะเค้าจะคุยกับใครก็ได้จะทำอะไรก็ได้ มันทำให้เค้ารู้สึกเหมือนไม่มีเราก็ได้อะไรประมาณนี้
เฮ้อออ เมันก็คงจะผิดที่เราเองแหละที่ปล่อยเค้ามากเกินไป จนทำให้เค้าคิดว่าไม่มีเราเค้าก็อยู่ได้ 555555555555555555555555555555 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคนนะคะ ตึ้งโป้ะ ผ่ามมมม
ปล.อาจพิมยาวไปนิด ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ แล้วก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวห่วยๆแบบนี้
ขอบคุณมากค้าาา >/\<
ปล่อยแฟนมากเกินไปจนแฟนหนีไปคบกะเด็กม.3 ?
เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆ ตอนนั้นเราอายุ19 แฟนอายุ20 แฟนเราชื่อบี (นามสมมุติ)
คือเรากับบีคบกันแบบสบายๆค่ะ (สบายจนเกินไป) เหมือนเราปล่อยแฟนตามใจแฟนมากเกินไปอ่ะค่ะ
ด้วยเหตุผลที่ว่าคบกันก็อยากให้อยู่ด้วยกันแบบสบายๆชิวๆไม่อึดอัด เวลาทะเลาะกันเราจะใช้เหตุผลคุยกันตลอด
เราปล่อยแฟนแม้กระทั่งเค้าจะคุยกับใครก็ได้แต่ต้องบอกเราให้คุยกันได้แต่ไม่มากจนเกินไป
ขอแค่อย่าโกหกอย่าไปด้วยกันให้เห็น ถ้าคุยก็ให้ร้ว่าใครสำคัญเหมือนให้คุยเล่นๆ
จนบางครั้งแฟนก็ถามว่าทำไมไม่หึงไม่หวงแบบแฟนคนอื่นๆบ้าง
เราก็บอกเค้าตลอดค่ะว่าไม่อยากให้คบกันแล้วอึดอัดต้องมานั่งตามหึงตามหวงกัน
แต่ละวันมีเรื่องให้คิดตั้งเยอะแยะจะมานั่งคอยจับผิดมานั่งหึงหวงแฟนตลอดเวลามันก็ไม่ใช่ บางครั้งก็รู้สึกหึงบ้างก็มีไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกอะไรเลย
แต่เราก็โตแล้วควรจะคิดได้ว่ามีแฟนแล้วก็ไม่ควรไปคุยกับคนอื่น ถ้าคนมันมีจิตสำนึกพอ 5555
เราสองคนก็อยู่แบบนั้นแหละค่ะ คบกันมาเรื่อยๆแบบต่างคนต่างสบายใจไม่อึดอัด
จนกระทั่งเราป่วยเข้าโรงพยาบาล เค้าก็มาเฝ้าเรามาดูแลเราปกติ จนก่อนจะถึงวันที่จะได้ออกจากโรงบาลหนึ่งวัน
(ปล.เราป่วยเป็นโรคหัวใจ) วันนั้นเค้าบอกเราว่าเค้าจะไปวิลัยไปหาอาจารย์แล้วจะมาหาตอนเย็นเราก็โอเค จนเวลาผ่านไปตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ
เค้าก็ยังไม่มาหาเรา เราก็โทรหาเค้า เค้าก็ไม่รับสายไม่ตอบแชทโทรไปเป็นเกือบๆยี่สิบกว่าสายได้
สักพักเพื่อนสนิทเราโทรหาเรา
(บทสนทนาระหว่างตอนคุยกับเพื่อน) ขอแทนชื่อเพื่อนว่าเอแล้วกันนะคะ
เอ: ฮัลโหลอยู่กับใคร บีได้อยู่กับป่าว? (บีแทนชื่อแฟนเรานะคะ)
เรา: ไม่อ่ะ ยังไม่มาเลยตั้งแต่เช้าโทรหาก็ไม่รับ
เอ: กูว่าละ
เรา: ใช่ไร ?
