คือเกริ่นก่อนนะคะ เรากับแฟนนับถือคนล่ะศาสนา เราเป็นพุทธ แฟนนับถืออิสลาม คบกันมาจะหกปีล่ะค่ะ ก็พอประคับประคองกันไปเพราะมีความต่างกันเยอะมาก ทะเลาะกันบ่อย แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ
เข้าเรื่องเลยล่ะกันค่ะ เวลาเราไปบ้านแฟน ในบ้านจะมีพ่อแม่แฟน พี่ชาย พี่สะไภ้และลูกชายพี่ชายแฟน เวลาที่เราไปซึ่งก็ไปมานับไม่ถ้วนล่ะค่ะ เราจะพบแต่ความสกปรก ไม่ว่าจะเป็นพื้นบ้านคือเดินไปหยาบเท้าอ้ะค่ะทั้งๆที่ปูกระเบื้อง ห้องน้ำนี่อาบน้ำไปเหม็นขี้ไก่ไป ในห้องน้ำบางทีก็มีเสื้อในพี่สะใภ้แขวนบ้าง แล้วตามพื้นก็มีขวดแชมพูหมดแล้วบ้าง ขันน้ำบ้าง ของเล่นบ้าง ฝักบัวก็วางกองกับพื้น หลอดยาสีฟันก็ไม่ปิดฝา ส่วนห้องครัวก็มีน้ำหกเลอะเทอะ มีเศษอะไรเต็มไปหมดไม่รู้
คือเราแทบจะเขย่งเท้าเดินแต่คือทำไม่ได้เสียมารยาท เสื้อผ้าใส่แล้วก็วางกองๆไว้ไม่ใส่ตะกร้า เวลาทานข้าวทุกครั้งเราจะเจอจานชามทุกใบเปียก และมัน(บางใบ)และมีเศษอะไรติดอยู่ตลอด ช้อนก็เช่นเดียวกัน ที่บ้านแฟนไม่ใช้ช้อนกลางซึ่งถ้าเราอยู่เราจะหยิบช้อนไปวางตามจานชามกับข้าวตลอดซึ่งทุกคนก็ใช้นะคะถ้าเอาไปวาง แต่!! มีคนเดียวไม่ใช้คือแม่แฟน ไม่ใช้ไม่พอเวลาตักกับข้าวที่ช้อนจะมีเศษข้าวเศษกับตลอด แล้วเวลาตักมันก็หล่นลงไปสิคะคู้ณณณ
อิฉันทำไงล่ะ ไม่กินจ้ากับข้าวชามนั้น แล้วเวลากินข้าวคือคนในบ้านทุกคนจะต้องกินแบบมือเปื้อนตลอดและกินมูมมาม แล้วแม่แฟนคือเป็นคนที่เรอดังมาก และบ่อยมาก ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติใช่มั้ย? มาที่เรื่องน้ำเปล่ากันบ้าง ที่บ้านแฟนจะกินน้ำฝนโดยไม่ได้กรองอะไรเลย คือใส่โอ่งใบใหญ่ๆเก็บไว้อ้ะค่ะ ภาชนะที่ใส่คือขวดพลาสติกซึ่งใช้มันจนเขียวคล้ำก็ไม่เปลี่ยน แล้วใครจะกล้ากิน
เวลาเราไปเราซื้อน้ำเตรียมไว้กินเองตลอด จุดพีคคือไรรู้มั้ยคะ เค้าไม่ใช้แก้วดื่มน้ำกันค่ะ ใช้อะไรนะเหรอคะ กระดกเลยจ้า คือ แล้วใครจะกินต่ออ้ะ เราเข้าใจนะว่าแม่แฟนแก่แล้วทำงานบ้านเองไม่ได้เพราะอ้วนด้วย(แต่กินข้าวเย็นไม่ต่ำกว่าสามทุ่ม) แต่พี่สะไภ้ก็ไม่เคยจะหยิบจับอะไรเลย ซึ่งใจนึงก็แอบสงสารแม่แฟนนะ เพราะมันไม่มีใครทำไง
