สวัสดีค่ะนี้ก็เป็นกระทู้ที่เกิดจากการอัดอั้นตันใจไม่รู้จะทำยังไง
คิดอยู่นานจะตั้งดีมั้ย แล้วก็เลือกที่จะตั้งค่ะเพราะอาจจะทำให้เจอทางออกดีๆมากขึ้น
เอาง่ายๆสั้นๆเลยนะค่ะนี้ย่อสุดๆแล้ว เลิกกับแฟนเก่าแล้วมีแฟนใหม่
แรกๆเหมือนจะไปได้ดีแต่ก็เพราะความเห็นแก่ตัวของเรา
ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆ เราเคยติดต่อกับแฟนเก่าไปไหนมาไหนกันตลอด
ทั้งๆที่แฟนเก่าก็มีแฟนใหม่ไปแล้วนะคะ
แล้วเราก็โกหกแฟนใหม่เราบอกว่าไปกับเพื่อนมั่ง พี่สาวมั่ง ไปครอบครัวมั่ง
แฟนเก่าแย่ค่ะเจ้าชู้ มากกกกให้อภัยมาหลายครั้งจนคิดว่าครั้งนี้จะไม่กลับไปอีกแน่ๆ
แฟนเก่าง้อตลอดค่ะพยายามติดต่อมา
จนเกิดความลังเลเพราะเสียดายเวลาตั้ง5ปี
สับสนค่ะ แฟนใหม่ก็รักเพราะเค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจ
อยากเริมต้นชีวิตใหม่กับคนดีๆสักคน
แต่กับแฟนเก่าก็ผูกพันค่ะอาจจะเพราะคบกันมานาน
อีกใจก็อยากกลับไปอีกใจก็กลัวจะเจ็บอีก
เพราะมันหลายครั้งมาก ถึงขั้นไปมีอะไรกับคนอื่นเราก็ยังอภัยให้เค้า
แล้วอีกเหตุผลก็คือเสียดายครอบครัวเค้าครอบครัวเค้าดีกับเรามาก
แต่มันมีข้อเสียจุดเดียวจริงๆคือเค้าเจ้าชู้
ติดต่อกับแฟนเก่าบางครั้งแฟนใหม่จับได้บ้างไม่ได้บ้างเป็นเเบบนี้อยู่เกือบเดือน
จนตัดสินใจ บอกเลิกแฟนใหม่จะกลับไปคบกับแฟนเก่าค่ะ
พอกลับไปรู้สึกแปลกๆค่ะ
รู้สึกไม่เหมือนเดิมรู้สึกว่าเราไม่ได้รักเค้าแบบนั้นแล้ว
รู้สึกว่ามันเป็นแค่ความเคยชิน
มันเป็นความรู้สึกดีในส่วนของสิ่งที่เค้าทำดีกับเรา
ตลอดเวลาที่กลับไป คิดถึงแฟนใหม่อยู่ตลอดค่ะ
บอกกับตัวเองทุกวันว่าคิดผิดตัดสินใจผิดไปจริงๆ
เสียใจค่ะอยากแก้ไข อยากกลับไปทำดีๆกับเค้า
เพราะตอนนี้เรารู้ตัวแล้วว่าเราต้องการใคร
แล้วก็กลับมาง้อแฟนใหม่ค่ะโชคดีนะคะที่เค้าให้โอกาส แต่ก็ไม่ได้ดีเสมอไป
พ่อแม่เค้าไม่โอเคกับเราแล้วจากทีแรกไปนั่งเล่นบ้านเค้าได้
ไปกินข้าวบ้านเค้า นั่งคุยกับแม่เค้าได้
กลายเป็นว่าต้องหลบๆซ่อนๆค่ะ
สภาพแวดล้อมครอบครัวเค้า เพื่อนเค้าไม่มีใครโอเคกับเรา
เราเปลี่ยนตัวเองไม่เที่ยวกลางคืน ไม่คุยกับคนอื่น ไม่แจกไลน์
ไม่เฟรนลี่ไม่ว่าจะกับเพื่อนพี่น้อง
อะไรที่ทำให้เค้าไม่สบายใจเราเลิกทำหมดเลยค่ะ
กับแฟนเก่าเรายังไม่ทำขนาดนี้
ปกติเป็นคนให้ความสำคัญกับเพื่อนมากไม่เคยปฏิเสธเพื่อนเลย
เลิกเที่ยวเพราะเค้าเลยก็ว่าได้
พอวันนึงเราอึดอัด เหนื่อย ท้อ ทะเลาะกันเรื่องที่ต้องหลบๆซ่อนๆ
เราเลยอยากจะเข้าไปคุยกับครอบครัวเค้า
อยากรู้ว่าครอบครัวเค้ามีความยังไง มันขนาดนั้นเลยหรอ
