สวัสดีพี่น้องทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ
จขกท.เป็นนศ. เรียนอยู่มหาลัยฯได้เงินเดือนนึงประมาน 4,xxx บางเดือนก้ได้ไม่ถึงต้องจ่ายค่าเน็ตบ้านที่ตัวเองไม่ค่อยจะได้ใช้รวมกับค่าโทรศัพท์แล้วก็ 1,100 กว่า (ฐานะที่บ้านก็อยู่ในระดับกลางๆ) มีพี่ครับ(ทำงานแล้ว) ค่าใช้จ่ายในบ้านผมเข้าใจว่าก็ต้องช่วยกันแต่แล้วทำไมคนที่ได้เงินเดือนละหมื่นกว่าไม่ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายอะไรเลย พ่อจ่ายค่าไฟแม่จ่ายค่าน้ำตัว จขกท.เองจ่ายค่าเน็ต พี่สาวจ่าย...(ค่าติ่งดาราเกาหลีแถมทุกครั้งที่จะจ่ายก็ลำบากเราอีกต้องจองบัตรให้) ปกติค่าเน็ตบ้านแม่จะเป็นคนรับผิดชอบแต่ไม่รู้เมื่อไหร่ทำไมอยู่ดีๆกลายเป็น จขกท. รับผิดชอบทั้งๆที่ไม่ได้ใช้อะไรมากมายเลย(ใช้กันทั้งบ้านยกเว้น จขกท.) พอไม่จ่ายก็จะโดนบ่น เคยพูดกับพี่แล้ว
บทสนทนา
จขกท. : เออค่าเน็ตอ่ะช่วยๆกันออกได้ไหม คนเดียวก้ไม่ไหวเหมือนกัน
พี่ : อ่าว!! ก็ปกติแม่ออกไม่ใช่หรอก็ให้แม่ออกไปสิ
จจกท. : (อึ้งไปสักพักนึง) อืมดี เห็นแก่ตัวดี แล้วแต่จิตสำนึกละกัน
หลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้อีก เพราะคุยกับคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไร...
จขกท. ก็เห็นว่าแม่จ่ายค่าน้ำแล้ว กลับมาก็บ่นว่าเน็ตบ้านทำไมใช้ไม่ได้ พอถึงเวลา จขกท. อธิบายก็ไม่ฟัง แล้วก็จะใช้อารมณ์ใส่ตลอด
ส่วนพ่อ จขกท. ก็เห็นว่าเออ ทำงานมาเหนื่อยแล้วช่วยอะไรได้ก็พยายามช่วยเต็มที่ ไม่มีปัญหาอะไรกัน
ทุกคนมีเรื่องเครียดหรือมีอารมณ์อะไรมาก็จะมาลงกันที่บ้านซึ่งแน่นอนครับ จขกท. ไม่มีสิทธิพูดอะไรหรือแสดงความคิดเห็นอะไร เพราะพูดอะไรไปก็ไม่มีใครฟัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน ปัญหาส่วนตัว หรืออะไรที่ไปเจอมา ทุกคนจะคุยกันแค่ 3 คน(เหมือนเป็นส่วนเกิน 5555) จนทุกวันนี้มีเรื่องมีปัญหาอะไรก็เลยเลือกที่จะไม่พูด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวที่จะปรึกษา หรืออาการป่วยอะไร(ปวดหัวมาเป็นเดือนๆยังไม่มีใครรู้เลย) ไปไหนมาไหนก็จะคอยโทรตามโทรจิกตลอด ไม่เข้าใจว่าเพื่ออะไร กลัวเหรอ? ห่วงเหรอ? กลัว/ห่วงที่จะไม่มีใครให้เรียกใช้งานงั้นเหรอไม่เข้าใจ
มีช่วงนึง จขกท. ปวดหัวหนักมาก จนไม่มีแรงขยับตัวเลยที่บ้านก็ไม่รู้เรื่องไม่สนใจ จนแฟน จขกท. มาหาที่บ้านแล้วบอกว่า จขกท.มีอาการแบบนี้นะ(ไปหาหมอเลยจ้ๅคืนนั้น 2 ทุ่มแล้ว)
(เคยเก็บเงินไปหาหมอเองแล้วหมอก็เหมือนบอกส่งๆไปว่าแค่เครียดสะสม ขนาดไปหาหมอยังไม่มีใครรู้เลย55555)
สภาพตอนนี้ จขกท. เหมือนเป็นที่ทิ้งอารมณ์ของทุกคนในบ้านไม่มีแม้แต่อิสระในการพูด คิด หรือทำอะไร น้อยใจนะที่ต้องรู้สึกแบบนี้กับที่บ้านตัวเอง
ขอตัดจบละกันครับเดี๋ยวจะร้องไห้ 5555
แต่ละคนแต่ละบ้านก็มีปัญหาแตกต่างกันไป...เข้าใจดีแต่ทำแบบนี้มันถูกเหรอ....