เรายอมรับถึงบ้านเราจะไม่ใช่คนรวยอะไรแต่บ้านเราสะอาดและมีมารยาทกว่านี้มากกก บางคนอาจจะสงสัยว่าแฟนเราล่ะทำไมไม่ทำงานบ้าน แฟนเราทำงานต่างจังหวัดค่ะ แต่กลับบ้านทุกอาทิตย์ด้วยระยะทางร้อยกว่าโลเราจะเจอกับแฟนได้แค่ตอนเย็นวันศุกร์พอเช้าวันเสาร์แฟนก็กลับบ้าน แม่แฟนก็จะรอเวลาแฟนกลับบ้านก็จะใช้ตั้งแต่ถึงบ้านไม่เคยได้หยุด
ไม่ว่าจะตัดหญ้า เปลี่ยนแก๊ส ซื้อกับข้าว ซื้อดิน ซื้อต้นไม้ ย้ายต้นไม้ กวาดบ้าน ถูบ้าน พาไปกินบุญ(ซึ่งไปทุกอาทิตย์) ฯลฯ อีกเยอะ ซึ่งเอาจริงๆแล้วแฟนเราไม่มีวันหยุดหรอกค่ะ(ซึ่งเราก็นับถือใจเค้านะที่เป็นคนกตัญญู) บางคนอาจจะถามแล้วพี่ชายแฟนล่ะไปไหน ก็อยู่บ้านนั่นแหละค่ะ ทำงาน 4 วัน หยุด 3 วัน
แต่ไม่เคยทำอะไรแบบที่แฟนเราทำหรอกค่ะ เพราะเค้าขี้เกียจนอนอย่างเดียว แต่ไม่ใช่ว่าแม่แฟนไม่รักแฟนเรานะคะ รักมากกว่าใครเพราะว่าใช้แฟนเราได้คนเดียว แม่แฟนเลยต้องรอแฟนกลับบ้านทุกอาทิตย์ สิ่งที่เราจะถามคือ ครอบครัวแฟนปกติมั้ย เราเรื่องมากเกินไปหรือดัดจริตเกินไปหรือเปล่า ถ้าวันข้างหน้าแต่งงานกันแล้วเราอยู่บ้านนี้ไม่ได้แน่นอน แต่แฟนเราก็ต้องมาดูแลพ่อแม่
เราควรทำยังไงดีเพราะเสาร์อาทิตย์คงไม่ได้อยู่ด้วยกัน
เจอครอบครัวแฟนแบบนี้แปลกมั้ยคะ
เข้าเรื่องเลยล่ะกันค่ะ เวลาเราไปบ้านแฟน ในบ้านจะมีพ่อแม่แฟน พี่ชาย พี่สะไภ้และลูกชายพี่ชายแฟน เวลาที่เราไปซึ่งก็ไปมานับไม่ถ้วนล่ะค่ะ เราจะพบแต่ความสกปรก ไม่ว่าจะเป็นพื้นบ้านคือเดินไปหยาบเท้าอ้ะค่ะทั้งๆที่ปูกระเบื้อง ห้องน้ำนี่อาบน้ำไปเหม็นขี้ไก่ไป ในห้องน้ำบางทีก็มีเสื้อในพี่สะใภ้แขวนบ้าง แล้วตามพื้นก็มีขวดแชมพูหมดแล้วบ้าง ขันน้ำบ้าง ของเล่นบ้าง ฝักบัวก็วางกองกับพื้น หลอดยาสีฟันก็ไม่ปิดฝา ส่วนห้องครัวก็มีน้ำหกเลอะเทอะ มีเศษอะไรเต็มไปหมดไม่รู้
คือเราแทบจะเขย่งเท้าเดินแต่คือทำไม่ได้เสียมารยาท เสื้อผ้าใส่แล้วก็วางกองๆไว้ไม่ใส่ตะกร้า เวลาทานข้าวทุกครั้งเราจะเจอจานชามทุกใบเปียก และมัน(บางใบ)และมีเศษอะไรติดอยู่ตลอด ช้อนก็เช่นเดียวกัน ที่บ้านแฟนไม่ใช้ช้อนกลางซึ่งถ้าเราอยู่เราจะหยิบช้อนไปวางตามจานชามกับข้าวตลอดซึ่งทุกคนก็ใช้นะคะถ้าเอาไปวาง แต่!! มีคนเดียวไม่ใช้คือแม่แฟน ไม่ใช้ไม่พอเวลาตักกับข้าวที่ช้อนจะมีเศษข้าวเศษกับตลอด แล้วเวลาตักมันก็หล่นลงไปสิคะคู้ณณณ