รู้นะคะว่าผิดที่ทำให้ลูกเค้าเสียใจ
เข้าใจค่ะว่าพ่อแม่เลี้ยงลูกมาก็ต้องอยากเลือกสิ่งดีๆ
ให้กับชีวิตลูกเสมอเค้าบอกเค้าทำอะไรไม่ได้
จะให้เค้าตัดขาดจากพ่อแม่เค้าหรอ
แต่เราไม่ได้หมายความว่าจะให้เค้าทำแบบนั้น
เราแค่คิดว่าวันนึงวันจะไม่ดีขึ้นเลยหรอ
ที่เรายอมอยู่แบบนี้เพราะเราคิดว่าที่ตรงนี้มันเค้า
โดยที่ไม่ได้แคร์เลยว่ามันจะอึดอัดขนาดไหน
มันจะเหนื่อยแค่ไหนทำอะไรก็ไม่ได้ได้แต่โทษตัวเองที่วันนั้นตัดสินใจผิด
เคยคิดอยากจะไปเริ่มต้นใหม่ อยากมีชีวิตปกติมีชีวิตดีๆ
แต่ชีวิตดีๆที่อยากได้ก็อยากให้มีเค้าอยู่ด้วย
อยากเข้าไปคุยกับพ่อแม่เค้าตรงๆอยากรู้เหตุผล
อยากทำให้ครอบครัวเค้าเห็นว่าเราตั้งใจพยายามเปลี่ยนตัวเอง
ให้มันดีขึ้นจริงๆนะ คนเรามันเปลี่ยนกันได้เราเชื่อแบบนั้น
เราไม่ได้หวังว่าพ่อแม่เค้าจะเปลี่ยนใจยอมรับเราได้ภายในวันสองวัน
แต่เราเชื่อว่ามันต้องมีสักวันแหละ ถึงมันจะใช้เวลาถึงมันจะนานสักนิด
เพื่อนเราบางคนในกลุ่มก็เห็นด้วยบางคนก็ไม่เห็นด้วยที่จะเข้าไปคุย
อยากขอคำแนะนำถ้าเป็นคุณจะทำยังไง ทำวิธีไหนให้มันดีขึ้น
เราอยากทำทุกทางเท่าที่เราจะทำได้ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียดายว่าไม่ได้ลองทำ
ผลมันจะเป็นยังไงก็แล้วแต่ค่ะ
พ่อแม่ฝ่ายชายไม่โอเคกับเรา **ขอคำแนะนำ**
คิดอยู่นานจะตั้งดีมั้ย แล้วก็เลือกที่จะตั้งค่ะเพราะอาจจะทำให้เจอทางออกดีๆมากขึ้น
เอาง่ายๆสั้นๆเลยนะค่ะนี้ย่อสุดๆแล้ว เลิกกับแฟนเก่าแล้วมีแฟนใหม่
แรกๆเหมือนจะไปได้ดีแต่ก็เพราะความเห็นแก่ตัวของเรา
ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆ เราเคยติดต่อกับแฟนเก่าไปไหนมาไหนกันตลอด
ทั้งๆที่แฟนเก่าก็มีแฟนใหม่ไปแล้วนะคะ
แล้วเราก็โกหกแฟนใหม่เราบอกว่าไปกับเพื่อนมั่ง พี่สาวมั่ง ไปครอบครัวมั่ง
แฟนเก่าแย่ค่ะเจ้าชู้ มากกกกให้อภัยมาหลายครั้งจนคิดว่าครั้งนี้จะไม่กลับไปอีกแน่ๆ
แฟนเก่าง้อตลอดค่ะพยายามติดต่อมา
จนเกิดความลังเลเพราะเสียดายเวลาตั้ง5ปี
สับสนค่ะ แฟนใหม่ก็รักเพราะเค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจ
อยากเริมต้นชีวิตใหม่กับคนดีๆสักคน
แต่กับแฟนเก่าก็ผูกพันค่ะอาจจะเพราะคบกันมานาน
อีกใจก็อยากกลับไปอีกใจก็กลัวจะเจ็บอีก
เพราะมันหลายครั้งมาก ถึงขั้นไปมีอะไรกับคนอื่นเราก็ยังอภัยให้เค้า
แล้วอีกเหตุผลก็คือเสียดายครอบครัวเค้าครอบครัวเค้าดีกับเรามาก
แต่มันมีข้อเสียจุดเดียวจริงๆคือเค้าเจ้าชู้
ติดต่อกับแฟนเก่าบางครั้งแฟนใหม่จับได้บ้างไม่ได้บ้างเป็นเเบบนี้อยู่เกือบเดือน
