อยากเล่าเรื่องนี้มากแต่ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังเลยมาตั้งกระทู้ เผื่อมีใครเคยเจอแบบเรา
เราไปงานบวชพี่ที่กำแพงเพรช ในวันที่เขาแห่นาคในวัดเราก็ไปนั่งอยู่ม้าหินใต้ต้นไม้ นั่งได้สักพักก็มีผช.คนนึงมานั่งตรงข้ามกะเรา ห่างกันประมาณ7-8ก้าว เราก็หันไปมอง เขาก็ยิ้มให้ค่ะ เราก็เลยยิ้มตอบ ตอนนั้นเรารู้สึกเขินมาก หันไปทีไรก็สบตาพร้อมกันทุกครั้ง จากนั้นเราป็แยกย้ายกันไปเรานึกว่าจะไม่ได้เจอกันอีก แต่ก็เจอค่ะ เช้าวันสุดท้ายที่จะกลับกรุงเทพ เราเดินไปหาร้านค้าในหมู่บ้าน เดินไปเรื่อยๆก็เจอค่ะ และเราก็เจอบ้านหลังนึงมีคน1คนนั่งอยู่หน้าบ้าน เรามองไม่เห็นค่ะว่าเป็นใครเพราะเราสายตาสั้น แต่ในใจก็อยากให้เป็นคนที่เราเจอกันในวัดวันนั้น พอขากลับเราก็เดินผ่านบ้านหลังเดิมเราก็เดินผ่านไปเฉยๆ และเราก็ได้ยินแว่วๆว่ามีคนเรียกชื่อเรา เราก็ไม่รู้ว่าเป็นใครเพราะมองก็ไม่เห็น ถ้าจะให้เป็นคนนั้นก็ไม่แน่ใจเพราะเรายังไม่เคยคุยกันจะรู้ชื่อได้ยังไง พอเราถึงบ้าน เราก็ขึ้นไปเล่นโทรศัพท์และก็เข้าแอพนึง เราเจอผช.คนนั้นที่เจอกันในวัดแอดเรามาค่ะ ตอนนั้นดีใจมาก เขาก็ทักเรามาว่าจะกลับแล้วเหรอฯลฯ และคุยไปคุยมาเขาคือคนที่เรียกชื่อเราตอนผ่านหน้าบ้านวันนั้น และเราก็คุยกันมาจนถึงวันนี้ ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกรึป่าว คิดถึงเสมอ
แปลกมั้ยค่ะ รู้สึกแบบนี้คนแรก และมาเจอกันในวัด แต่เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ
ไม่เคยรู้จักกันแต่เจอครั้งแรกก็รู้สึกชอบเลย
เราไปงานบวชพี่ที่กำแพงเพรช ในวันที่เขาแห่นาคในวัดเราก็ไปนั่งอยู่ม้าหินใต้ต้นไม้ นั่งได้สักพักก็มีผช.คนนึงมานั่งตรงข้ามกะเรา ห่างกันประมาณ7-8ก้าว เราก็หันไปมอง เขาก็ยิ้มให้ค่ะ เราก็เลยยิ้มตอบ ตอนนั้นเรารู้สึกเขินมาก หันไปทีไรก็สบตาพร้อมกันทุกครั้ง จากนั้นเราป็แยกย้ายกันไปเรานึกว่าจะไม่ได้เจอกันอีก แต่ก็เจอค่ะ เช้าวันสุดท้ายที่จะกลับกรุงเทพ เราเดินไปหาร้านค้าในหมู่บ้าน เดินไปเรื่อยๆก็เจอค่ะ และเราก็เจอบ้านหลังนึงมีคน1คนนั่งอยู่หน้าบ้าน เรามองไม่เห็นค่ะว่าเป็นใครเพราะเราสายตาสั้น แต่ในใจก็อยากให้เป็นคนที่เราเจอกันในวัดวันนั้น พอขากลับเราก็เดินผ่านบ้านหลังเดิมเราก็เดินผ่านไปเฉยๆ และเราก็ได้ยินแว่วๆว่ามีคนเรียกชื่อเรา เราก็ไม่รู้ว่าเป็นใครเพราะมองก็ไม่เห็น ถ้าจะให้เป็นคนนั้นก็ไม่แน่ใจเพราะเรายังไม่เคยคุยกันจะรู้ชื่อได้ยังไง พอเราถึงบ้าน เราก็ขึ้นไปเล่นโทรศัพท์และก็เข้าแอพนึง เราเจอผช.คนนั้นที่เจอกันในวัดแอดเรามาค่ะ ตอนนั้นดีใจมาก เขาก็ทักเรามาว่าจะกลับแล้วเหรอฯลฯ และคุยไปคุยมาเขาคือคนที่เรียกชื่อเราตอนผ่านหน้าบ้านวันนั้น และเราก็คุยกันมาจนถึงวันนี้ ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกรึป่าว คิดถึงเสมอ
แปลกมั้ยค่ะ รู้สึกแบบนี้คนแรก และมาเจอกันในวัด แต่เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