อิฉันทำไงล่ะ ไม่กินจ้ากับข้าวชามนั้น แล้วเวลากินข้าวคือคนในบ้านทุกคนจะต้องกินแบบมือเปื้อนตลอดและกินมูมมาม แล้วแม่แฟนคือเป็นคนที่เรอดังมาก และบ่อยมาก ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติใช่มั้ย? มาที่เรื่องน้ำเปล่ากันบ้าง ที่บ้านแฟนจะกินน้ำฝนโดยไม่ได้กรองอะไรเลย คือใส่โอ่งใบใหญ่ๆเก็บไว้อ้ะค่ะ ภาชนะที่ใส่คือขวดพลาสติกซึ่งใช้มันจนเขียวคล้ำก็ไม่เปลี่ยน แล้วใครจะกล้ากิน
เวลาเราไปเราซื้อน้ำเตรียมไว้กินเองตลอด จุดพีคคือไรรู้มั้ยคะ เค้าไม่ใช้แก้วดื่มน้ำกันค่ะ ใช้อะไรนะเหรอคะ กระดกเลยจ้า คือ แล้วใครจะกินต่ออ้ะ เราเข้าใจนะว่าแม่แฟนแก่แล้วทำงานบ้านเองไม่ได้เพราะอ้วนด้วย(แต่กินข้าวเย็นไม่ต่ำกว่าสามทุ่ม) แต่พี่สะไภ้ก็ไม่เคยจะหยิบจับอะไรเลย ซึ่งใจนึงก็แอบสงสารแม่แฟนนะ เพราะมันไม่มีใครทำไง
เรายอมรับถึงบ้านเราจะไม่ใช่คนรวยอะไรแต่บ้านเราสะอาดและมีมารยาทกว่านี้มากกก บางคนอาจจะสงสัยว่าแฟนเราล่ะทำไมไม่ทำงานบ้าน แฟนเราทำงานต่างจังหวัดค่ะ แต่กลับบ้านทุกอาทิตย์ด้วยระยะทางร้อยกว่าโลเราจะเจอกับแฟนได้แค่ตอนเย็นวันศุกร์พอเช้าวันเสาร์แฟนก็กลับบ้าน แม่แฟนก็จะรอเวลาแฟนกลับบ้านก็จะใช้ตั้งแต่ถึงบ้านไม่เคยได้หยุด
ไม่ว่าจะตัดหญ้า เปลี่ยนแก๊ส ซื้อกับข้าว ซื้อดิน ซื้อต้นไม้ ย้ายต้นไม้ กวาดบ้าน ถูบ้าน พาไปกินบุญ(ซึ่งไปทุกอาทิตย์) ฯลฯ อีกเยอะ ซึ่งเอาจริงๆแล้วแฟนเราไม่มีวันหยุดหรอกค่ะ(ซึ่งเราก็นับถือใจเค้านะที่เป็นคนกตัญญู) บางคนอาจจะถามแล้วพี่ชายแฟนล่ะไปไหน ก็อยู่บ้านนั่นแหละค่ะ ทำงาน 4 วัน หยุด 3 วัน
แต่ไม่เคยทำอะไรแบบที่แฟนเราทำหรอกค่ะ เพราะเค้าขี้เกียจนอนอย่างเดียว แต่ไม่ใช่ว่าแม่แฟนไม่รักแฟนเรานะคะ รักมากกว่าใครเพราะว่าใช้แฟนเราได้คนเดียว แม่แฟนเลยต้องรอแฟนกลับบ้านทุกอาทิตย์ สิ่งที่เราจะถามคือ ครอบครัวแฟนปกติมั้ย เราเรื่องมากเกินไปหรือดัดจริตเกินไปหรือเปล่า ถ้าวันข้างหน้าแต่งงานกันแล้วเราอยู่บ้านนี้ไม่ได้แน่นอน แต่แฟนเราก็ต้องมาดูแลพ่อแม่
เราควรทำยังไงดีเพราะเสาร์อาทิตย์คงไม่ได้อยู่ด้วยกัน