เมื่อกลายเป็นคนเเปลกหน้า ในสายตาคนที่เราเเอบชอบ เราควรทำตัวอย่างไร

มีใครเคยรู้สึกดีกับคนที่เราเคยเป็นคู่กัดกันบ้างไหม โดยไม่รู้ว่าความรู้สึกดีนั้นเกิดขึ้นตั้งเเต่เมื่อไหร่ จนนับตั้งเเต่วันที่เราไม่มีเค้า ทำให้รู้สึกขาดอะไรไปบางอย่าง ซึ่งสิ่งนั้นไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้ ทั้งที่เเต่ก่อน เค้าชอบหาเรื่องเเกล้งเรา สารพัด ยกตัวอย่างเช่น ในสถานการณ์ เราขอคำปรึกษาเรื่องสภาพผิวหน้าจากเค้า
เรา >>คุณครูค่ะ ใช้ผลิตภัณฑ์ยี่ห้อไหนดีถึงจะหน้าใส
เค้า >>อ๋อ ....ลองใช้ คาเนสเทน ดูนะครับ ^^
เรา >> ด้วยความที่ไม่รู้ ว่าสิ่งที่เค้าเเนะนำคืออะไร ก็คิดว่าดี ไปถึงเกือบร้านขายยาล่ะ กำลังจะเข้าไปถามเภสัช เพื่อขอซื้อยา ..พี่ที่ไปด้วยกัน สะกิด ให้เรา
หาข้อมูลจากเน็ตก่อน คือเเบบทุกคนรู้หมด ยกเว้นฉัน เอิ่มมม ....พอรู้ มีเเบบ ฮึ คุณครู รู้สึกนอยนิดหน่อย ก็นะ...ช่วงเวลาก็ผ่านไปไวมากกก เกือบทุกเสาร์ที่พวกเราจะได้รวมตัว กินข้าวด้วยกัน หลังจากเสร็จสิ้นภาระงานการสอน
ไม่รู้ใจตัวเองว่า ทำไม ตอนไหน เมื่อไหร่ เกิดดันไปรู้สึกดีกับเค้าคนนั้น เเต่ก่อนพี่ๆก็เชียร์นะ เเต่เเบบ อาจเพราะเป็นคู่กัดกันมากกว่า เจอก็ทะเลาะกันบ่อยครั้งไป  จนกระทั่ง วันนั้น เป็นวันที่พวกเราได้ไปกินข้าวเเละร้องคาราโอเกะด้วยกัน วันนี้เป็นวันที่ฉันเเอบรู้สึกดีใจมากกกกก เนื่องจากจะได้ฟังเสียงเค้าร้องเพลง อีกอย่าง ได้ร้องเพลงคู่กันด้วย คำถาม ท๊อฟฟี่ ....เเละเสียใจไปพร้อมๆกัน  ....ฉันทะเลาะกับเค้า เพียงเพราะเรื่อง บอกเค้าว่า อย่าดูเนื้อเพลงนะคุณครู พูดประโยคนี้ซ้ำๆ จนเค้าวางไมค์เเล้วเดินออกไป ก็เค้ามาปิดประตูไม่ให้ฉันเข้าไปในห้องคาราโอเกะ ตอนที่ฉันออกไปโทรศัพท์หาเเม่เเป๊ปเดียว เองนี่นา ฉันเเค่เเหย่เล่นเฉยๆนะ เเต่กลับกลายเป็นว่า เรา ทะเลาะกัน สุดท้ายฉันก็กลายเป็นคนเเปลกหน้าในสายตาเค้า ระหว่างทางกลับบ้านฝนก็ตกหนัก คือเเบบชีวิต จะมีอะไรเเย่ไปกว่านี้อีกไหมนิ
นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนเเล้วนะ กลับความรู้สึกเดิมๆ ฉันก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปดี จะหยุดชอบเค้าดีไหม หรือควรชอบต่อไป
บางครั้งก็เเอบหวังเล็กๆ ว่าเค้าจะหันมามองฉันบ้าง ทำได้เพียงเเค่เเอบห่วงใยอยู่ห่างๆ ทำเท่าที่ทำได้ เช่น เขียนโน๊ตข้อความให้กำลังใจต่างๆเเล้วก็เอาไปหย่อนที่ตะกร้าหน้ารถของเค้าบ้าง ล้างเเก้วน้ำให้เค้าบ้าง ขับรถตามเค้าบ้างในวันที่ฝนตก ไม่ก็อะไรก็ตามที่พอทำได้ก็ยินดีทำ เเม้เค้าจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม  เเค่เห็นเค้ามีความสุขฉันก็มีความสุขเเล้ว กลับการได้เป็นเเค่เพียงคนเเอบชอบ บางทีก็น้อยใจตัวเองเหมือนกันนะ ทำไม โชคชะตา ต้องทำให้ฉันผิดหวังตลอดกับเรื่องความรัก ตั้งเเต่เด็ก จนปัจจุบัน ทำได้เพียงเเค่เป็นฝ่ายเเอบชอบ ก็นะ ....เมื่อไหร่ฉันจะกลายเป็นคนที่ถูกเเอบชอบเหมือนคนอื่นๆบ้าง
ฉันก็อยากเจอรักเเท้ เหมือนอย่างที่คนอื่นใฝ่ฝัน
ภาวนา ขอให้เค้า คือคนเเรกเเละเป็นคนสุดท้าย ที่จะเดินไปพร้อมๆกัน ก็นะ เเต่ ก็ ทำได้เพียงเเค่เเอบหวังเล็กๆ

หวังว่าสักวัน ฉันคงได้เจอรักดีๆเหมือนคนอื่นบ้าง

เป็ดหัวเน่า ผู้ที่ไม่เคยสมหวังในเรื่องความรักเเม้เเต่ครั้งเดียว