เอ: ก็เมื่อกี้พวกกูไปเปิดท้ายมาเห็นเหมือนแฟนขับรถไปกับผญ.ผ่านน่าพวกกูไป พวกกูเถียงกันอยู่ว่าใช่รึป่าว เพื่อนบอกว่าแฟนอยู่กับจะไปกะคนอื่นได้ไง
พอได้ยินปุ้บตอนนั้นเหมือนยังไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ แต่ก็ทำไรไม่ถูกเหมือนกันตอนนั้นรู้สึกไม่ดีจริงๆตอนนั้นเพราะเค้าหายไปทั้งวันโทรไปก็ไม่รับ
เรา: คงใช่แหละมั้ง กูโทรหาหลายรอบแล้วไม่รับสายกูเลย
เอ: เอ้า เออๆเดี๋ยวกูเข้าไปหา
ระหว่างรอเอมาหาตอนนั้น เหมือนคิดอะไรไม่ออก ทำไรไม่ถูกได้แต่นั่งคิดในแง่ดีว่าไม่ใช่เค้าจนเอมาถึง
เราก็เล่าให้เอฟังว่าเค้าหายไปทั้งวันบลาๆ
จนเพื่อนเราอีกคนที่มาพร้อมเอชื่อดี เดินมาสะกิดเอแล้วก็พูดอะไรกันก็ไม่รู้พูดเบามากเหมือนไม่อยากให้เราได้ยิน
หลังจากดีพูดกับเอเสร็จเอก็เดินมาที่เตียงเรา กอดเราแล้วก็พูดกับเราว่าไม่เป็นไรนะ อย่าคิดมากกูอยู่ข้างนะ
พอเอพูดจบเราก็งงว่ามีไรทำไมถึงพูดแบบนี้ เอก็เลยเปิดเฟสแฟนเราให้ดู สิ่งที่เห็นในตอนนั้นช็อคมากทำไรไม่ถูก
เพราะสิ่งที่เห็นคือเค้าตั้งสถานะกับคนอื่น แล้วเค้าก็บล็อคเฟสเรา แต่มันพีคตรงคนที่เค้ากำลังคบอยู่อายุแค่15ปีอยู่แค่ม.3
และน้องคนนี้ก็รู้จักเรารู้ว่าเราคบกับคนนี้อยู่ คือแบบทำได้ไงอ่ะแกกกกกกก 55555555
คือแบบไม่รู้จะพูดยังไงมันจุกมากตอนนั้นร้องไห้ไม่ออก คือทำแบบนี้ได้ยังไงทั้งๆที่เราป่วยอยู่กำลังจะออกจากโรงบาลแท้ๆ
เค้าไม่คิดถึงใจเราบ้างหรอ เสียใจมากแต่ไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แต่ทำใจ ส่วนเอกับดีก็มานอนเฝ้าเราแทนจนเราออกจากโรงบาล
ตอนนั้นก็คิดว่าเป็นเพราะเราเองที่ปล่อยแฟนมากเกินไปรึเปล่า ทุกวันนี้ก็เจอน่ากันทุกวันเพราะเรียนที่เดียวกัน
มีครั้งนึงมีโอกาสได้คุยได้ถามเค้าว่าทำแบบนี้ทำไม เค้าก็บอกเราว่าเราปล่อยเค้าเกินไปจนเหมือนว่าเค้าไม่มีแฟนเหมือนเค้าโสด
เพราะเค้าจะคุยกับใครก็ได้จะทำอะไรก็ได้ มันทำให้เค้ารู้สึกเหมือนไม่มีเราก็ได้อะไรประมาณนี้
เฮ้อออ เมันก็คงจะผิดที่เราเองแหละที่ปล่อยเค้ามากเกินไป จนทำให้เค้าคิดว่าไม่มีเราเค้าก็อยู่ได้ 555555555555555555555555555555 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคนนะคะ ตึ้งโป้ะ ผ่ามมมม
ปล.อาจพิมยาวไปนิด ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ แล้วก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวห่วยๆแบบนี้
ขอบคุณมากค้าาา >/\<