จนตัดสินใจ บอกเลิกแฟนใหม่จะกลับไปคบกับแฟนเก่าค่ะ
พอกลับไปรู้สึกแปลกๆค่ะ
รู้สึกไม่เหมือนเดิมรู้สึกว่าเราไม่ได้รักเค้าแบบนั้นแล้ว
รู้สึกว่ามันเป็นแค่ความเคยชิน
มันเป็นความรู้สึกดีในส่วนของสิ่งที่เค้าทำดีกับเรา
ตลอดเวลาที่กลับไป คิดถึงแฟนใหม่อยู่ตลอดค่ะ
บอกกับตัวเองทุกวันว่าคิดผิดตัดสินใจผิดไปจริงๆ
เสียใจค่ะอยากแก้ไข อยากกลับไปทำดีๆกับเค้า
เพราะตอนนี้เรารู้ตัวแล้วว่าเราต้องการใคร
แล้วก็กลับมาง้อแฟนใหม่ค่ะโชคดีนะคะที่เค้าให้โอกาส แต่ก็ไม่ได้ดีเสมอไป
พ่อแม่เค้าไม่โอเคกับเราแล้วจากทีแรกไปนั่งเล่นบ้านเค้าได้
ไปกินข้าวบ้านเค้า นั่งคุยกับแม่เค้าได้
กลายเป็นว่าต้องหลบๆซ่อนๆค่ะ
สภาพแวดล้อมครอบครัวเค้า เพื่อนเค้าไม่มีใครโอเคกับเรา
เราเปลี่ยนตัวเองไม่เที่ยวกลางคืน ไม่คุยกับคนอื่น ไม่แจกไลน์
ไม่เฟรนลี่ไม่ว่าจะกับเพื่อนพี่น้อง
อะไรที่ทำให้เค้าไม่สบายใจเราเลิกทำหมดเลยค่ะ
กับแฟนเก่าเรายังไม่ทำขนาดนี้
ปกติเป็นคนให้ความสำคัญกับเพื่อนมากไม่เคยปฏิเสธเพื่อนเลย
เลิกเที่ยวเพราะเค้าเลยก็ว่าได้
พอวันนึงเราอึดอัด เหนื่อย ท้อ ทะเลาะกันเรื่องที่ต้องหลบๆซ่อนๆ
เราเลยอยากจะเข้าไปคุยกับครอบครัวเค้า
อยากรู้ว่าครอบครัวเค้ามีความยังไง มันขนาดนั้นเลยหรอ
รู้นะคะว่าผิดที่ทำให้ลูกเค้าเสียใจ
เข้าใจค่ะว่าพ่อแม่เลี้ยงลูกมาก็ต้องอยากเลือกสิ่งดีๆ
ให้กับชีวิตลูกเสมอเค้าบอกเค้าทำอะไรไม่ได้
จะให้เค้าตัดขาดจากพ่อแม่เค้าหรอ
แต่เราไม่ได้หมายความว่าจะให้เค้าทำแบบนั้น
เราแค่คิดว่าวันนึงวันจะไม่ดีขึ้นเลยหรอ
ที่เรายอมอยู่แบบนี้เพราะเราคิดว่าที่ตรงนี้มันเค้า
โดยที่ไม่ได้แคร์เลยว่ามันจะอึดอัดขนาดไหน
มันจะเหนื่อยแค่ไหนทำอะไรก็ไม่ได้ได้แต่โทษตัวเองที่วันนั้นตัดสินใจผิด
เคยคิดอยากจะไปเริ่มต้นใหม่ อยากมีชีวิตปกติมีชีวิตดีๆ
แต่ชีวิตดีๆที่อยากได้ก็อยากให้มีเค้าอยู่ด้วย
อยากเข้าไปคุยกับพ่อแม่เค้าตรงๆอยากรู้เหตุผล
อยากทำให้ครอบครัวเค้าเห็นว่าเราตั้งใจพยายามเปลี่ยนตัวเอง
ให้มันดีขึ้นจริงๆนะ คนเรามันเปลี่ยนกันได้เราเชื่อแบบนั้น
เราไม่ได้หวังว่าพ่อแม่เค้าจะเปลี่ยนใจยอมรับเราได้ภายในวันสองวัน
แต่เราเชื่อว่ามันต้องมีสักวันแหละ ถึงมันจะใช้เวลาถึงมันจะนานสักนิด
เพื่อนเราบางคนในกลุ่มก็เห็นด้วยบางคนก็ไม่เห็นด้วยที่จะเข้าไปคุย
อยากขอคำแนะนำถ้าเป็นคุณจะทำยังไง ทำวิธีไหนให้มันดีขึ้น
เราอยากทำทุกทางเท่าที่เราจะทำได้ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียดายว่าไม่ได้ลองทำ
ผลมันจะเป็นยังไงก็แล้วแต่ค่ะ