สวัสดีค่ะ เราเป็นนักเรียนที่กำลังจะขึ้นชั้นม.6
มีพี่สาวหนึ่งคน ซึ่งกำลังเรียนคณะแพทย์
และคุณแม่ต้องการให้เราเป็นหมอ ซึ่งเราก็ไม่ได้ขัดอะไรท่านเพราะไม่รู้ว่าชอบเรียนอะไร
เราเป็นคนเรียนดีค่ะ ได้เกรด 4.00 ทุกวิชาตั้งแต่
ป.1 - ปัจจุบัน และคะแนนเกิน 85 คะแนนทุกวิชา เป็นเด็กกิจกรรม เช่น นักกีฬาของโรงเรียน และ นางรำ
มีอยู่วันนึงเป็นวันเกรดออกของ ม.5 ค่ะ
วิชาคณิตศาสตร์ ซึ่งเป็นวิชาที่เราไม่ค่อยชอบ เราได้คะแนน 80 คะแนนพอดีค่ะ ซึ่งเกือบจะไม่ได้
เกรดสี่
เมื่อกลับบ้านไป คุณแม่โมโหมาก และพูดกับเราในทำนองว่า "ได้คะแนนแค่นี้จะเป็นสอบหมอติดได้ยังไง" และเปรียบเทียบเรากับพี่เรื่องที่พี่สาวของเราไม่เคยทำให้ท่านผิดหวังกับคะแนนเลยแม้แต่ครั้งเดียว จากนั้นก็ ลงโทษเราโดยการขังในห้องน้ำแล้วปิดไฟเพื่อให้เราอยู่ในห้องน้ำทั้งวัน จนคุณพ่อสงสารเรามากและพูดกับคุณแม่ให้ยอมปล่อยเราออกมา
หลังจากวันนั้น คุณแม่ก็ว่าเราอีกประมาณว่าท่าน อายที่มีเราเป็นลูกและไม่เคยทำให้เค้าภูมิใจแม้แต่ครั้งเดียว
เราเสียใจมากนะคะที่ท่านพูดแบบนี้ เราต้องร้องไห้ทุกวันโดยมีคุณพ่อคอยให้กำลังใจ
สาเหตุที่เราตั้งกระทู้ เพราะเราต้องการทราบว่า
1. เราทำพลาดอะไรไปรึเปล่า จะต้องปรับปรุง ตัวอย่างไรบ้างคะ คุณแม่ถึงจะภูมิใจในตัวเราซะที
2. ถ้าคุณทุกคนมีลูกแบบเราจะอายมากมั้ยคะ
3. ทุกคนคิดว่าทำไมคุณแม่ ถึงพูดกับเราแบบนี้คะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของทุกคนล่วงหน้าค่ะ
ทำไมพ่อแม่บางคนถึงชอบทำร้ายจิตใจลูกคะ
มีพี่สาวหนึ่งคน ซึ่งกำลังเรียนคณะแพทย์
และคุณแม่ต้องการให้เราเป็นหมอ ซึ่งเราก็ไม่ได้ขัดอะไรท่านเพราะไม่รู้ว่าชอบเรียนอะไร
เราเป็นคนเรียนดีค่ะ ได้เกรด 4.00 ทุกวิชาตั้งแต่
ป.1 - ปัจจุบัน และคะแนนเกิน 85 คะแนนทุกวิชา เป็นเด็กกิจกรรม เช่น นักกีฬาของโรงเรียน และ นางรำ
มีอยู่วันนึงเป็นวันเกรดออกของ ม.5 ค่ะ
วิชาคณิตศาสตร์ ซึ่งเป็นวิชาที่เราไม่ค่อยชอบ เราได้คะแนน 80 คะแนนพอดีค่ะ ซึ่งเกือบจะไม่ได้
เกรดสี่
เมื่อกลับบ้านไป คุณแม่โมโหมาก และพูดกับเราในทำนองว่า "ได้คะแนนแค่นี้จะเป็นสอบหมอติดได้ยังไง" และเปรียบเทียบเรากับพี่เรื่องที่พี่สาวของเราไม่เคยทำให้ท่านผิดหวังกับคะแนนเลยแม้แต่ครั้งเดียว จากนั้นก็ ลงโทษเราโดยการขังในห้องน้ำแล้วปิดไฟเพื่อให้เราอยู่ในห้องน้ำทั้งวัน จนคุณพ่อสงสารเรามากและพูดกับคุณแม่ให้ยอมปล่อยเราออกมา
หลังจากวันนั้น คุณแม่ก็ว่าเราอีกประมาณว่าท่าน อายที่มีเราเป็นลูกและไม่เคยทำให้เค้าภูมิใจแม้แต่ครั้งเดียว
เราเสียใจมากนะคะที่ท่านพูดแบบนี้ เราต้องร้องไห้ทุกวันโดยมีคุณพ่อคอยให้กำลังใจ
สาเหตุที่เราตั้งกระทู้ เพราะเราต้องการทราบว่า
1. เราทำพลาดอะไรไปรึเปล่า จะต้องปรับปรุง ตัวอย่างไรบ้างคะ คุณแม่ถึงจะภูมิใจในตัวเราซะที
2. ถ้าคุณทุกคนมีลูกแบบเราจะอายมากมั้ยคะ
3. ทุกคนคิดว่าทำไมคุณแม่ ถึงพูดกับเราแบบนี้คะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของทุกคนล่วงหน้าค่ะ