แม่ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ

คือตอนนี้เราเครียดมากๆเลยค่ะ แม่เราเหมือนเป็นโรคประสาทอ่อนๆ เราไม่รู้ว่าแม่เราเป็นรึเปล่า คือแม่เราจะเป็นคนที่เครียดกับทุกๆเรื่อง จะหงุดหงิดอารมณ์เสียบ่อยมาก เวลาหงุดหงิดจะชอบด่าคำหยาบคาย เช่นเวลาขับรถ จะสบถคำหยาบคายมากที่สุดค่ะ สัตว์ทุกชนิดออกมาหมด เราอยู่ด้วยละเครียดมากๆ จนบางทีเราคิดว่าเราจะประสาทตามเขาไหม งานบ้านแม่จะไม่ทำเลย อันนั้นเราเข้าใจ เราทำให้ได้ แต่แม่จะด่าทุกคนในบ้านตลอดว่าไม่ทำงานบ้าน บ้านรกสกปรกก็อยู่ไปได้ แม่จะถูอยู่ที่เดียวคือห้องที่แม่นอน แม่เราอยู่บ้านทั้งวัน เราออกไปทำงาน พอกลับมาแม่ก็จะใช้เราทำนู่นทำนี่ เราบอกขอพักแปปนึง แม่ก็จะหงุดหงิด ด่าเราแบบให้เราได้ยิน เราอยู่กับแม่เราใช้ความอดทนมากๆ เราเครียดมากๆ แต่ก่อนแม่ไม่เคยหยาบคายขนาดนี้ แต่เดี๋ยวนี้แม่หยาบคายมากๆ ทุกวันจะมีคำว่า ไม่น้อยกว่าสิบครั้ง หงุดหงิดทุกสิ่งบนโลก มองโลกในแง่ร้าย แม่เราชอบด่าเพื่อนบ้านให้เราฟัง บางครั้งก็ออกไปหน้าบ้านไปด่าดังๆเหมือนอยากให้เขาได้ยิน แม่ชอบทำตัวเหมือนไม่กลัวใคร บางวันอยู่ๆแม่อยากจะโกรธก็โกรธ ไม่พูดกับใคร พูดกับแค่หมาแมว พูดอยู่กับหมาแมวจริงๆค่ะ ทั้งวัน ใครพูดด้วยก็ไม่พูด แต่บางทีแม่เราอารมณ์ดี ก็ดีกับเรามากๆ พูดเล่นด้วย ทำอาหารให้กิน แต่จะดีไม่เกินหนึ่งวันก็จะต้องมีเรื่องให้หงุดหงิด แม่ชอบด่าว่าคนนู้นไม่ดีคนนี้ไม่ดีตลอด ตอนแรกๆเราก็เชื่ออย่างงั้น แต่ตอนนี้เราคิดว่าแม่เราคิดมากไปเองรึเปล่า ชอบคิดว่าเพื่อนบ้านจ้องมองตัวเองอยู่ตลอดเวลา หาว่าอิจฉา คิดว่าทุกคนจะคิดไม่ดีกับตัวเอง จนตอนนี้คนรอบข้างไม่มีใครคบแม่เราเลย แม่แต่น้าเราก็ไม่ค่อยคุยกับแม่ พ่อเราก็ไม่คุย เราไม่รู้ว่าแม่เป็นวัยทองหรือเป็นโรคประสาทกันแน่ แต่ก่อนแม่ก็เป็นแต่ไม่เป็นหนักขนาดนี้ ทุกวันนี้แม่เป็นหนักมาก เราอยู่ด้วยแล้วเครียดจนเหมืแนจะเป็นประสาท เราควรทำยังไงดีคะ แม่เราเป็นคนไม่ฟังใคร เราเคยบอกแม่แบบดีๆมากๆ แม่เราก็จะด่าเรา หาว่าเราเข้าข้างคนอื่นมากกว่าแม่ อยากให้แม่เลิกมองโลกในแง่ร้ายแม่จะได้มีความสุขกับชีวิตบ้าง เลิกพูดคำหยาบคายบ้าง ละถ้าแม่เป็นวัยทองนี่จะหายได้ไหมคะ อีกนานไหมกว่าจะหมดวัยทอง