ขอหยาบคายนิดนะคะ คือตอนนี้ปรี๊ดแตกนิดหน่อย
คือด้วยความที่ปกติเราจะเป็นคนง่ายๆไม่ค่อยอะไรกะใครมากมั่ง ใครจะทำไรก็ทำ ค่อนข้างหยวน
คนที่อยุ่รอบตัวนี่ก็จะแบบสามารถแสดงอารมณ์และเป็นตัวของตัวเองได้เต็มที่ (ซึ่งเรามักจะเข้าใจ ถ้ามันเป็นกิริยาที่เข้าใจได้)
แต่ พอเวลาที่เราอยากแสดงตัวตนของตัวเองบ้าง คนรอบตัวจะไม่ค่อยเข้าใจเรา ซึ่งเค้าก็จะมาพูดว่าต่อหน้าแสดงกิริยาให้เรารู้ว่าเค้าไม่พอใจ
(อย่างที่บอกว่าปกติเราไม่ค่อยอะไรก็จะพยายามพูดเหตุผลว่าที่เราไม่ทำเพราะ.... แต่เค้าก็จะไม่เข้าใจและต่อว่าต่อ)
ที่มาตั้งกระทู้นี้ คืออยากทราบว่า ทำไมเราพยายามเข้าใจคนอื่น แต่คนอื่นไม่พยายามเข้าใจธรรมชาติของเราบ้างอ่ะคะ
หรือ มันเป็นที่ตัวของเค้าละเลิกคบมันไปซะ ดีคะ?
ปล. เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เกิดขึ้นครั้งแรกๆ เจอมานับไม่ถ้วนจนสุดจะทนละค่ะ
ปลล. หรือเราควรต้องปรับอะไรในตัวเราเพิ่มมั้ยคะ?
ใครเคยหงุดหงิดคนใกล้ตัวถึงขั้นอยากจะตัด:)ออกไปจากชีวิตมั่ง
คือด้วยความที่ปกติเราจะเป็นคนง่ายๆไม่ค่อยอะไรกะใครมากมั่ง ใครจะทำไรก็ทำ ค่อนข้างหยวน
คนที่อยุ่รอบตัวนี่ก็จะแบบสามารถแสดงอารมณ์และเป็นตัวของตัวเองได้เต็มที่ (ซึ่งเรามักจะเข้าใจ ถ้ามันเป็นกิริยาที่เข้าใจได้)
แต่ พอเวลาที่เราอยากแสดงตัวตนของตัวเองบ้าง คนรอบตัวจะไม่ค่อยเข้าใจเรา ซึ่งเค้าก็จะมาพูดว่าต่อหน้าแสดงกิริยาให้เรารู้ว่าเค้าไม่พอใจ
(อย่างที่บอกว่าปกติเราไม่ค่อยอะไรก็จะพยายามพูดเหตุผลว่าที่เราไม่ทำเพราะ.... แต่เค้าก็จะไม่เข้าใจและต่อว่าต่อ)
ที่มาตั้งกระทู้นี้ คืออยากทราบว่า ทำไมเราพยายามเข้าใจคนอื่น แต่คนอื่นไม่พยายามเข้าใจธรรมชาติของเราบ้างอ่ะคะ
หรือ มันเป็นที่ตัวของเค้าละเลิกคบมันไปซะ ดีคะ?
ปล. เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เกิดขึ้นครั้งแรกๆ เจอมานับไม่ถ้วนจนสุดจะทนละค่ะ
ปลล. หรือเราควรต้องปรับอะไรในตัวเราเพิ่มมั้ยคะ?