คือผมอยากจะมาเล่าเรื่องของผมให้ฟังอ่ะคับ ผู้หญิงคนนี้เธอชื่อว่า "เกด" เมื่อก่อน ผมจำได้ว่าประมาณตอนป.4 ซึ่งตอนนั้นก็ยังเด็กมาก ซึ่งผมก็ไปแอบชอบผู้หญิงอยู่คนนึงคนนั้นก็คือเธอ ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้สวยไรมากมายหรอก แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงไปแอบชอบเธอได้ แล้วผมก็เริ่มจีบเธอมาประมาณเกือบๆ1ปีได้ แล้วสุดท้ายเราก้ได้คบกัน (คบกันแบบพ่อแม่ผมและพ่อแม่เธอก็รู้) ซึ่งในขณะนั้นตอนที่เราคบกันอยู่ซึ่งผมเองตอนนั้นก็ติดเกมชอบเล่นเกม แต่มันก็ไม่ช่ายปัญหาของเราทั้งสองคนเลย ไปร.รเราก็อยุ่ด้วยกันเล่นด้วยกันเหมือนเดิม แต่เพียงแค่เวลากลับมาบ้านแล้ว เราก็ไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่ เพราะผมเองก็ติดเกม ผมยอมรับว่าตอนนั้นผมแย่มากก แต่ระหว่างที่เราคบกันมันก็ไม่เคยเอามาเป็นปัญหาที่จะมาทำให้เราทะเลาะกันได้ ล้ะก็ไม่เคยทะเลาะกันด้วยถึงจะทะเลาะก็ไม่น่าจะเกิน10ครั้ง ตอนป.6ผมจำได้ว่า เขาจะมีนมร.รมาแจกให้นักเรียนกินแล้วซึ่งจะต้องส่งตัวแทนออกไปรับนมมาแจกเพื่อนๆในห้องเรียน แล้วซึ่งผมจะลงไปกับเพื่อนอีกสองคน นั่นคือต้าร์กับบอส และเธอก็จะลงไปเอานมกับเพื่อนที่ชื่อว่าพลอย แล้วก็จะเอานมมาแจกให้เพื่อนๆในห้องเช่นกัน(เราอยู่กันคนล้ะห้องผมป.6เธอป.5) ระหว่างที่ไปเอานมมาแจกให้เพื่อนๆผมกับเพื่อนๆก็จะคอยแกล้งหยิบนมเกินบ้างขาดบ้างแล้วแต่บางวัน ซึ่งบอสเพื่อนผมมันก็ชอบพลอยเพื่อนของแฟนผม แต่บอสมันก็จีบพลอยไม่ติดเพราะตอนนั้นบอสมันก็อ้วนอยู่พอสมควรอ่ะ 55555 จนกระทั้งจะจบป.6และผมจะขึ้นม.1ผมก็เอาเฟรนชิพไปให้เพื่อนๆและก็เพื่อนๆของเธอเขียน แล้วสุดท้ายผมก้เอาไปให้เธอเขียน ซึ่งในตอนนั้นเธอเองก็ไม่ได้เขียนไรมากมายหรอก ซึ่งเธอเขียนมาว่า "รักนะ ไอร่หน้าตูด" 55555 (ตลกช่ายไหมล้าา) ซึ่งผมเห็นเธอเขียนมาแบบนั้นผมเองก็ดีใจแล้วแหละคับ เพราะอย่างน้อยเธอก็ยังที่จะตั้งใจเขียนให้ผม พอจบไปเราก็ต่างคนต่างเรียนกันคนล้ะที่ ซึ่งผมเองก็ได้เข้าไปเรียนอยู่ในเมือง ตัวเธอเองก็ได้เรียนอยู่ที่เดิม นอกเมืองเพราะเธอเองยังไม่จบป.6 พอผมได้เข้าไปเรียนในเมืองผมเองก็ตั้งใจเรียนและก็เริกเล่นเกมเริกเกเร(ซึ่งเมื่อก่อนผมเกเรมาก) ผมเริกเกเรล้ะก็หันมาตั้งใจเรียนเพราะผมกัวว่าผมจะซ้ำชั้นเรียนไม่จบเหมือนเพื่อนๆ ระหว่างตอนที่เรียนม.1อยู่นั้น เราก็ไม่ได้มีปัญหากันอีกเช่นเคย แต่ในขณะตอนที่มันกำลังจะปิดเทอม1แล้วเราทั้งสองก็มีปัญหากัน ตอนนั้นเรื่องอ่ะไรผมเองก็จำไม่ได้แล้วเหมือนกัน เพราะมันนานมากแล้วด้วย แต่แล้วเราทั้งสองก็ต้องห่างกัยอยู่สักพัก แล้วจู่ๆเธอเองก็หายไป ผมเองก็เสียใจแล้วก็พยายามตามหาเฟสของเธอ โทรไปเบอร์ของเธอ(ซึ่งเธอเองก็เริกใช้เบอร์นั้นไปแล้ว) จนกระทั้งผมอยู่ม.2 ผมก็ได้ข่าวว่าเธอเองก็เข้ามาเรียนในเมืองเหมือนกัน แต่อยู่กันคนล้ะร.