ตามหัวข้อเลยผมกลับไปคบกับแฟนเก่า ซึ่งตอนเลิกกันครั้งแรกก่อนหน้านี้ มีหลายครั้งที่เคยนอกใจ แล้วทุกครั้งผมก็จับได้ว่าเธอมีคนอื่น แต่ผมยอมให้โอกาสทุกครั้ง ถ้าจะนับครั้งก็ราวๆ 4-5 ครั้ง เพื่อนๆคนรอบข้างผมก็เริ่มที่จะเตือนว่าให่เลิกไปเถอะ แต่ตอนนั้นผมเลือกที่จะให้โอกาสเธอเพราะคิดว่าเธอคงจะคิดได้ จนครั้งสุดท้ายที่เธอบอกเลิก ตอนนั้นอยู่ช่วงกีฬาสี ผมคุมสแตนเชียร์ แน่นอนว่ามันเครียดมาก ไหนจะเรื่องเรียน (ตอนนั้นอยู่มหาลัยปี2) เรื่องเพื่อนที่ทำงานกีฬาสีด้วยกัน ความคิดไม่ตรงกันหลายๆอย่าง ทุกอย่างมันโถมเข้ามา
เธอเลือกบอกเลิกในตอนนั้น ตอนที่ผมกำลังต้องการคนรับฟัง คนที่เข้าใจ คนที่ผมรู้สึกว่าคุยด้วยแล้วจะสบายใจ เธอทิ้งผมไปตอนนั้น ผมอ่อนแอไม่ได้ ผมต้องสู้ต่อ แต่ก็นะ ไม่มีใครไม่เจ็บหรอก วิธีการบอกเลิกของเธอ เธอวีดีโอคอลมา เธอพูดเป็นภาษาอังกฤษ บอกผมประมาณว่า เธอมีแฟนใหม่แล้ว ชื่ออะไรผมก็จำไม่ได้เพราะผมไม่อยากฟังในตอนนั้น ผมรีบตัดสายเธอทิ้งแล้วร้องไห้ หลังจากวางสายไม่เกิน2นาที เธอก็โทรมา แต่คนทีพูดไม่ใช่เธอ กลับเป็นแฟนชาวต่างชาติของเธอเป็นคนพูด เขาพูดภาษาอังกฤษ ประมาณว่าเป็นแฟนเธอ (จริงๆมีเหตุการณ์นอกใจก่อนนี้อีกหลายครั้ง แต่ขอไม่เล่า เล่าเฉพาะเรื่องที่ทำให้ผมต้องตั้งกระทู้นี้) ผมเสียใจร้องไห้ฟูมฟาย แต่ผมเลือกที่จะทำใจ อดทนกับมันต่อ
หลังจากนั้น3เดือนต่อมา ขึ้นปีที่3 ผมใช้ชีวิตของผมปกติเหมือนทุกๆวัน มีคนเข้ามาในชีวิต มาคุย มาแบ่งปันความรู้สึกดีๆ จนผมได้คบกับน้องปี1คนนึง (ชื่อ เค นามสมมติ) ผมคบกับเค ได้ไม่นาน แฟนเก่าผมก็กลับมาขอคืนดี มาคุยขอให้กลับมา ผมเลือกจะปฏิเสธในตอนแรก แต่เธอก็พยายามจะมาเจอ มาอยู่ด้วย จนสุดท้ายผมใจอ่อน ผมก็ไปไหนมาไหนกับเธอโดยที่เคก็ไม่รู้ แล้ววันที่ผมเลิกกับเค ผมเป็นเล่นดนตรีร้านนึง เคนัดกับเพื่อนไปกินเหล้า ส่วนแฟนเก่าเธอมาเพราะอยากเจอ ผมห้ามแฟนเก่าไม่ให้มา แต่เธอรั้นที่จะมา สุดท้ายก็เกือบมีเรื่อง เคบอกกับผมว่าถ้ายังเป็นห่วง ยังคุยกันอยู่ก็กลับไปเถอะ ผมเลือกจะสงสารและกลับไป เพราะทุกครั้งที่เธอติดต่อผมไม่ได้ จะเดือดร้อนเพื่อนผมมาก ผมตัดความรำคาญด้วยการกลับไปคบเพราะสงสารเธอ และไม่อยากให้เพื่อนรำคาญ
ผ่านไป6เดือน และ6เดือนที่ผ่านมา เธอไม่เคยนอกใจผม แต่เธอจะไม่ค่อยสนใจ ไม่สนใจ จนบางครั้งรู้สึกว่าไม่มีก็ได้ และที่สำคัญ ผมไม่เคยรู้สึกเหมือนเดิมเลยตลอดเวลาที่ผ่านมา เหมือนชีวิตไม่มีสิทธิ์เลือก เลือกไม่ได้ แต่ผมทนคบเพราะคิดว่าวันนึงมันคงจะเหมือนเดิมได้ แต่ก็ไม่ ผมตัดสินใจบอกเลิกเธอ เธอก็ยังเลือกที่จะยื้อเหมือนที่เคยทำ แต่ไม่สำเร็จ ผมยังสงสาร ยังห่วงเขาไม่เหมือนเดิม แต่เลือกที่จะไม่ตอบ ไม่คุย มันเจ็บมันเสียใจเหมือนกัน แต่ผมไม่อยากทนคบไปทั้งที่รู้สึกขัดแย้งในใจตลอดเวลา ผมไม่รู้ว่าในสิ่งที่ทำมันถูกต้องมั้ย ผมควรจัดการความคิดตัวเองอย่างไร ควรพูดอย่างไรให้เขาไม่ไปทำร้ายตัวเอง เพราะเขาจะทำทุกอย่างให้ผมมาสนใจ แม้แต่การทำร้ายตัวเอง ขอความคิดเห็นของชาวพันทิปว่าผมควรจะทำอย่างไรบ้าง
