สวัสดีครับทุกคน
ขอบอกก่อนเลยว่า ในชีวิตนี้ไม่คิดเลยว่าจะได้มาอยุ่ตรงจุดที่มาตั้งกระทู้ในพันทิป
ปัญหาของผมมันมีอยู่ว่า
ผมกับแฟนคบกันมาสักระยะนึงละครับประมานสองปีกว่าได้ ความรักของผมกับแฟนเป็นแบบระยะไกลกัน เจอกันได้ก้ตอนวันหยุดยาวๆ ผมจะไปหาทุกครั้งที่มีวันหยุดและเป็นวันหยุดยาวๆ สองถึงสามครั้ง ต่อ ปี
ในระหว่างที่เราสองคนอย่างห่างกัน ผมกับเค้าก้ให้เวลากันเกือบตลอดเวลา คุยวีดีโอตลอดทั้งวันยกเว้นตอนไปทำงานข้างนอกถ้าอยุ่บ้านก้ยาวๆไป ตอนกลางคืนก้เปิดกล้องไว้บ้างเพราะแฟนอยากตื่นมาเจอเรา ผมก้ไม่ได้เกี่ยงอะไรกับการที่ยอมทำให้แบบนี้ เพราะแฟนเรากับเราก้ตัดสินใจคบกันมาทั้งๆที่รู้ว่าต้องห่างกัน ผมก้ต้องสนองความต้องการของเค้าให้เค้าสบายใจ อันนี้คร่าวๆอยากให้เห็นภาพว่าคบกันยังไงนะครับ
จะขอข้ามหลายๆเรื่อง มาให้ตรงประเด็นตอนนี้ คือว่า ผมอึดอัดที่การที่ผมอยากมีเวลาส่วนตัวทำอะไรที่อยากทำบ้างมันเหมือนจะยากสำหรับผมไปแล้ว ผมอยากจะออกไปไหนไปทำอะไรหรืออยุ่บ้านอยากอยุ่คนเดียวดูหนังเงียบๆเล่นเน็ตบ้าง อยากจะได้สักนิดสักหน่อย ผมเคยคุยเคยเคลียกันแล้วแต่มันกลับกลายเป็นว่า ผมกลายเป็นคน "เห็นแก่ตัว" ผมก้ยอมรับฟัง รับทุกอย่างที่เค้าส่งมาให้ จนผมก็คิดว่า ผมเป็นคนเห็นแก่ตัวจริงๆ ผมพยายามไม่ทำอะไรหลายๆอย่างที่เค้าไม่ชอบให้ผมทำ แฟนผมเค้าก้ไม่ทำอะไรที่ผมไม่ชอบ เพื่อความแฟร์ๆ ซึ่งตรงนี้มนเหมือนกับการปิดกั้นแล้วอยุ่ในกะลาทั้งคู่ (ผมคิดแบบนี้) อยางเช่นเค้าไม่ออกไปไหนเพระว่าเค้าเห็นผมก้ไม่ได้ไปไหน ซึ่งจริงๆแล้วผมอยากให้เค้าออกไปไหนก้ได้ผมเชื่อใจ ไม่ได้จะไม่พอใจจะไปไหนกับเพื่อนแค่ไปไหนกับใครบอกมาให้ชื่นใจก้พอ แฟนผมเป็นคนขี้หึงคับ ผมให้อิสระเค้าในการดูไลน์หรือเฟสทุกอย่าง ตามใจเค้า ตอนแรกผมก้เคยขอเค้าดูบ้าง แต่หลังๆผมคิดอย่างเดียวว่าผมต้องเชื่อใจเค้าไม่อยากกีดกันอะไรเค้าผมก้ไม่คยขอดูอะไรอีก ซึ่งจุดนี้แหละที่แบบผมให้เค้าเต็มที่แล้วนะจะเช็คจะอะไรผมก้ไม่ว่า
ในใจก้อยากให้เชื่อใจกันบ้าง แต่บางทีเรื่องอย่างผมตอบแชทช้า ไม่รับโทรศัพท์ อะไรแบบนี้ทั้งๆที่บางทีไม่เห็นไม่ว่าง ผมก้ต้องง้อ เพราะค้าจะนึกไปว่าผมไปคุยกับใครอะไรหรือป่าว
เอาเป็นว่าผมก้ยอมส่วนใหญ่ ยอมให้เค้าว่าทุกอย่างเรียบร้อยก่อนผมพูดอะไรไปก้ฟังแต่ไม่ค่อยรับความจริง ผมก้รับสภาพนี้มานานพอสมควร จนหลังๆมานี้ผมอยากมีพื้นที่ส่วนตัวเพราะไม่ให้ตัวผมเองเบื่อกับชีวิตตัวเองมากเกินไป ที่ผมเคยคุยเคยเคลียประมานว่า ผมขอฟิกส์เวลาคุยหรือตั้งเกณขึ้นมาว่าช่วงไหนจะคุยหรือช่วงไหนขอทำอะไรตามใจตัวเอง แต่ผมก้ได้คำตอบมาอารมว่า แล้วเราหละจะให้เราทำอะไรอยุ่คนเดียวให้รอ อะไรบราๆประมานนี้อะครับ ถ้าไม่เข้าใจก้ อารม ต้องมีเวลาให้เค้ามากๆ ซึ่งจริงๆทั้งวันตั้งแต่ตื่นผมก้ทั้งคุยทั้งเห็นกันมาตลอดอาจจะไม่ได้ชวนคุยตลอดเวลาเพราะเวลาส่วนใหญ่ที่อยุ่บ้านผมไม่ได้ทำอะไรเลยไม่มีอะไรจะคุยจริงๆ (ตรงนี้เคยทะเลาะและเคยบอกไปแบบเมื่อกี่ว่าอยุ่บ้านจนไม่มีอะไรจะคุย ก้ได้คำตอบมาว่าเราก้อยุ่บ้านเหมือนกันไม่ได้ทำอะไรเหมือนกันยังหาไรมาคุย)
ไม่ว่าจะเรื่องไหนผมพยายามเอาเหตุและผลขึ้นมาก่อนเสมอแต่มันไม่ทำให้อะไรมันดูดีขึ้นมาสักเท่าไหร่ นอกจากผมต้อง ยอม ยอมทำอะไรที่ไม่อยากทำ ผมรักตัวเองมากกว่าผมรุ้ตัว แต่เค้าก้อยากให้ผมเห็นเค้าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปเลย แต่ผมก้พยายามทำหลายๆอย่างที่ไม่เคยทำ ก้ทำให้ทั้งฝืนและไม่ฝืนบ้างให้เค้าสบายใจๆ แต่ท่ามีอะไรผิดไม่พอใจสักหน่อยกะคงเปนเรื่องใหญ่บ้างท่าผมเถียงกลับ
ถึงจุดนี้ขอบคุนทุกคนที่อ่านมาจนจบ ให้ผมได้ระบาย มีอีกหลายเรื่องหลายอย่างแต่ผมขอหยิบมาแค่ส่วนนึง ส่วนที่อึดอีดจนผมต้องมาโพสกระทุ้ เพราะอยากรุ้ว่าทำอย่างไรดี ที่ไม่ใช่ให้เลิกกัน อยากได้ประโยคหรืออะไรก้ตามที่ช่วยให้ชีวิตคุ่ของผมมันดีขึ้น ให้เค้าเช้าใจผมหน่อย เพราะผมไม่อยากได้คำตอบเดิมๆที่เหมือนมาประชดผมกลับจนผมต้องหยุดหรือยอมความต้องการนั้นๆ
ผมมีปัญหากับความรักที่ทำให้อึดอัด
ขอบอกก่อนเลยว่า ในชีวิตนี้ไม่คิดเลยว่าจะได้มาอยุ่ตรงจุดที่มาตั้งกระทู้ในพันทิป
ปัญหาของผมมันมีอยู่ว่า
ผมกับแฟนคบกันมาสักระยะนึงละครับประมานสองปีกว่าได้ ความรักของผมกับแฟนเป็นแบบระยะไกลกัน เจอกันได้ก้ตอนวันหยุดยาวๆ ผมจะไปหาทุกครั้งที่มีวันหยุดและเป็นวันหยุดยาวๆ สองถึงสามครั้ง ต่อ ปี
ในระหว่างที่เราสองคนอย่างห่างกัน ผมกับเค้าก้ให้เวลากันเกือบตลอดเวลา คุยวีดีโอตลอดทั้งวันยกเว้นตอนไปทำงานข้างนอกถ้าอยุ่บ้านก้ยาวๆไป ตอนกลางคืนก้เปิดกล้องไว้บ้างเพราะแฟนอยากตื่นมาเจอเรา ผมก้ไม่ได้เกี่ยงอะไรกับการที่ยอมทำให้แบบนี้ เพราะแฟนเรากับเราก้ตัดสินใจคบกันมาทั้งๆที่รู้ว่าต้องห่างกัน ผมก้ต้องสนองความต้องการของเค้าให้เค้าสบายใจ อันนี้คร่าวๆอยากให้เห็นภาพว่าคบกันยังไงนะครับ
จะขอข้ามหลายๆเรื่อง มาให้ตรงประเด็นตอนนี้ คือว่า ผมอึดอัดที่การที่ผมอยากมีเวลาส่วนตัวทำอะไรที่อยากทำบ้างมันเหมือนจะยากสำหรับผมไปแล้ว ผมอยากจะออกไปไหนไปทำอะไรหรืออยุ่บ้านอยากอยุ่คนเดียวดูหนังเงียบๆเล่นเน็ตบ้าง อยากจะได้สักนิดสักหน่อย ผมเคยคุยเคยเคลียกันแล้วแต่มันกลับกลายเป็นว่า ผมกลายเป็นคน "เห็นแก่ตัว" ผมก้ยอมรับฟัง รับทุกอย่างที่เค้าส่งมาให้ จนผมก็คิดว่า ผมเป็นคนเห็นแก่ตัวจริงๆ ผมพยายามไม่ทำอะไรหลายๆอย่างที่เค้าไม่ชอบให้ผมทำ แฟนผมเค้าก้ไม่ทำอะไรที่ผมไม่ชอบ เพื่อความแฟร์ๆ ซึ่งตรงนี้มนเหมือนกับการปิดกั้นแล้วอยุ่ในกะลาทั้งคู่ (ผมคิดแบบนี้) อยางเช่นเค้าไม่ออกไปไหนเพระว่าเค้าเห็นผมก้ไม่ได้ไปไหน ซึ่งจริงๆแล้วผมอยากให้เค้าออกไปไหนก้ได้ผมเชื่อใจ ไม่ได้จะไม่พอใจจะไปไหนกับเพื่อนแค่ไปไหนกับใครบอกมาให้ชื่นใจก้พอ แฟนผมเป็นคนขี้หึงคับ ผมให้อิสระเค้าในการดูไลน์หรือเฟสทุกอย่าง ตามใจเค้า ตอนแรกผมก้เคยขอเค้าดูบ้าง แต่หลังๆผมคิดอย่างเดียวว่าผมต้องเชื่อใจเค้าไม่อยากกีดกันอะไรเค้าผมก้ไม่คยขอดูอะไรอีก ซึ่งจุดนี้แหละที่แบบผมให้เค้าเต็มที่แล้วนะจะเช็คจะอะไรผมก้ไม่ว่า
ในใจก้อยากให้เชื่อใจกันบ้าง แต่บางทีเรื่องอย่างผมตอบแชทช้า ไม่รับโทรศัพท์ อะไรแบบนี้ทั้งๆที่บางทีไม่เห็นไม่ว่าง ผมก้ต้องง้อ เพราะค้าจะนึกไปว่าผมไปคุยกับใครอะไรหรือป่าว
เอาเป็นว่าผมก้ยอมส่วนใหญ่ ยอมให้เค้าว่าทุกอย่างเรียบร้อยก่อนผมพูดอะไรไปก้ฟังแต่ไม่ค่อยรับความจริง ผมก้รับสภาพนี้มานานพอสมควร จนหลังๆมานี้ผมอยากมีพื้นที่ส่วนตัวเพราะไม่ให้ตัวผมเองเบื่อกับชีวิตตัวเองมากเกินไป ที่ผมเคยคุยเคยเคลียประมานว่า ผมขอฟิกส์เวลาคุยหรือตั้งเกณขึ้นมาว่าช่วงไหนจะคุยหรือช่วงไหนขอทำอะไรตามใจตัวเอง แต่ผมก้ได้คำตอบมาอารมว่า แล้วเราหละจะให้เราทำอะไรอยุ่คนเดียวให้รอ อะไรบราๆประมานนี้อะครับ ถ้าไม่เข้าใจก้ อารม ต้องมีเวลาให้เค้ามากๆ ซึ่งจริงๆทั้งวันตั้งแต่ตื่นผมก้ทั้งคุยทั้งเห็นกันมาตลอดอาจจะไม่ได้ชวนคุยตลอดเวลาเพราะเวลาส่วนใหญ่ที่อยุ่บ้านผมไม่ได้ทำอะไรเลยไม่มีอะไรจะคุยจริงๆ (ตรงนี้เคยทะเลาะและเคยบอกไปแบบเมื่อกี่ว่าอยุ่บ้านจนไม่มีอะไรจะคุย ก้ได้คำตอบมาว่าเราก้อยุ่บ้านเหมือนกันไม่ได้ทำอะไรเหมือนกันยังหาไรมาคุย)
ไม่ว่าจะเรื่องไหนผมพยายามเอาเหตุและผลขึ้นมาก่อนเสมอแต่มันไม่ทำให้อะไรมันดูดีขึ้นมาสักเท่าไหร่ นอกจากผมต้อง ยอม ยอมทำอะไรที่ไม่อยากทำ ผมรักตัวเองมากกว่าผมรุ้ตัว แต่เค้าก้อยากให้ผมเห็นเค้าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปเลย แต่ผมก้พยายามทำหลายๆอย่างที่ไม่เคยทำ ก้ทำให้ทั้งฝืนและไม่ฝืนบ้างให้เค้าสบายใจๆ แต่ท่ามีอะไรผิดไม่พอใจสักหน่อยกะคงเปนเรื่องใหญ่บ้างท่าผมเถียงกลับ
ถึงจุดนี้ขอบคุนทุกคนที่อ่านมาจนจบ ให้ผมได้ระบาย มีอีกหลายเรื่องหลายอย่างแต่ผมขอหยิบมาแค่ส่วนนึง ส่วนที่อึดอีดจนผมต้องมาโพสกระทุ้ เพราะอยากรุ้ว่าทำอย่างไรดี ที่ไม่ใช่ให้เลิกกัน อยากได้ประโยคหรืออะไรก้ตามที่ช่วยให้ชีวิตคุ่ของผมมันดีขึ้น ให้เค้าเช้าใจผมหน่อย เพราะผมไม่อยากได้คำตอบเดิมๆที่เหมือนมาประชดผมกลับจนผมต้องหยุดหรือยอมความต้องการนั้นๆ