คุยกับผู้ชายคนนึง พ่อแม่เค้ามีกฎเกณฑ์ในครอบครัวเค้าเยอะมากเป็นมาตั้งแต่เด็กจนไม่เป็นตัวของตัวเองและความสัมพันธ์เราก็จบลง

คือเราลองคบกับผู้ชายคนนึงอายุเท่ากันค่ะ 25 ความสัมพันธ์เริ่มต้นขึ้นที่ทำงานค่ะ เค้ามาขอไลน์เราค่ะ ก็คุยไลน์กันปกติ เค้าเป็นคนเรียบร้อย ไม่ทานเหล้า ไม่สูบบุหรี่ กลับบ้านตรงเวลาทุก ๆ วัน (เวลาอยู่บ้านหรือไปที่ไหนก็จะถ่ายรูปหรือคอลมาให้เราดูตลอด) เค้าคบกับเราก็ไปกินข้าวกันปกติค่ะถึงเวลาก็กลับบ้านเค้า มีอยู่วันนึงเป็นวันหยุดเราก็ไปเดินห้าง กินข้าวกัน เค้าก็บอกเองนะคะว่าวันนี้ขอวันนึงละกันอยากคลายเครียดจากที่บ้านและก็จากการทำงานก็เลยเที่ยวกันเพลิน จนที่บ้านเค้าโทรมาตามเราไม่รู้หรอกค่ะว่าเค้าพูดไรกันแต่คุยกับที่บ้านเค้าเสร็จเค้าก็รีบขับรถไปเลยค่ะ. บอกว่าขอโทษนะเค้าต้องกลับไปแล้ว เค้าโดนด่าเพราะเค้าไม่เคยเถลไถลเลย / แล้วเค้าก็หายไป ตอนเช้าก็ไลน์มาหาเราว่าที่บ้านยึดมือถือ ยึดรถ กักบริเวณเค้า ไปทำงานก็ต้องกลับตามเวลาเลิกแล้วก็ต้องเอาตารางงานให้ที่บ้านดูด้วย  เรางงค่ะ.เราพยายามคิดว่า เฮ่ย.นี่ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ อ๋อเราลืมเล่าไปอย่างนึงก็คือพี่สาวของเค้าเข้ามาคุยกับเราแล้วบอกว่า ' มันยังไม่ถึงเวลา น้องเค้ายังเป็นเด็กสำหรับที่บ้าน อยากให้คบกันแบบเพื่อนกันไปก่อน ไม่อยากให้น้องเค้าเถลไถลหรือเกินเลยไปมากกว่านี้ ' คือเรานิ่งไป ผช.เค้าไม่พูดไรเลยนะคะ พูดแค่ว่า เค้าไม่อยากทำให้ที่บ้านเสียใจหรือผิดหวังกับเค้าอีกแล้ว เค้ายังแคร์เรามากและโชคดีที่มาเจอเรา แต่คบกันแบบเดิมไม่ได้แล้ว แล้วก็ขอจบความสัมพันธ์กับเราค่ะ  / เราเสียใจนะคะ แต่..สงสัยอยู่อย่างเดียวทำไมเค้าไม่สู้เพื่อจะคบจะคุยกับเราต่อเพราะอะไรกัน ทั้งๆที่เค้าบอกว่า เราเข้ามาในชีวิตเค้ามันทำให้เค้าได้เจอกับอะไรหลายๆอย่างที่ที่บ้านไม่เคยให้ไปเที่ยวและไม่ให้ไปไหนเลย  เราเป็นห่วงค่ะเค้าคงจะกดดันมากกว่าเดิม เราคงทำได้แค่เป็นเพื่อนกับเค้าแค่นั้นใช่มั้ยค่ะ...  

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ.. เรารู้สึกแย่มากๆ