มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ประทับใจมากในละครเรื่องนี้ ทั้งเรื่องของโปรดักชั่น องค์ประกอบศิลป์ เสื้อผ้าหน้าผม เพลงประกอบละคร และที่ขาดไม่ได้เลยคือทีมนักแสดง
ท่านต้น แม้พี่นกชายจะมารับเชิญแค่ตอนแรกๆ แต่ฝีมือก็กินขาดเหมือนเดิม
คุณใหญ่ พี่อุ๋มสวย สง่า เหมาะกับบทคุณใหญ่มาก ดูมีอำนาจ น่าเกรงขาม แต่ก็มีความเมตตาอยู่ในที ปกติไม่ค่อยได้ติดตามละครของพี่อุ๋ม เพิ่งรู้ว่าพี่อุ๋มเป็นคนเล่นละครได้มีเสน่ห์มาก
ป้าพริ้ม/ซ้อน ในเรื่องชอบการใช้โทนเสียงของพี่หญิงที่ดูพีเรียดดี ฉากที่ชอบพี่หญิงเล่นมากที่สุดคือฉากขุดศพซ้อน เป็นฉากที่ต้องเล่นคนเดียว พี่หญิงถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมาก มีทั้งความหวาดกลัวและรู้สึกผิด อีกฉากที่ชอบคือฉากขอโทษตะวัน เล่นได้ดีทั้งพี่หญิงและน้ำตาล ซึ้งมาก ส่วนซ้อนก็ดราม่าดีไม่แพ้กัน ฉากสำนึกผิดเล่นน้อยแต่ได้มาก
แม่สาย/พ่ออินตา เป็นอีกคู่ที่ดีงามมากในเรื่อง ออกมาทีไรเรียกน้ำตาได้ตลอด ยิ่งฉากตอนท้ายๆพ่อแม่ลูกนี่เล่นดีสุดๆ เป็นคู่เทพ ฝีมือพี่หนุ่มกับพี่ยุ้ยเชื่อขนมกินได้จริงๆ
พร้อมมิตร/จิตรใส/ธาดา หลังจากหมั่นไส้ตอนแรก แต่พร้อมมิตรกับจิตรใสก็มาเรียกคะแนนกลับตอนท้าย เป็นพี่น้องที่น่ารักมุ้งมิ้งมาก ชอบฉากเป่ามือมาก จะตบจะตียังไงก็ยังรักกัน แถมยังได้พี่ธาดาไปปลอบใจด้วย
เติม เป็นตัวละครที่มาเบรกอารมณ์ดราม่าได้เป็นอย่างดี ถือเป็นอีกหนึ่งสายชงให้อาเล็กกับยอแสง (สายชงอีก 2 คน คือคุณใหญ่กับนพดล ชงให้ตลอดๆ) ส่วนตัวชอบบรรยากาศที่บ้านร่มรื่นมาก เป็นพาร์ทที่ผ่อนคลายที่สุดในเรื่อง มีอาเล็ก ไอ้ยอ นพดล เติม พยัพหมอก
นพดล/ใจบุญ ออกัสกับพาย น่ารักมาก แสดงได้ดีไม่มีติดขัดเลยทั้งๆที่เป็นเรื่องแรกๆของทั้งคู่ การใช้เสียงก็น่าฟัง ถือเป็นดาวรุ่งของช่องสบายๆ
นเรนทร์ เป็นอีกบทที่ท้าทายมากสำหรับนักแสดง และปอก็ทำได้ดีเลยทีเดียว ปอถือเป็นนักแสดงที่มีทั้งอินเนอร์และเอนเนอร์จี แต่บางฉากที่ต้องแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดปอใช้พลังเยอะไปนิดนึง ถ้าลดลงกว่านี้อีกนิดจะพอดีมาก ส่วนตัวชอบตอนที่นเรนทร์อยู่กับแม่สายพ่ออินตา การแสดงของปอกำลังดี ดูแล้วสงสารนเรนทร์ บทนี้เรียกได้ว่าเป็นบทที่สร้างสีสันของเรื่องเลย
ตะวัน/ยอแสง/ดวงพร น้ำตาลเล่น 3 คาแรกเตอร์ออกมาได้แตกต่าง ชอบทั้งพาร์ทของไอ้ยอและยอแสง พาร์ทไอ้ยอจะแสบๆกวนๆหน่อย แต่พาร์ทยอแสงดราม่าหนักมาก เรื่องนี้น้ำตาลดราม่าโดดเด่นมาก น้ำตาสั่งได้ แล้วดีไซน์การร้องไห้แต่ละฉากก็แตกต่างกันนะ ถือว่าน้ำตาลฝีมือก้าวไปอีกขั้นเลย ชอบน้ำตาลเล่นคอมเมดี้ แต่ตอนนี้ชอบน้ำตาลเล่นดราม่าด้วย เล่นเข้าขากับพี่ป๋อเหมือนเดิม แต่เสียดายฉากหวานน้อยไปหน่อย ยังไม่จุใจเลย
อาเล็ก บทนี้เป็นบทง่ายๆที่เล่นยาก เป็นตัวละครที่อึดอัดสุดในเรื่อง คือไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็แสดงออกมากไม่ได้ ด้วยความที่วุฒิภาวะของตัวละครที่เป็นผู้ใหญ่ จะทำอะไรก็ต้องใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ เหมือนเป็นตัวละครที่ค่อนข้างเก็บความรู้สึก ไม่ว่าจะรัก โกรธ หรือเป็นห่วง พี่ป๋อก็ใช้สายตาได้ยอดเยี่ยมเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือความขี้งอนของอาเล็ก (ริจะกิ๊กกับเด็กนี่เนอะ 555) พี่ป๋อเป็นคนที่เล่นละครรีเมคเยอะ แต่ก็มีลายเซ็นเป็นของตัวเองทุกเรื่อง
สุดท้ายละครจบแล้ว หวังว่าจะตะวันยอแสงจะเป็นละครรีเมคอีกเรื่องที่เข้าไปอยู่ในความทรงจำของคนดูนะคะ ใครประทับใจเรื่องอะไร อยากให้ปรับปรุงตรงไหนมาแชร์กันได้น้า
ปล. เรื่องนี้พระนางงอนกันเป็นตอน แต่หวานกันไม่กี่วิ ชนิดห้ามกระพริบตา 555555
รวมความประทับใจส่งท้ายละคร "ตะวันยอแสง"
ท่านต้น แม้พี่นกชายจะมารับเชิญแค่ตอนแรกๆ แต่ฝีมือก็กินขาดเหมือนเดิม
คุณใหญ่ พี่อุ๋มสวย สง่า เหมาะกับบทคุณใหญ่มาก ดูมีอำนาจ น่าเกรงขาม แต่ก็มีความเมตตาอยู่ในที ปกติไม่ค่อยได้ติดตามละครของพี่อุ๋ม เพิ่งรู้ว่าพี่อุ๋มเป็นคนเล่นละครได้มีเสน่ห์มาก
ป้าพริ้ม/ซ้อน ในเรื่องชอบการใช้โทนเสียงของพี่หญิงที่ดูพีเรียดดี ฉากที่ชอบพี่หญิงเล่นมากที่สุดคือฉากขุดศพซ้อน เป็นฉากที่ต้องเล่นคนเดียว พี่หญิงถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมาก มีทั้งความหวาดกลัวและรู้สึกผิด อีกฉากที่ชอบคือฉากขอโทษตะวัน เล่นได้ดีทั้งพี่หญิงและน้ำตาล ซึ้งมาก ส่วนซ้อนก็ดราม่าดีไม่แพ้กัน ฉากสำนึกผิดเล่นน้อยแต่ได้มาก
แม่สาย/พ่ออินตา เป็นอีกคู่ที่ดีงามมากในเรื่อง ออกมาทีไรเรียกน้ำตาได้ตลอด ยิ่งฉากตอนท้ายๆพ่อแม่ลูกนี่เล่นดีสุดๆ เป็นคู่เทพ ฝีมือพี่หนุ่มกับพี่ยุ้ยเชื่อขนมกินได้จริงๆ
พร้อมมิตร/จิตรใส/ธาดา หลังจากหมั่นไส้ตอนแรก แต่พร้อมมิตรกับจิตรใสก็มาเรียกคะแนนกลับตอนท้าย เป็นพี่น้องที่น่ารักมุ้งมิ้งมาก ชอบฉากเป่ามือมาก จะตบจะตียังไงก็ยังรักกัน แถมยังได้พี่ธาดาไปปลอบใจด้วย