กลับไปคบกับแฟนเก่า แต่รู้ว่าวันนึงความรู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว
เธอเลือกบอกเลิกในตอนนั้น ตอนที่ผมกำลังต้องการคนรับฟัง คนที่เข้าใจ คนที่ผมรู้สึกว่าคุยด้วยแล้วจะสบายใจ เธอทิ้งผมไปตอนนั้น ผมอ่อนแอไม่ได้ ผมต้องสู้ต่อ แต่ก็นะ ไม่มีใครไม่เจ็บหรอก วิธีการบอกเลิกของเธอ เธอวีดีโอคอลมา เธอพูดเป็นภาษาอังกฤษ บอกผมประมาณว่า เธอมีแฟนใหม่แล้ว ชื่ออะไรผมก็จำไม่ได้เพราะผมไม่อยากฟังในตอนนั้น ผมรีบตัดสายเธอทิ้งแล้วร้องไห้ หลังจากวางสายไม่เกิน2นาที เธอก็โทรมา แต่คนทีพูดไม่ใช่เธอ กลับเป็นแฟนชาวต่างชาติของเธอเป็นคนพูด เขาพูดภาษาอังกฤษ ประมาณว่าเป็นแฟนเธอ (จริงๆมีเหตุการณ์นอกใจก่อนนี้อีกหลายครั้ง แต่ขอไม่เล่า เล่าเฉพาะเรื่องที่ทำให้ผมต้องตั้งกระทู้นี้) ผมเสียใจร้องไห้ฟูมฟาย แต่ผมเลือกที่จะทำใจ อดทนกับมันต่อ
หลังจากนั้น3เดือนต่อมา ขึ้นปีที่3 ผมใช้ชีวิตของผมปกติเหมือนทุกๆวัน มีคนเข้ามาในชีวิต มาคุย มาแบ่งปันความรู้สึกดีๆ จนผมได้คบกับน้องปี1คนนึง (ชื่อ เค นามสมมติ) ผมคบกับเค ได้ไม่นาน แฟนเก่าผมก็กลับมาขอคืนดี มาคุยขอให้กลับมา ผมเลือกจะปฏิเสธในตอนแรก แต่เธอก็พยายามจะมาเจอ มาอยู่ด้วย จนสุดท้ายผมใจอ่อน ผมก็ไปไหนมาไหนกับเธอโดยที่เคก็ไม่รู้ แล้ววันที่ผมเลิกกับเค ผมเป็นเล่นดนตรีร้านนึง เคนัดกับเพื่อนไปกินเหล้า ส่วนแฟนเก่าเธอมาเพราะอยากเจอ ผมห้ามแฟนเก่าไม่ให้มา แต่เธอรั้นที่จะมา สุดท้ายก็เกือบมีเรื่อง เคบอกกับผมว่าถ้ายังเป็นห่วง ยังคุยกันอยู่ก็กลับไปเถอะ ผมเลือกจะสงสารและกลับไป เพราะทุกครั้งที่เธอติดต่อผมไม่ได้ จะเดือดร้อนเพื่อนผมมาก ผมตัดความรำคาญด้วยการกลับไปคบเพราะสงสารเธอ และไม่อยากให้เพื่อนรำคาญ
ผ่านไป6เดือน และ6เดือนที่ผ่านมา เธอไม่เคยนอกใจผม แต่เธอจะไม่ค่อยสนใจ ไม่สนใจ จนบางครั้งรู้สึกว่าไม่มีก็ได้ และที่สำคัญ ผมไม่เคยรู้สึกเหมือนเดิมเลยตลอดเวลาที่ผ่านมา เหมือนชีวิตไม่มีสิทธิ์เลือก เลือกไม่ได้ แต่ผมทนคบเพราะคิดว่าวันนึงมันคงจะเหมือนเดิมได้ แต่ก็ไม่ ผมตัดสินใจบอกเลิกเธอ เธอก็ยังเลือกที่จะยื้อเหมือนที่เคยทำ แต่ไม่สำเร็จ ผมยังสงสาร ยังห่วงเขาไม่เหมือนเดิม แต่เลือกที่จะไม่ตอบ ไม่คุย มันเจ็บมันเสียใจเหมือนกัน แต่ผมไม่อยากทนคบไปทั้งที่รู้สึกขัดแย้งในใจตลอดเวลา ผมไม่รู้ว่าในสิ่งที่ทำมันถูกต้องมั้ย ผมควรจัดการความคิดตัวเองอย่างไร ควรพูดอย่างไรให้เขาไม่ไปทำร้ายตัวเอง เพราะเขาจะทำทุกอย่างให้ผมมาสนใจ แม้แต่การทำร้ายตัวเอง ขอความคิดเห็นของชาวพันทิปว่าผมควรจะทำอย่างไรบ้าง