ต่อจาก EP.1 ที่เล่าถึงประวัติตอนต้นจนถึง ป.3
วันนี้ต่อจาก ป.3 จะขึ้น ป.4
________
หลังจากจบ ป.3 แล้ว ผมเข้ากรุงเทพฯ ไปหาพ่อแม่ในช่วงปิดเทอม ท่านทำงานก่อสร้าง ผมก็ไปอยู่แคมป์ก่อสร้าง ไปนั่งๆนอนๆ เพราะเด็กมาก ไปทำงานก็ไม่ได้ ก็ได้แต่ทำงานจุกจิกในบ้าน ล้างจาน หุงข้าวรอ แค่นั้นแหละครับ แล้วก็นั่งดูทีวี กวาดบ้าน (สมัยนั้นยังไม่มีสมาร์ทโฟนใช้แพร่หลายเนาะ ปี 2550 ) ผมจะชอบดูรายการควิซโชว์มากกว่าละครนํ้าเน่า รายการควิซโชว์ ผมว่ามันมีประโยชน์ดีนะคุณ แบบคำถามจะทำให้เรามีความรู้มากขึ้น ชอบรายการเกมทศกัณฐ์เด็ก ยกสยาม ราชรถมาเกย ถ้าคุณแน่อย่าแพ้เด็ก ป.4 50:50 เกมเศรษฐี ไม่รู้สิ ผมชอบอะ คือบางรายการเขาออกอากาศแค่ 1 ชม.ต่ออาทิตย์งาย รอแบบใจจดใจจ่อถ้ารู้ว่ารายการจะมาล้ะ 555
ถามว่าผมลำบากไหม กับฐานะแบบนี้ บอกตรงว่า ตอน ป.1-3 ผมมีแค่ดินสอกับยางลบ กับกระเป๋าหนังสือแค่นั้น ก็คือต้องยืมเพื่อนตลอด มันเกิดความเกรงใจแล้วอะ บางคนยืมเขาไม่ให้ บางคนยืม แล้วเราเผลอทำหาย ก็ต้องซื้อมาคืนอีก แล้วคิดดูตอนสมัยปี 50 51 แล้วแบบบ้านนอกมากด้วย เด็ก ป.3 ควรได้เงินไปโรงเรียนวันละกี่บาท??? ผมได้ไปวันละ 15 บาท ตอนนั้นถือว่ากลางๆในห้อง เพราะคนที่ได้เงินเยอะที่สุดน่าจะ 50 บาทต่อวัน บางคนวันละ 5 บาท (ร.ร.มีกับข้าวฟรีตอนเที่ยง)
พูดถึงเรื่องกับข้าว555 คือผมไม่ชอบกินผัก มีใครเป็นแบบผมบ้าง มันขมอะ ยิ่งผักกาด กะหลํ่าปลี ยี้เลย
ผมอยู่กับพ่อแม่ที่กรุงเทพฯ ผมสบายกว่าอยู่กับตายายที่บ้านอะ พ่อแม่มีอาหารให้กินตลอด ถึงจะจน แต่ไม่เคยอด ผมก็มีเรื่องที่จำเป็นต้องบอกแม่เรื่องนึง คือเรื่อง "อุปกรณ์การเรียน" เรายืมเขาจนเขาพูดว่าเราแล้วอะ "ไม่ซื้อเองอะ ยืมอยู่นั่นแหละ" เลยขอแม่ ขออุปกรณ์การเรียนให้ครบทุกอย่างเลย อย่าไปยืมใครอีกเลย ไม่อยากทำตัวให้เขาว่าได้แล้ว แม่ก็ถามว่าจะเอาอะไรบ้าง ผมก็บอกว่าอยากได้ "ดินสอวาดรูป ปากกาแดง นํ้าเงิน ไม้บรรทัด กล่องดินสอ สีไม้24สี ลิควิด" เอาให้ครบอะ ไม่มีใครว่าข้าได้แล้วเว้ย 5555 และแม่ก็ใจดีซื้อให้ด้วย (ไม่รู้แม่ไปเอาเงินมาจากไหนด้วยนะ เพราะค่าเสื้อนักเรียนก็เกือบสองพันล้ะ)
ผมมีปัญหาอะไร มักจะเล่าให้คนในบ้านฟังอยู่ตลอด ทั้งพ่อและแม่ ท่านรับฟังเราตลอด ไม่มีใครอยากให้ลูกตัวเองเศร้าหรอก ถูกมั้ยครับ? ผมก็ทุกข์ใจกับการอยู่ในบ้านตายาย พ่อแม่คุยกันแล้วตัดสินใจส่งผมไปอยู่กับน้าที่หมู่บ้านอื่น ที่ห่างจากบ้านยายไม่มากนัก ก็เรียนโรงเรียนเดิมครับ แต่ที่เปลี่ยนก็คือ เรียนป.4 กับครูประจำชั้นคนใหม่ เย้!!!!
การเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่ กับการใช้ปากกา 55555 (ตอนนั้นมันไม่ชินจริงๆนะเว้ย) เขียนติดๆขัดๆไปหมด แต่แปปเดียวก็คล่องปรื๋ออออ ครูประจำชั้นจบ ค.บ.คณิต มาครับ แต่เป็นครูประถม ต้องสอนทุกวิชาหลักให้ได้ ท่านสอน ไทย คณิต วิทย์ แนะแนว เป็นไงล้ะ เก่งม้ะครูผม แต่ก็รู้เรื่องแค่คณิตวิชาเดียว ที่เหลือก็รู้เรื่องแต่ไม่มากเท่าคณิต ท่านเป็น ผช. อารมณ์โมโหง่าย แต่พูดจาดี เป็นพิธีกรโรงเรียนด้วยนะตอนนั้น ท่านทำตัวไม่สูงมากจนเด็กไม่กลัว หยอกล้อท่านได้ จี้เอวบ้าง แซวบ้าง ท่านเป็นกันเองอะ (ปัจจุบันท่านก็เป็นครูประจำชั้น ป.4 เกษียณกันยา 60 จะกลับไปไหว้ท่านอยู่) ท่านใจดีจนขนาดให้มือถือเพื่อโทรมาหาแม่ผมได้อะ (ให้ยืมโทร) เนี่ยคุณ ผมพิมพ์ไปจะร้องไห้ไป มันลำบากจริงๆนะตอนนั้น พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน แต่ผมก็ทำให้ท่านเดือดร้อนเพราะการโทรของผมแหละ คือภรรยาของครูท่านยึดมือถือครูผมล้ะ เพราะเช็คแล้วมีการโทรหาเบอร์แปลก ผมอะไม่เป็นไรมากหรอก แต่เหมือนครูผมจะเศร้า ติดต่อใครไม่ได้เลย โทรศัพท์โดนยึด ผมขอโทษท่านที่ผมทำตัวให้มีปัญหา ท่านไม่โกรธและท่านก็เข้าใจเรา ถึงแม้จะเรียนกับท่านแค่ 1 ปีก็เหอะ แต่ผมจำได้ไม่เคยลืมเลย บุญคุณที่ท่านมีให้ต่อผมอะ นี้คือยิ่งกว่าครูอีกนะครับ เป็นพ่อคนที่สองของเราได้เหมือนกับคำเปรียบเทียบ "ครู คือ พ่อแม่คนที่ 2 ของนักเรียน" ผมว่าครูดีๆแบบนี้หายากนะครับ ครูที่รักนักเรียนมากกว่าเงินเดือน ดูแลนักเรียน ไม่ใช่สอนๆแล้วก็ออกนอกห้อง ต้องขอบคุณคุณครูที่ทำให้ผมโตขึ้นและเป็นเด็กที่ดี
เตรียมตัวขึ้น ป.5 กับครูที่โหดที่สุดในโรงเรียน
ติดตามตอนต่อไป EP.3
ขอบคุณทุกคนที่อ่านครับ
ชีวิตของฉัน EP.2 (เด็กคนนี้ที่ชายแดนอำเภอเมือง) ตอน ป.4 พี่ไม่ลืมมมม!
