ความรักการทำร้าย

สวัสดีค่ะเราเป็นผู้หญิงคนนึง
ที่คบกับผู้ชายคนนึงตอนแรกๆเขาเป็นคนดีมาก พอผ่านไป เริ่มมีเพื่อนและคนรู้จักที่เป็นผู้ชายทักมาถามเรื่องการบ้านบ้างเรื่องถามสาระทุกข์สุขดิบบ้างตามประสาคนรู้จักกัน. แฟนเรามาเห็นเขาก็ถามเราก็ตอบเขาว่าคือใครอธิบายไปเขาก็ไม่เชื่อคิดว่าเราโกหกเค้า ไม่เชื่อไม่เป็นไร ตอนนั้นเราไปหอเขาไปกลับๆทุกๆวันเวลามาเรียน ทั้งเหนื่อยและล้ามากระยะทางไม่ได้ใกล้เลย. จนเวลาผ่านไปแฟนเก่าทักเเชทในเฟสเรามาถามเราว่าเป็นไงบ้างเราก็ไม่ค่อยอยากจะคุยตอนที่แฟนเก่าทักมา แฟนใหม่อยู่ด้วยเขาเริ่มมีอาการกระชากโทรสัพออกจากมือ เขาบอกว่าเมื่อไหร่มันจะเลิกยุ่งสักที่แล้วเราก็ทะเลาะกัน เขาบอกว่าชีวิตมีแต่เรื่องผู้ชายเราเลยบอกว่าเเค่เพื่อนทักมาคุยถามเรื่องงานช่วงนั้นมีงานกลุ่ม. เขาก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีจนหลังทะเลาะกันเสร็จเขาก็เริ่มมีที่ท่าดูโทรสัพเราบ่อยบางที่ก็ยึดโทรสัพไม่ให้คุยกะใครเลยแม้เเต่เพื่อนสนิท รวมถึงแม่ด้วยเขาให้รีบคุยและรีบวาง  ทุกๆครั้งที่เรามาเรียนเขาจะชอบทักมาถามว่าทำไรอยู่พิมบ้างโทรเฟสทามบ้างด้วยความไม่เชื่อใจ  เลิกเรียนก็ต้องรีบกลับไปหาเขา วันนั้นเราจึงบอกเขาว่าเป็นแฟนกันควรให้เราได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระบ้างเราก็อยากไปโน่นนี้กะเพื่อนบ้าง  เขาบอกจะอิสระเเค่ไหนอยู่ที่โรงเรียนไม่พอหรอ เราเลยบอกว่าที่มอเเค่เราจะเรียนจะทำอะไรยังไม่มีเวลาส่วนตัวเลย  สักพักมีผู้ชายที่เคยจีบเราทักมา  มันดูโทรสัพดูเเต่เราไม่ได้ตอบคนที่ทักมาหาเราแล้วมันก็พูดว่าไหนจะเรื่องผู้ชายของอีกแล้วมันก็ให้เรากดโทรไปหาคนที่เคยมาจีบเราให้บอกไปว่าอย่ามายุ่งกะเรา เรามีแฟนแล้วเราก็ทำให้เพราะอยากให้มันสบายใจ แต่เรื่องก็ยังไม่จบมันก็หาว่าเราร่าน ไม่รู้ว่าไปหาใครมาแล้วบ้างนัดเจอใครมาแล้วเราก็บอกมันว่ามันคิดเอง เราไม่ได้ทำแบบนั้นเลยอย่าคิดเเทนเรา มันเริ่มขึ้นเสียง คุยไปคุยมาเริ่มโมโหแล้วมันก็ตบเราตบจนเลือดออก เราไม่ได้มองหน้ามันตอนพูดมันก็หาว่าเหม่อลอยไม่สนใจมันมันก็จบบีบคอคิดว่าเรากวนตีนจริงๆแล้วเรากลัว พอเราเงยหน้ามองมัน มันก็บอกกูไม่ชอบสายตาแบบนี้เลยดูมองแล้วมาก็ตบบางครั้งก็ตบหัวเราเริ่มคิดว่าถ้ามันรักเรามันไม่น่าทำแบบนี้ เราเลยพูดว่าพูดกันดีๆก็ได้ มันบอกเราว่าคนอย่างเราพูดดีไม่ได้อะไรหรอก จนเวลาก็เริ่มดึกสักพักมันก็อารมเย็นแล้วบอกว่าขอโทษ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่มันบอกเราว่าที่โดนเพราะเป็นคนทำน่ะ วันต่อมามันก็มีเรื่องอีกเรื่องกลับมาหอมาช้ามั้ง เรื่องที่เราทำเเต่การบ้านเราไม่เข้าใจเราเรียนเรามีการบ้านน่ะเราก็อยากทำไม่อยากมาทำวันเสาร์อาทิต มันก็บอกว่ามาที่หอกูเเค่มาทำการบ้านหรอเราเลยบอกว่าป่าวเเค่มันมันมีการบ้านเลยอยากทำให้เสร็จไปไม่อยากมีงานค้าง  เราเลยต้องวางงานเพื่อดูหนังออนไลน์กะมัน  จนเวลาผ่านไปเราตามงานเรียนไม่ทัน เราเครียดปวดหัว อยากกลับมาอยู่ตัวเองเพราะอยากทำการบ้าน มันเลยบอกเราว่าเราจัดสรรเวลาไม่เป็นเองแหละ งานเลยค้างเราเลยบอกว่าเราอยู่หอมันจะทำงานไรก็พูดล่ะ เวลาเราทำงานมีเพื่อนผญในกลุ่มทักมาคุยด้วยเราก็ชอบทำงานไปตอบไปด้วยมันเห็นมันก็เลยหงุดหงิด บอกเราว่าทำงานก็คือทำงาน สรุปก็คือเราก็ไม่ได้กลับหอ
เวลากินข้าวมันก็พูดว่าอย่ากินอ้าปากคือเราดัดฟันบางชิ้นมันใหญ่มันหุบปากไม่ได้ ห้ามกินน้ำให้หลอดดูดข้างต้องดูดหลอดกลางปาก ทุกครั้งที่กินเราจะออกก่อนเสมอแล้วเเต่มันว่าอยากจะให้ค่าข้าวเราคืนไหม  เราบอกว่าเราเป็นผญที่ที่แสร้ง มันบอกว่าให้เราเปลี่ยนศัพนามที่ใช้เรียกกะเป็นมันจากเราเธอเป็นตัวเค้าแทนช่วงนั้นมันใช้เวลายากมากที่ต้องพยายามพูด ทุกครั้งที่เราเรียกว่าเธอมันจะชอบตบปากเราแล้วบอกเราว่าไม่ชอบ เมื่อโดนทำร้ายความรู้สึกเราก็เริ่มเปลี่ยนไปเริ่มรู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่อยู่ด้วย มีครั้งนึงมันโทรมาแล้วเราพักเที่ยง ไม่ค่อยได้ว่างคุยกะมันแล้วเราอยากนอนหอด้วยมันบอกในสายโทรสัพว่าถ้าเราไม่ไปหามันมันจะโยนของเราแล้วเราก็พูดไปว่าไม่ไปมันโยนของเราทิ้งจริงๆทั้งแอคเทอเนอ กระเป๋าของอื่นๆ เเต่เราก็ยังให้อภัยมัน ทุกครั้งที่คุยกัน มักมีปากเสียงกันเพราะมันไม่เข้าใจเราเอาแต่ความคิดมันมันก็ทำร้ายเราเพิ่มขึ้นตามตบมีบีบคอเอาหัวกระแทงกำแพง เราเสียใจมากที่เจอแบบนี่ แต่เราก็ทน จนปิดเทอมมันชวนไปเที่ยวเราก็ไปแต่โดนทำร้ายอีกเรากลายเป็นคนที่ไม่ค่อยจะอยากคุยกะมันเลย  มันชอบหาว่าเราเบลอ พอมันพูดว่าชอบเบลอว่ะมันก็จะมองหน้า จนไปเที่ยวกันอีกรอบไปที่เกาะเราหนีกลับก่อน มันก็โทรมาร้องไห้บอกคิดได้แล้วจะไม่ทำร้ายเราอีกแล้วเราไม่รู้ว่าควรเชื่อมันดีไหม เเต่ล่าสุดคือเราไปเล่นกับรุ่นพี่ที่แผนกแต่เขาดันเป็นผชเค้าเดินมาทักมาคุยเฉยมันก็เห็นมันคือความปกติอยู่เเล้วเเต่มันหาว่าร่านซึ่งเราเป็นคนนิสัยอัธยาดีคุยได้กับทุกคนแล้ว เราก็ซื้อไอติมให้มัน แต่มันพูดว่ากูไม่เอาหรอกของอ่ะแล้วเเตะไอติม เขามีอารมณ์ขึ้นๆลงๆแต่ตอนนี้ยังไม่ทำร้ายเรา อีกใจนึงเราก็อยากทิ้งมันสงสารมัน แต่อีกใจเราก็อยากไปให้พ้นๆ เราควรทำไงดี