ทำยังไงดี ทำแบบนี้ให้ความหวังไหมค่ะ?

คือเราปิดเทอมมีญาติอยู่ตจว.เราเลยมาหางานทำ แล้วพอเราทำงานไปได้สักพักก็มีพี่ทำงานมาคอยช่วยงานทำนู่นนี่ เหมือนจีบ แต่เราก็ปล่อยไม่ได้คิดอะไรเพราะจุดประสงมาทำงานหาเงินแล้วพี่เขาก็คอยช่วยงานเราตลอดทุกวัน พอหลังๆพี่เขาไม่ค่อยว่างก็จะโผล่มาบางช่วงแวบมาหาบ้าง แกก็จะชอบมองหน้าแล้วยิ้มชอบกวนตลอด พี่เขาเป็นคนเฮฮา อยู่ด้วยแล้วสนุกขำตลอด ชอบเล่าอะไรตลกๆ แล้วพี่ที่ทำงานคนอื่นก็ชอบล้อว่าพี่เขาชอบเรา พี่เขาก็ยอมรับ ว่าชอบแต่เราก็เฉยๆ เราคิดว่าแกคงพูดเล่น เราไม่ได้อะไรเห็นแกเป็นพี่ที่คอยช่วยตลอด รู้ว่าแกหวังดีกับเรา พอเราใกล้จะกลับบ้านพี่แกรู้แกก็ขอเบอเราแต่เราไม่ให้ พี่เขาเลยบอกขอไอดีแทนก็ได้ เขาก็ตื้อเราก็อืมพี่เขาก็นิสัยดีคุยกันคงไม่เป็นไรหรอก เขาก็คอยช่วยเราตลอดด้วย ก็เลยให้ไอดีไป หลังจากนั้นก็คุยกันมาตลอดเวลาพี่เขาไม่ได้มาที่ทำงานเขาก็จะคอยถามเราว่าวันนี้งานเยอะมั้ย เหนื่อยป่าว บางวันพี่เขาก็ซื้อข้าวมาให้เราทั้งๆที่เราไม่ได้ขอ แต่เขาซื้อมาให้เอง เราก็คุยกันทุกวันปกติ จนเราใกล้จะกลับบ้านจริงๆประมาน3วัน ก่อนกลับพี่เขาก็ชวนเราไปดูหนัง เราก็ยังไม่ให้คำตอบเพราะเราก็ไม่รู้ว่าควรไปดีไหม พี่เขาก็ยังรอคำตอบ เขาบอกเราตลอดว่าพี่เขาชอบเราเขาบอกว่าเราน่ารักดี เราก็คุยกันต่อ เขาก็ยังคงถามอยู่ว่าจะไปดูหนังกับเขามั้ย เดี๋ยวเราก็กลับแล้วเราก็สองจิตสองใจ แต่เราคิดว่า นานๆทีเราจะได้เพื่อนใหม่พี่ใหม่จากที่ทำงาน แล้วก็ไม่ได้เจอกันบ่อย ก็เลยตกลงไปดูหนัง พอวันที่ไปดูหนังจริงๆ เราไม่ทันรอบแรกเพราะคนเยอะมากเลยรออีกเกือบ2ชม. อีกรอบฉาย ระหว่างรอเราเลยชวนพี่เขาไปร้านหนังสือเราก็นั่งเดินดูหนังสือกัน คุยนู่นนี่เกี่ยวกับหนังสือ แล้วก็คุยเรื่องที่อยากคุยคือคิดอะไรออกก็คุยกัน ไม่มีเบื่อคุยได้เรื่อยๆ ทั้งในเรื่องที่ทำงานเรื่องเรียน แล้วเราก็ไปเล้นเกมตู้หยอดเหรียญกัน เขาก็พาไปเล้นรู้สึกสนุกมาก มีความสุขดี เราก็เดินๆเล่นกันต่อจนหนังจะฉายเราก็เข้าไปดูหนังมันจะตลกปนตกใจเขาก็ชอบจะแกล้งทำมาจะเอามือค่อยๆสกิดเรา ให้เราตกใจ เราก้ขำ เขาก็จะชอบถามแล้วในโรงหนังมันเสียงดังก็ต้องกระซิบกัน มันก็จะหน้าใกล้ๆกันหน่อย เราก็เขินนะ พอดูหนังเสร็จ พี่เขาก็พาเราไปไหว้พระต่อ พาเดินดูรอบเรารู้สึกสบายใจมาก มีความสุข อยู่ด้วยไม่อึดอัด เราก็เลยอยากถ่ายรูปไว้เป็นความทรงจำดีๆที่ครั้งนึงเคยมีเราก็ผลัดกันถ่ายได้ทั้งรูปคู่รูปเดี่ยว พอกลับมาพี่เขาก็ขอรูปคู่ เราก็ให้ แล้วแกบอกอยากลงเฟส เราบอกไม่อยากให้ลงเลยเราไม่อยากให้คนอื่นมานินทาอะ แบบคนที่ทำงานเราชอบใส่ร้ายคนอื่นโดยเฉพาพพี่คนนี้ พี่เขาบอกไม่กลัว แต่เราไม่อยากให้มันมีเรื่องไง เลยไม่ให้ลง เขาก็ไม่ลง เราก็คุยกันต่อมาเรื่อยๆ เหมือนพี่เขาดูจริงจังชอบพูดถึงอนาคตว่าจะไปอยู่นุ่นนี่กับเราบอกคถ.เราตลอด แล้วชอบคิดมากขี้หึงไม่อยากให้เราคุยกับใครเราก้บอกว่าไม่ได้คุย เพราะไม่อยากให้พี่เขาคิดมาก เราก็รู้สึกไม่สบายใจเราเหลือเวลาอยู่อีกวันจะกลับบ้านเขาก็ชวนเราไปนู่นนี่อีกเราก็บอกเราเพลียขอๆม่ไป แต่จริงๆแล้วเรากลัวว่าญาติจะเป็นห่วงไงเพราะเมื่อวานก็ไปมาวันนี้ก้ไปอีกงี้ แล้วสองต่อสองด้วยกลัวคนอื่นมอง/ม่ดี แต่จริงๆเรารู้ดีว่าไม่มีอะไร แต่พอมาถามๆใจตัวเองดูเราก็ได้คำตอบว่าเรารู้สึกมีความสุขนะเวลาอยู่กับเขา รู้สึกสบายใจ ไม่อึดอัดเลย รู้สึกผูกพันยังไงบอกไม่ถูก เขาก็รูสึกเหมือนเรา เขาบอกชอบเราตลอด แต่เราไม่เคยบอกชอบเขาเพราะเรายังไม่แน่ใจ ถามว่าอยากคุยต่อมั้ยก็อยากนะ อยากคุยด้วยไปนานๆเลย แต่ถามว่าจะคบมั้ยเราก้สับสนอะ ตอบไม่ได้ แต่ก็คิดมากอีกว่าถ้าเราคุยไปนานๆแล้วเราไม่คบพี่เขาจะรู้สึกไง เสียใจ จะมองหน้ากันติดมั้ย จะยังคุยกันได้อยู่มั้ย เราควรทำไงดี เราสับสนว่าควรคุยต่อ หรือหยุดแค่นี้ดี อีกอย่างเราก็อยู่ไกลกันคงไม่ได้เจอกันบ่อย แต่เราก็มาเที่ยวที่นี่ทุกปี เราจะค่อยๆห่างเลยดีมั้ยหรือยังคุยต่อดีค่ะ ช่วยแนะนำหน่อย ใครเคยมีประสบการแบนี้บอกกันได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