เติม เป็นตัวละครที่มาเบรกอารมณ์ดราม่าได้เป็นอย่างดี ถือเป็นอีกหนึ่งสายชงให้อาเล็กกับยอแสง (สายชงอีก 2 คน คือคุณใหญ่กับนพดล ชงให้ตลอดๆ) ส่วนตัวชอบบรรยากาศที่บ้านร่มรื่นมาก เป็นพาร์ทที่ผ่อนคลายที่สุดในเรื่อง มีอาเล็ก ไอ้ยอ นพดล เติม พยัพหมอก
นพดล/ใจบุญ ออกัสกับพาย น่ารักมาก แสดงได้ดีไม่มีติดขัดเลยทั้งๆที่เป็นเรื่องแรกๆของทั้งคู่ การใช้เสียงก็น่าฟัง ถือเป็นดาวรุ่งของช่องสบายๆ
นเรนทร์ เป็นอีกบทที่ท้าทายมากสำหรับนักแสดง และปอก็ทำได้ดีเลยทีเดียว ปอถือเป็นนักแสดงที่มีทั้งอินเนอร์และเอนเนอร์จี แต่บางฉากที่ต้องแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดปอใช้พลังเยอะไปนิดนึง ถ้าลดลงกว่านี้อีกนิดจะพอดีมาก ส่วนตัวชอบตอนที่นเรนทร์อยู่กับแม่สายพ่ออินตา การแสดงของปอกำลังดี ดูแล้วสงสารนเรนทร์ บทนี้เรียกได้ว่าเป็นบทที่สร้างสีสันของเรื่องเลย
ตะวัน/ยอแสง/ดวงพร น้ำตาลเล่น 3 คาแรกเตอร์ออกมาได้แตกต่าง ชอบทั้งพาร์ทของไอ้ยอและยอแสง พาร์ทไอ้ยอจะแสบๆกวนๆหน่อย แต่พาร์ทยอแสงดราม่าหนักมาก เรื่องนี้น้ำตาลดราม่าโดดเด่นมาก น้ำตาสั่งได้ แล้วดีไซน์การร้องไห้แต่ละฉากก็แตกต่างกันนะ ถือว่าน้ำตาลฝีมือก้าวไปอีกขั้นเลย ชอบน้ำตาลเล่นคอมเมดี้ แต่ตอนนี้ชอบน้ำตาลเล่นดราม่าด้วย เล่นเข้าขากับพี่ป๋อเหมือนเดิม แต่เสียดายฉากหวานน้อยไปหน่อย ยังไม่จุใจเลย
อาเล็ก บทนี้เป็นบทง่ายๆที่เล่นยาก เป็นตัวละครที่อึดอัดสุดในเรื่อง คือไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็แสดงออกมากไม่ได้ ด้วยความที่วุฒิภาวะของตัวละครที่เป็นผู้ใหญ่ จะทำอะไรก็ต้องใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ เหมือนเป็นตัวละครที่ค่อนข้างเก็บความรู้สึก ไม่ว่าจะรัก โกรธ หรือเป็นห่วง พี่ป๋อก็ใช้สายตาได้ยอดเยี่ยมเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือความขี้งอนของอาเล็ก (ริจะกิ๊กกับเด็กนี่เนอะ 555) พี่ป๋อเป็นคนที่เล่นละครรีเมคเยอะ แต่ก็มีลายเซ็นเป็นของตัวเองทุกเรื่อง
สุดท้ายละครจบแล้ว หวังว่าจะตะวันยอแสงจะเป็นละครรีเมคอีกเรื่องที่เข้าไปอยู่ในความทรงจำของคนดูนะคะ ใครประทับใจเรื่องอะไร อยากให้ปรับปรุงตรงไหนมาแชร์กันได้น้า
ปล. เรื่องนี้พระนางงอนกันเป็นตอน แต่หวานกันไม่กี่วิ ชนิดห้ามกระพริบตา 555555