อยากระบายคะ แต่ไม่รู้จะไปที่ใหนดี ฝากที่นี่เข้ามาอ่าน เม้น กันได้นะคะ

อยากระบาย อยากพูด แต่ไม่อยากพูดให้ใครฟังหรือพูดจนใครไม่อยากฟังแล้ว แต่ความเจ็บมันก็ยังไม่หายสักที่ คือ เลิกกับแฟนที่คบกันมา 4 ปี เค้าเรียนจบก่อนเรา 2 ปี ส่วนเราเรียนอยู่ แต่ตอนนี้ใก้ลจะจบแล้วเหลืออีกแค่ไม่กี่วัน..แค่รอสอบ...เค้าเป็นคนไม่ชอบให้เราเที่ยวคะตอนที่เราเรียนแล้วเขาทำงานในระหว่างสองปี เราทะเลาะกันเรื่องนี้ตลอด โกรธกัน บอกเลิกกันบ่อยมาก หายไปสามสี่วัน แต่ก็กลับมาดีกันทุกครั้ง แต่หลังมาที่เราใก้ลจะจบเราก็เลิกเที่ยวเพราะเขาแล้วนะคะ เราบอกเค้าว่าเราจะไปเที่ยวแล้ว แต่พอวันใก้ลจะจบมหาลัยมีงาน บายเนียร์ ปัจฉิม เพื่อนๆเขาก็ฉลองกันกินกันแบบใก้ลจะจบจะไม่ได้เจอกันจะแยกย้ายกันแล้ว เขาก็มีกินกันในกลุ่ม เราก็อยากจะไปฉอลงกับเพื่อนๆตามวัย มหาลัยนะคะ ก็เลยทะเลาะกัน เค้าบอกเราทำไม่ได้หรอกเลิกเที่ยวไม่ได้หรอกบอกแบบนี้หลายรอบแล้วทำไม่ได้สักทีแต่ทะเลาะกันแรงอยู่นะคะ คุยกันทางโทรศัพท์คะ เขาก็บอกเลิกกันเถอะ เหมือนทุกครั้ง เราก็ไม่โทรไม่ทัก อะไรเลยคะเค้าก็ไม่คะ ไม่เข้าใจคะถึงเราจะบอกว่าเราจะไม่กินไม่เที่ยวแล้ว เราก็ทำได้นะคะเราไม่ไปเลยคะ แต่นี้เรียนจะจบแล้วเราขอไปกินกับเพื่อนๆบ้างไม่ได้เลยหรอคะ มันจะยืดหยุ่นให้กันบ้างไม่ได้เลยหรอ อะไรจะซื่อตรงขนาดนั้น เค้าไม่ฟังเหตูผลกันเลยคะ
             สิ่งที่อึดอัดใจ เรารอที่จะเรียนจบแล้วมาอยู่ด้วยกัน เราคบกันพ่อแม่คุยกันแล้วคะ พุดง่ายๆก็คือเราหมั้นกันแล้วคะ  ทะเลาะกันมาเลิกกันมาก็หลายรอบพูดให้เพื่อนฟังจนเพื่อนไม่อยากจะฟังแล้วคะว่าเลิก เดี๋ยวก็กลับไปดีกัน จนเพื่อนเบื่อคำนี้แล้วคะ แต่รอบนี้มันนานแล้วคะที่ไม่มีการติดต่อกัน มันไม่เหมือนทุกครั้ง รอวันที่จะเรียนจบแล้วมาอยู่เป็นครอบครัวด้วยกัน 2ปีคะ อีกแค่ 3 วันที่เหลือมีงานต่างๆที่มอ ฉลองกันบ้าง ทำไมเค้าไม่ทนอีกนิดเหมือนที่รอมาทั้งหมดไม่มีความหมาย วาดอนาคตไว้ แต่สุดท้ายพังทลายหมด มันเจ็บตรงนี้คะ อีกแค่ 3 วัน  2 ปีที่รอมาไม่มีความหมายเลยคะ ต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยไม่มีเค้าคะ