วันนี้ต่อจาก ป.3 จะขึ้น ป.4
________
หลังจากจบ ป.3 แล้ว ผมเข้ากรุงเทพฯ ไปหาพ่อแม่ในช่วงปิดเทอม ท่านทำงานก่อสร้าง ผมก็ไปอยู่แคมป์ก่อสร้าง ไปนั่งๆนอนๆ เพราะเด็กมาก ไปทำงานก็ไม่ได้ ก็ได้แต่ทำงานจุกจิกในบ้าน ล้างจาน หุงข้าวรอ แค่นั้นแหละครับ แล้วก็นั่งดูทีวี กวาดบ้าน (สมัยนั้นยังไม่มีสมาร์ทโฟนใช้แพร่หลายเนาะ ปี 2550 ) ผมจะชอบดูรายการควิซโชว์มากกว่าละครนํ้าเน่า รายการควิซโชว์ ผมว่ามันมีประโยชน์ดีนะคุณ แบบคำถามจะทำให้เรามีความรู้มากขึ้น ชอบรายการเกมทศกัณฐ์เด็ก ยกสยาม ราชรถมาเกย ถ้าคุณแน่อย่าแพ้เด็ก ป.4 50:50 เกมเศรษฐี ไม่รู้สิ ผมชอบอะ คือบางรายการเขาออกอากาศแค่ 1 ชม.ต่ออาทิตย์งาย รอแบบใจจดใจจ่อถ้ารู้ว่ารายการจะมาล้ะ 555
ถามว่าผมลำบากไหม กับฐานะแบบนี้ บอกตรงว่า ตอน ป.1-3 ผมมีแค่ดินสอกับยางลบ กับกระเป๋าหนังสือแค่นั้น ก็คือต้องยืมเพื่อนตลอด มันเกิดความเกรงใจแล้วอะ บางคนยืมเขาไม่ให้ บางคนยืม แล้วเราเผลอทำหาย ก็ต้องซื้อมาคืนอีก แล้วคิดดูตอนสมัยปี 50 51 แล้วแบบบ้านนอกมากด้วย เด็ก ป.3 ควรได้เงินไปโรงเรียนวันละกี่บาท??? ผมได้ไปวันละ 15 บาท ตอนนั้นถือว่ากลางๆในห้อง เพราะคนที่ได้เงินเยอะที่สุดน่าจะ 50 บาทต่อวัน บางคนวันละ 5 บาท (ร.ร.มีกับข้าวฟรีตอนเที่ยง)
พูดถึงเรื่องกับข้าว555 คือผมไม่ชอบกินผัก มีใครเป็นแบบผมบ้าง มันขมอะ ยิ่งผักกาด กะหลํ่าปลี ยี้เลย
ผมอยู่กับพ่อแม่ที่กรุงเทพฯ ผมสบายกว่าอยู่กับตายายที่บ้านอะ พ่อแม่มีอาหารให้กินตลอด ถึงจะจน แต่ไม่เคยอด ผมก็มีเรื่องที่จำเป็นต้องบอกแม่เรื่องนึง คือเรื่อง "อุปกรณ์การเรียน" เรายืมเขาจนเขาพูดว่าเราแล้วอะ "ไม่ซื้อเองอะ ยืมอยู่นั่นแหละ" เลยขอแม่ ขออุปกรณ์การเรียนให้ครบทุกอย่างเลย อย่าไปยืมใครอีกเลย ไม่อยากทำตัวให้เขาว่าได้แล้ว แม่ก็ถามว่าจะเอาอะไรบ้าง ผมก็บอกว่าอยากได้ "ดินสอวาดรูป ปากกาแดง นํ้าเงิน ไม้บรรทัด กล่องดินสอ สีไม้24สี ลิควิด" เอาให้ครบอะ ไม่มีใครว่าข้าได้แล้วเว้ย 5555 และแม่ก็ใจดีซื้อให้ด้วย (ไม่รู้แม่ไปเอาเงินมาจากไหนด้วยนะ เพราะค่าเสื้อนักเรียนก็เกือบสองพันล้ะ)
ผมมีปัญหาอะไร มักจะเล่าให้คนในบ้านฟังอยู่ตลอด ทั้งพ่อและแม่ ท่านรับฟังเราตลอด ไม่มีใครอยากให้ลูกตัวเองเศร้าหรอก ถูกมั้ยครับ? ผมก็ทุกข์ใจกับการอยู่ในบ้านตายาย พ่อแม่คุยกันแล้วตัดสินใจส่งผมไปอยู่กับน้าที่หมู่บ้านอื่น ที่ห่างจากบ้านยายไม่มากนัก ก็เรียนโรงเรียนเดิมครับ แต่ที่เปลี่ยนก็คือ เรียนป.4 กับครูประจำชั้นคนใหม่ เย้!!!!
การเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่ กับการใช้ปากกา 55555 (ตอนนั้นมันไม่ชินจริงๆนะเว้ย) เขียนติดๆขัดๆไปหมด แต่แปปเดียวก็คล่องปรื๋ออออ ครูประจำชั้นจบ ค.บ.คณิต มาครับ แต่เป็นครูประถม ต้องสอนทุกวิชาหลักให้ได้ ท่านสอน ไทย คณิต วิทย์ แนะแนว เป็นไงล้ะ เก่งม้ะครูผม แต่ก็รู้เรื่องแค่คณิตวิชาเดียว ที่เหลือก็รู้เรื่องแต่ไม่มากเท่าคณิต ท่านเป็น ผช. อารมณ์โมโหง่าย แต่พูดจาดี เป็นพิธีกรโรงเรียนด้วยนะตอนนั้น ท่านทำตัวไม่สูงมากจนเด็กไม่กลัว หยอกล้อท่านได้ จี้เอวบ้าง แซวบ้าง ท่านเป็นกันเองอะ (ปัจจุบันท่านก็เป็นครูประจำชั้น ป.4 เกษียณกันยา 60 จะกลับไปไหว้ท่านอยู่) ท่านใจดีจนขนาดให้มือถือเพื่อโทรมาหาแม่ผมได้อะ (ให้ยืมโทร) เนี่ยคุณ ผมพิมพ์ไปจะร้องไห้ไป มันลำบากจริงๆนะตอนนั้น พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน แต่ผมก็ทำให้ท่านเดือดร้อนเพราะการโทรของผมแหละ คือภรรยาของครูท่านยึดมือถือครูผมล้ะ เพราะเช็คแล้วมีการโทรหาเบอร์แปลก ผมอะไม่เป็นไรมากหรอก แต่เหมือนครูผมจะเศร้า ติดต่อใครไม่ได้เลย โทรศัพท์โดนยึด ผมขอโทษท่านที่ผมทำตัวให้มีปัญหา ท่านไม่โกรธและท่านก็เข้าใจเรา ถึงแม้จะเรียนกับท่านแค่ 1 ปีก็เหอะ แต่ผมจำได้ไม่เคยลืมเลย บุญคุณที่ท่านมีให้ต่อผมอะ นี้คือยิ่งกว่าครูอีกนะครับ เป็นพ่อคนที่สองของเราได้เหมือนกับคำเปรียบเทียบ "ครู คือ พ่อแม่คนที่ 2 ของนักเรียน" ผมว่าครูดีๆแบบนี้หายากนะครับ ครูที่รักนักเรียนมากกว่าเงินเดือน ดูแลนักเรียน ไม่ใช่สอนๆแล้วก็ออกนอกห้อง ต้องขอบคุณคุณครูที่ทำให้ผมโตขึ้นและเป็นเด็กที่ดี
เตรียมตัวขึ้น ป.5 กับครูที่โหดที่สุดในโรงเรียน
ติดตามตอนต่อไป EP.3
ขอบคุณทุกคนที่อ่านครับ