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ครับ
แค่ขอพื้นที่ระบายเฉยๆครับ หากมีข้อเสนอแนะอย่างไรก็น้อมรับครับ
จขกท.เป็นนศ. เรียนอยู่มหาลัยฯได้เงินเดือนนึงประมาน 4,xxx บางเดือนก้ได้ไม่ถึงต้องจ่ายค่าเน็ตบ้านที่ตัวเองไม่ค่อยจะได้ใช้รวมกับค่าโทรศัพท์แล้วก็ 1,100 กว่า (ฐานะที่บ้านก็อยู่ในระดับกลางๆ) มีพี่ครับ(ทำงานแล้ว) ค่าใช้จ่ายในบ้านผมเข้าใจว่าก็ต้องช่วยกันแต่แล้วทำไมคนที่ได้เงินเดือนละหมื่นกว่าไม่ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายอะไรเลย พ่อจ่ายค่าไฟแม่จ่ายค่าน้ำตัว จขกท.เองจ่ายค่าเน็ต พี่สาวจ่าย...(ค่าติ่งดาราเกาหลีแถมทุกครั้งที่จะจ่ายก็ลำบากเราอีกต้องจองบัตรให้) ปกติค่าเน็ตบ้านแม่จะเป็นคนรับผิดชอบแต่ไม่รู้เมื่อไหร่ทำไมอยู่ดีๆกลายเป็น จขกท. รับผิดชอบทั้งๆที่ไม่ได้ใช้อะไรมากมายเลย(ใช้กันทั้งบ้านยกเว้น จขกท.) พอไม่จ่ายก็จะโดนบ่น เคยพูดกับพี่แล้ว
บทสนทนา
จขกท. : เออค่าเน็ตอ่ะช่วยๆกันออกได้ไหม คนเดียวก้ไม่ไหวเหมือนกัน
พี่ : อ่าว!! ก็ปกติแม่ออกไม่ใช่หรอก็ให้แม่ออกไปสิ
จจกท. : (อึ้งไปสักพักนึง) อืมดี เห็นแก่ตัวดี แล้วแต่จิตสำนึกละกัน
หลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้อีก เพราะคุยกับคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไร...
จขกท. ก็เห็นว่าแม่จ่ายค่าน้ำแล้ว กลับมาก็บ่นว่าเน็ตบ้านทำไมใช้ไม่ได้ พอถึงเวลา จขกท. อธิบายก็ไม่ฟัง แล้วก็จะใช้อารมณ์ใส่ตลอด
ส่วนพ่อ จขกท. ก็เห็นว่าเออ ทำงานมาเหนื่อยแล้วช่วยอะไรได้ก็พยายามช่วยเต็มที่ ไม่มีปัญหาอะไรกัน
ทุกคนมีเรื่องเครียดหรือมีอารมณ์อะไรมาก็จะมาลงกันที่บ้านซึ่งแน่นอนครับ จขกท. ไม่มีสิทธิพูดอะไรหรือแสดงความคิดเห็นอะไร เพราะพูดอะไรไปก็ไม่มีใครฟัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน ปัญหาส่วนตัว หรืออะไรที่ไปเจอมา ทุกคนจะคุยกันแค่ 3 คน(เหมือนเป็นส่วนเกิน 5555) จนทุกวันนี้มีเรื่องมีปัญหาอะไรก็เลยเลือกที่จะไม่พูด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวที่จะปรึกษา หรืออาการป่วยอะไร(ปวดหัวมาเป็นเดือนๆยังไม่มีใครรู้เลย) ไปไหนมาไหนก็จะคอยโทรตามโทรจิกตลอด ไม่เข้าใจว่าเพื่ออะไร กลัวเหรอ? ห่วงเหรอ? กลัว/ห่วงที่จะไม่มีใครให้เรียกใช้งานงั้นเหรอไม่เข้าใจ
มีช่วงนึง จขกท. ปวดหัวหนักมาก จนไม่มีแรงขยับตัวเลยที่บ้านก็ไม่รู้เรื่องไม่สนใจ จนแฟน จขกท. มาหาที่บ้านแล้วบอกว่า จขกท.มีอาการแบบนี้นะ(ไปหาหมอเลยจ้ๅคืนนั้น 2 ทุ่มแล้ว)
(เคยเก็บเงินไปหาหมอเองแล้วหมอก็เหมือนบอกส่งๆไปว่าแค่เครียดสะสม ขนาดไปหาหมอยังไม่มีใครรู้เลย55555)
สภาพตอนนี้ จขกท. เหมือนเป็นที่ทิ้งอารมณ์ของทุกคนในบ้านไม่มีแม้แต่อิสระในการพูด คิด หรือทำอะไร น้อยใจนะที่ต้องรู้สึกแบบนี้กับที่บ้านตัวเอง
ขอตัดจบละกันครับเดี๋ยวจะร้องไห้ 5555
แต่ละคนแต่ละบ้านก็มีปัญหาแตกต่างกันไป...เข้าใจดีแต่ทำแบบนี้มันถูกเหรอ....
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ครับ