ร ซึ่งผมก็ได้ถามน้องที่เขารู้จักแล้วก็มารู้จักผมอีกทีนึง(น้องคนนั้นชื่อน้องเอฟ) ผมให้น้องเอฟช่วยตามหาเฟสของเธอให้หน่อย แล้วสุดท้ายน้องเอฟก็หาเฟสของเธอเจอ แล้วผมก็ทักไปขอเธอคืนดี แต่คำตอบที่ได้ออกมามันไม่เป็นอย่างที่คิด เพราะเธอไม่ยอมคืนดีกับผม และผมเองก็พยายามง้อเธอมาเป็นเดือนๆแล้วหลังจากนั้นเธอเองก็เริกเล่นเฟสนั้นแล้วก็หายไปอีกครั้ง แล้วผมก็ตามหาเฟสเธอใหม่อีกครั้ง ผมให้ทั้งเพื่อนของเธอและก็เอฟช่วยตามหาแต่ก็ไม่มีใครเจอ แต่แล้ววันนึงเฟสเธอก็มาเด้งที่หน้าเฟสของผม แล้วผมก็กดเข้าไปดู ปรากฏว่าเธอเอง "มีแฟนใหม่แล้ว" ซึ่งผมเองก็รอที่จะให้ทั้งสองคนเริกกันก่อนแล้วผมถึงจะเข้าไปขอคืนดี และแล้วมันก็ผ่านไป1ปีจนผมขึ้นม.3 แล้วเขาก็เริกกัน ผมก็รอไปประมาณ1เดือนกว่าๆ เพื่อที่จะให้เธอได้ทำใจได้ล้ะพร้อมที่จะมีคนใหม่ก่อน หลังจากผมรอเดือนกว่าๆ ผมก็ทักไปขอเธอคืนดีอีกครั้ง แต่แล้วเธอก็ไม่ตอบผมแล้วเธอก็บล็อกเฟสผมไป ผมก็เลยสมัครเฟสใหม่แล้วก็ค้นหาเฟสเธอแต่ก็ไม่เจอ เธอก็หายไปอีกแล้ว แต่พอผมกำลังจะขึ้นม.4คือตอนนั้นอีกไม่กี่เดือนก็จะจบม.3แล้ว แล้วผมก็รู้สึกท้อไม่อยากจะหาอีกแล้ว แล้วสุดท้ายหลังจากวันขึ้นปีใหม่พ.ศ.2560ได้ประมาณ4-5วัน เธอเองก็ได้แอดเฟสผมกลับมาแล้วผมก็ได้รับแอดเฟสของเธอ พอผ่านไปสักประมาณ2-3วัน เธอเองก็ได้เริกเป็นเพื่อนกับผมในเฟส แล้วคือวันก่อนที่ผมจะทักเธอไปคือเช้าวันรุ่งขึ้นผมเองต้องออกเดินทางไปสอบทหารในวันที่5มีนาคมพ.ศ.2560 เธอเองก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าผมอยากเป็นทหาร และแล้วผมก็ทักเธอไปวันที่4มีนาคมพ.ศ.2560 ที่ผมทักไปผมอยากจะบอกเธอว่าผมจะไปสอบทหารและอยากได้กำลังใจจากเธอ แล้วเธอก็ไม่ตอบผมอีกเช่นเคย จนกระทั้งผมสอบเสดแล้วเช้าวันรุ่งขึ้นคือวันที่6มีนาคมพ.ศ.2560มันคือวันเกิดของผม เวลาประมาณตี1กว่าๆ เธอได้ทักเฟสมาบอก Happy Birthdayผม แล้วผมก็ดีใจมากๆ ผมจึงตอบเธอกลับไปว่า ขอบคุณมากนะที่ยังไม่ลืมวันเกิดของเรา เธอก็อ่านแต่ไม่ตอบผมเลย ผมก็คิดว่าผมควรทำใจดีกว่าเธอคงไม่อยากจะคุยกับเรา และแล้วมันก็มาถึงวันที่28มีนาคมพ.ศ.2560 ซึ่งมันเป็นวันเกิดของเธอ ผมก็รีบทักไปบอก Happy Birthdayเธอเหมือนที่เธอบอกผม เธอก็อ่านแต่ก็ไม่ตอบผมอีกเช่นเคย สุดท้ายผมก็คิดว่าเธอคงจะเกลียดไม่อยากคุยกับผมแล้วก็ได้ หลังจากนั้นผมก็ทำใจแล้วก็แอบดูเธออยู่ห่างๆ ผมเองก็เริ่มตัดใจจากเธอแล้ว
ปล.ถ้าผมเขียนไม่ดีหรือผมใช้คำไม่ถูกต้อง ผมขอโทด ณ ที่นี้ด้วยนะคับ ผมพึ่งจะหัดเขียนและนี้คืนกระทู้แรกของผมคับ แต่ผมก็ขอขอบคุณมากนะคับที่เข้ามาอ่านเข้ามาพูดคุยกับผม